Μια άλλη θεωρία προσδίδει στο θεσμικό του ρόλο ο βουλευτής Φωκίδας Ηλίας Κωστοπαναγιώτου. Δεν δέχτηκε στη Γιορτή της Πόλης να ανεβεί στην εξέδρα των επισήμων, όπως δεν δέχτηκε και στις θρησκευτικές τελετές να περάσει μπροστά με τους επίσημους. Η στάση του αυτή δίχασε πολλούς, καθώς οι μισοί ισχυρίζονται ότι προσβάλει το θεσμό, καθώς εκπροσωπεί το λαό της περιοχής και πρέπει να τον τιμά, ενώ οι άλλοι μισοί τον επικροτούν γιατί θεωρούν ότι θέλει να είναι με το λαό, γιατί και ο ίδιος είναι μέλος του.
Προσωπικά, δεν ασπάζομαι καμιά από τις δυο απόψεις. Μου είναι παντελώς αδιάφορο αν θα σταθεί πάνω στην εξέδρα, κάτω από την εξέδρα, πέρα από την εξέδρα, απέναντι, αν δεν πάει καθόλου. Ας κάνει ότι θέλει. Τον πολιτικό του ρόλο, τον τρόπο που θα εκπροσωπήσει την περιοχή δεν θα τον κρίνει ούτε η εξέδρα, ούτε η λιτανεία. Αυτά είναι άκρως λαϊκιστική με την πιο μαύρη κακώς εννοούμενη σημασία της λέξης. Ο τρόπος που θα μας εκπροσωπήσει θα φανεί μέσα στη Βουλή αφενός και έχει να κάνει με τα μέτρα και τα νομοσχέδια που θα ψηφίσει και αφετέρου με τον τρόπο που θα διεκδικήσει λύσεις στα προβλήματα της περιοχής.
Το κ. Κωστοπαναγιώτου θα κρίνει το νοσοκομείο, τα σχολεία και η στελέχωσή τους το Σεπτέμβριο του 2015, οι μεγάλοι οδικοί άξονες, ο παραλίμνιος αγωγός, οι βιολογικοί, η λειτουργία του ΚΕΚΥΜΕΑ ως Κέντρο Αποκατάστασης επιτέλους. Θα τον κρίνουν τα πολύ μεγάλα έργα.
