Λιδωρίκι: ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

20.12.14

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

Καλησπέρα αδέρφια Λιδορικιώτες …

Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της Λιδορικιώτικης εφημερίδας ..

ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Ανατολή Ήλιου: 07:35
Δύση Ήλιου: 17:10
Σελήνη 28 ημερών

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

μ. Χ.

1522

Έπειτα από πεντάμηνη πολιορκία από τις δυνάμεις του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, οι Ενετοί παραδίδουν τη Ρόδο στους Οθωμανούς, υπό όρους.

1812

Κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος με 86 παραμύθια των αδελφών Γκριμ, εν μέσω αντιδράσεων, επειδή ορισμένα από αυτά θεωρούνται ακατάλληλα για παιδιά.

1881

Εκλογές στην Ελλάδα με νίκη τουΧαρίλαου Τρικούπη. Εξελέγησαν και έξι βουλευτές που τάσσονται υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας: Γ. Φιλάρετος, Τ. Φιλήμων, Α. Πετσάλης, Γ. Μαυρομαράς, Α. Ρηγόπουλος και Χ. Δουζίνας. Από αυτούς, μόνο ο Γ. Φιλάρετος θα παραμείνει πιστός στις ιδέες του.

1963

Διακοινοτικές ταραχές ξεσπούν στην Κύπρο, με αφορμή τον τυχαίο θάνατο μιας Τουρκοκύπριας.

1977

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, ζητά από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το άνοιγμα του «φακέλου της Κύπρου» και την τιμωρία των υπευθύνων της κυπριακής τραγωδίας. Η κυβέρνηση απορρίπτει την επομένη το αίτημα.

1995

Ο Δημήτρης Τσοβόλας ιδρύει τοΔημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ).

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

1802

Δημήτριος Βούλγαρης, γνωστός και με το προσωνύμιο Τζουμπές, πολιτικός από την Ύδρα που διατέλεσε και πρωθυπουργός, ο κυριότερος εκπρόσωπος της φαυλότητας στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας. (Θαν. 29/12/1877)

1915

Αζίζ Νεσίν, τούρκος συγγραφέας. (Ο Καφές και η Δημοκρατία, Έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε) (Θαν. 6/7/1995)

1957

Άννα Βίσση, κύπρια τραγουδίστρ

1880

Ζώρζης Δρομοκαϊτης, έλληνας έμπορος και εθνικός ευεργέτης. (Γεν. 1805)

1968

Τζον Στάινμπεκ, αμερικανός συγγραφέας. Τιμήθηκε με τα βραβεία Νόμπελ Λογοτεχνίας (1962) και Πούλιτζερ. (Τα Σταφύλια της Οργής,Άνθρωποι και Ποντίκια, Ανατολικά της Εδέμ) (Γεν. 27/2/1902)

2009

Γιάννης Μόραλης, έλληνας εικαστικός, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους της λεγόμενης γενιάς του ΄30 με πλήθος διακρίσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. (Γεν. 23/4/1916)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2012#ixzz3MRueI8Ve

Ζωρζής (Γεώργιος) Δρομοκαΐτης
1805 – 1880

Ζωρζής (Γεώργιος) Δρομοκαΐτης

Χιώτης έμπορος και εθνικός ευεργέτης (Δρομοκαΐτειο).

Ο Ζωρζής (Γεώργιος) Δρομοκαΐτης γεννήθηκε το 1805 στον Κάμπο της Χίου. Καταγόταν από τη βυζαντινή οικογένεια των Δερμοκαΐτη, η οποία είχε μετοικήσει στο νησί από την Κωνσταντινούπολη. Μετά την καταστροφή της Χίου από τους Τούρκους (30 Μαρτίου 1822) συνελήφθη αιχμάλωτος και επιχειρήθηκε να πουληθεί ως δούλος στην Κωνσταντινούπολη. Για καλή του τύχη τον βρήκε και τον αγόρασε ο θείος του Μιχαήλ Αγέλαστος, ο οποίος και τον πήρε υπό την προστασία του.

Αρχικά δούλεψε ως παραγιός σε διάφορα καταστήματα. Με αυστηρές οικονομίες κατάφερε να συγκεντρώσει ένα μικρό κεφάλαιο και να εξελιχθεί σε ένα επιτυχημένο έμπορο, με δραστηριότητες στη Συρία, την Αίγυπτο και τη Γαλλία. Έζησε για πολλά χρόνια στη Βηρυτό κι εκεί γνώρισε και νυμφεύθηκε την Ταρσή Φραγκοπούλου, αδελφή του εξέχοντος εμπόρου Σταματίου Φραγκόπουλου.

Το 1871, μετά δωδεκαετή παραμονή στη Μασσαλία, επέστρεψε στη Χίο, εξαιτίας της σοβαρής ασθένειας της γυναίκας του, η οποία πιθανόν να έπασχε από ψυχασθένεια. Μετά τον θάνατό της δεν ξαναπαντρεύτηκε, και αφού δεν είχε παιδιά αφοσιώθηκε στο εμπόριο και τις αγαθοεργίες. Ενίσχυσε με σημαντικά ποσά κοινωφελή ιδρύματα της Χίου. Συγκεκριμένα διέθεσε:

300.000 δραχμές στο γυμνάσιο του νησιού
25.000 στο Λωβοκομείο (Λεπροκομείο)
25.000 υπέρ της Φιλοπτώχου Αδελφότητος
100.000 στο Αμαλίειο Ορφανοτροφείο
40.000 στον Σύλλογο των Κυριών υπέρ της γυναικείας εκπαιδεύσεως
40.000 στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού

Η μεγαλύτερη ευεργεσία του, με την οποία διασώθηκε ως τις μέρες μας το όνομά του, είναι το ψυχιατρικό θεραπευτήριο στο Δαφνί της Αττικής, το οποίο φέρει την ονομασία «Φρενοκομείον Ζωρζή και Ταρσής Δρομοκαίτου», γνωστότερο ως Δρομοκαίτειο. Με τη διαθήκη του, που ήταν κατατεθειμένη στο Ελληνικό Προξενείο της Χίου (η Χίος βρισκόταν υπό τουρκικό ζυγό έως το 1912), κληροδότησε το ποσό των 800.000 δραχμών, με το οποίο κατέστη δυνατή η ανέγερση του νοσηλευτικού ιδρύματος και η λειτουργία του το 1887, επτά χρόνια μετά τον θάνατό του, που επισυνέβη στις 20 Δεκεμβρίου 1880.

Σχετικά...

Δύο ποιήματα του Γεωργίου Σουρή, που δημοσιεύτηκαν στην έμμετρη σατιρική εφημερίδα Ο Ρωμηός τον Απρίλιο του 1884.

Εις τα θεμέλια του Φρενοκομείου

Ω Εορτή των Εορτών... Ω ευτυχής ημέρα!
Ω! τώρα πρέπει ο καθείς του Άστεως πολίτης
να βάλει στο μπαλκόνι του μια κόκκινη παντιέρα
με μια χρυσήν επιγραφή "Ζωρζής Δρομοκαΐτης".
Ναι! τώρα πρέπει στολισμός με δάφνες και μυρσίνες,
Ναι! τώρα πρέπουν κανονιές, φανάρια και ρετσίνες.

Φρενοκομείο κτίζεται και στη σοφήν Ελλάδα!
Α! ο Θεός εφώτισε τον Χιώτη τον Ζωρζή
και τώρα μέσα στου Δαφνιού τη τόση πρασινάδα
θα βρίσκουμε παρηγοριά κι η μνήμη του θα ζει.
Ω μέγα ευεργέτημα των ευεργετημάτων!
Ω μόνον οικοδόμημα των οικοδομημάτων!

Θέλει λαμπρόν Μαυσώλειον αυτός ο κληροδότης,
παιάνας κι αποθέωσιν εις τρίτους ουρανούς!...
Ευρέθη μες στους Χιώτηδες, με γνώση κι ένας Χιώτης,
κι εσκέφθη ο μεγάλος του και πρακτικός του νους
πως μέσα στην Ελλάδα μας που πλημμυρούν τα φώτα,
Φρενοκομείον έπρεπε να γίνει πρώτα-πρώτα.

Και ολίγα για το σπήτι του Ζωρζή Δρομοκαίτη

Ετέθη ο θεμέλιος του Δρομοκαίτου λίθος
παρόντος του πρωθυπουργού και των αρχών εν γένει
τους υπεδέχθη με χαράν και των τρελλών το πλήθος,
και τέλος όλοι έφυγαν κατενθουσιασμένοι.
Μίαν ευχή εκφράζομεν επί τη ευκαιρία:
Το ευγενές μας κτίριον ποτέ να μην αδειάση
Ήγουν πας Έλλην κύριος και Ελληνίς κυρία
ευχόμεθα να το ίδη και να το δοκιμάση.

Ευχόμεθα μετ’ ου πολύ και δεύτερον να γίνη
και εν ανάγκη μάλιστα να κτίσωμεν και τρίτον,
γιατ’ είναι μονοπώλιον και η παραφροσύνη
εδώ στην χώρα των Μουσών, στην χώραν των χαρίτων

Αλλ’ όμως η της πυρκαγιάς σκληρά επιδημία
ευχόμεθα να μη φανή και στα φρενοκομεία.
είναι τα μόνα κτίρια για των Ρωμηών τη χώρα,
κι’ ευχόμεθα να μην καούν κι’ εκείνα καμμιάν ώρα.

Περί Πηγών...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/576#ixzz3MRupPU8o

Δημήτριος Βούλγαρης
1802 – 1877

Δημήτριος Βούλγαρης

Πολιτικός από την Ύδρα, γνωστός και με το προσωνύμιο Τζουμπές, εξαιτίας του ποδήρη μανδύα που φορούσε. Γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 1802 και ήταν γιος του κοτσαμπάση του νησιού Γεωργίου Βούλγαρη. Αναμίχθηκε από νεαρά ηλικία στην πολιτική ζωή της Ύδρας κι έλαβε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του 1821. Υπήρξε πληρεξούσιος της Ύδρας σε όλες τις επαναστατικές εθνικές συνελεύσεις και μετά την απελευθέρωση αντιπολιτεύτηκε σφοδρά τον Καποδίστρια και τις πολιτικές του.

Μετά την άφιξη του Όθωνα επέστρεψε στην Ύδρα, όπου διετέλεσε δήμαρχος. Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 διορίστηκε γερουσιαστής και τον Απρίλιο του 1847 ανέλαβε το Υπουργείο Ναυτικών στις κυβερνήσεις Κωλέτη και Τζαβέλα και στη συνέχεια το Υπουργείο Οικονομικών στην κυβέρνησηΚανάρη.

Το 1855 έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός, διαδεχόμενος τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, σε μια κρίσιμη περίοδο για τη διεθνή θέση της χώρας, λόγω του Κριμαϊκού Πολέμου. Κατόρθωσε να παραμείνει στην εξουσία για δύο χρόνια, αφού κέρδισε μια εκλογική αναμέτρηση που χαρακτηρίστηκε για τη νοθεία του λαϊκού φρονήματος. Παραιτήθηκε, όμως, κατόπιν διαφωνίας με τον Όθωνα και υπήρξε από τους πρωταγωνιστές της έξωσής του τον Οκτώβριο του 1862.

Ανέλαβε την πρωθυπουργία στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε αμέσως μετά με παλαιούς και νέους πολιτικούς. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του ξέσπασε η Κρητική Επανάσταση το 1866 και διατήρησε την ουδετερότητα. Τον Δεκέμβριο του 1866 η κυβέρνηση Βούλγαρη έχασε την πλειοψηφία και παραιτήθηκε για να επανέλθει δύο χρόνια αργότερα, όπου παρέμεινε στο προσκήνιο της πολιτικής ως το 1874.

Ο Δημήτριος Βούλγαρης, παρά την αναμφισβήτητη ευφυΐα του, δεν άφησε θετικά ίχνη στον κοινοβουλευτικό βίο της χώρας, παρά μόνον φαυλότητα και αντισυνταγματικές πρακτικές. Πολλές φορές ψήφιζε νόμους και τον προϋπολογισμό, χωρίς η Βουλή να βρίσκεται σε απαρτία. Η κοινή γνώμη εξεγέρθηκε και οΧαρίλαος Τρικούπης δημοσίευσε στην εφημερίδα Καιροί το περίφημο άρθρο του Τις πταίει; το 1875.

Οι παραμείναντες βουλευτές κατακρίθηκαν και αποκλήθηκαν «στηλίται», όπως οι στιγματισθέντες, κατά την αρχαιότητα, των οποίων το όνομα αναγραφόταν σε ατιμωτική στήλη. Προ της γενικής κατακραυγής, ο Βασιλιάς Γεώργιος απέλυσε τον Βούλγαρη, η δε Βουλή τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο για πλαστογραφία και αντιποίηση αρχής. Δύο εκ των υπουργών του, ο γαμπρός του Νικολόπουλος και ο Βαλασόπουλος, καταδικάστηκαν για δωροληψία. Τα γεγονότα της εποχής αυτής ονομάσθηκαν Στηλιτικά. Όλα αυτά προκάλεσαν κατάθλιψη στον Δημήτριο Βούλγαρη, που πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 1877.

Ο Νικόλαος Λεβίδης μας δίδει ένα ζωντανό πορτρέτο του υδραίου πολιτικού στα Απομνημονεύματά του. «Συνετός μεν, αλλά και βίαιος και εκδικητικός άμα τοις μεν φίλοις ενδοτικός, τοις δε αντιπάλοις ανένδοτός τε και επικίνδυνος. Κάτω πάντοτε νεύων τους οφθαλμούς του και ολίγα λέγων, υπό την ποδήρη αιατική περιβολή, τον τζουμπέ (διό και τζουμπές κοινώς εκαλείτο), προεκάλει τον σεβασμόν ειμή και τον φόβον. Διαχειριστής των δημοσίων χρημάτων τα μάλιστα φειδωλός και έντιμος, είπερ τις άλλος,υπήρξεν αναμφισβητήτως πάντοτε ανώτερος χρημάτων, μεγαλοπρεπής και υπερήφανος και λόγω έτι της επιφανούς οικογένειας, εξής κατήγετο και λόγω των υπηρεσιών, ας κατά την επανάσταση του 21,είχε προσφέρει τη πατρίδι, καίπερ νεώτατος την ηλικίαν ων. […] Η δε πολιτική δράσις του ανδρός κατάς μεν τας αρχάς του πολιτικού βίου αυτού και επί μακρά έτη υπήρξε φιλελευθέρα, περί το τέλος της ζωής του εξετράπη των τα μάλιστα φιλελευθέρων και κοινοβουλευτικοτάτων αρχών αυτού ανελεύθερος και σατραπικώτατος γενόμενος, και τούτου ένεκεν αδόξως τελευτήσας. […] Ως πολιτικός ρήτωρ ωμίλει μάλλον ή αγόρευε. Ωμίλει δε ουχί οργίλως, αλλά ταχέως, ελαφρότατα δε βατταρίζων (τσεβδίζων). […] Ανήρ εις άκρον φιλόθρησκος, παρηκολούθει τακτικώτατα την Θεία Λειτουργία εις τον Ναόν της Ζωοδόχου Πηγής.»

Περί Πηγών...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/127#ixzz3MRv5hCaU

Κωνσταντίνος Δόβας
1898 – 1973

Ανώτατος αξιωματικός του Στρατού, που διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 20 Σεπτεμβρίου έως τις 4 Νοεμβρίου του 1961.

Ο Κωνσταντίνος Δόβας γεννήθηκε στην Κόνιτσα στις 20 Δεκεμβρίου του 1898. Φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία εξήλθε ως ανθυπολοχαγός τον Ιούνιο του 1918. Αμέσως μετά τοποθετήθηκε σε μάχιμη θέση στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Τη δεκαετία του '30 φοίτησε στις Σχολές Πολέμου Αθηνών (1933) και Παρισίων (1935).

Κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940-1941) υπηρέτησε ως επιτελικός αξιωματικός στο τμήμα επιχειρήσεων του ΓΕΣ, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε με άλλους αξιωματικούς σε αντιστασιακές οργανώσεις («Επιτροπή Συνταγματαρχών», «Θέρος»). Στον Εμφύλιο Πόλεμο ήταν επιτελάρχης του Β' Σώματος Στρατού και από τον Αύγουστο του 1947 ανέλαβε τη διοίκηση της 75ης Ταξιαρχίας, στην οποία παρέμεινε έως την 25η Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, όταν τραυματίστηκε σοβαρά, κατά τη διάρκεια επίθεσης ανταρτών του «Δημοκρατικού Στρατού» κατά της γενέτειράς του Κόνιτσας.

Μετά τον Εμφύλιο εξελίχθηκε μέχρι του βαθμού του αντιστράτηγου και από το 1954 έως το 1959 διετέλεσε Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Στις 25 Μαρτίου του 1955 υπέγραψε τη μυστική συμφωνία με τη CIA για τη δημιουργία ειδικού στρατιωτικού σώματος για την πάταξη του κομμουνισμού («Κόκκινη Προβιά»), που αποτελούσε το ελληνικό τμήμα της παραστρατιωτικής οργάνωσης του ΝΑΤΟ Gladio. To1960 ανέλαβε αρχηγός του στρατιωτικού οίκου του βασιλιά Παύλου.

Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1961, ο Κωνσταντίνος Δόβας ανέλαβε υπηρεσιακός πρωθυπουργός, με εντολή να διενεργήσει τις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου. Ήταν επιλογή του Βασιλιά Παύλου, αφού ο προταθείς από τον Καραμανλή βενιζελογενής στρατηγός Θρασύβουλος Τσακαλώτος δεν αποδέχθηκε τη θέση, εξαιτίας των βασιλικών υποδείξεων για τη συγκρότηση της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Στην πρωθυπουργοποίηση Δόβα δεν αντέδρασε η Ένωση Κέντρου, που ίσως να την είδε και με καλό μάτι, ως μια αντικαραμανλική επιλογή του βασιλιά.

Ο Δόβας διενήργησε τις «εκλογές της βίας και της νοθείας», όπως έμειναν στην ιστορία, εξαιτίας της τρομοκρατίας που εξαπολύθηκε στην επαρχία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου εναντίον των υποψηφίων και των ψηφοφόρων της Αριστεράς και του Κέντρου από τους παρακρατικούς μηχανισμούς της Δεξιάς, ενώ την ημέρα της ψηφοφορίας «ψήφισαν ακόμη και τα δέντρα», σύμφωνα με καταγγελίες της αντιπολίτευσης. Στις 4 Νοεμβρίου, ο Δόβας παρέδωσε την εξουσία στον νικητή των εκλογών Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Αμέσως μετά, ο ηγέτης του Κέντρου, Γεώργιος Παπανδρέου, κήρυξε τον λεγόμενο «Ανένδοτο Αγώνα», μη αναγνωρίζοντας τη νομιμότητα της κυβέρνησης Καραμανλή, αφού τη θεώρησε προϊόν «βίας και νοθείας». Μία από τις πρώτες ενέργειές του ήταν η πρόταση παραπομπής στο ειδικό δικαστήριο του Κωνσταντίνου Δόβα και μελών της υπηρεσιακής κυβέρνησής του. Η πρόταση απορρίφθηκε από τη Βουλή, στην οποία πλειοψηφούσε η ΕΡΕ, με ψήφους 189 έναντι 88 (3 Μαρτίου1962).

Ο Δόβας παρέμεινε επικεφαλής του στρατιωτικού οίκου και του νέου βασιλιά Κωνσταντίνου έως το 1965 και στις 13 Δεκεμβρίου του 1967 συμμετείχε ενεργά στοβασιλικό κίνημα για την ανατροπή της χούντας. Μετά την αποτυχία του εγχειρήματος τού αφαιρέθηκαν οι βαθμοί και διακόπηκε η σύνταξή του.

Ο Κωνσταντίνος Δόβας πέθανε ως απλός στρατιώτης στις 24 Ιουλίου 1973. Μετά τη Μεταπολίτευση αποκαταστάθηκε μεταθανάτια. Ήταν νυμφευμένος με τη Μαργαρίτα Λευκιάδη και δεν είχε παιδιά. Το μοναδικό του περιουσιακό στοιχείο, ένα ακίνητο στο κέντρο της Αθήνας, το διέθεσε για τη βράβευση των αριστούχων μαθητών της γενέτειράς του.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/748#ixzz3MRvRIPOf

Τζον Στάινμπεκ
1902 – 1968

Τζον Στάινμπεκ

Ο κορυφαίος αμερικανός συγγραφέας Τζον Ερνστ Στάινμπεκ (John Ernst Steinbeck) γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1902, στο Σαλίνας της Καλιφόρνια. Τα πρώιμα έργα του είναι τοποθετημένα εκεί, στην Κοιλάδα του Σαλίνας, την εύφορη αγροτική περιοχή κοντά στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ κατά διαδοχικά διαστήματα από το 1920 ως το 1926, αλλά δεν πήρε πτυχίο.

Λόγω οικονομικών δυσχερειών της οικογένειάς του υποχρεώθηκε να εξασκήσει διάφορα επαγγέλματα. Έτσι, δούλεψε ως εργάτης, ξυλουργός, ελαιοχρωματιστής, δημοσιογράφος. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε ανταποκριτής στην Ευρώπη της εφημερίδας Herald Tribune, ενώ κατά τη διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.

Οι πρώτες του λογοτεχνικές απόπειρες υπήρξαν τα μυθιστορήματα: «Το χρυσό Κύπελλο», «Οι ουράνιες βοσκές», «Σε έναν άγνωστο Θεό», «Η κοιλάδα της Τορτίλα». Ακολούθησαν τα πραγματικά αριστουργήματά του: «Άνθρωποι και ποντίκια» (1937) και «Τα σταφύλια της οργής» (1938), που γνώρισαν τεράστια επιτυχία και καθιέρωσαν τον συγγραφέα ως ένα από τους σημαντικότερους αμερικανούς λογοτέχνες. Από τα τελευταία μυθιστορήματά του, το πιο γνωστό είναι το «Ανατολικά της Εδέμ» (1952), το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Ελία Καζάν με πρωταγωνιστή τον Τζέιμς Ντιν.

Ο Στάινμπεκ υπήρξε πολυγραφότατος. Έγραψε 17 μυθιστορήματα και πάρα πολλά διηγήματα. Βραβευθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1962, με το βραβείο Πούλιτζερ το 1940 για «Τα σταφύλια της οργής» και ήταν μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας από το 1948.

Πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου του 1968, στη Νέα Υόρκη.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/37#ixzz3MRvo2TCh

ΟΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Κυριακή
21/12

02:00

8°C
5°C

73%

5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h

ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

08:00

8°C
4°C

74%

5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h

ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

14:00

13°C

53%

4 Μπφ Δ
24 Km/h

ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

20:00

8°C

76%

2 Μπφ Α
9 Km/h

ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Έφτασαν τα Χριστούγεννα , οι νοικοκυράδες έχουν από μέρες αρχίσει τις ετοιμασίες για τις γιορτάδες , σε πέντε μέρες βλέπεις έχουμε Χριστούγεννα και το σπίτια πρέπει να λάμπει από πάστρα κι’ όλα τα χρειαζούμενα πρέπει να υπάρχουν …τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες , σε πρώτη ζήτηση στις πιατέλες πάνω στο τραπέζι και το μικρό δεντράκι παραδιπλα στο τραπεζάκι , κι’ όλα είναι πια ..έτοιμα , άντε ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ , και του ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΛΎΤΕΡΑ …