Λιδωρίκι: ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

Ο Κεντρικός μας δρόμος χθες βράδυ , καταλαβαίνετε πόσο κόσμο έχουμε , πάντως κάτι ανάλογο συμβαίνει και στα άλλα χωριά , ΚΡΙΣΗ…ΒΛΕΠΕΤΕ !!!

Καλησπέρα Λιδορικιώτες …

ΠΑΝΣΕΛΗΝΗ ΒΡΑΔΙΑ ΑΠΟΨΕ ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΑΥΓΟΎΣΤΙΥ 2014

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

1793

Ανοίγει τις πύλες του το μουσείο του Λούβρου.

1913

Υπογράφεται η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, που θέτει τέλος στον Β' Βαλκανικό Πόλεμο. Με τη συνθήκη καθορίζονται τα νέα σύνορα Ελλάδας και Βουλγαρίας, με βάση τη γραμμή όρος Μπέλλες - εκβολές ποταμού Νέστου. Λίγες μέρες πριν, στις 3 Αυγούστου, είχαν καθοριστεί στο Βελιγράδι τα ελληνοσερβικά σύνορα (Πρωτόκολλο Βενιζέλου - Πάσιτς), με βάση τη γραμμή Πρέσπες - Δοϊράνη. (Νέο Ημερολόγιο).

1920

Ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 6ος υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών, που βάζει την οριστική «ταφόπλακα» στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Ελλάδα κερδίζει εδάφη και γίνεται «η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», σύμφωνα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. (28 Ιουλίου με το παλαιό ημερολόγιο)

1922

Ο ΠΠΑΟ παίρνει το τέταρτο και οριστικό όνομά του. Με πρόταση του Μιχάλη Παπάζογλου, η οποία ανακοινώνεται επισήμως στον αθηναϊκό Τύπο, ο ιστορικός όμιλος του Γιώργου Καλαφάτη υιοθετεί για σύμβολό του το Τριφύλλι και ονομάζεται πλέον Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος (ΠΑΟ), μία ονομασία με την οποία θα γίνει στη συνέχεια γνωστός, τόσο στη χώρα μας, όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

1926

Ιδρύεται η σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία Volvo.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

1810

Καμίλο Ντι Καβούρ, ιταλός πολιτικός, από τους πρωτεργάτες της ιταλικής ενοποίησης. (Θαν. 6/6/1861)

1814

Ανρί Νεστλέ, ελβετός επιχειρηματίας, ιδρυτής της ομώνυμης βιομηχανίας παραγωγής ειδών διατροφής. (Θαν. 7/7/1890)

1884

Παναΐτ Ιστράτι, (Παναγής Βαλσάμης το πραγματικό του όνομα), ο επονομαζόμενος και Γκόργκι των Βαλκανίων, ελληνικής καταγωγής ρουμάνος συγγραφέας. (Κυρά Κυραλίνα) (Θαν. 18/4/1935)

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1881

Σπυρίδων Ζαμπέλιος, Έλληνας ιστορικός και λογοτέχνης. Χαρακτηρίστηκε ο θεωρητικός της ιστορικής ενότητας αρχαίου, μεσαιωνικού και νεότερου Ελληνισμού και μαζί με τον Κ. Παπαρρηγόπουλο αποτελούν τους «Διόσκουρους» της ελληνικής ιστοριογραφίας του 19ου αιώνα. (Γεν. 1/9/1815)

1928

Λέος Γιάνατσεκ, τσέχος συνθέτης. (Σινφονιέτα, Υπόθεση Μακρόπουλος) (Γεν. 3/7/1854)

1945

Ρόμπερτ Γκόνταρντ, αμερικανός φυσικός, από τους πατέρες της μοντέρνας πυραυλικής. (Γεν. 5/10/1882)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1008#ixzz3A0RVXS8i

Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας
1893 – 1986

Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας

Πολιτικός, λογοτέχνης, νομικός και δημοσιογράφος, γνωστός και με το φιλολογικό ψευδώνυμο Γεώργιος Αθάνας. Ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της «Αποστασίας».

Ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας γεννήθηκε στη Ναύπακτο στις 9 Φεβρουαρίου 1893. Μετά την περάτωση των γυμνασιακών σπουδών του στην Πάτρα, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αρχικά ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δικηγορία και τη δημοσιογραφία. Γρήγορα, όμως, τον κέρδισε η πολιτική.

Το 1926, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά. Επανεκλέχθηκε βουλευτής στην ίδια εκλογική περιφέρεια στις εκλογές του 1932 με το Προοδευτικό Κόμμα του Γεωργίου Καφαντάρη. Διετέλεσε αντιπρόεδρος στη Βουλή, που προέκυψε από τις εκλογές του Ιανουαρίου 1936 και διαλύθηκε πρόωρα από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Μετά την Κατοχή διορίστηκε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Πλαστήρα, ενώ το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας στην κυβέρνηση Σοφούλη.

Στις εκλογές του Μαρτίου του 1950 και του Σεπτεμβρίου του 1951 επανεξελέγη βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου, ενώ διατέλεσε Υπουργός Εθνικής Παιδείας στις διαδοχικές κυβερνήσεις των Σοφοκλή Βενιζέλου και Νικολάου Πλαστήρα. Το 1956 επανεξελέγη βουλευτής με την κεντρώα Δημοκρατική Ένωση και τον Σεπτέμβριο του 1961 συμμετείχε στις διεργασίες για τον σχηματισμό της Ένωσης Κέντρου. Εξελέγη βουλευτής το 1961 και 1963 και ανέλαβε το Υπουργείο Προεδρίας στην πρώτη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Μετά τις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1964 και τον θρίαμβο της Ένωσης Κέντρου, ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας ανέλαβε την προεδρία της Βουλής.

Στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη διαφωνία του με το βασιλιά Κωνσταντίνο, ο Γεώργιος Παπανδρέου οδηγήθηκε σε παραίτηση και το ίδιο βράδυ ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας ορκίστηκε πρωθυπουργός, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας παρατεταμένης περιόδου πολιτικής αστάθειας, που έμεινε στην ιστορία ως «Αποστασία». Η κυβέρνησή του απέτυχε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας υπέβαλε την παραίτησή του στις 20 Αυγούστου 1965.

Στην τρίτη κυβέρνηση των Αποστατών, την οποία σχημάτισε ο Στέφανος Στεφανόπουλος στις 17 Σεπτεμβρίου 1965, ο Αθανασιάδης - Νόβας ορίστηκε αντιπρόεδρος και ανέλαβε τα Υπουργεία Δικαιοσύνης και Κοινωνικής Πρόνοιας. Ως η τελευταία πολιτική παρουσία του καταγράφεται η συμμετοχή του στην ιστορική σύσκεψη της 23ης Ιουλίου 1974 υπό την προεδρία του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη, στην οποία αποφασίστηκε η παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας από τους στρατιωτικούς στους πολιτικούς. Λίγες ώρες αργότερα ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σηματοδοτώντας το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας και την έναρξη της Μεταπολίτευσης.

Παράλληλα με την πολιτική του σταδιοδρομία, ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας δεν έπαψε από πολύ νέος ν’ ασχολείται με τη λογοτεχνία. Έγραψε ποιήματα και πεζά, ενώ το 1955 εξελέγη ακαδημαϊκός. Τα έργα του είναι εμπνευσμένα από την αγνή επαρχιακή ζωή και από την αγάπη του προς την ελληνική φύση, στο κλίμα και την παράδοση της ελληνικής ηθογραφίας του 19ου αιώνα. Από τις ποιητικές του συλλογές, αναφέρουμε τους τίτλους Αγάπη προς τον Έπαχτο και Πρωινό Ξεκίνημα και τη συλλογή διηγημάτων Δέκα Έρωτες.

Ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας πέθανε, σε ηλικία 93 ετών, στις 10 Αυγούστου 1986.

Στον Γεώργιο Αθανασιάδη - Νόβα αποδίδεται το τετράστιχο «Κι ήταν τα στήθια σου / άσπρα σαν τα γάλατα / και μού λεγες / γαργάλατα», εξού και το προσωνύμιο Γαργάλατας, που του είχαν «κολλήσει» οι πολιτικοί του αντίπαλοί. Όμως, όπως αναφέρει σ’ ένα άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ο Λευτέρης Παπαδόπουλος (φ. 17902/30-3-04), το τετράστιχο γράφτηκε με σκωπτική διάθεση από τον δημοσιογράφο της εφημερίδας Κώστα Σταματίου.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/64#ixzz3A0RiQDRM

Γιάννης Φλερύ
1914 – 2001

Γιάννης Φλερύ

O χορογράφος Γιάννης Φλερύ -Γιάννης Παπαντωνόπουλος το πραγματικό όνομά του- γεννήθηκε το 1914 στην Πάτρα, όπου παρέμεινε μέχρι τα 14 χρόνια του. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα και κατόπιν γράφτηκε -έπειτα από επιμονή της μητέρας του- στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ουδέποτε φοίτησε. Η ματιά του ήταν στραμμένη πάντα προς το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Το 1934 πραγματοποιεί μία από τις πρώτες του εμφανίσεις στο θέατρο «Ριάλτο» σε παράσταση οπερέτας. Το 1937 έρχεται στην Ελλάδα ο περίφημος δάσκαλος κλασικού χορού Κώστας Νίκολας. Δημιουργεί ομάδα χορού, στην οποία το μοναδικό αγόρι είναι ο Γιάννης Φλερύ.

Με την κήρυξη του πολέμου ο Φλερύ βρίσκεται στο αλβανικό μέτωπο. Το καλοκαίρι του 1946 ήταν σημαδιακό για τον καλλιτέχνη. Τη χρονιά αυτή επισκέπτεται την Αθήνα ο μύθος του γαλλικού τραγουδιού Εντίθ Πιάφ. Σε μια από τις νυχτερινές της εξορμήσεις η Πιάφ βρίσκεται στο καμπαρέ «Μαϊάμι», όπου εμφανίζεται ο Γιάννης Φλερύ, ο οποίος στο μεταξύ έχει γίνει καλλιτεχνικό ζευγάρι με την επίσης σπουδαία χορεύτρια Λίντα Άλμα.

Η Πιαφ ενθουσιάζεται από το θέαμα και προσκαλεί τους δύο χορευτές στο Παρίσι για κοινές εμφανίσεις, στις οποίες συμμετέχουν ο Iβ Μοντάν και ο Σαρλ Αζναβούρ. Οι παρισινές ημέρες για το Γιάννη Φλερύ διαρκούν επτά χρόνια. Στις διεθνείς διαδρομές του περιλαμβάνονται, επίσης, η Σκανδιναβία και οι ΗΠΑ, όπου παρακολουθεί μαθήματα χορογραφίας στη Μητροπολιτική Όπερα.

Στην Ελλάδα, ο Γιάννης Φλερύ ξετυλίγει μια μεγάλη καριέρα, που διαρκεί πάνω από έξι δεκαετίες. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου -περισσότερες από 40 ταινίες, κυρίως του Ντίνου Δημόπουλου- φέρουν την υπογραφή του. Χορογραφεί, επίσης, όλα τα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη. Η δράση του επεκτείνεται και στο θέατρο, όπου συνεργάζεται με τις κρατικές σκηνές, τη Λυρική Σκηνή, αλλά και το ελεύθερο θέατρο.

Πέθανε στις 10 Αυγούστου του 2001.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/142#ixzz3A0S7opu7

Συμφωνία αρ. 41 του Μότσαρτ

Από τις δημοφιλέστερες συνθέσεις του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, το τελευταίο και πιο μεγάλο σε διάρκεια συμφωνικό έργο του.

Είναι γνωστό και ως «Συμφωνία του Διός», ονομασία που δεν οφείλεται στον συνθέτη, αλλά στον γερμανό μουσικό και διοργανωτή συναυλιών Γιόχαν Πέτερ Σάλομον (1745-1815). Ο Σάλομον πίστευε ότι το έργο αυτό του Μότσαρτ ανέδιδε ένα αυτοκρατορικό συναίσθημα, που ταίριαζε με τον Δία, τον «πατέρα των θεών και των ανθρώπων».

Το έργο ολοκληρώθηκε στις 10 Αυγούστου 1788, σε μία ιδιαίτερα παραγωγική περίοδο του σπουδαίου αυστριακού συνθέτη, καθώς ήταν πνιγμένος στα χρέη και είχε όσο τίποτα ανάγκη τα χρήματα. Μέσα σε σχεδόν ένα τρίμηνο (Ιούνιος - Αύγουστος του 1788), έγραψε τρεις συμφωνίες (39η, 40η, 41η), δύο τρίο για πιάνο (σε Μι και Ντο), μία σονάτα για πιάνο («Sonata Facile») και μία σονατίνα για βιολί.

Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε αρκετά χρόνια μετά το θάνατο του Μότσαρτ, στις 20 Οκτωβρίου 1819 στο Εδιμβούργο. Στο πρόγραμμα αυτής της συναυλίας εμφανίσθηκε για πρώτη και ο υπότιτλος του έργου «Συμφωνία του Διός».

Η «Συμφωνία αρ. 41 σε ντο μείζονα», Κ.551, είναι ενορχηστρωμένη για φλάουτο, 2 φαγκότα, 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, τύμπανα και έγχορδα. Διαρκεί γύρω στα 35 λεπτά και αποτελείται από τέσσερα μέρη:

Allegro
Andante cantabile
Menuetto: Allegretto
Molto allegro

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/807#ixzz3A0SLmwgu

Απολαύστε τη συμφωνία Νο 41

https://www.youtube.com/watch?v=zK5295yEQMQ

Η ιστορία της Volvo

Σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία, από τους πυλώνες του σουηδικού οικονομικού θαύματος.

Ιδρύθηκε στις 10 Αυγούστου 1926 από την επίσης σουηδική εταιρεία SKF, τη γνωστή και σήμερα κατασκευάστρια ρουλεμάν. Οκτώ μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 14 Απριλίου 1927 άρχισε την κατασκευαστική και εμπορική της δραστηριότητα, με το πρώτο αυτοκίνητο να βγαίνει από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου της στο Γκέτεμποργκ.

Αφορμή για την ίδρυση της Volvo στάθηκε ο θάνατος της γυναίκας του διευθυντή πωλήσεων της SKF σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Ο Ασάρ Γκαμπρίελσον ορκίστηκε ότι θα κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο με έμφαση στην ασφάλεια και μαζί με τον μηχανικό Γκούσταβ Λάρσον δημιούργησαν τη Volvo, ως θυγατρική της SKF. Η νέα εταιρεία ονομάστηκε Volvo, που στα λατινικά σημαίνει ρολλάρω, κυλώ.

Το 1935 η Volvo εισήλθε στο χρηματιστήριο και η SKF αποφάσισε να πουλήσει τις μετοχές της. Η Volvo έγινε πολυμετοχική εταιρεία και πιστή στο δόγμα του ιδρυτή της είναι γνωστή εδώ και χρόνια για τα ποιοτικά, ακριβά και ασφαλή αυτοκίνητα που κατασκευάζει. Με τα χρόνια επεκτάθηκε και σε παρεμφερείς τομείς και σήμερα μεγάλο μέρος των εσόδων της προέρχεται από την παραγωγή λεωφορείων, φορτηγών, εκσκαπτικών μηχανημάτων, πολεμικού υλικού, εξαρτημάτων και μηχανών για πλοία και αεροπλάνα. Το 1998 ο κλάδος των αυτοκινήτων της Volvo εξαγοράσθηκε από την αμερικανική Ford, επειδή λόγω του μεσαίου μεγέθους της δεν μπορούσε να αντέξει τον ανταγωνισμό.

Ο όμιλος της Volvo απασχολεί 100.000 εργαζόμενους (2007), με παραγωγική βάση σε 25 χώρες και παρουσία σε 185. Οι πωλήσεις της εταιρείας το 2007 ανήλθαν σε 30 τρισεκατομμύρια ευρώ. Μεγαλύτερος μέτοχος της Volvo είναι η Renault, με μερίδιο 22%, ενώ σημαντικά πακέτα μετοχών της κατέχουν διάφορα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/435#ixzz3A0SyrDCh

Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ