Θανάσης Φαλίδας , , Μήτσος Δελενίκας και Μπάμπης Κλώσσας , με τις ..” αγαπημένες “ τους νταμιτζάνες ..αγκαλιά , σε αναμνηστική τους φωτογραφία του παλιού καλού Λιδορικιώτικου καιρού ..
***************
Καλησπέρα Λιδορικιιώτες
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας
ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:02
Δύση Ήλιου: 20:52
Σελήνη 8 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1314
Διεξάγεται η Μάχη του Μπάνοκμπερν. Οι σκοτσέζικες δυνάμεις υπό τον Τζακ δε Μπρους νικούν το στρατό του άγγλου βασιλιά Εδουάρδου Β' και διασφαλίζουν την ανεξαρτησία της Σκοτίας.
1859
Διεξάγεται η Μάχη του Σολφερίνο. Οι Γάλλοι νικούν τους Αυστριακούς στην πόλη Σολφερίνο της βόρειας Ιταλίας. Αυτόπτης μάρτυς της αγριότητας των πολεμικών συγκρούσεων, ο ελβετός επιχειρηματίαςΖαν Ανρί Ντινάν, ο οποίος αποφασίζει να ιδρύσει τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό για την περίθαλψη των θυμάτων.
1912
Αφόρητος καύσωνας πλήττει την Αθήνα, με αποτέλεσμα να πάθουν θερμοπληξία τέσσερα άτομα.
1922
Δολοφονείται στο Βερολίνο ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Βάλτερ Ρατενάου. Οι δράστες είναι μέλη ακροδεξιάς οργάνωσης, που διαφωνούν με την πολιτική του για την πληρωμή αποζημιώσεων εξαιτίας της συμμετοχής της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
1945
Βρετανικά βομβαρδιστικά καταστρέφουν τη «Γέφυρα του ποταμού Κβάι» στα σύνορα Βιρμανίας - Ταϊλάνδης. Χτίστηκε με καταναγκαστική εργασία Άγγλων και συμμάχων αιχμαλώτων, για λογαριασμό των Ιαπώνων κατακτητών. Το επεισόδιο δραματοποιήθηκε κινηματογραφικά από τον σκηνοθέτη Ντέβιντ Λιν στην ομώνυμη ταινία, με πρωταγωνιστές τους σερ Άλεκ Γκίνες και Γουίλιαμ Χόλντεν.
2008
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζει την Τουρκία για τις δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού τον Αύγουστο του 1996 στη νεκρή ζώνη, κοντά στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Το Δικαστήριο επιδικάζει 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ και 35.000 στον πατέρα του Σολωμού. Επίσης, η Τουρκία θα πρέπει να καταβάλει από 15.000 ευρώ στον αδελφό του Ισαάκ και στον αδελφό του Σολωμού, ενώ θα πληρώσει 12.000 ευρώ δικαστικά έξοδα.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1911
Χουάν Μανουέλ Φάνχιο, αργεντινός πιλότος τηςΦόρμουλα 1, πέντε φορές παγκόσμιος πρωταθλητής. (Θαν. 17/7/1995)
1911
Ερνέστο Σάμπατο, αργεντινός συγγραφέας. (Θαν. 30/4/2011)
1987
Λιονέλ Μέσι, αργεντινός ποδοσφαιριστής.
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1519
Λουκρητία Βοργία, νόθα κόρη του Πάπα Αλέξανδρου 6ου, που φημολογείται ότι δηλητηρίασε τους τέσσερις συζύγους της. Υπήρξε προστάτιδα των τεχνών την εποχή της Αναγέννησης. (Γεν. 18/4/1480)
1935
Κάρλος Γκαρντέλ, αργεντίνος τραγουδιστής, που ταυτίστηκε με το ταγκό. (Γεν. 11/12/1890)
1949
Θεμιστοκλής Σοφούλης, αρχαιολόγος και πολιτικός, που έφθασε ως το αξίωμα του πρωθυπουργού της Ελλάδας (1924, 1945-1946, 1947-1949). (Γεν. 1860)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2406#ixzz3dzse0CHa
Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και
Βαπτιστής
2756
Ο τελευταίος και μεγαλύτερος από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Ονομάζεται «Πρόδρομος», γιατί με το κήρυγμα και με το έργο του εσήμανε τον ερχομό του Ιησού Χριστού και «Βαπτιστής», διότι βάπτιζε τους ανθρώπους στον Ιορδάνη ποταμό και εβάπτισε και τον Ιησού Χριστό. Το βάπτισμα του Προδρόμου ήταν μία συμβολική πράξη καθαρμού εκείνων, που πήγαιναν σ’ αυτόν να εξομολογηθούν, ήταν όμως και ο τύπος του βαπτίσματος του Ιησού Χριστού, γι’ αυτό και ο Ιωάννης έλεγε: «Εγώ μεν εβάπτισα υμάς εν ύδατι, αυτός βαπτίσει υμάς εν Πνεύματι Αγίω» (Μάρκου α΄ 8).
Ο Ιωάννης (εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού ονόματος Γιοχανάν, που σημαίνει «παρά Θεώ εύρον χάριν») γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο από τον ιερέα Ζαχαρία και τη γηραιά Ελισάβετ. Ήταν συγγενής του Ιησού Χριστού από την πλευρά της μητέρας του και έξι μόλις μήνες μεγαλύτερός του. Έζησε ασκητικό βίο στην έρημο και δεν δίστασε να ελέγξει απερίφραστα και κατά πρόσωπο την αδικία και την ηθική υπόσταση των ανθρώπων της εποχής του. Αυτό έγινε αιτία να συλληφθεί και να φυλακισθεί από τον τοπάρχη της Ιουδαίας Ηρώδη Αντύπα, που συζούσε παράνομα με την Ηρωδιάδα, σύζυγο του αδελφού του Ηρώδη Φιλίππου. Η Ηρωδιάδα έπεισε την κόρη της Σαλώμη να ζητήσει την «κεφαλήν του Ιωάννου επί πίνακι» (Μάρκου στ΄25) ως δώρο γενεθλίων και ο Ηρώδης Αντύπας για να την ευχαριστήσει διέταξε τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη.
Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους στην Ελλάδα. Θεωρείται προστάτης και φύλακας της κουμπαριάς και των νοσούντων από ελονοσία. Το όνομά του αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα βαφτιστικά ονόματα και είναι παράγωγο πολλών επωνύμων. Μεγάλος αριθμός εκκλησιών και ξωκλησιών φέρουν το όνομά του, καθώς και εκατοντάδες οικισμοί. Η μνήμη του τιμάται από τον Χριστιανισμό έξι φορές τον χρόνο:
- 7 Ιανουαρίου, Σύναξη του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
- 24 Φεβρουαρίου, Α' και Β' Εύρεσις της τιμίας κεφαλής του αγίου προφήτου, προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου.
- 25 Μαΐου, Γ' Εύρεσις της τιμίας κεφαλής του αγίου προφήτου, προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου.
- 24 Ιουνίου, Γενέθλιον του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Την παραμονή της εορτής κυριαρχούν πυρολατρικά έθιμα (Φωτιές τ’ Αϊγιαννιού).
- 29 Αυγούστου, Αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Η ημέρα θεωρείται πένθιμη και συνδέεται με αυστηρή νηστεία.
- 23 Σεπτεμβρίου, Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου.
Απολυτίκιον
Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων· σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε· ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις εν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.
Παροιμίες για τους Γιάννηδες
- Σπίτι που δεν έχει Γιάννη προκοπή δεν κάνει.
- 45 Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση.
- Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει.
- Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη.
- Τι είχες Γιάννη μ’ τι είχα πάντα.
- Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τόνε βγάλαμε.
- Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι.
- Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/763#ixzz3dzsoLCnG
Ο Ναπολέων στη Ρωσία
Ο Ναπολέων επιστρέφει από τη Μόσχα (Πίνακας του Άντ. Νόρθεν)
286
Την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα ο Ναπολέων ζούσε την εποχή των μεγάλων θριάμβων. Η Γαλλική Αυτοκρατορία είχε επιβάλλει την κυριαρχία της στην Ευρώπη, είτε μέσω κατακτήσεων, είτε μέσω συμμαχιών και ίδιος είχε αποκτήσει τον πολυπόθητο διάδοχο. Όμως, ο τσάρος Αλέξανδρος Α' έδειχνε όλο και λιγότερο διατεθειμένος να συμπεριφέρεται ως πιστός σύμμαχος στον Ναπολέοντα, χαλαρώνοντας τον ηπειρωτικό αποκλεισμό που είχε επιβληθεί στα εμπορεύματα της Μεγάλης Βρετανίας.
Έτσι, ο γάλλος μονάρχης συγκέντρωσε ένα τεράστιο στρατό για τα μέτρα της εποχής για να συνετίσει τον ανυπάκουο σύμμαχό του. Η Μεγάλη Στρατιά, όπως έμεινε στην ιστορία, αποτελείτο από 690.000 άνδρες, Γάλλους και συμμάχους ή υποτελείς (Γερμανούς, Ιταλούς, Ολλανδούς, Πολωνούς, Ελβετούς, Ισπανούς, Πορτογάλους). Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α' εξασφάλισε τα νώτα του, συνάπτοντας συμμαχίες με τη Σουηδία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, καθώς και με τη Μεγάλη Βρετανία.
Η Μεγάλη Στρατιά, με επικεφαλής τον ίδιο τον Ναπολέοντα και στρατηγούς τους συγγενείς του Εζέν ντε Μποαρνέ και Ζερόμ Μποναπάρτ, διέβη τον ποταμό Νέμαν στην περιοχή της Βαλτικής στις 24 Ιουνίου 1812 και εισέβαλε στη Ρωσία. Οι Ρώσοι, έχοντας ένα στρατό που αριθμούσε 250.000 άνδρες, δεν τόλμησαν να αντιπαρατεθούν μαζί του και προτίμησαν να εφαρμόσουν την τακτική της καμμένης γης και του ανταρτοπόλεμου. Δύο φορές αναμετρήθηκαν με τον στρατό του Ναπολέοντα οι Ρώσοι, στο Σμόλενσκ (16 - 18 Αυγούστου) και στο Μποροντίνο (7 Σεπτεμβρίου) και τις δύο φορές ηττήθηκαν. Στο Μποροντίνο η μάχη ήταν άγρια, αιματηρή και αμφίρροπη και οι δυνάμεις του στρατηγού Κουτούζωφ, προτού υποχωρήσουν, προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στον στρατό του Ναπολέοντα.
Ο δρόμος για τη Μόσχα ήταν ορθάνοιχτος για τον Μέγα Στρατηλάτη, που εισήλθε στην πόλη μια εβδομάδα αργότερα. Βρήκε μια σχεδόν έρημη Μόσχα, καθώς η πλειονότητα των κατοίκων της την είχε εγκαταλείψει. Ο Ναπολέων εγκαταστάθηκε με δόξες και τιμές στο Κρεμλίνο, αλλά μάταια περίμενε τον τσάρο ή τις αρχές της πόλης να του υποβάλουν τα σέβη υποταγής τους, όπως συνηθιζόταν στον κατακτητή μιας πρωτεύουσας. Λίγες μέρες αργότερα, μια πυρκαϊά που ξέσπασε στη Μόσχα κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της, επιτείνοντας το οξύ πρόβλημα ανεφοδιασμού, που αντιμετώπιζε.
Η εισβολή στη Ρωσία είχε εξελιχθεί σε μία στρατιωτική επιχείρηση χωρίς αντικειμενικό στόχο. Μόνη διέξοδος για τον Ναπολέοντα ήταν η οπισθοχώρηση, η οποία εξελίχθηκε σε καταστροφή, λόγω της πρώιμης έλευσης του χειμώνα, αλλά και των συνεχών παρενοχλήσεων από το ιππικό των Κοζάκων και τους άνδρες του Κουτούζοφ. Η καταστροφή για τη Μεγάλη Στρατιά ολοκληρώθηκε κατά τη διέλευση του ποταμού Μπερέζινα (στην περιοχή της σημερινής Λευκορωσίας), όταν δέχθηκε επίθεση από δύο ρωσικές στρατιές (26 - 28 Νοεμβρίου 1812). Από τότε η λέξη Μπερέζινα είναι το συνώνυμο της καταστροφής για τους Γάλλους.
Εν τω μεταξύ, στις αρχές Δεκεμβρίου ο Ναπολέων έλαβε το μήνυμα ότι ο στρατηγός Κλοντ Ντε Μαλέ επεχείρησε πραξικόπημα και αναχώρησε εσπευσμένως για το Παρίσι, αφήνοντας τη διοίκηση των υπολειμμάτων της Μεγάλης Στρατιάς στον θετό γιο του Εζέν ντε Μποαρνέ. Μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου 1812 και ο τελευταίος γάλλος στρατιώτης είχε αποχωρήσει από το ρωσικό έδαφος. Άλλωστε δεν ήταν και πολλοί. Μόλις 22.000 κατόρθωσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα. Οι απώλειες για τους Γάλλους και τους συμμάχους τους ανήλθαν σε 530.000 άνδρες, 200.000 άλογα και 1000 κανόνια. Για τους νικητές Ρώσους σε 500.000 περίπου ανθρώπους (210.00 στρατιώτες και 290.000 αμάχους).
Η είδηση της καταστροφής της Μεγάλης Στρατιάς εμψύχωσε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς στην αντίστασή τους κατά του Ναπολέοντα. Ένα κύμα εθνικισμού σάρωσε τη Γηραιά Ήπειρο. Στη Γερμανία ξέσπασαν αντιγαλλικές διαδηλώσεις και οι Πρωσικές δυνάμεις αποσκίρτησαν από τη Μεγάλη Στρατιά και στράφηκαν κατά των Γάλλων, όπως το ίδιο έπραξαν και οι Αυστριακοί. Ο Ναπολέων, αφού ξεκαθάρισε το εσωτερικό μέτωπο, συγκρότησε τον επόμενο χρόνο μια νέα πανίσχυρη στρατιά. Όμως, η αντίστροφη μέτρηση για την εξαφάνισή του από το προσκήνιο της ιστορίας είχε αρχίσει, αφού έπρεπε να αντιμετωπίσει εθνικούς κατά βάση και όχι μισθοφορικούς στρατούς.
Το «1812» στην Τέχνη
- «Πόλεμος και Ειρήνη», πολυσέλιδο επικό μυθιστόρημα του Λέοντος Τολστόι, που γράφτηκε από το 1865 έως το 1869 και αναφέρεται στη ρωσική κοινωνία κατά τη διάρκεια των Ναπολεοντείων Πολέμων. (εκδόσεις, «Πατάκης» και «Γκοβόστης»)
- «Εισαγωγή 1812», μουσικό κομψοτέχνημα του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1882), όπου περιγράφεται με νότες η εισβολή και η καταστροφή του Ναπολέοντα στη Ρωσία.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/285#ixzz3dzt7TMvO
Λουκρητία Βοργία
1480 – 1519
766
Πατρόνα της Αναγέννησης, προστάτιδα των τεχνών και μία από τις πιο αινιγματικές γυναίκες όλων των εποχών. Καρπός μιας σκανδαλώδους σχέσης, η Λουκρητία Βοργία (Lucrezia Borgia) γεννήθηκε στις 18 Απριλίου του 1480 στη Ρώμη. Ήταν νόθα κόρη του πάπα Αλέξανδρου ΣΤ’, κατά κόσμον Ροντρίγκο Βοργία, και αδελφή του Καίσαρα Βοργία – μια οικογένεια από τις πιο λαμπρές, αλλά και αδίστακτες της εποχής.
Στο χορό εξουσίας και αίματος που έκανε διαβόητους τους Βοργίες, η Λουκρητία κατηγορήθηκε ότι συνωμότησε στην εξόντωση των συζύγων της, ότι δηλητηρίασε τους αντιπάλους του πατέρα της κι ότι διατηρούσε αιμομικτικές σχέσεις με τον αδερφό της.
Ο πρώτος γάμος της, σε ηλικία 13 ετών, με τον Τζιοβάνι Σφόρτσα Πεζάρο ακυρώθηκε από τον πατέρα της πέντε χρόνια αργότερα και τότε η Λουκρητία αναγκάστηκε να παντρευτεί τον Αλφόνσο του Αραγκόν, νόθο γιο του βασιλιά της Νάπολης. Ο δεύτερος σύζυγός της δολοφονήθηκε το 1500 από τον ίδιο το σωματοφύλακά του, κατόπιν εντολής του αδελφού της Καίσαρα.
Μεταξύ των δύο γάμων, η Λουκρητία είχε συνάψει σχέση με έναν νεαρό παπικό ακόλουθο, τον Πέντρο Καλντερόν. Στη σχέση αυτή δόθηκε δραματικό τέλος από τους Βοργίες. Ο Πέντρο μαχαιρώθηκε και αργότερα βρέθηκε στον Τίβερη, με τα χέρια και τα πόδια του δεμένα.
Σύμφωνα με τα νέα σχέδια της οικογένειάς της, το 1501 η Λουκρητία παντρεύτηκε τον Αλφόνσο του Εστ, κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων για την προίκα της. Μετά το θάνατο του πατέρα του, το 1505, ο Αλφόνσο έγινε Δούκας της Φεράρα και η Λουκρητία, Δούκισσα.
Στη Φεράρα, η Λουκρητία κατάφερε επιτέλους να «δραπετεύσει» από το διεφθαρμένο οικογενειακό της περιβάλλον. Δημιούργησε μία λαμπρή αυλή, που προσέλκυσε τους επιφανέστερους καλλιτέχνες, συγγραφείς και λόγιους της εποχής εκείνης, κερδίζοντας την εκτίμησή τους με την ομορφιά και την ευγένειά της. Υπήρξε αφοσιωμένη σύζυγος και απέκτησε επτά παιδιά... Η τελευταία γέννα, όμως, ήταν μοιραία. Πέθανε, κατά τη διάρκεια του τοκετού, στις 24 Ιουνίου του 1519.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, δεν υπάρχει καμία ιστορική απόδειξη που να επιβεβαιώνει τα όσα της καταμαρτυρούν. Εντούτοις, το όνομά της έμεινε στην ιστορία ως συνώνυμο της ακολασίας και της ίντριγκας. Έτσι απεικονίζεται, τόσο στο δράμα του Βίκτορος Ουγκώ, όσο και στην όπερα του Ντονιτσέτι, δύο μεγάλα έργα που βασίζονται σ’ αυτούς τους μύθους.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/114#ixzz3dztO0J4m
Η Μάχη του Σολφερίνο
247
Σημαντική μάχη, στο πλαίσιο του Δεύτερου Πολέμου της Ιταλικής Ανεξαρτησίας. Έλαβε χώρα στις 24 Ιουνίου 1859 κοντά στην κωμόπολη Σολφερίνο της Λομβαρδίας, μεταξύ του αυστριακού στρατού υπό τον κάιζερ Φραγκίσκο - Ιωσήφ Α' και των συνασπισμένων δυνάμεων Γαλλίας και Πεδεμοντίου, υπό τους βασιλείς των δύο χωρών Ναπολέοντα Γ' και Βίκτωρα - Εμμανουήλ Β', αντίστοιχα.
Οι δύο στρατοί, που αριθμούσαν από 120.000 χιλιάδες άνδρες περίπου, συναντήθηκαν τυχαία και δεν είχαν προπαρασκευάσει τη μάχη. Οι Γάλλοι πίστευαν ότι θα συναντούσαν την οπισθοφυλακή των Αυστριακών και οι Αυστριακοί την εμπροσθοφυλακή των Γαλλο-Πεδεμοντίων. Η σύγκρουση άρχισε το πρωί και συνεχίστηκε μέχρι το μεσημέρι, μέσα σε κλίμα σύγχυσης και αταξίας. Ήταν, όμως, ιδιαίτερα σκληρή, με αποτέλεσμα ο αριθμός των θυμάτων να αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο.
Οι Γαλλο-Πεδεμόντιοι κατόρθωσαν να διασπάσουν το απόγευμα το αυστριακό μέτωπο, αλλά με μεγάλες απώλειες. Εξαντλημένοι και οι δύο στρατοί υπέγραψαν ανακωχή το βράδυ, με πρωτοβουλία του Ναπολέοντα Γ'. Οι απώλειες για τους Αυστριακούς ανήλθαν σε 14.000 νεκρούς και τραυματίες και 8.000 αγνοούμενους ή αιχμαλώτους, ενώ οι Γαλλο-Πεδεμόντιοι είχαν 15.000 νεκρούς και τραυματίες και 2.000 αγνοουμένους ή αιχμαλώτους.
Η Μάχη του Σολφερίνο είχε δύο μείζονες συνέπειες:
- Με τη Συνθήκη της Βιλαφράνκα (12 Ιουλίου 1859), ένα μεγάλο μέρος της Λομβαρδίας αποσπάστηκε από την Αυστρία και ενσωματώθηκε στο Βασίλειο Σαρδηνίας - Πεδεμοντίου, γεγονός που συνέβαλε στην ενοποίηση της Ιταλίας το 1861.
- Η τραγική κατάσταση των χιλιάδων τραυματιών στο πεδίο της μάχης ευαισθητοποίησε τον ελβετό έμπορο Ερρίκο Ντυνάν (αυτόπτη μάρτυρα της μάχης), που ανέλαβε πρωτοβουλία για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/454#ixzz3dztg3Aiv
Κάρλος Γκαρντέλ
1890 – 1935
349
Ο άνθρωπος που σφράγισε με τη φωνή και τη γοητεία του το τάνγκο, το μουσικό είδος που γεννήθηκε στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο στα τέλη του 19ου αιώνα και αγαπήθηκε σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Οι θαυμαστές του τον αποκαλούσαν «Καρλίτος», «Βασιλιά του Τανγκό», «Μάγο» (El Mago) και περιπαικτικά «Ο Μουγκός» (El Mudo). Γάλλοι, Ουρουγουανοί και Αργεντίνοι ερίζουν για την καταγωγή του.
Ο Κάρλος Γκαρντέλ (Carlos Gardel) γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1890 στην Τουλούζη της Γαλλίας. Το πραγματικό όνομά του ήταν Σαρλ Ρομιό Γκαρντέλ ή Γκαρντές. Σε ηλικία 27 μηνών βρέθηκε μαζί με τη μητέρα του στην Αργεντινή, συγκεκριμένα στη συνοικία Αμπάστο του Μπουένος Άιρες. Από την πλευρά τους, οι Ουρουγουανοί υποστηρίζουν ότι ο Γκαρντέλ δεν γεννήθηκε στην Τουλούζη, αλλά σε μια μικρή πόλη της χώρας τους.
Ο Γκαρντέλ άρχισε την καριέρα του σε ηλικία 23 ετών, τραγουδώντας σε μπαρ και γιορτές. Αργότερα συνεργάστηκε με τον Χοσέ Ρασάνο, με τον οποίο ερμήνευε κυρίως παραδοσιακά τραγούδια. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στο λεγόμενο tango-cancion (τάνγκο-τραγούδι) και το πρώτο του τραγούδι Mi noche triste (Η θλιμμένη μου νύχτα) έγινε τεράστια επιτυχία σε όλη τη Λατινική Αμερική το 1913, πουλώντας 10.000 δίσκους, αριθμός μυθικός για εκείνη την εποχή.
Γνώρισε την αποθέωση σε όλη τη Νότιο και Κεντρική Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη, όπου εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Πρωταγωνίστησε, επίσης, σε κινηματογραφικές ταινίες με θέμα το ταγκό και τη μουσική του.
Το τέλος ήρθε ξαφνικά, στις 24 Ιουνίου 1935, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε συνετρίβη στο Μεντεγίν της Κολομβίας. Εκατομμύρια άνθρωποι έκλαψαν για τον χαμό του, ενώ η σορός του "ταξίδεψε" στην Κολομβία, στις ΗΠΑ και τη Βραζιλία.
Ετάφη στο νεκροταφείο Τσακαρίτα του Μπουένος Άιρες. Εκεί σπεύδουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι για να αφήσουν ένα λουλούδι στο άγαλμα που έχει τοποθετηθεί δίπλα στον τάφο του. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι του νεκροταφείου φροντίζουν ώστε το τσιγάρο που υπάρχει στο χέρι του να είναι πάντοτε αναμμένο.
Μεγάλες επιτυχίες του Κάρλος Γκαρντέλ θεωρούνται τα τραγούδια: Mano a Mano (Χέρι με Χέρι), Noche Fria (Κρύα βραδιά), Me da pena confesarlo, Tomo y obligo, Amor (Αγάπη), Mi Buenos Aires querido (Αγαπημένο μου Μπουένος Άιρες), Cuesta abajo, Amores de estudiante (Μαθητικοί Έρωτες), Soledad (Μοναξιά), Volver (Η επιστροφή), Por una cabeza (Με βραχεία κεφαλή) και El día que me quieras.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/393#ixzz3dztwCkKy
Δυο παλιόφιλοι , Βασ.Κρικέλας – Αέρας και Μπάμπης Κλώσσας , τα πίνουν στη ταβέρνα του μπάρμπα Γιώργου Κουτσούμπα
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Πέμπτη
25/6
03:00 
19°C
44%
3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h 
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
09:00 
20°C
53%
2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h 
ΚΑΘΑΡΟΣ
15:00 
28°C
39%
3 Μπφ Δ
16 Km/h 
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
21:00 
21°C
70%
3 Μπφ Δ
16 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ …
ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ..” ΔΙΧΑΣΜΟ “ ;….
Σε όλους μας είναι γνωστό φίλοι μου , το “ σοβαρότατο “ πρόβλημα των ανεπιτήρητων και όχι “ αδέσποτων “ ζώων , όπως θέλει η Δ.Α , για τους λόγους της , να παρουσιάζει , καθώς και οι επιπτώσεις του γενικά στη Λιδορικιώτικη ζωή , αλλά και την ανάπτυξη του χωριού μας ..
Είναι ακόμα πολύ γνωστό πως κάποιες οικογένειες χωριανών μας , είναι στο πόδι..νυχθημερόν , για να προστατεύουν τους κήπους , τις αυλές και τα περιβόλια τους ακόμα και την σωματική τους ακεραιότητα , το ό,τι όμως οι χωριανοί μας είναι ΚΑΤΑΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ , ΑΠ’ΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝΤΑ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΑ ΓΕΛΑΔΙΑ , σήμερα το νοιώσαμε όταν χωριανή μας , μας τηλεφώνησε τρομοκρατημένη , αγανακτισμένη και..απογοητευμένη, λέγοντάς μας ταραγμένη , πως η κατάσταση με τα γελάδια έχει φτάσει στο απροχώρητο , συγκεκριμένα μας είπε ΠΩΣ ΕΠΈΙΔΗ ΤΑ ΖΩΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΎΝ ΜΕΡΑ ΝΥΧΤΑ , ΕΊΑΝΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΔΕΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΩΠΟΡΤΕΣ ΜΕ..” ΑΛΥΣΙΔΕΣ “, ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΧΟΝΤΡΕΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ..Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΙΑΝΗΣ ΜΑΣ , ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ ΜΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ , ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ; ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ ;
Και κυρίως που μας οδηγούν οι διάφοροι ..” αδιάφοροι “ αρμοδιοϋπεύθυνοι με την πολιτική τους ; Γιατί έτσι όπως πάμε το μόνο που θ καταφέρουμε είναι να διχαστούμε στο χωριό μας σε..κτηνοτρόφους και τους λοιπούς Λιδορικιώτες , γιατί κανένα επίσημο όργανο Δ.Α , Γελαδο..επιτροπή , Αστυνομία , Αγροφυλακή κλπ δεν μας δίνει επίσημα τα στοιχεία των ιδιοκτητών των ζώων , γιατί κακά τα ψέματα , κανένας μας δεν πιστεύει πως τα..” ζημιάρικα “ ζώα είναι ενός μόνο κτηνοτρόφου..
Ας λάβει τα μέτρα της λοιπόν η Δ.Α ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΥΨΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑΤΊ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟ…ΕΚΡΗΞΕΩΣ , ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΆΒΟΥΝ ΑΥΤΌ ΠΟΛΎ..ΣΥΝΤΟΜΑ …ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΟΤΕΑ , ΜΕ ΧΩΡΙΣΤΆ ..ΚΑΦΕΝΕΊΑ ….
Καλό σας βράδυ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη …..Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment