Τούτη η γλυκειά.. μελαγχολία
που μ’ έχει απόψε κυριέψει ,
άραγε που θα μ’ οδηγήσει ,
το νου μου , που θα ταξειδέψει…
Στα σύννεφα του..Χατζηδάκι ,
στα πέλαγα του..Καββαδία ,
στα όνειρα.. του Καρυωτάκη ,
η στην Καβαφική ..υμνωδία..
Μα όπου , ο νους κι’αν ταξειδέψει ,
Σφαξ , Αλεξάνδρεια , Σαλονίκη ,
στου παιδικού , θα επιστρέψει ,
του ουρανού μου , το φεγγίτη..
Κι’ όλα τα Σάββατα ,το βράδυ ,
καθώς βυθίζομαι στο χρόνο ,
το καντηλάκι , με το λάδι ,
δεν καίει ,για τους δικούς μου , μόνο ….
Λιδορίκι 09 06 07 . Κ. -
Πριν βυθιστώ στη δική μου μελαγχολία, θα πω για μια ακόμη φορά, πως γράφετε υπέροχα ποιήματα. Καλό βράδυ.
ReplyDeleteAγαπημένο , Αερικό ,σε κουράζω ευχαριστώντας σε,γιά τα καλά σου λόγια , μα η στιγμιαία απάντησή μου στο ζεστό σχόλιό σου είναι
ReplyDeleteΔεν..ξέρω...
Νάσαι πάντα χαρούμενη κι' ευτυχισμένη .
Καλή σου νύχτα..Κ.-
"Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια". Έσβησα το προηγούμενο σχόλιό μου γιατί αργά κατάλαβα τι εννοούσατε. Μια καλή Κυριακή γεμάτη έμπνευση να έχετε.
ReplyDelete