ΕΡΕΥΝΑ
Λεπτομερή στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο η χρήση της ηφαιστειακής στάχτης στη ρωμαϊκή αρχιτεκτονική συνέβαλλε στη θωράκιση των κτιρίων από τους σεισμούς και τη φθορά προσέφερε πρόσφατη έρευνα αμερικανικού πανεπιστημίου, δίνοντας νέες ιδέες για τη χρήση του εν λόγω υλικού στη σύγχρονη κατασκευή κτιρίων.
Η χρήση της ηφαιστειακής τέφρας στο μείγμα του ρωμαϊκού τσιμέντου είναι γνωστή πολλά χρόνια, όμως η πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε τα πλεονεκτήματα των αρχαίων συνταγών για την παραγωγή τσιμέντου
Η χρήση της ηφαιστειακής τέφρας (ποτσολάνα) στο μείγμα του ρωμαϊκού τσιμέντου είναι γνωστή πολλά χρόνια, όμως η πρόσφατη έρευνα της ομάδας της ηφαιστειολόγου Μαρί Ντ. Τζάκσον, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, αποκάλυψε τα πλεονεκτήματα των αρχαίων συνταγών για την παραγωγή τσιμέντου σε σχέση με τα σημερινά μείγματα που χρησιμοποιούνται και είναι γνωστά ως «τσιμέντα Πόρτλαντ».
Η συνταγή
Οι ερευνητές βάσισαν την έρευνά τους σε μια συνταγή για τη δημιουργία «του τέλειου μείγματος» του ρωμαϊκού τσιμέντου που δίνει σε κείμενό του ο αρχιτέκτονας Βιτρούβιος. Οπως και στη σημερινή κατασκευή τσιμέντου, η συνταγή του Βιτρούβιου ξεκινάει με τη θέρμανση μίας ποσότητας ασβεστόλιθου. Στη συνέχεια προστίθεται, σε αναλογία τρία προς ένα, ηφαιστειακή τέφρα καθώς και νερό, ενώ ρίπτονται και κομμάτια από ηφαιστειακά πετρώματα πάχους 10 εκατοστών. Οι ερευνητές άφησαν το μείγμα να στεγνώσει για 180 ημέρες και εν συνεχεία προχώρησαν σε έλεγχο με ακτίνες Χ της δομής του υλικού που είχε παραχθεί. Οπως αναφέρεται στην έρευνά τους παρατηρήθηκε ότι στις ζώνες διεπαφής είχαν δημιουργηθεί μεγάλης πυκνότητας σχηματισμοί του ανθεκτικού κρυσταλλικού ορυκτού που ονομάζεται stratlingite, το οποίο αποτρέπει τη δημιουργία ρωγμών στην κατασκευή και την προστατεύει από τη διάβρωση. Μια εξαιρετικά σημαντική παρατήρηση των ερευνητών είναι ότι το συγκεκριμένο μείγμα απαιτεί μικρότερες θερμοκρασίες στην παρασκευή του απ' ό,τι το σημερινό τσιμέντο, γεγονός που το κάνει φιλικότερο προς το περιβάλλον.
Πιο συγκεκριμένα, η παγκόσμια παραγωγή τσιμέντου, για την οποία απαιτούνται υψηλότερες θερμοκρασίες και άρα μεγαλύτερη κατανάλωση ορυκτών καυσίμων, ευθύνεται για το 7% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο. Ετσι η έρευνα καταλήγει ότι η χρήση του ρωμαϊκού τσιμέντου σε ευρεία κλίμακα θα επιτρέψει τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αλλά και θα κάνει τα σύγχρονα κτίρια πιο ανθεκτικά.
No comments:
Post a Comment