΄Σύναξη των Λιδορικιωτών στη Βαθιά , μάλλον προεκλογική , τη δεκαετία του 1890 , μπροστά στο σπίτι του Ν.Π.Μπήλιου , τώρα Γ,Ν.Πανάγου . Εμφανέστατη είναι η ενδυματολογική..ποικιλία , φουσταμέλες , φράκα μέχρι και..πουκαμίσα …Δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφικό υλικό από εκλογές ή προεκλογικές περιόδους .
Καλημέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου…
Καλημέρα στους φίλους του χωριού μας και της Λιδορικιώτικης εφημερίδας …
ΠΕΜΠΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 07:35
Δύση Ήλιου: 17:38
Σελήνη 2 ημερών
Γιορτάζει: Τιμόθεος, Τιμοθέα.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1830
Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος.
1870
Ιδρύεται στη Γερμανία η Ντόιτσε Μπανκ, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου.
1938
Η Ελλάδα νικά την Παλαιστίνη με 3-1 στο Τελ Αβίβ, με δύο γκολ του Κλεάνθη Βικελίδη κι ένα του Αντώνη Μηγιάκη. Είναι η πρώτη εκτός έδρας νίκη στην ιστορία της εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου.
1972
Έπειτα από 10 χρόνια σκληρών διαπραγματεύσεων, τα σύνορα της ΕΟΚ διευρύνονται, με την ένταξη της Βρετανίας, της Ιρλανδίας, της Δανίας και της Νορβηγίας.
1980
Συλλαμβάνεται στη Μόσχα ο φυσικός Αντρέι Ζαχάροφ, ο οποίος βοήθησε στην κατασκευή την πρώτης βόμβας υδρογόνου για λογαριασμό της ΕΣΣΔ, επειδή άσκησε κριτική για τη στρατιωτική επιδρομή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν.
1987
Ο αμερικανός πολιτικός Μπαντ Ντουάιερ αυτοκτονεί μπροστά στις κάμερες, ανοίγοντας μία έντονη συζήτηση για τα όρια της δημοσιογραφίας.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
. Χ.
1788
Λόρδος Βύρων, φιλέλληνας άγγλος ποιητής. (Θαν. 7/4/1824)
1891
Αντόνιο Γκράμσι, ιταλός μαρξιστής φιλόσοφος, από τους ιδρυτές του Κομουνιστικού Κόμματος Ιταλίας.(Θαν. 27/4/1937)
1906
Μενέλαος Λουντέμης, συγγραφέας. (Ένα παιδί μετράει τ' άστρα). (Θαν. 22/1/1977)
ΘΑΝΑΤΟΙ
. Χ.
1901
Αλεξαντρίνα Βικτόρια, πριγκίπισσα του αγγλικού θρόνου, που ως βασίλισσα Βικτόρια σημάδεψε τον 19ο αιώνα στη Μ. Βρετανία και η εποχή της ονομάστηκε Βικτωριανή. (Γεν. 24/5/1819)
1951
Καρλ Νέσλερ, γερμανός κομμωτής, που ανακάλυψε την περμανάντ. (Γεν. 2/5/1872)
1994
Τέλι Σαβάλας, ελληνικής καταγωγής αμερικανός ηθοποιός. («Κότζακ») (Γεν. 21/1/1924)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2201#ixzz3PWMfUgzP
Μενέλαος Λουντέμης
1906 – 1977
Πολυγραφότατος και πολυδιαβασμένος λογοτέχνης, ο επονομαζόμενος και Μαξίμ Γκόργκι της Ελλάδας. Η «πένα» του έχει αμεσότητα, λυρισμό, δύναμη και ρεαλισμό. Έργα του, όπως τα μυθιστορήματα «Συννεφιάζει», «Οι κερασιές θα ανθίσουν φέτος» και το μπεστ-σέλερ «Ένα παιδί μετράει τ' άστρα» διαβάστηκαν πολύ από τη νεολαία τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70.
Γεννήθηκε το 1906 ή κατ' άλλους το 1912 στο χωριό Αγία Κυριακή της Μικράς Ασίας και το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Μπαλάσογλου ή Βαλασιάδης. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή, η οικογένειά του περιπλανήθηκε αρκετά, μέχρι να εγκατασταθεί το 1923 στο χωριό Εξαπλάτανος της Έδεσσας.
Η οικογένειά του ήταν εύπορη, αλλά έχασε τα πάντα στον Μεγάλο Ξεριζωμό. Έτσι, ο νεαρός Δημήτρης αναγκάστηκε από τα νεανικά του χρόνια να εργαστεί σκληρά ως λαντζέρης, λούστρος, ψάλτης, δάσκαλος και επιστάτης στα έργα του Γαλλικού Ποταμού (Λουδίας). Από τον ποταμό Λουδία εμπνεύστηκε το φιλολογικό του ψευδώνυμο Λουντέμης. Η στράτευσή του στην Αριστερά και η πολιτική δράση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ του στοίχισε την αποβολή του απ' όλα τα γυμνάσια της χώρας.
Στα ελληνικά γράμματα εμφανίσθηκε πολύ νωρίς, το 1927, με δημοσιεύσεις ποιημάτων του σε εφημερίδες της Έδεσσας. Το 1930 ποιήματα και διηγήματά του δημοσιεύτηκαν στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νέα Εστία», ενώ το 1934 υπογράφει για πρώτη φορά ως Μενέλαος Λουντέμης στο διήγημά του «Μια νύχτα με πολλά φώτα κάτω από μια πόλη με πολλά αστέρια».
Έπειτα από μια οδύσσεια μετακινήσεων, ο Λουντέμης θα έλθει στην Αθήνα και θα γνωριστεί με αριστερούς διανοούμενους, οι οποίοι σύχναζαν στη λέσχη «αν Σουσί» της οδού Πατησίων. Καθοριστική ήταν η γνωριμία του με τους διακεκριμένους ομοτέχνους του Κώστα Βάρναλη, Άγγελο Σικελιανό και Μιλτιάδη Μαλακάση. Ο τελευταίος θα τον βοηθήσει να βρει δουλειά ως βιβλιοθηκάριος στην «Αθηναϊκή Λέσχη» και να ανασάνει οικονομικά.
Την ίδια εποχή αναπτύσσει στενή φιλία με τον καθηγητή της Φιλοσοφικής Δημήτρη Βέη, ο οποίος θα τον δεχθεί ως ακροατή στις παραδόσεις του, αφού ο Λουντέμης δεν μπορούσε να εγγραφεί στη Φιλοσοφική, καθώς δεν είχε τελειώσει το γυμνάσιο, λόγω των πολιτικών του περιπετειών και της οικονομικής του ανέχειας. Το 1938 ήταν ήδη φτασμένος συγγραφέας και τιμήθηκε με το Μέγα Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας για τη συλλογή διηγημάτων του «Τα πλοία δεν άραξαν».
Στην κατοχή οργανώθηκε στο ΕΑΜ και διετέλεσε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων. Κατά τον εμφύλιο συλλαμβάνεται για τα αριστερά του φρονήματα, δικάζεται για εσχάτη προδοσία και καταδικάζεται σε θάνατο, ποινή που δεν εκτελέστηκε ποτέ. Αντ' αυτού, εξορίζεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη, μαζί με τοΘεοδωράκη και τον Ρίτσο.
Το 1956 τον μετέφεραν στην Αθήνα από τον τόπο εξορίας του για να δικαστεί, επειδή, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στο βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» αναφέρονται «….προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας….». Στη δίκη που έγινε με τον εμφυλιοπολεμικό νόμο 509/47, οι μάρτυρες υποστήριξαν ότι το βιβλίο του «προπαγανδίζει τας πολιτικάς του ιδέας, θίγει την έννοια του κράτους, κλονίζει την εμπιστοσύνη του λαού στη Δικαιοσύνη, καλλιεργεί το μίσος».
Επιφανείς πνευματικές προσωπικότητες έσπευσαν να τον υπερασπιστούν (Άγις Θέρος, Γιώργος Θεοτοκάς, Κώστας Βάρναλης, Στράτης Δούκας, Ασημάκης Πανσέληνος, Κώστας Κοτζιάς), υποστηρίζοντας ότι το βιβλίο του «είναι ένα εξαιρετικό έργο, γεμάτο αγάπη για τον άνθρωπο και πίστη στην πορεία του προς το μέλλον». Απολογούμενος, ο Λουντέμης δέχτηκε παρέμβαση του προέδρου, ο οποίος του είπε πως «αν πράγματι νιώθεις στοργή για το παιδί και τη γυναίκα σου, θα 'πρεπε να 'χεις κάνει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ». Και η απάντηση του Λουντέμη: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ».
Μετά τη δίκη και την απαγόρευση κυκλοφορίας των βιβλίων του, το κλίμα είναι βαρύ για τον Λουντέμη. Εκπατρίζεται στο Βουκουρέστι και χάνει την ελληνική ιθαγένεια από τη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη Ρουμανία συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, αλλά νοσταλγεί πάντα την πατρίδα, «ένα ελληνικό καφεδάκι...μιά ρετσίαν..», έγραφε σ' ένα φίλο του. Μετά την μεταπολίτευση ανακτά την ελληνική ιθαγένεια και επιστρέφει στην Ελλάδα το 1976. Δεν πρόλαβε να χαρεί για την επάνοδό του και στις 22 Ιανουαρίου 1977 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή και ενταφιάζεται στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο Μενέλαος Λουντέμης ανήκει στους έλληνες λογοτέχνες του μεσοπολέμου που στράφηκαν προς τον κοινωνικό ρεαλισμό. Η ιδιοτυπία του έργου του έγκειται στον «ερασιτεχνικό» τρόπο γραφής, τον οποίο υπηρέτησε εν πλήρει συνειδήσει, καθώς ο ίδιος υποστήριζε πως δε τον ενδιαφέρει η Τέχνη, αλλά η καταγραφή της πραγματικότητας και η κατάδειξη της κοινωνικής ανισότητας. Το έργο του εντάσσεται στο ρεύμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού (Κνουτ Χάμσουν, Μαξίμ Γκόργκι, Παναΐτ Ιστράτι κ.ά.): ρεαλιστική απεικόνιση τοπίων και προσώπων με έντονη αισθηματολογία, που αγγίζει κάποτε το μελοδραματισμό, βιωματική γραφή, ηθογραφικά και συμβολικά στοιχεία.
Στη λογοτεχνία του Λουντέμη δεσπόζει η τάση του να στρέφεται εξ' ολοκλήρου γύρω από ένα κεντρικό πρόσωπο - αφηγητή, που ανήκει στους περιθωριακούς τύπους των καταπιεσμένων κοινωνικά στρωμάτων και το οποίο μας δίνει την προσωπική του οπτική της μοναξιάς, του ανεκπλήρωτου του έρωτα και της δυστυχίας του κόσμου. Μέρος της κριτικής (Ζήρας) του καταλογίζει τεχνικές και εκφραστικές ατέλειες, στρατευμένο ύφος που αποβαίνει σε βάρος της οικονομίας της, αφήγησης, αλλά αναγνωρίζει τον λυρικό του οίστρο. Κάποιοι άλλοι θεωρούν το έργο του απολύτως ξεπερασμένο σήμερα, καθώς αναφέρεται σ' ένα κόσμο που δεν υπάρχει πια.
Ποιήματα του Λουντέμη μελοποίησαν οι αδερφοί Κατσιμίχα («Ερωτικό Κάλεσμα») και ο συνθέτης Σπύρος Σαμοίλης («Οι κερασιές θ' ανθίσουνε και φέτος») με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/217#ixzz3PWMqqSfT
Βασίλειος Νικολόπουλος
1816 – 1887
Ανώτερος δικαστικός και πολιτικός, ο πρώτος υπουργός του ελληνικού κράτους που καταδικάσθηκε από το Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο), μαζί με τον συνάδελφό του Ιωάννη Βαλασόπουλο. Είχε κατηγορηθεί από τη Βουλή για την υπόθεση των «Σιμωνιακών».
Ο Βασίλειος Νικολόπουλος γεννήθηκε το 1816 στην Καρύταινα της επαρχίας Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στη γενέτειρά του και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με τη βοήθεια του επισκόπου Καρύταινας, Ιγνάτιου. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας νομικός, που έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1846.
Όπως ήταν φυσικό, ο βασιλιάς Όθων εκτίμησε τις ικανότητές του και τον διόρισε πρωτοδίκη. Προήχθη αμέσως στη θέση του Προέδρου των Πρωτοδικών και μετά από λίγο έγινε Εφέτης. Το 1856 μεταπήδησε στην πολιτική και ανέλαβε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Το 1860 ο γάμος του με τη Σταματίνα Βούλγαρη εκτόξευσε την πολιτική του καριέρα. Η σύζυγός του δεν ήταν τυχαία γυναίκα, αλλά κόρη του Δημητρίου Βούλγαρη, γνωστού με το παρατσούκλι Τζουμπές, σημαίνοντος πολιτικού του 19ου αιώνα, που διετέλεσε κατ’ επανάληψη πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Μετά τη φυγή του Όθωνα, ο Βασίλειος Νικολόπουλος εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Γορτυνίας και τον ίδιο χρόνο ανέλαβε Υπουργός Εκκλησιαστικών στην κυβέρνηση του πεθερού του, ο οποίος για χάρη του διχοτόμησε το Υπουργείο Δημοσίας Εκπαιδεύσεως και Εκκλησιαστικών. Στη συνέχεια ανέλαβε τα υπουργεία Εσωτερικών (1865-1866, 1871-1872) στις κυβερνήσεις Μπενιζέλου Ρούφου και Δημητρίου Βούλγαρη αντίστοιχα και Δικαιοσύνης (1874-1875) στην κυβέρνηση του Δημητρίου Βούλγαρη.
Το 1875 το όνομά του κηλιδώθηκε, όταν κατηγορήθηκε ότι χρηματίστηκε από υποψήφιους για τις χηρεύουσες μητροπόλεις Πατρών, Μεσσηνίας και Κεφαλληνίας, προκειμένου να ασκήσει πίεση στην Ιερά Σύνοδο για την εκλογή τους. Η ίδια κατηγορία αποδόθηκε και στον Υπουργό Δημοσίας Εκπαιδεύσεως και Εκκλησιαστικών, Ιωάννη Βαλασόπουλο. Η υπόθεση αυτή έμεινε στην ιστορία ως «Σιμωνιακά».
Η Βουλή, που ελεγχόταν από τους Αλέξανδρο Κουμουνδούρο και Χαρίλαο Τρικούπη, παρέπεμψε στις 22 Δεκεμβρίου του 1875 τους Νικολόπουλο και Βαλασόπουλο στο Ειδικό Δικαστήριο, σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Η δίκη τους άρχισε στις 26 Ιανουαρίου του 1876 και τελείωσε στις 31 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, με την καταδίκη των δύο υπουργών. Στον μεν Βασίλειο Νικολόπουλο επεβλήθη ποινή φυλάκισης 10 μηνών, στον δε Βαλασόπουλο φυλάκιση ενός έτους, τριετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων και χρηματική ποινή 56.000 δραχμών. Η καταδίκη του Νικολόπουλου θεωρήθηκε από μερίδα του τύπου ως πολιτική δίωξη, με σκοπό να πληγεί το γόητρο του πεθερού του Δημητρίου Βούλγαρη.
Την ίδια άποψη φαίνεται ότι είχαν και οι συμπατριώτες του, που τον εξέλεξαν πανηγυρικά βουλευτή Αρκαδίας στις εκλογές της 4ης Ιανουαρίου του 1887. Κι ενώ αναμενόταν θριαμβευτική επάνοδός του στη Βουλή, ο Βασίλειος Νικολόπουλος πέθανε ξαφνικά στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου, σε ηλικία 71 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/778#ixzz3PWNA3ABz
Αυτοκτονία σε απευθείας μετάδοση
Μπαντ Ντουάιερ
Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Μπαντ Ντουάιερ ήταν ένας αξιοσέβαστος πολιτικός στην πολιτεία της Πενσυλβάνιας. Σε ηλικία 40 ετών είχε ήδη διατελέσει πολιτειακός βουλευτής και γερουσιαστής με τη σημαία του ρεπουμπλικανικού κόμματος και ετοιμαζόταν να ξεκινήσει μια νέα καριέρα στο Υπουργείο Οικονομικών της πολιτείας αυτής των ΗΠΑ, που έχει τα γεωγραφικά και δημογραφικά μεγέθη της χώρας μας.
Όμως, το 1986 η ζωή του άλλαξε δραματικά, όταν βρέθηκε αναμεμιγμένος σε ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, που συντάραξε την πολιτεία. Κατηγορήθηκε ότι έλαβε 300.000 δολάρια, προκειμένου να διευκολύνει ένα τοπικό επιχειρηματία να αναλάβει μια εργολαβία της πολιτείας. Η περιπέτειά του ξεκίνησε από μια ανώνυμη επιστολή που έφθασε στον ρεπουμπλικάνο κυβερνήτη της Πενσυλβάνιας Ντικ Θόρνμπεργκ, μετέπειτα Υπουργό Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Ο Ντουάιερ από την πρώτη στιγμή διατυμπάνιζε την αθωότητά του και θεωρούσε πολιτική τη δίωξή του από ανταγωνιστές του στο κόμμα.
Ο τοπικός εισαγγελέας, στο πλαίσιο των δικονομικών παζαριών (plea bargains) που προβλέπονται στο αμερικανικό νομικό σύστημα, του πρότεινε ποινή φυλάκισης πέντε ετών, αν παραδεχόταν ότι δωροδοκήθηκε και συνέβαλε με τη συνεργασία του στην αποκάλυψη όλων των πτυχών του σκανδάλου. Ο Ντουάιερ αρνήθηκε επειδή πίστευε στην αθωότητά του. Δικάστηκε, κρίθηκε ένοχος παθητικής δωροδοκίας και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 55 ετών και χρηματική ποινή 300.000 δολαρίων, το ποσό δηλαδή που φέρεται να ενθυλάκωσε.
Στις 22 Ιανουαρίου 1987 ο Μπαντ Ντουάιερ προγραμμάτισε συνέντευξη τύπου στην πρωτεύουσα της Πενσυλβάνιας, Χάρισμπεργκ. Οι δημοσιογράφοι υπέθεσαν ότι θα τους ανακοίνωνε την παραίτησή του από την υπηρεσία, καθώς την επομένη έπρεπε να παρουσιαστεί στη φυλακή για να εκτίσει την ποινή του. Η συνέντευξη θα επιφύλασσε απρόσμενες και τραγικές εκπλήξεις. Γύρω στις 11 το πρωί ο Ντουάιερ παρουσιάστηκε στην αίθουσα της συνέντευξης φανερά νευρικός και ταραγμένος.
Στην εισαγωγική του ομιλία υποστήριξε για μια ακόμη φορά την αθωότητά του και ανέφερε ότι δεν σκόπευε να παραιτηθεί. Στη συνέχεια διάβασε ένα προετοιμασμένο κείμενο. Χαρακτήρισε τον εαυτό του «σύγχρονο Ιώβ», κατηγόρησε τον δικαστή που εξόντωσε έναν αθώο και θεώρησε τον εαυτό του θύμα πολιτικής πλεκτάνης. Ολοκληρώνοντας, τόνισε ότι θα αναλάβει σταυροφορία για την καλυτέρευση της απονομής της δικαιοσύνης στις ΗΠΑ.
Μόλις τελείωσε την ομιλία του και χωρίς να δεχθεί ερωτήσεις από τους παριστάμενους δημοσιογράφους έβγαλε τρεις φακέλους από την τσάντα του και τους παρέδωσε σ' έναν υφιστάμενό του. Από τον τέταρτο και μεγαλύτερο φάκελλο, που κρατούσε, τράβηξε ένα Μάγκνουμ 357. Όλοι μέσα στην αίθουσα πάγωσαν. Αυτός, χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, τους είπε: «Όσοι δεν αντέχετε τη θέα του όπλου να βγείτε από την αίθουσα». Κάποιοι που κατάλαβαν το τι επρόκειτο να συμβεί κινήθηκαν για να τον μεταπείσουν. Μάταια όμως. Ο Ντουάιερ με μια γρήγορη κίνηση έβαλε την κάνη του Μάγκνουμ στο στόμα του και πυροβόλησε μπροστά σε πέντε τηλεοπτικές κάμερες που κάλυπταν «ζωντανά τη συνέντευξή του». Ήταν θέμα δευτερολέπτων να πιστοποιηθεί ο θάνατός. Η εικόνα που παρουσίαζε το πρόσωπό του δεν άφηνε καμία αμφιβολία περί του αντιθέτου.
Οι θεατές των πρωινών εκπομπών είδαν σε απευθείας μετάδοση την αυτοκτονία. Ανάμεσα τους και πολλά παιδιά, καθώς εκείνη την ημέρα τα σχολεία της πολιτείας ήταν κλειστά, λόγω χιονοθύελλας. Η αυτοκτονία Ντουάιερ δημιούργησε μείζον δημοσιογραφικό πρόβλημα και καταστάσεις διλημματικού χαρακτήρα. Τα τηλεοπτικά κανάλια θα έπρεπε να δείξουν ή να μην δείξουν την αποτρόπαια σκηνή και αν ναι με ποιο τρόπο. Η λύση που δόθηκε από τους αρχισυντάκτες στα απογευματινά και βραδινά δελτία ειδήσεων περιλάμβανε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς. Πάντως, έγκυροι καθηγητές δημοσιογραφίας που κλήθηκαν να σχολιάσουν το γεγονός, υποστήριξαν ότι οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων θα πρέπει να είναι πάντα προετοιμασμένοι να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις μέσα σε δευτερόλεπτα και καλό θα είναι να δίνουν προτεραιότητα στον ψυχολογικό αντίκτυπο που θα έχει η παρουσίαση της είδησης στο κοινό και να μην έχουν γνώμονα το κυνήγι της πρωτιάς και της τηλεθέασης.
Όσον αφορά στα επακόλουθα της αυτοκτονίας Ντουάιερ, οι τρεις φάκελλοι που άφησε ο αυτόχειρας πολιτικός προορίζονταν ο ένας για την οικογένειά του, όπου ανέφερε και τους λόγους της αυτοκτονίας του, ο δεύτερος περιείχε μία κάρτα δωρητή σώματος και ο τρίτος ένα γράμμα για τον νεοεκλεγέντα κυβερνήτη της πολιτείας. Αργότερα, ένας φίλος του Ντουάιερ αποκάλυψε ότι ο λόγος της αυτοκτονίας του ήταν η δυνατότητα που θα έδινε στην οικογένειά του να ευεργετηθεί από το συνταξιοδοτικό του πρόγραμμα και να αντεπεξέλθει στα υπέρογκα δικηγορικά έξοδα της δικαστικής του περιπέτειας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/390#ixzz3PWNTj9un
Παλαμική Συμφωνία
Ο ποιητής Κωστής Παλαμάς επηρέασε όσο λίγοι την πορεία των ελληνικών γραμμάτων. Ένας από τους μεγάλους θαυμαστές του υπήρξε ο γενάρχης της εθνικής μουσικής σχολής Μανώλης Καλομοίρης (1883-1962), ο οποίος άντλησε πολύτιμα διδάγματα από το έργο του, επιζητώντας ένα νέο ελπιδοφόρο μήνυμα μιας καινούριας εθνικής και πνευματικής ανάστασης του Έθνους. «…Το έργο του στάθηκε για μένα φάρος αληθινός της τέχνης που φώτισε και θα φωτάη στους αιώνες τις Ελληνικές ψυχές μέσα στα σκοτάδια που μας δέρνουν ολούθε» συνόψισε τη σχέση του με το παλαμικό έργο ο συνθέτης.
Την άνοιξη του 1955 ο Καλομοίρης ολοκλήρωσε την τρίτη Συμφωνία του, την οποία ονόμασε «Παλαμική», προς τιμή του πνευματικού του μέντορα. Το έργο αποτελείται από τέσσερα μέρη:
- Μοντεράτο
- Σκέρτσο
- «Αγάπη» -Λέντο, μα νον τρόπο
- Φινάλε
Στη ροή του έργου παρεμβάλλεται ένας εξάγγελος, ο οποίος απαγγέλει στίχους του Παλαμά από τα έργα του «Ίαμβοι και Ανάπαιστοι» (Μοντεράτο) και «Δωδεκάλογος του Γύφτου» (Σκέρτσο, Αγάπη-Λέντο μαν νον τρόπο και Φινάλε). «Ότι καλλίτερο, ότι αγνότερο έχω γράψει είναι τις περισσότερες φορές δεμένο με τον Παλαμικό στίχο, με την Παλαμικήν Ιδέα. Και σήμερα στη δύση του βίου και της δράσης μου και πριν τραβήξω για το μεγάλο, το αγύριστο, ταξίδι θέλησα μιαν ακόμη φορά να τραγουδήσω κάτω από της θείας του λύρας τους αχούς. Κ’ έστησα την Παλαμική Συμφωνία, βωμό και μνημείο της πίστης μου στην αθάνατη Ελληνική Τέχνη και τον Ποιητή που τη συμβολίζει» έγραψε ο Καλομοίρης στο προλογικό του σημείωμα για την έκδοση του έργου το 1961.
Η πρεμιέρα της «Παλαμικής Συμφωνίας» δόθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1956 στην Αθήνα από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, με μαέστρο τον διακεκριμένο αρχιμουσικό Ανδρέα Παρίδη (1910-2000), στον οποίο ο Καλομοίρης αφιέρωσε το έργο και εξάγγελο τον ηθοποιό Θάνο Κωτσόπουλο. Το έργο έγινε ενθουσιωδώς δεκτό από την κριτική, θεωρήθηκε ένα από σπουδαιότερα της ελληνικής συμφωνικής μουσικής, αλλά σήμερα σπανίως παίζεται έως και καθόλου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/724#ixzz3PWNoWZiz
Κονσουέλο Βελάσκες
1916 – 2005
Μεξικάνα συνθέτρια και τραγουδίστρια. Γεννήθηκε στην πόλη Σιουδάδ Γκουσμάν της επαρχίας Χαλίσκο στις 21 Αυγούστου 1916, αν και η ίδια έδινε ως χρόνο γέννησής της το 1920, προφανώς κρύβοντας χρόνια. Ξεκίνησε ως κλασσική πιανίστρια, αλλά αργότερα την κέρδισε το τραγούδι και η σύνθεση.
Η Κονσουέλο Βελάσκες (Consuelo Velazquez) έγινε γνωστή εκτός μεξικάνικων συνόρων το 1941 με την παγκόσμια επιτυχία Besame Mucho («Φίλα με πολύ»). Μεταξύ αυτών που το τραγούδησαν και το ηχογράφησαν ήταν ο Σάμι Ντέιβις τζούνιορ, ο Πλάθιντο Ντομίνγκο, ο Ζοάο Ζιλμπέρτο ο Χοσέ Καρέρας, οι Μπιτλς, η Σελίν Ντιόν, η Χορωδία του Κόκκινου Στρατού και ο δικός μας Μάριος Φραγκούλης.
Σε μια συνέντευξή της το 2003, η Βελάσκες εκμυστηρεύτηκε ότι όταν έγραφε τους στίχους «Φίλα με πολύ / σαν να ’ταν αυτό το βράδυ / η τελευταία μας φορά», ήταν 25 χρονών και δεν είχε φιλήσει ποτέ της άνδρα.
Εκτός από το Besame Mucho, η Βελάσκες είχε και άλλες επιτυχίες τη δεκαετία του ’40, που ήταν η πιο δημιουργική της καριέρας της: «No me pides nunca», «Pasional» και «Dejame Quererte».
Η Κονσουέλο Βελάσκες έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιανουαρίου 2005.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/74#ixzz3PWO6OkQI
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Παρασκευή
23/1
02:00 
11°C
96%
3 Μπφ Α
16 Km/h 
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
08:00 
9°C
87%
3 Μπφ Δ
16 Km/h 
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
14:00 
13°C
47%
1 Μπφ Α
3 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ 
20:00 
7°C
87%
2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h 
ΒΡΟΧΗ
ΑΛΛΟΥ ΤΑ..ΚΑΚΑΡΙΣΜΑΤΑ ….
Τρεις και μία έμειναν αγαπημένοι μου φίλοι , για τις εκλογές , κι’ ακόμα όλα παίζονται , βέβαια οι δημοσκοπήσεις δείχνουν νίκη του Σύριζα , μετά ή..άνευ αυτοδυναμίας , αλλά η κάλπη κανιά φορά ..βγάζει και εκπλήξεις , γι’ αυτό λοιπόν ολίγη….υπομονή ..
Τα σημάδια , κατά τους ..ειδικούς , δίνουν για τη Δωρίδα προβάδισμα στη Ν.Δ , κάτι βέβαια που είναι αναμενόμενο , παραδόσεως ..ένεκεν , αλλά με την κάθοδο στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ , του Λιδορικιώτη γιατρού Ηλία Κωστοπαναγιώτου , τα πράγματα μάλλον έχουν αλλάξει σημαντικά , αφού ο Ηλίας χαίρει μεγάλης εκτίμησης όχι μόνο στη Δωρίδα αλλά και στην Παρνασσίδα , ας περιμένουμε λοιπόν λίγο , για να μη βρεθούμε προ..εκπλήξεων ..
Πέρα όμως απ’ τα προεκλογικά , καλό θα είναι νσ..” δούμε “ και τα του χωριού μας, που , απ’ ότι μαθαίνουμε , περνάει εποχή…” ερημιάς και..καταδίκης “ , μια μακρά χειμερία ..” νάρκη “ , που είναι άγνωστο πότε θα..τελειώσει . Και πως να τελειώσει φίλοι μου , αφού κανένας δεν νοιάζεται γι’ αυτό ; Με…ες αυγά , δυστυχώς δεν βάφονται , και με διάφορα ..φρου – φρου κι’ αρώματα , η κατάσταση δεν αλλάζει , βέβαια κάθε τρεις και λίγο , διαβάζουμε πολλά και διάφορα , λίμνες , επιτροπές κλπ..κλπ , που μπορεί να..” πλουτίζουν “ τα..βιογραφικά των αυτοδιοικητικών μας , αλλά σε τίποτα απολύτως δεν βοηθάνε , την πάνω Δωρίδα , τουλάχιστον , την καθημερινότητά της που πάει απ’ το κακό στο χειρότερο …
Μπορεί κάποιος Λιδορικιώτης , να μας πει κάποιο έργο που έγινε τελευταία στο χωριό μας αλλά και τα γύρω χωριά ; Δυστυχώς δεν υπάρχει , και ποιος φταίει ; Φυσικά κατα κύριο λόγο εμείς οι Λιδορικιώτες , που με τις κακές επιλογές μας, περιμένουμε να γίνει το…θαύμα , κάτι απίθανο βέβαια αφού το Λιδορίκι και η γύρω περιφέρεια ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΉ ΑΡΧΗ , με τα γνωστά πια αποτελέσματα ..
Οι Δημοτικοί μας άρχοντες , μιλούσαν κατά καιρούς …για ανάπτυξη , αλλά το πως , από ποιους και πότε αυτό θα γίνει , κανένας δεν μας το λέει , αλλά και ούτε στα τέσσερα τελευταία χρόνια , και αναφέρομαι μόνο σ’ αυτά γιατί οι νυν λένε πως οι προηγούμενοι δεν έκαναν απολύτως τίποτα , ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ , ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ( ΑΝ ΤΕΛΙΚΆ ΈΧΟΥΝ ) ΣΧΕΔΙΆΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΛΙΔΟΡΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ , τώρα θα μου πείτε γιατί νοιάζομαι ιδιαίτερα για την περιοχή μας ; Απλούστατα , γιατί Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ…..ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥ , ΕΜΑΣ ΚΑΤΑΒΑΡΑΘΡΩΣΑΝ , φτάσαμε από…ηγέτες να γίνουμε ..ΟΥΡΑΓΟΊ , γιατί απλά δεν ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗ Δ.Α , ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΟΎΝ ..για τη βελτίωση της καθημερινότητα μας αλλά και της εικόνας του χωριού μας ..
Υγειονομική περίθαλψη δεν έχουμε , αστυνομία δεν έχουμε , η αυθαίρετη στάθμευση και κυκλοφορία μας..” πνίγουν “ , καθαριότητα δεν έχουμε , χρόνια τώρα το φωνάζουμε , αλλά δεν μας ακούει κανείς , και φυσικό είναι , αφού δεν υπάρχουν Λιδορικιώτες να ενδιαφερθούν . όσο για τους Άρχοντές μας , ε…αυτοί έρχονται (…όταν..έρχονται ) σπάνια και κάθονται μέχρι το μεσημέρι και μετά πάνε στα χωριά τους , οπότε τι τους νοιάζει για το Λιδορίκι ; Αν οι παρακάτω φωτογραφίες ήταν απ’ τα δικά τους χωριά , ΘΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΎΣΑΝ ΌΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΣΕ ΜΑΣ ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ …ΕΔΩ ΛΟΙΠΌΝ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ;
Αυτά βέβαια είναι τα..” ελάχιστα “ , αλλά και πάλι και γι’ αυτά ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ …που θα πάει η κατάσταση ; ελπίζουμε να μην ισχύει η γνωστή “ λαϊκή ρήση “ που μιλάει για το…” δέσιμο του γαϊδάρου …κλπ…κλπ “ και μάλιστα για ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ …
Καλή σας μέρα , να περνάτε όλοι καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment