TA MNHMEIA ΤΩΝ ΜΥΛΛΕΡ ΚΙ ΛΕNΟΡΜΑΝ ΣΤΟΝ ΙΠΠΙΟ ΚΟΛΩΝΟ

Μέσα στη βλάστηση ξεπροβάλλουν τα δύο ταφικά μνημεία, για να θυμίζουν άλλους καιρούς και ανθρώπους άλλης ποιότητας
Ήταν 1^η Αυγούστου του 1840 όταν ο Karl Otfried Müller (1797 - 1840),  προσπαθώντας να ερμηνεύσει την ελληνική
 και ρωμαϊκή αρχαιότητα για να φωτίσει το κοινό παρελθόν της Ευρώπης, άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα.

Τα δύο μνημεία όταν στήθηκαν αντίκριζαν την Ακαδημία Πλάτωνος. Σήμερα τους την κρύβουν τα πεύκα του λόφου και η πυκνή δόμηση
 του σύγχρονου υποβαθμισμένου Κολωνού
Ο Μύλλερ, μαθητής του κλασσικού φιλολόγου Μπεκχ, πίστευε ότι οι βασικές αρχές του ανθρώπινου πνεύματος 
ανάγονται στον αρχαιοελληνικό τρόπο σκέψης. Ο βασικός του σκοπός ήταν να αναβιώσει με ένα σύγχρονο τρόπο 
τον ελληνικό τρόπο ζωής σαν σύνολο. Επιχείρησε να συγκεντρώσει το σύνολο του έργου του για τον ελληνικό τρόπο
ζωής σε ένα επίτομο έργο με τίτλο «Μagnum Οpus», από το οποίο όμως πρόλαβε να ολοκληρώσει μόνο τους 
δύο πρώτους τόμους: «Orchomenos und dieMinyer» (1820) και «Die Dorier» (1824).

Η στήλη του Μύλλερ, έργο του Δανού αρχιτέκτονα Χριστιανού Χάνσεν
Ενώ μελετά στα ευρωπαϊκά μουσεία τις αρχαιότητες, η ψυχή του διψά να επισκεφθεί την Ελλάδα για επιτόπια έρευνα, 
ώστε να γράψει για τα ελληνικά φύλα, τις πόλεις και την ιστορία τους. Ζητά λοιπόν άδεια από το πανεπιστήμιο 
το Φεβρουάριο του 1839 και αντικρίζει για πρώτη φορά τη Μεθώνη στα τέλη Μαρτίου του 1839. Στέλνει θερμές
 επιστολές στη σύζυγό του για τις ομορφιές της Ελλάδας και αναφωνεί φθάνοντας στην Αθήνα: «Επιτέλους, η Αθήνα!».

Το ανθέμιο στην κορυφή της στήλης του μνημείου του Μύλλερ είναι όμοια με τα αρχαία ταφικά μνημεία
Στις 15 Ιουλίου, προσπαθώντας να διαβάσει έναν ενεπίγραφο λίθο στους Δελφούς, αφήνεται μαγεμένος χωρίς
 να λογαριάσει το δυνατό ελληνικό ήλιο, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει και να πεθάνει στην Αθήνα, όπου μεταφέρθηκε. Ζήτησε να ταφεί στονΚολωνό, όπου στα πόδια του λόφου τότε, απλωνόταν ο χώρος της Ακαδημίας Πλάτωνος,
 την οποία τόσο θαύμαζε.  



«ΚΑΡΟΛΟΣ ΟΔΟΦΡΗΔΟΣ ΜΥΛΛΕΡΟΣ
ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΝ ΒΡΙΓΗΙ ΤΗΣ ΣΙΛΕΣΙΑΣ
ΕΤΕΙ ,ΑΨΗΖ'
ΑΠΕΘΑΝΕΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ
ΕΤΕΙ ,ΑΩΜ', ΙΟΥΛΙΟΥ Κ'»

Η υδρία φέρει τη μορφή του Λενορμάν και σταυρό
Ο αιγυπτιολόγος Charles Lenormand (1802  - 1859) μαζί με τον αιγυπτιολόγο Σαμπολιόν κατάφεραν να
 αποκρυπτογραφήσουν την ιερογλυφική αιγυπτιακή γραφή, τη λεγόμενη Σήλη της Ροζέττας, αντιπαραβάλλοντας την αλεξανδρινή ελληνική της στήλης με την ιερογλυφική. Με αυτή την αφορμή ο Λενορμάν, που γνώριζε άπταιστα αρχαία ελληνικά, ταξίδεψε στην Ελλάδα τρεις φορές, με αρχαιολογικές αποστολές στην Πελοπόννησο και άλλα μέρη.

Το γείσο της βάσεως κοσμούν μαρμάρινα ανθέμια. Όλα τα γωνιακά είνα σπασμένα
Γνώρισε τον τόπο, τον αγάπησε, έκανε σχέσεις βαθιές και το 1861 έγραψε το βιβλίο «Beaux Arts et Voyages»
 (Καλές Τέχνες και Ταξίδια) που επηρέασε βαθιά την τότε ευρωπαϊκή διανόηση που έψαχνε τις ρίζες της στο
 ελληνορωμαϊκό παρελθόν. Στο τρίτο ταξίδι στην Ελλάδα έχασε τη ζωή του, γεγονός που συγκλόνισε τη μικρή 
τότε κοινωνία των Αθηνών και οδήγησε το Δήμαρχο να γράψει στο γιο του Λενορμάν τα παρακάτω λόγια:

«ΚΑΡΟΛΩΙ ΛΕΝΟΡΜΑΝΤΩΙ
Ο ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ...»
«Επειδή, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, η σορός του πατέρα σας πρέπει να επιστραφεί στη χώρα του, 
επιτρέψτε η καρδιά του τουλάχιστον να παραμείνει στην Αθήνα, αυτή τη δεύτερη πατρίδα των σκέψεων και 
της αφοσίωσής του. Όταν αυτή η ευγενική καρδιά ήταν γεμάτη ζωή, νικούσε σε αναμνήσεις τη δόξα της χώρας μας. 
Ανεχθείτε η καρδιά αυτή, παγωμένη από το θάνατο, να αναπαυθεί μέσα στο μνημείο που θα την ανεβάσει κάτω από τα σύννεφα όπου ηχούσε κάποτε η φωνή του Πλάτωνα, δίπλα στον φίλο και αντίπαλο στο χώρο των κοινών σπουδών, 
Κάρολο Ότφριντ Μύλλερ».

Τα μνημεία των δύο μεγάλων Φιλελλήνων αρχαιολόγων περιφραγμένα για το φόβο των σύγχρονων Βανδάλων
Έτσι λοιπόν το σκήνωμά του ετάφη στη Γαλλία, αλλά η καρδιά του είναι θαμμένη εδώ, σε τούτο το λόφο που ατενίζει την Ακαδημία Πλάτωνος, ύστερα από το αίτημα του Δημάρχου Γ. Σκούφου. Το αυθεντικό μνημείο είναι έργο αγνώστου
 Γάλλου γλύπτη, ενώ το παρόν είναι ανακατασκευασμένο λόγω καταστροφών σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο από
το φημισμένο γλύπτη Μ. Τόμπρο.   

Το μνημείο του Μύλλερ στεφανωμένο σε κάποια τελετή. Δεξιά μόλις διακρίνεται και το μνημείο του Λενορμάν

Σχέδιο του μνημείου του Λενορμάν
Περισσότερες πληροφορίες: Η Αθήνα πίσω από τη βιτρίνα
Μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση του λόφου και του θεάτρου του Κολωνού από την Ηλιαχτίδα, όπου προβάλλει
 η χωριατοσύνη του σύγχρονου Δήμου Αθηναίων, σε αντιδιαστολή με την αρχοντιά των περασμένων καιρών.


http://akrokerama.blogspot.gr
 Πίσω στα παλιά 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ;

 

Μετά τον σάλο σχετικά με τη γνησιότητα της «ελιάς του Πλάτωνα» που μετατράπηκε σε καυσόξυλα, αναζητήσαμε και τα άλλα εμβληματικά μνημεία, τα οποία πιθανότατα δεν αντιπροσωπεύουν αυτό που έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε. 

Ο Πλάτων δίδασκε κάτω από την ελιά που έγινε καυσόξυλα, ελέω οικονομικής κρίσης, στον Ελαιώνα; Ο Σωκράτης φυλακίστηκε και ήπιε το κώνειο μέσα στη σπηλιά που βρίσκεται στον Λόφο του Φιλοπάππου; Ο Θεμιστοκλής τάφηκε σε περίοπτη θέση στο λιμάνι του Πειραιά; Ο Ιπποκράτης δροσιζόταν κάτω από τον τεράστιο πλάτανο στη γενέτειρα του, Κω; Ηταν πράγματι αφιερωμένος στον Θησέα ο ναός που έχει δώσει το όνομά του σε μια ολόκληρη συνοικία και στον σταθμό των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων; Και ο λήσταρχος Νταβέλης είχε το άντρο του σε μια σπηλιά στις παρυφές της Πεντέλης;
H ελιά του Πλάτωνα
Μέχρι πριν από λίγες ημέρες ελάχιστοι ήταν εκείνοι που γνώριζαν πως στην Αθήνα υπήρχε η «ελιά του Πλάτωνα». Μέσα σε μια νύχτα έγιναν χιλιάδες εκείνοι που αναζητούσαν αγανακτισμένοι τους υπαίτιους που μετέτρεψαν την «ιερή ελιά» σε καυσόξυλα. Και μπορεί οι ειδικοί ακόμη να μην έχουν ξεκαθαρίσει τι ακριβώς συνέβη με την επίμαχη ελιά που βρίσκεται στον Ελαιώνα. Από τη μια το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού υποστηρίζει πως η ελιά που κόπηκε ήταν μόλις 37 ετών και αντικατέστησε την αυθεντική, η οποία είχε κηρυχθεί μνημείο και ξεριζώθηκε το 1976 από λεωφορείο. Και από την άλλη οι γεωπόνοι, όπως ο αναπληρωτής καθηγητής στο εργαστήριο δενδροκομίας (Τμήμα Φυτικής Παραγωγής) του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρος Βέμμος, που δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο το δένδρο που κόπηκε να είχε βλαστήσει από ό,τι είχε απομείνει από την υπεραιωνόβια ελιά.
Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν υπάρχει ένδειξη ούτε αρχαία μαρτυρία από την οποία να αποδεικνύεται πως ο κορυφαίος φιλόσοφος δίδασκε κάτω από τη συγκεκριμένη ελιά. Πού οφείλεται αυτή η τάση να ταυτίζουμε διάφορα σημεία με σπουδαίες προσωπικότητες ακόμη και αν δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία; «Είναι μια φυσική ενέργεια. Προσπαθούμε να συνδυάσουμε τα κατάλοιπα που έχουν βρεθεί με ένα μύθο», λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Πάνος Βαλαβάνης. «Είναι γοητευτικό να αποκαλύπτουμε σχέσεις προσωπικοτήτων με συγκεκριμένους χώρους και εν μέρει λογικό. Από εκεί και πέρα, οι όποιες συναισθηματικές ενέργειες είναι δικαιολογημένες».
Ο πλάτανος του Ιπποκράτη
Από κάθε γωνιά του πλανήτη σπεύδουν επισκέπτες στην Κω για να τον δουν. Πολλά από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού - από τις ΗΠΑ (ανάμεσά τους και το Γέιλ) έως την Αυστραλία - έχουν πάρει σπόρους από τον γερο-πλάτανο που δεσπόζει στην πόλη του νησιού πίσω από το Επαρχείο, καθώς ο θρύλος θέλει τον πατέρα της Ιατρικής, τον Ιπποκράτη, να διδάσκει στην σκιά του κάπου στα τέλη του 5ου αι. και στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. Υπάρχει όμως ο εντυπωσιακός αυτός πλάτανος, που έχει περίμετρο κορμού περί τα 10,5 μ., από την εποχή του Ιπποκράτη; «Μάλλον πρόκειται για μύθο», λέει στα «ΝΕΑ» ο τακτικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων Παναγιώτης Τσόπελας, ο οποίος έχει επισκεφθεί πρόσφατα τον πλάτανο. «Το πρόβλημα με αυτά τα δένδρα είναι ότι δεν μπορούν να χρονολογηθούν, καθώς το ξύλο έχει σαπίσει και τα δύο τρίτα του συγκεκριμένου έχουν καταστραφεί, γι' αυτό και έχει δημιουργηθεί αυτή η τεράστια κουφάλα. Δεν είναι απίθανο ένα δένδρο να ζει για 2.500 χρόνια καθώς γνωρίζουμε πως υπάρχει η σεκόγια, ένα είδος κωνοφόρου στην Καλιφόρνια που ζει εδώ και 3.000 χρόνια. Τα πλατάνια, όπως το συγκεκριμένο που ονομάζεται Πλάτανος ο Ανατολικός, έχουν ζωή περί τα 1.000 χρόνια. Το σίγουρο είναι πάντως ότι έχει ταλαιπωρηθεί πολύ και πρέπει να δημιουργήσουμε κλώνους πριν φτάσει η ημερομηνία λήξης του», επισημαίνει ο κ. Τσόπελας.
Ο τάφος του Θεμιστοκλή

Παρότι υπήρξε ο «πρωτομάστορας» της ελληνικής νίκης στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας ο Θεμιστοκλής πέθανε στην εξορία. Τα οστά του κάποια στιγμή μεταφέρθηκαν μυστικά στην πατρίδα του. Ομως, πού έχει ταφεί τελικά ο Θεμιστοκλής; Στον τύμβο διαμέτρου 6-7 μ. με βάθρο στη μέση, όπου πάνω του έστεκε κίονας με ιωνικό κιονόκρανο, στη βόρεια πλευρά του κεντρικού λιμένα; Ή μήπως κοντά στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, όπου βρίσκεται ένας τετράγωνος περίβολος με έναν αράβδωτο κίονα; Οι περισσότεροι Πειραιώτες δείχνουν ως τάφο του Θεμιστοκλή το μνημείο κοντά στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. «Εχει περισσότερες πιθανότητες, λόγω της θέσης του στην είσοδο του λιμένα που δημιούργησε ο ίδιος ο Θεμιστοκλής», εκτιμά και ο Μανόλης Κορρές. «Ομως οι λάρνακες που υπάρχουν δίπλα στον επιβλητικό κίονα από λευκό μάρμαρο πλημμύριζαν και έτσι δεν έχουν βρεθεί τα οστά. Ούτε το κιονόκρανο του κίονα έχει σωθεί, που θα μπορούσε να αποκαλύψει την εποχή κατασκευής του ταφικού μνημείου. Αρα, μόνο καθ' υπόθεσιν μπορούμε να μιλάμε για τον τάφο του Θεμιστοκλή, χωρίς να υπάρχουν ασφαλή στοιχεία που να το τεκμηριώνουν», καταλήγει. Πολλοί επιστήμονες επισημαίνουν μάλιστα πως δεν είναι δυνατόν ο τάφος του εξόριστου προδότη - διότι έτσι τον θεωρούσαν οι Αθηναίοι - να είχε μείνει μυστικός και δεν θα μπορούσε να βρίσκεται σε τόσο προβεβλημένη θέση.
Η φυλακή του Σωκράτη
Οταν ρώτησα τον υπερήλικο κ. Γιάννη που προσφέρθηκε να μου δείξει τον δρόμο, αν είναι σίγουρος ότι ο Σωκράτης φυλακίστηκε στη σπηλιά με τα τρία ανοίγματα στις παρυφές του Λόφου του Φιλοπάππου, η απάντησή του ήταν αποστομωτική: «Μα δε βλέπεις κορίτσι μου ότι υπάρχουν ακόμη και τα κάγκελα;». «Οι σιδεριές, είναι αλήθεια πως προϊδεάζουν, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει το συγκεκριμένο σπήλαιο με τη φυλακή του Σωκράτη. Είναι μια λαϊκή παράδοση που δεν βασίζεται πουθενά», εξηγεί ο Πάνος Βαλαβάνης. Οσο για την πραγματική ταυτότητα της λεγόμενης φυλακής; «Πρόκειται για μια τυπική οικία με δεξαμενή, προσκολλημένη στον βράχο, που χτίστηκε σε δυο φάσεις», επισημαίνει ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Μανόλης Κορρές.
Η σπηλιά του Νταβέλη
Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί για το σπήλαιο του θρυλικού λήσταρχου Νταβέλη (το πραγματικό του όνομα ήταν Χρήστος Νάτσος) στην Πεντέλη και τις υπόγειες στοές που διαθέτει, και φτάνουν στο μέγαρο της Δουκίσσης Πλακεντίας με την οποία είχε ερωτική σχέση. Η αλήθεια όμως φαίνεται να βρίσκεται πολύ μακριά από τον λήσταρχο και τις ερωτικές του περιπέτειες. «Πρόκειται για το σπήλαιο των Αμώμων (σ.σ.: των αμέμπτων)», λέει ο Μανόλης Κορρές για το σπήλαιο που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά της Πεντέλης, στον χώρο του σημαντικότερου από τα αρχαία λατομεία μαρμάρου της Πεντέλης. «Στην είσοδό του βρίσκονται δύο μεσοβυζαντινά ναΰδρια, του Αγίου Σπυρίδωνος και του Αγίου Νικολάου. Δεν υπάρχουν όμως ενδείξεις για σχέση της σπηλιάς με τον λήσταρχο Νταβέλη. Βεβαίως, ούτε λόγος για υπόγεια περάσματα και ερωτικές περιπέτειες με τη δούκισσα της Πλακεντίας, διότι πολύ απλά δεν συνέπεσαν χρονικά. Ο λήσταρχος που απήγαγε τη δούκισσα ήταν ο Μπίμπισης», διευκρινίζει ο κ. Κορρές.
Το Θησείο
Μια παρεξήγηση έχει βαφτίσει εσφαλμένως μια ολόκληρη συνοικία και ένα σταθμό των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων. Διότι το Θησείο, ο ναός που δεσπόζει στον Αγοραίο Κολωνό, δεν είναι αφιερωμένος στον Θησέα αλλά στον Ηφαιστο. «Το πραγματικό του όνομα δεν είναι καν Ηφαιστείο αλλά Ηφαίστειο», εξηγεί ο Πάνος Βαλαβάνης. «Ολα άρχισαν από τους περιηγητές του 18ου αιώνα, που παρερμήνευσαν το γεγονός ότι προβάλλονται ιδιαιτέρως οι άθλοι του Θησέα - σε σχέση με εκείνους του Ηρακλή - οπότε θεώρησαν  πως ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Θησέα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν στον Ηφαιστο και στην Αθηνά Εργάνη. Ο πραγματικός ναός του Θησέα στην Αρχαία Αγορά δεν έχει βρεθεί ακόμη. Αποτελεί όμως χαρακτηριστική περίπτωση της δημιουργίας τοποσήμων για πολιτική προπαγάνδα. Ο Κίμων το 457 π.Χ. θέλησε να κατακτήσει τη Σκύρο και επινόησε την ανακομιδή των οστών του Θησέα και την κατασκευή ναού στην Αθήνα. Το συνειδητό ψέμα στην πολιτική ισχύει μέχρι τις ημέρες μας. Δείτε τι συμβαίνει με τους Αμερικανούς. Για να κατακτήσουν τα πετρέλαια του Ιράκ υποστηρίζουν πως πίσω από την Αλ Κάιντα βρίσκεται ο Σαντάμ. Όταν αυτός ο μύθος καταρρέει διατείνονται πως η χώρα διαθέτει πυρηνικά, κάτι που αργότερα ο Μπλερ παραδέχθηκε πως δεν ίσχυε. Κάτι ανάλογο συνέβαινε από την αρχαιότητα», καταλήγει ο κ. Βαλαβάνης.
Πηγή: Μαίρη Αδαμοπούλου, tanea.gr

http://erroso.blogspot.com