Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΗΜΕΡΑ 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
. Χ.
326
Η μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Ελένη, ανακαλύπτει στην Ιερουσαλήμ τον Σταυρό του μαρτυρίου.
628
Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ηράκλειος εισέρχεται θριαμβευτικά στην Κωνσταντινούπολη, αφού έχει κατατροπώσει τους Πέρσες και ανακτήσει τον Τίμιο Σταυρό.
1814
Ανήμερα της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, ο Νικόλαος Σκουφάς, ο Εμμανουήλ Ξάνθος και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ιδρύουν στην Οδησσό τη Φιλική Εταιρεία.
1814
Ο Φράνσις Σκοτ Κι, έχοντας παρακολουθήσει τον 25ωρο βομβαρδισμό του οχυρού ΜακΧένρι της Βαλτιμόρης από τους Βρετανού, εμπνέεται και γράφει τους στίχους του εμβατηρίου Star-Spangled Banner, που θα υιοθετηθεί αργότερα ως ο εθνικός ύμνος των ΗΠΑ.
1890
Ιδρύεται στη Σμύρνη ο μουσικογυμναστικός σύλλογος Ορφέας, από τα μέλη του οποίου, τρία χρόνια μετά, θα ιδρυθεί ο γυμναστικός σύλλογος Γυμνάσιον. Οι δύο σύλλογοι θα ενωθούν το 1898 και θα δημιουργήσουν τον Πανιώνιο Γυμναστικό Σύλλογο Σμύρνης.
1920
Μεσούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας, αρχίζει στην Ελλάδα η προεκλογική περίοδος για τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, με διαδηλώσεις και συμπλοκές μεταξύ βενιζελικών και αντιβενιζελικών.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1849
Ιβάν Παβλόφ, ρώσος ψυχολόγος - ερευνητής, ο οποίος έγινε διάσημος κάνοντας πειράματα με το σκυλί του, το διάσημο «Πείραμα του Παβλόφ». (Θαν. 27/2/1936)
1910
Γιάννης Λάτσης, εφοπλιστής. (Θαν. 17/4/2003)
1956
Κώστας Καραμανλής, πολιτικός, που διατέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 2004 έως το 200
ΘΑΝΑΤΟΙ
.
407
Ιωάννης ο Χρυσόστομος, εμβληματική μορφή της Χριστιανοσύνης, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. (Γεν. 349)
1321
Ντάντε Αλιγκιέρι, γνωστότερος στην Ελλάδα ως Δάντης, εθνικός ποιητής της Ιταλίας. («Θεία Κωμωδία») (Γεν. 1/6/1265)
2001
Στέλιος Καζαντζίδης, λαϊκός τραγουδιστής και μουσικοσυνθέτης. (Γεν. 29/8/1931)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1409#ixzz3DIpDEOOs
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού
Μεγάλη δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, με την οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου η διπλή ανεύρεση του Σταυρού πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Ιησούς Χριστός. Στη χώρα μας γιορτάζουν ο Σταύρος και η Σταυρούλα.
Σύμφωνα με την παράδοση, το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στον λόφο του Γολγοθά. Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.
Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίσθηκε ύστερα από θαύμα, όταν τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε. Στη θέση αυτή υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης, που είχε ανεγείρει το 135 ο ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός, μετά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η Ελένη, αφού διέταξε να τον γκρεμίσουν, έχτισε στη θέση του τον περικαλλή Ναό της Αναστάσεως, ο οποίος αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Χριστιανισμού. Ο Σταυρός του Κυρίου παραδόθηκε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο, ο οποίος τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως στις 14 Σεπτεμβρίου 335.
Η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού σχετίζεται με τους Βυζαντινο-Περσικούς Πολέμους (602-628). Το 614 οι Πέρσες κυρίευσαν την Παλαιστίνη και αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα του Χριστιανισμού, πήραν μαζί τους ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό. Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν τον Σταυρό μαγικό, εξαιτίας κάποιων θαυμάτων που έγιναν και τον προσκυνούσαν. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών το 628, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη (14 Σεπτεμβρίου 629), όπου αποτέλεσε μέρος του θριάμβου του και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου. Στις εκκλησίες ψάλλεται, μεταξύ των άλλων, το πασίγνωστο απολυτίκιο «Σώσον Κύριε τον λαόν σου…» και στους πιστούς μοιράζονται κλώνοι βασιλικού, εκκλησιαστική συνήθεια που πηγάζει από την παράδοση ότι στο μέρος που βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός είχε φυτρώσει το αρωματικό αυτό φυτό. Η Εκκλησία επιτάσσει την ημέρα αυτή αυστηρά νηστεία.
Απολυτίκιο
Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού Σου, πολίτευμα.
Λαογραφία
- Η γιορτή του Σταυρού έχει ιδιαίτερη σημασία για τους γεωργούς, διότι αποτελεί την αφετηρία της νέας χρονιάς, ενόψει της σποράς. Οι γεωργοί φέρνουν στην εκκλησία μείγμα από τα δημητριακά που θα σπείρουν για να δεχθούν την ειδική ευλογία του ιερέα: «Βλαστήσαι την γην, και δούναι σπέρμα το σπείροντι, και άρτον εις βρώσιν» («Ευχή επί ευλογήσει του σπόρου»).
- Την ημέρα του Σταυρού, οι ναυτικοί συνήθιζαν να σταματούν τα μακρινά ταξίδια με ιστιοφόρα, όπως συμβούλευε η παροιμία: «Του Σταυρού, σταύρωνε και δένε».
- Με το βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να φτιάχνουν το προζύμι της χρονιάς (Πήλιο, Κορώνη κ.ά).
- Στην Αίγινα αναβιώνει ο λεγόμενος «Λειδινός», μία μιμητική παράσταση, με μοιρολογήματα και ταφή ενός ομοιώματος μικρού παιδιού, έθιμο με πιθανότατα αρχαία καταγωγή. Ακολουθεί η προσφορά κολλύβων και η τελετουργία κλείνει με χορούς και τραγούδια. Οι επιλογικοί στίχοι του μοιρολογιού:
Πάλι θα ρθεις, Λειδινέ μου
Με του Μάρτη τις δροσιές
Με τ’ Απριλη τα λουλούδια
Τσαι του Μάη τις δουλειές…
Ήρθε η ώρα να μας φύγεις,
πάαινε εις το καλό,
τσαι με το καλό να έρθεις
τσ’ όλους να μας βρεις γερούς…
Ο «Λειδινός» («Δειλινός» με αντιμετάθεση δ και λ) είναι ένα δρώμενο, όπου κυριαρχεί το στοιχείο του θανάτου ως προϋπόθεση για τη νέα ζωή, με αυτονόητο τον συμβολισμό που αφορά τον μαρασμό της φύσης και την αναγέννησή της κάθε χρόνο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/562#ixzz3DIpRu2HB
Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος
Η Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 και τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου. Την πρωτοβουλία είχαν τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με μικρασιατική καταγωγή, ο Γιάννης Καψής, ο Γιάννης Διαμαντίδης και ο Γιάννης Χαραλάμπους, οι οποίοι κατέθεσαν τη σχετική πρόταση νόμου στις 12 Μαΐου 1997. Στην εισηγητική έκθεση ανέφεραν, μεταξύ άλλων, ότι:
Η κατάρρευση των ελληνικών δυνάμεων το 1922 στη Μικρά Ασία, οι σφαγές, λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικρά Ασίας, που έβαλε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού […] την τερατώδη αυτή γερμανική σύλληψη πρώτοι οι Νεότουρκοι ανέλαβαν να κάνουν πράξη. Και κοντά στις βάρβαρες ασιατικές μεθόδους του βίαιου εξισλαμισμού, του γενιτσαρισμού και των κατά τακτά διαστήματα φυλετικών εκκαθαρίσεων ήρθε να προστεθεί η τευτονική ψυχρή μεθοδικότητα με τη λειτουργία των περίφημων ταγμάτων εργασίας.
ΤΕΚΜΗΡΙΑ
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/306#ixzz3DIpnIJA0
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας από τους λίγους τραγουδιστές, που κέρδισαν αδιαφιλονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή, αγαπήθηκε φανατικά, μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε όσο λίγοι και χάρισε το αίσθημα της οικειότητας σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους.
Με τη μοναδική υφή της φωνής του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες, τους φόβους, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν και τόσο αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες, όλοι αγωνιστές της καθημερινότητας αναζητούσαν στα τραγούδια του παρηγοριά για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν καθημερινά. Και το κοινό του, βέβαια, δεν σταματούσε μόνο σε αυτούς.
Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία. Από αυτή άκουγε ως παιδί τα λαϊκά τραγούδια που έφεραν οι πρόσφυγες και από τη γιαγιά του -όπως έλεγε ο ίδιος- πήρε τις τεχνικές, τις αναπνοές, το κλάμα στη φωνή… Ως τη στιγμή που τον ανέλαβε ο μεγάλος δάσκαλος Στέλιος Χρυσίνης.
Μεγαλώνοντας, δούλεψε σ' ένα εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία. Μία μέρα, τον φωνάζει το αφεντικό του και του λέει ότι έχει καταπληκτική φωνή και του κάνει δώρο μία κιθάρα. Ο Στέλιος, όσε ώρες δεν δούλευε, καθόταν στο σπίτι και προσπαθούσε να μάθει τραγούδια στην κιθάρα. Μια μέρα, κάποιος περαστικός τον άκουσε και του πρότεινε να τραγουδήσει στην ταβέρνα του. Έτσι, έγινε η αρχή…
Το 1950 εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην Κηφισιά. Δύο χρόνια αργότερα έκανε και την πρώτη ηχογράφησή του στην Columbia, με το τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα «Για μπάνιο πας», που όμως δεν πούλησε. Το δεύτερο τραγούδι, «Οι βαλίτσες» του Γιάννη Παπαϊωάννου, έγινε μεγάλη επιτυχία.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία σειρά επιτυχιών και συνεχής άνοδος, με εμφανίσεις σε γνωστά λαϊκά κέντρα της εποχής. Τότε έρχεται και η γνωριμία, ο αρραβώνας, αλλά και η συνεργασία με την Καίτη Γκρέυ, ως το καλοκαίρι του 1957. Σουξέ της εποχής, το «Απόψε φίλα με» του Μανόλη Χιώτη, ένα ντουέτο του Στέλιου Καζαντζίδη με την Καίτη Γκρέυ. Μετά από αυτό χώρισαν.
Η επόμενη οκταετία (1957-1965) είναι ίσως η πιο γόνιμη και δημιουργική περίοδος για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Η γνωριμία του με τη Μαρινέλλα στη Θεσσαλονίκη εξελίχθηκε σε μια λαμπρή συνεργασία. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες με κορυφαίους συνθέτες (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Λεοντής, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαρκόπουλος κ.ά.) και εμφανίστηκαν στα μεγαλύτερα λαϊκά κέντρα.
Το Μάιο του 1966 αποφάσισαν να ενωθούν και στη ζωή. Ο γάμος τους μπορεί να μην άντεξε στο χρόνο, αλλά έμειναν για πάντα φίλοι. Έπειτα από χρόνια, ο Καζαντζίδης γνώρισε και παντρεύτηκε την κυρα-Βάσω, την οποία ο χαρακτήριζε ως «θησαυρό».
Τo 1965 κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα νυχτερινά κέντρα. Τήρησε την επιλογή του αυτή ως το τέλος της ζωής του και η μόνη επαφή με το κοινό ήταν μέσω των δίσκων του. Για κάποιο διάστημα και αυτή η επικοινωνία διακόπηκε, λόγω προβλημάτων που είχε με τη δισκογραφική εταιρεία «Μίνως».
Στη δισκογραφία επανήλθε, έπειτα από 12 χρόνια απουσίας, το 1987, συνεργαζόμενος με τους Τάκη Σούκο, Λευτέρη Χαψιάδη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Θοδωρή Καμπουρίδη, Μάκη Ερημίτη, Αντώνη Βαρδή, Σώτια Τσώτου και άλλους άξιους δημιουργούς. Το κύκνειο άσμα του ήταν ο δίσκος «Έρχονται χρόνια δύσκολα».
Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/192#ixzz3DIqDJL9F
Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής
1956 –
Έλληνας πολιτικός, πρωθυπουργός της Ελλάδας από 2004 έως το 2009. Ήταν ο νεώτερος πρωθυπουργός στην ιστορία του ελληνικού κράτους, όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας στις 10 Μαρτίου του 2004 και ο πρώτος, που είχε γεννηθεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1956 στην Αθήνα και είναι γιος του Αλέξανδρου Καραμανλή, αδελφού του κορυφαίου έλληνα πολιτικού Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από το Πανεπιστήμιο Ταφτς της Βοστόνη στις διεθνείς σχέσεις και την ιστορία της διπλωματίας, με τη διατριβή του «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι εξωτερικές σχέσεις της Ελλάδος 1928 - 1932».
Από τα φοιτητικά του χρόνια αναμίχθηκε με τα κοινά ως μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ και διετέλεσε υπεύθυνος για οργανωτικά και ιδεολογικά θέματα. Εξάσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1984 έως το 1989, ενώ παράλληλα δίδασκε πολιτικές επιστήμες, ιστορία της διπλωματίας και δίκαιο των επιχειρήσεων στο αμερικανό κολέγιο «Ντιρί» της Αθήνας.
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία το 1989 στην Α' Περιφέρεια Θεσσαλονίκης και από τότε επανεκλέγεται συνεχώς στην ίδια εκλογική περιφέρεια. Το 1995 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και στις 21 Μαρτίου 1997, πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας από το 4ο συνέδριο του κόμματος, μετά την εκλογική ήττα του 1996 και την παραίτηση του Μιλτιάδη Έβερτ.
Υπό την ηγεσία του η Νέα Δημοκρατία επικράτησε τις ευρωεκλογές του 1999, αλλά έχασε οριακά τη νίκη στις εθνικές εκλογές του επόμενου χρόνου από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Κέρδισε τις εντυπώσεις στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2002 και έχοντας αποκρούσει με επιτυχία τον επιχειρηθέντα διεμβολισμό από τον βραχύβιο πολιτικό σχηματισμό του Δημήτρη Αβραμόπουλου («Κόμμα Ελευθέρων Πολιτών», ΚΕΠ) θριάμβευσε στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004. Συγκέντρωσε ποσοστό 45,36%, έναντι 40,55% του ΠΑΣΟΚ, που είχε νέο αρχηγό τον Γιώργο Παπανδρέου και εξασφάλισε κοινοβουλευτική πλειοψηφία 164 εδρών επί συνόλου 300.
Ο Κώστας Καραμανλής έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο και στις 10 Μαρτίου ορκίστηκε Πρωθυπουργός και Υπουργός Πολιτισμού. Στις προγραμματικές του δηλώσεις υποσχέθηκε διαφάνεια και επανίδρυση του κράτους, μεταρρυθμίσεις στην οικονομία (αποκρατικοποιήσεις, φοροαπαλλαγές κ.α) και την εκπαίδευση, μείωση της ανεργίας και μέτρα για την τόνωση της υπαίθρου και της αγροτιάς.
Στις 16 Αυγούστου 2007, λίγες ημέρες πριν από τις καταστροφικές και πολύνεκρες δασικές πυρκαϊές της Πελοποννήσου, προκήρυξε πρόωρες εκλογές προκειμένου «να συνεχιστεί η καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας και να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις», όπως είχε δηλώσει ο τότε «τσάρος» της οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης. Τις εκλογές κέρδισε η Νέα Δημοκρατία ένα μήνα αργότερα (16 Σεπτεμβρίου), εξασφαλίζοντας ποσοστό 41,8% και 152 έδρες στη Βουλή, έναντι 38,1% του ΠΑΣΟΚ και 102 έδρες. Την επόμενη ημέρα των εκλογών ο Κώστας Καραμανλής έλαβε εντολή για σχηματισμό νέας κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, τον οποίο ο ίδιος είχε προτείνει για το ανώτατο αξιώμα της χώρας το 2005. Η νέα κυβέρνηση ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στις 19 Σεπτεμβρίου 2007.
Δύο χρόνια μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη του, προκήρυξε εκ νέου πρόωρες εκλογές (2 Σεπτεμβρίου 2009), αυτή τη φορά επικαλούμενος τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, αλλά πιο πολύ την άρνηση του ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί στο θέμα της επανεκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια. Οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου έδωσαν συντριπτική νίκη στο ΠΑΣΟΚ με δέκα μονάδες διαφορά από την Νέα Δημοκρατία. Το ίδιο βράδυ, δρομολόγησε τις διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Δύο ημέρες αργότερα παρέδωσε την εξουσία στον νικητή των εκλογών, πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου.
Ο Κώστας Καραμανλής παρέμεινε στην εξουσία για 5 χρόνια και 7 μήνες. Επί της πρωθυπουργίας του διεξήχθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας (2004), υπεγράφη η συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης (2005), που εγκαταλείφθηκε τελικά το 2011, ενώ ο ίδιος έθεσε βέτο στην είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ (2008), κατά την διάρκεια της συνόδου της Συμμαχίας στο Βουκουρέστι. Από τα σημαντικά έργα της πρωθυπουργίας του αξίζει να επισημανθούν η ολοκλήρωση της Εγνατίας Οδού, η έναρξη της κατασκευής του Μετρό Θεσσαλονίκης και τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης.
Την εικόνα του αμαύρωσαν και συνέβαλαν στην εκλογική ήττα του 2009 μια σειρά από σκάνδαλα, που απασχόλησαν και απασχολούν την Δικαιοσύνη («Βατοπεδίου», «δομημένων ομολόγων» , «τηλεφωνικών υποκλοπών», στο οποίο θύμα ήταν και ο ίδιος), όπως και οι πολύνεκρες πυρκαϊές της Πελοποννήσου (2007) και τα «Δεκεμβριανά του 2008», οι μεγάλης κλίμακας ταραχές που ξέσπασαν στην Αθήνα μετά την δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια (6 Δεκεμβρίου 2008). Εκ των υστέρων του καταλογίζονται ευθύνες για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας την περίοδο της πρωθυπουργίας του και την μη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αποφυγή της εισόδου της χώρας στον αστερισμό του μνημονίων.
Στις 30 Νοεμβρίου 2009 παρέδωσε τα ηνία της Νέας Δημοκρατίας στον νικητή των εσωκομματικών εκλογών του κόμματος Αντώνη Σαμαρά. Από τότε διατηρεί την βουλευτική του έδρα, αλλά κοινοβουλευτική παρουσία του είναι σπάνια και εντοπίζεται μόνο σε λίγες κρίσιμες ψηφοφορίες, όταν κυβερνητική πλειοψηφία υπό τον Αντώνη Σαμαρά αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι νυμφευμένος από το 1998 με τη γιατρό Νατάσα Παζαΐτη και από το 2003 είναι πατέρας των διδύμων Αλέξανδρου και Αγγελικής.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/242#ixzz3DIrKcYGo
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ
Δευτέρα
15/9
03:00 
19°C
84%
4 Μπφ ΒΔ
24 Km/h 
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
09:00 
17°C
74%
1 Μπφ B
3 Km/h 
ΚΑΘΑΡΟΣ
15:00 
25°C
53%
3 Μπφ Δ
16 Km/h 
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
21:00 
20°C
78%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2014 : ΔΡΟΣΕΡΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΑΛΩΝΑΚΙ
Μια όμορφη Λιδορικιωτοπαρέα δροσίζεται στο Αλωνάκι , Νίτσα Πέτρου – Τσώνου , Κώστας Γεωργακόπουλος , Γιω΄ργος Κοράκης , Τάκης Μπούγαλης , δύο φιλοξενούμενοι φίλοι του , Τάσος Τσώνος , Ασημίνα Γεωργακοπούλου και η σύζυγος του Γ. Κοράκη
Η οικογένεια του αείμνηστου χωριανού μας Γεώργιου Μπούγαλη , σύζυγος και παιδιά , με τον Μπάμπη Πέτρου πάντα στο Αλωνάκι …
Καλό σας Κυριακο..απόγευμα , να περνάτε όλοι καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη …Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment