6.12.14

KINHΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ

ΣΙΝΕΜΑ

ΤΖΟΝ ΣΤΑΙΝΜΠΕΚ (JOHN STEINBECK) : «ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ». ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ.

              Τίτλος: Ανατολικά της Εδέμ

Πρωτότυπος Τίτλος: East of Eden

Συγγραφέας: Τζων Σταινμπεκ (John Steinbeck)

Μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης

Εκδόσεις: Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

Πρώτη φορά διάβασα το »Ανατολικά της Εδέμ» όταν ήμουν στη τρίτη γυμνασίου.Θυμάμαι ότι ήμουν πολύ επιφυλακτικός απέναντι στο βιβλίο αυτό αλλά και στον ίδιο τον συγγραφέα,δεν είχα διαβάσει τιποτα από τον Σταινμπεκ μέχρι τότε.Επειδή γενικά είχα (και εξακολουθώ να έχω) μεγάλη αδυναμία στους ρώσους και γάλλους συγγραφείς,θεωρούσα ότι ένας αμερικανός δύσκολα μπορεί να σταθεί δίπλα στον Ουγκώ ή στον Ντοστογιέβσκι (ηλίθιες προκαταλήψεις ξέρω,αλλά ημουν άγουρος ακόμη).Κι όμως ο Τζων Σταινμπεκ στάθηκε επάξια δίπλα τους και κέρδισε μία περίοπτη θέση στη βιβλιοφιλική μου καρδιά…Έκτοτε,διάβασα σχεδόν τα πάντα που έχουν γραφτεί από την αριστουργηματική πένα του,αλλά για μένα το »Ανατολικά της Εδέμ» είναι το καλύτερο έργο του…

Το βιβλίο,λοιπόν διηγείται την ιστορία δύο οικογενειών,των Χάμιλτον και των Τρασκ,στη πεδιάδα του Σαλίνας της Καλιφόρνιας.Ιστορία γεμάτη δύναμη,συναισθήματα,μίσος,αγάπη,φθόνο,καλοσύνη,ζήλ εια,εγωισμό,ελπίδα αλλά και απελπισία,μετάνοια…πάθη τόσα γνώριμα για την ανθρώπινη φύση.Οι περισσότεροι ήρωες έχουν βιβλικά ονόματα και σαν απόγονοι του Κάιν και του Άβελ,κουβαλούν τις αμαρτίες των προγόνων τους και ψάχνουν να βρουν το μέρος που θα τους χαρίσει ψυχική γαλήνη,καπου ανατολικά της Εδέμ…

Oι πρωταγωνιστές άριστα σκιαγραφημένοι από τον Στάινμπεκ,φέρουν μια ακαταμάχητη γοητεία που δεν σου αφήνει περιθώρια να μην τους αγαπήσεις,να μην τους συμπάσχεις μες στις κακουχίες τους,τα διλλήματά τους και να μην ταυτιστείς μαζί τους (εκτός από την Κάθη βέβαια,πρέπει να είσαι ο Κόμης Δράκουλας για να βρεις κοινό σημείο με τον χαρακτήρα της!).Ο Άνταμ,μια μορφή που αντιπροσωπεύει το Καλό,προδωμένη πολλάκις από αγαπημένα πρόσωπα,η οποία βρίσκει όμως τη δύναμη να συγχωρέσει τα σφάλματα των άλλων.Ο Σάμιουελ Χάμιλτον, ο φτωχός αγρότης με το περίεργο και φιλοσοφικό πνεύμα που καταφέρνει με το χαμόγελο στα χείλη να μεγαλώσει την πολυάριθμη οικογένεια του,απτόητος στις κακοτυχίες του.Ο Λη, πιστός υπηρέτης της οικογένειας Τρασκ,δείγμα της ανατολίτικης σοφίας,που θυσιάζει τις προσωπικές του φιλοδοξίες και τα δικά του θέλω και συντροφεύει μέχρι το τέλος τον αφέντη του και τα δύο αδέλφια,προσφέροντας την αγάπη του,την αφοσίωσή και τις σοφές καθοδηγήσεις του.Ο Άαρον,αθώο,ευαίσθητο και έξυπνο παιδί που αντιμετωπίζει πολύ δύσκολα την έλλειψη μητρικής φροντίδας και αγάπης κι αυτό τον αίσθημα κενού που υπάρχει στη καρδιά του τον καθοδηγεί στη εξιδανίκευση του μοναδικού έρωτα της ζωής του,την Άμπρα.Υπἀρχει βέβαια και η Κάθη,η απόλυτη προσωποποίηση του Κακού,που δεν έχει νιώσει αγάπη,συμπόνοια,λύπη για κανέναν και που βαδίζει προς το δικό της αυτοκαταστροφικό τέλος.Και φυσικά ο Καλ…Ενω οι περισσότεροι ήρωες του βιβλίου είναι είτε καλοί εἰτε κακοί,ο Καλ αποτελεί ένα μείγμα και των δυο και σ΄αυτό ίσως οφείλεται η θελκτική επίδραση που ασκεί στους αναγνώστες.Αδύναμος μες στη δύναμή του και δυνατός μες στην αδυναμία του,κατατρέχεται από τους δαίμονές του και προσπαθεί απελπισμένα να βρει την αποδοχή και την αγάπη γύρω του,μα στην προσπάθειά του αυτή οδηγείται σε λανθασμένες αποφάσεις με ολέθριες επιπτώσεις…Υπάρχουν κι οι ἀλλοι χαρακτήρες,δευτερεύοντες μεν, αξιαγάπητοι δε όπως ο Τομ,η Νανσυ οι οποίοι δίνουν το δικό τους χρώμα στο μυθιστορηματικό αυτό πίνακα…

Το βιβλίο είναι γραμμένο με πολύ δυναμικό τρόπο,με κάπως ώμη γλώσσα,χωρίς εξωραισμούς,η οποία όμως σε καθηλώνει και σου δίνει την αίσθηση ότι παρακολουθείς ταινία,όλα εξελίσσονται ταχύτατα και χωρίς να κουράζει και να κάνει κοιλιά σε κάποια σημεία,δε καταλάβαίνεις πότε τελειώνουν οι 800 και σελίδες του.

Για μένα το βιβλίο αυτό αποτελεί σταθμός στη ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας και αξίζει να διαβαστεί από κάθε βιβλιόφιλο που σέβεται τον εαυτό του.Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ διδακτικό βιβλίο,που στάζει σοφία από παντού.Όσοι δεν το’χετε διαβασει,επισπεύστε!

   http://kopanakinews.wordpress.com/

No comments: