31.7.16

EΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

MAΓΕΙΑ …!!!!



Thanos
Σαν βγαίνει απ’ τον Παλιόραγκο ,τ’ Οκτωβριανό φεγγάρι..
χρυσώνοντας τις ομορφιές του ..Γυφτομαχαλά ,
του ρουμανιού τα ξωτικά , με την περίσσια χάρη ,
στήνουν χορό και τραγουδούν , στων δέντρων τα κλαριά .
                       *                      *
Των προβατιών τα κύπρια , στου Βαρουσιού το ρέμα ,
βουβαίνονται..σωπαίνουνε , στο μαγεμένο βράδυ ,
καθώς Νεραϊδοτράγουδα ακούγονται , σαν…ψέμα ,
όπως τα φέρνει ολόδροσα , των Καλτεζιών το..χάδι..

                       *                      *
Οι τυχεροί μας , στον Ψαλά , οι χωριανοί , αγναντεύουν ,
δεξιά , ζερβά , κι’ αντίπερα την τόση ομορφιά ,
και γεύονται τις ευωδιές της Γκιώνας , που κοντεύουν ,
φτάνουν , σαν χάδι δροσερό ,… βουνίσια..ανασαιμιά..

                     *                            *
Τέτοιες βραδιές , αφήνεσαι , στων αστεριών την ..πλάνη ,
στου φεγγαριού την αγκαλιά , ξεχνιέσαι..ονειρικά…
κι’ απλώνοντας τα χέρια σου , στου ουρανού τη..στάνη ,
πλανιέσαι , λες και ξαναζείς σε χρόνια..παιδικά……..Κ.

Κωνσταντίνος Ευθ. Καψάλης
Λιδορίκι 15-10-2008
   Σ ΥΛΛΟΓΗ
“ Τραγουδώντας  στη  Ζωή “
   Λιδορίκι  2010


Καλησπέρα  αδέρφια  Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα  αγαπημένοι  φίλοι του  πανέμορφου  χωριού  μας ..
ΚΥΡΙΑΚΗ  ΣΗΜΕΡΑ  31  ΙΟΥΛΙΟΥ 2016
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΜΕΡΑ  ΤΟΥ  ΙΟΥΛΙΟΥ

Ανατολή Ήλιου: 06:26
Δύση Ήλιου: 20:36
Σελήνη 27 ημερών


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz4G03wsy2a
ΣΑΝ   ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1801

Ο λόρδος Έλγιν μεταφέρει την πρώτη μετόπη από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Λονδίνο.
1856

Mε βασιλικό διάταγμα του Όθωνα απαγορεύεται τοκάπνισμα στους δημόσιους κλειστούς χώρους. Αιτία της απαγόρευσης αποτέλεσε ο κίνδυνος πυρκαϊάς. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που δημιουργούν θεσμικό πλαίσιο για την απαγόρευση του καπνίσματος.
1919

Τίθεται σε ισχύ στη Γερμανία το Σύνταγμα της Βαϊμάρης, το οποίο θα προκαλέσει ένα ασταθές πολιτικό σκηνικό που θα διευκολύνει μερικά χρόνια αργότερα την άνοδο στην εξουσία του Αδόλφου Χίτλερ και των ναζιστών.
1920

Ο Ίων Δραγούμης δολοφονείται στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Παπαδιαμαντοπούλου στην Αθήνα από άνδρες της προσωπικής φρουράς του Ελευθέριου Βενιζέλου. (Ιουλιανά)
1976

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, λόρδο Κιλάνιν, προτείνει τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.
1984

Η κυβέρνηση Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή της να προχωρήσει στην αγορά μαχητικών Mirage-2000 και F-16 για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία («αγορά του αιώνα»).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3107#ixzz4G04a0N9d
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1912

Μίλτον Φρίντμαν, νομπελίστας αμερικανός οικονομολόγος της ελεύθερης αγοράς και ηγέτης της Σχολής του Σικάγου, που επηρέασε καίρια τη βρετανική οικονομία επί Θάτσερ και την αμερικανική επί Ρίγκαν. (Θαν. 16/11/2006)
1969

Μίλτος Πασχαλίδης, έλληνας τραγουδοποιός από την Καλαμάτα.
1978

Ζέτα Μακρυπούλια, ελληνίδα ηθοποιός, μοντέλο και τηλεπαρουσιάστρια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3107#ixzz4G04xbldn
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1818

Νικόλαος Σκουφάς, ιδρυτικό μέλος της Φιλικής Εταιρείας. (Γεν. 1779)
1886

Φραντς Λιστ, ούγγρος συνθέτης και πιανίστας. (Γεν. 22/10/1811)
2001

Γιάννης Σπάρτακος, έλληνας πιανίστας και συνθέτης ελαφράς μουσικής, από τους πρωτοπόρους της τζαζστη χώρα μας. Μεγάλη επιτυχία του το τραγούδι «Θα σε πάρω να φύγουμε», που ως «Greek Bolero» έγινε παγκόσμιο σουξέ από την ορχήστρα του Ξαβιέ Κούγκατ. (Γεν. 7/1/1914)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3107#ixzz4G05Mcp00


Ίων Δραγούμης

1878 – 1920

Ίων Δραγούμης
2820
0
Διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας. Aνάλωσε τη ζωή του στην προάσπιση των εθνικών υποθέσεων, μέχρις ότου πέσει και ο ίδιος θύμα του Εθνικού Διχασμού το 1920. Μαζί με τους φίλους του Περικλή Γιαννόπουλο και Αθανάσιο Σουλιώτη - Νικολαΐδη, υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ελληνικού ρομαντικού εθνικισμού των αρχών του 20ου αιώνα.
Με καταγωγή από το Βογατσικό της Καστοριάς, ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1878. Ήταν ο πέμπτος γιος του δικαστικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και της Ελισάβετ Κοντογιαννάκη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1897 κατατάχτηκε εθελοντής στον άτυχο για τα ελληνικά όπλαελληνοτουρκικό πόλεμο.
Το 1899 εισήλθε στο διπλωματικό σώμα και το 1902 τοποθετήθηκε ως υποπρόξενος στο Γενικό Προξενείο του Μοναστηρίου. Από τη θέση αυτή και με τη συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά εργάστηκε επίμονα για την οργάνωση των ορθοδόξων κοινοτήτων της Μακεδονίας κατά των Βούλγαρων σχισματικών, γνωστών και ως κομιτατζήδων.
Τα επόμενα χρόνια υπηρέτησε ως πρόξενος στις Σέρρες (1903), στον Πύργο Βουλγαρίας, στη Φιλιππούπολη (1904), στην Αλεξανδρούπολη (τότε Δεδέαγατς) και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τους δύο έρωτες της ζωής του: την Πηνελόπη Δέλτα και τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το 1907 τοποθετήθηκε στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης με τον βαθμό του γραμματέα. Η παραμονή του εκεί συνέπεσε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων.
Οι επαγγελίες των επαναστατών «περί ισοπολιτείας των διαφόρων εθνοτήτων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία» φάνηκαν να δικαιώνουν ορισμένες απόψεις του, που θεωρούσαν ότι η λύση του ελληνικού ζητήματος θα μπορούσε να αναζητηθεί όχι με την ενσωμάτωση των αλύτρωτων πατρίδων στο Ελληνικό Κράτος, αλλά με τη «δημιουργία των συνθηκών που θα επέτρεπαν την ελεύθερη οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ανάπτυξη των Ελλήνων στην ανατολική τους κοιτίδα». Ο Δραγούμης πίστευε στην ελληνοτουρκική συνεννόηση και φοβόταν τον από βορρά σλαβικό κίνδυνο.

Ο Ίων Δραγούμης (κάτω δεξιά) με την επίσημη στολή των Ελλήνων διπλωματών.
Από το 1909 υπηρέτησε διαδοχικά στις πρεσβείες της Ρώμης και Λονδίνου, αναμίχθηκε στο Επαναστατικό Κίνημα του Γουδή (1909), ενώ το 1911 οργάνωσε στην Πάτμο συνέδριο για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπηρέτησε στο επιτελείο του Αρχιστρατήγου Διαδόχου Κωνσταντίνου και τον Οκτώβριο του 1912 διαπραγματεύτηκε με τους Τούρκους την παράδοση της Θεσσαλονίκης.
Στη συνέχεια διορίσθηκε διαδοχικά επιτετραμμένος στις πρεσβείες της Πετρούπολης, της Βιέννης, του Βερολίνου και το 1914 πρεσβευτής στην Πετρούπολη. Οι συχνές μεταθέσεις όλα αυτά τα χρόνια οφείλονταν στην άκαμπτη στάση του στα ευαίσθητα εθνικά θέματα και στις απρόβλεπτες πρωτοβουλίες που ανέπτυσσε.
Τον Μάιο του 1915 παραιτήθηκε από τη διπλωματική υπηρεσία για να πολιτευθεί. Πήρε μέρος στις εκλογές της 31ης Μαΐου και εκλέχθηκε ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Υποστηρικτής αρχικά του Ελευθέριου Βενιζέλου ήλθε σε ρήξη μαζί του, καθώς διέκρινε σημάδια αυταρχισμού και εθνικής υποτέλειας στην πολιτική του. Ο αντιβενιζελισμός του Δραγούμη δεν προερχόταν από κάποια τυφλή πίστη στη Μοναρχία, αλλά αντίθετα από την πίστη στην εθνική αυτοδιάθεση. Τον Ιανουάριο του 1916 εξέδωσε το περιοδικό Πολιτική Επιθεώρησις, που συμμεριζόταν τις επιλογές της αντιβενιζελικής παράταξης.
Μετά την επιτυχία του βενιζελικού κινήματος το 1917 εξορίσθηκε με άλλους αντιβενιζελικούς πολιτικούς στην Κορσική, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου (1918). Επανήλθε στην Ελλάδα για να εξοριστεί αυτή τη φορά στη Σκόπελο. Απελευθερώθηκε στα τέλη του 1919 και ανέπτυξε δράση υπέρ της «Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως», η οποία συσπείρωνε τους αντιβενιζελικούς. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας από τους ηγέτες της, καθώς ξεχώριζε τόσο για τις πολιτικές και διπλωματικές του ικανότητες, όσο και για την πνευματικότητα και την αγνή φιλοπατρία του.
Την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920), ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς στη διασταύρωση των οδών Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας) και Παπαδιαμαντοπούλου. Η άσκοπη και άδικη δολοφονία του συγκίνησε το Πανελλήνιο και τον πολιτικό κόσμο. Ο Κωστής Παλαμάς από τις στήλες της Καθημερινής του αφιέρωσε τη Νεκρική Ωδή:
Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες, Κολώνα
(Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη)
Λευκή με της Πατρίδας την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη,
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!
Το συγγραφικό του έργο, αποτελούμενο από πολιτικές μελέτες, άρθρα κοινωνικού προβληματισμού και λογοτεχνήματα, συντονίζεται με την εθνική και πολιτική του δράση. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του δημοτικισμού στην Ελλάδα και συχνά υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ίδας. Το πολιτικό του μανιφέστο εμπεριέχεται στο κείμενα Ελληνικός Πολιτισμός (1914) καιΜονοπάτι, στο οποίο αναλύει τους σκοπούς της ύπαρξης του ελληνικού έθνους και το περιεχόμενο της εθνικής ιδεολογίας. Ο Ίων Δραγούμης πίστευε βαθιά στην κοινοτική ιδέα και όχι στην αυταπάτη της δημοκρατίας, που μας «σαπίζει», όπως έλεγε.

Ρήσεις Δραγούμη

  • «Θέλω να είμαι ωραίο δείγμα Έλληνος. Να σκοπός μιας ζωής!»
  • «Να ξέρετε πως αν σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει… Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε…»
  • «Δεν ξέρω αν είμαστε καθαροί απόγονοι των αρχαίων. Είτε καθαροί, είτε κι ανακατωμένοι, μιλούμε όμως γλώσσα ελληνική».
  • «Ξεσκέπασε τη δημοτική παράδοση και πρόσωπο με πρόσωπο θα αντικρίσεις γυμνή την ψυχή σου».
  • «Εκείνο που με συνδέει μ' έναν τόπο δεν είναι το καλοκαίρι, είναι ο χειμώνας, και με τους ανθρώπους, οι λύπες της αγάπης».
  • «Η φρονιμάδα είναι τυφλή. Η τρέλα έχει μάτια και βλέπει».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/178#ixzz4G05bvUpn


Ανέστος Δελιάς


1912 – 1941

Ανέστος Δελιάς
748
0
Από τους κορυφαίους προπολεμικούς ρεμπέτες, γνωστός και ως Ανεστάκι ή Αρτέμης. Το πραγματικό όνομά του ήταν Αναστάσιος Δέλιος.
Γιος του Παναγιώτη Δέλιου, σαντουρίστα φημισμένου σε όλη τη Μικρά Ασία με το παρωνύμιο «Μαύρος Γάτος» και ανιψιός του λαϊκού βιολιστή Μιχάλη Δέλιου, γεννήθηκε το 1912 στη Σμύρνη. Ήρθε στην Ελλάδα το 1920 κι εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στη Δραπετσώνα.
Από μικρός άρχισε να ασχολείται με την κιθάρα, ενώ το μπουζούκι το έπιασε για πρώτη φορά στα χέρια του γύρω στο 1930, με την προτροπή του Μάρκου Βαμβακάρη. Το 1934, μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Γιώργο Μπάτη δημιούργησαν την πρώτη επίσημη ρεμπέτικη κομπανία στην Ελλάδα. Η «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς», όπως ονομάστηκε, ξεκίνησε τις εμφανίσεις της το καλοκαίρι του '34 στη Μάντρα του Σαραντόπουλου, στην Ανάσταση του Πειραιά. Εκεί, ο Ανέστος παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια, τα οποία μπήκαν στη δισκογραφία τα επόμενα χρόνια. Ανάμεσά τους και «Ο πόνος του πρεζάκια», ένα τραγούδι προφητικό για τον ίδιο.
Έμαθε για την ηρωίνη από τη φιλενάδα του, κάποια Σκουλαρικού, γυναίκα από τις κακόφημες συνοικίες των Βούρλων. Παρά τις επίμονες προσπάθειες των φίλων του, δεν κατάφερε να απεμπλακεί. Μάλιστα, το 1938 εξορίστηκε στη Νιο ως τοξικομανής. Έτσι, στις 31 Ιουλίου του 1944 τον βρήκαν στο Βαρβάκειο πεθαμένο μέσα σ' ένα καροτσάκι. Στα χέρια κρατούσε το μπουζούκι του που δεν το αποχωριζόταν.
Ο Ανέστης Δελιάς δεν ηχογράφησε πολλά τραγούδια, διότι όπως ο Γιώργος Μπάτης, ο Βαγγέλης Παπάζογλου, ο Γιοβάν Τσαούς και άλλοι σταμάτησαν το 1937, όταν ο Μεταξάς επέβαλε λογοκρισία, την οποία δεν μπορούσαν να ανεχτούν. Τα γνωστότερα τραγούδια του: «Αθηναίισσα», «Έκανες τη φιγούρα σου μάγκα στη γειτονιά μου», «Για ένα παλιό σακάκι», «Δεν είδανε τα μάτια μου τέτοια καλή γυναίκα», «Μάγκες πιάστε τα βουνά», «Tο παράπονο του πρεζάκια», «Ο Νίκος (Μάθεσης) ο Τρελλάκιας», «Όταν μπουκάρω στον τεκέ», «Πάρε ένα γυαλί και κόψε το λαιμό σου», «Η πρέζα», «Μάγκα μου το μαχαίρι σου» (ή «Φιγουρατζής» ή «Το κουτσαβάκι»), «Μέσα στης Πόλης το χαμάμ» (ή «Το χαρέμι στο χαμάμ»), κ.ά.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/355#ixzz4G05yGNay

Ηλίας Τανταλίδης

1818 – 1876

Ηλίας Τανταλίδης
138
0
Ποιητής και λόγιος, πολύ δημοφιλής στην εποχή του. Υπήρξε από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους του ελληνικού Ρομαντισμού. Πολλά ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί κατά περιόδους στα σχολικά αναγνωστικά.
Ο Ηλίας Τρανταλιδάκης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1818 στην Κωνσταντινούπολη από πατέρα κρητικής καταγωγής. Αρχικά, φοίτησε στην πατριαρχική σχολή της Ξηροκρήνης και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης. Μαθητής ακόμη δημοσίευσε το πρώτο του ποίημα με τίτλο «Ύμνος εις τον Μάιον». Το 1837 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Παίγνια», η οποία διαβάστηκε πολύ. Το 1840 εγγράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1844.
Αμέσως μετά, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη κι επιχείρησε να εκδώσει το εκκλησιαστικό περιοδικό «Σύμμικτα Εκκλησιαστικά». Όμως, το 1845 η μοίρα τού έπαιξε άσχημο παιγνίδι, αφού έχασε το φως του. Παρότι τυφλός, διορίστηκε καθηγητής των ελληνικών γραμμάτων και της ρητορικής στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου δίδαξε για σχεδόν τριάντα χρόνια. Μεταξύ των μαθητών του ξεχωρίζει ο μετέπειτα σπουδαίος διηγηματογράφος Γεώργιος Βιζυηνός, του οποίου ενίσχυσε τον ζήλο για τα γράμματα.
Το πλήγμα της μοίρας ο Τανταλίδης το αντιμετώπισε με καρτερία και στωικότητα. Συνέγραφε υπαγορεύοντας πολλά έργα, φιλολογικά και εκκλησιαστικά, για τα οποία τιμήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με τον τίτλο του «Μεγάλου ρήτορος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας».
Λίγο πριν από τον θάνατό του, που επισυνέβη στις 31 Ιουλίου 1876 στη Χάλκη, εξέδωσε στην Αθήνα την ποιητική συλλογή «Άσματα». Κηδεύτηκε με μεγάλη λαμπρότητα στη Χάλκη. Ο τάφος του βρίσκεται πίσω από το ναό της Αγίας Τριάδας, όπου αναπαύεται για πάνω από ένα αιώνα ο τυφλός ποιητής. Το χαραγμένο πάνω στην πλάκα του τάφου επίγραμμα θυμίζει το δράμα της ζωής του:
Ένθεν απέστιν Ηλίας Τανταλίδης
τυφλός μεν εν γη, νυν δ’ εν ουρανώ βλέπων.
Ως ποιητής, ο Τανταλίδης συνεχίζει τη φαναριώτικη παράδοση, που του χάρισε τον τίτλο «αηδών και κύκνος του Βοσπόρου». Τα πρώτα του ποιήματα γράφτηκαν υπό την επίδραση της στιχουργίας του Αθανασίου Χριστόπουλου, με ερωτικό και βακχικό χαρακτήρα, σε γλώσσα καθαρεύουσα και έντονη την επίδραση του εκκλησιαστικού περιβάλλοντος. Αργότερα, διακρίθηκε ιδιαίτερα για τα ποιήματά του, με ευθυμογραφικό ή σατιρικό τόνο και μάλιστα για όσα απεικονίζουν χαρακτηριστικούς τύπους της φαναριώτικης κοινωνίας. Δημοφιλή ήταν, επίσης, και τα παιδικά του ποιήματα.

Κρίσεις για το έργο του

Η λυρική του φλέβα δε μπορεί να εκδηλωθεί γιατί σκοντάφτει στην αρχαίζουσα ή καθαρεύουσα. Όταν, όμως, γράφει σατιρικά ποιήματα, οι στίχοι του έχουν χάρη.
Γιάννης Κορδάτος, ιστορικός
Εκείνο που ξεχωρίζει μέσα στο έργο του είναι η ικανότητά του να κατεβάζει τον τόνο και να ξαναδίνει την ξεχασμένη φαναριώτικη χάρη και ευτραπελία. Αν κι έχασε νωρίς το φως του, τα ποιήματά του κράτησαν αυτή την διάθεση ως το τέλος της ζωής του, όπου τη βλέπουμε να συνδυάζεται με την πολίτικη γλώσσα, έχουμε αξιόλογες επιτυχίες.
Κ.Θ. Δημαράς, κριτικός λογοτεχνίας
Αν και σήμερα ο Ηλίας Τανταλίδης μπορεί να θεωρείται ποιητής που δε ανταποκρίνεται στις σύγχρονες μορφές της ποιήσεως, υπήρξε εποχή που η παρουσία του ήταν αισθητότατη. Και είναι χαρακτηριστικό, αυτό που βέβαια θυμόμαστε οι παλαιότεροι, πως δεν έλειπαν ποτέ ποιήματά του από τα αναγνωστικά των σχολείων μας. Σε εποχή, που η μεγαλοστομία και ο λογιωτατισμός της καθαρεύουσας κυριαρχούσε απόλυτα, ο Ηλίας Τανταλίδης μπόρεσε να εκφράσει μ’ αυτήν, με δροσιά όμως και με χάρη, συχνά και αληθινή συγκίνηση, τον συναισθηματικό κόσμο της ψυχής του.
Πέτρος Γλέζος, λογοτέχνης

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/903#ixzz4G06GGsQk


Η Πόλκα της Σαμπάνιας


93
0
Πόλκα του Γιόχαν Στράους υιού, που φέρει το αριθμό 211 στην εργογραφία του αυστριακού συνθέτη.
Η Πόλκα της Σαμπάνιας (Champagne-Polka) πρωτοπαρουσιάστηκε στις 31 Ιουλίου 1858 στο Παβλόφσκ, ένα προάστιο της Αγίας Πετρούπολης, όπου ο Στράους έδινε τις καθιερωμένες καλοκαιριάτικες συναυλίες του. Η βιεννέζικη πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 21 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου στο Λαϊκό Κήπο (Volksgarten), κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ.
Η σύνθεση, διάρκειας περίπου δυόμισυ λεπτών, βασίζεται σ' ένα τραγούδι της ταβέρνας με τίτλο Τι με νοιάζει, τι με νοιάζει κι αν έχω ή δεν έχω λεφτά, που έγραψε ο Γιόχαν Φους (1777-1819). Ο Στράους, θέλοντας να διευρύνει τον κύκλο των υψηλών γνωριμιών του, το αφιέρωσε στον Υπουργό Οικονομικών της Αυστρίας, βαρώνο Καρλ Λούντβιχ φον Μπρουκ (1798-1860), μια τραγική φιγούρα της αυστριακής πολιτικής ζωής, που αυτοκτόνησε, όταν κατηγορήθηκε αδίκως για ατασθαλίες.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/548#ixzz4G06XAeaS


Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας


 Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας
236
0
Ο «ευσχήμων βουλευτής» των Ευαγγελίων, μέλος του μεγάλου ιουδαϊκού συμβουλίου της Ιερουσαλήμ και κρυφός μαθητής του Ιησού, ο οποίος ζήτησε από τον Πόντιο Πιλάτο να αποκαθηλώσει το νεκρό σώμα του Κυρίου από τον Σταυρό και να το θάψει στον δικό του λαξευτό τάφο.
Σύμφωνα με τη χριστιανική μυθολογία, ο Ιωσήφ μετέβη στη Μεγάλη Βρετανία για να εγκαθιδρύσει τον Χριστιανισμό, έχοντας μαζί του το Ιερό Δισκοπότηρο (Holy Grail ή Graal), που χρησιμοποιήθηκε από τον Ιησού στο Μυστικό Δείπνο και σ’ αυτό συγκεντρώθηκαν σταγόνες από το αίμα και τον ιδρώτα Του, την ώρα που τον κατέβαζε ο Ιωσήφ από το Σταυρό.
Ο Ιωσήφ έκρυψε το Γκράαλ στο Γκλάστονμπερι (εκεί που χρόνια τώρα γίνεται το περίφημο ροκ φεστιβάλ) και η αναζήτηση του θείου σκεύους αποτέλεσε δημοφιλές θέμα του Αρθουριανού μύθου, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα (Monty Python, Κώδικας Ντα Βίντσι κ.ά.). Πάντως, η ιστορική έρευνα έχει αρκετούς λόγους να αμφιβάλλει ακόμα και για το αν πάτησε το πόδι του στη Βρετανία ο Ιωσήφ. 
Η μνήμη του Ιωσήφ του από Αριμαθαίας τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Μαρτίου από τις Δυτικές Χριστιανικές Εκκλησίες και στις 31 Ιουλίου από την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/679#ixzz4G06kL25R

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Δευτέρα
1/8
03:00
20°C
49%
1 Μπφ B
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
Υψηλή δραστηριότητα κουνουπιών
09:00
26°C
36%
1 Μπφ B
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
Χαμηλή δραστηριότητα κουνουπιών
15:00
31°C
33%
2 Μπφ N
9 Km/h
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
21:00
24°C
62%
1 Μπφ Δ
3 Km/h
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Πολύ Υψηλή δραστηριότητα κουνουπιών

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 

"Ο ..ΓΛΥΚΟΣ  ΜΗΝΑΣ   ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΗΝ..ΠΟΡΤΑ  ΜΑΣ ..."
Πέρασε φίλοι  μου ο  Ιούλιος  που  φέτος  ειδικα  μας  γέμισε χαρές  και τργούδια  αφού είχαμε  τρεια  γάμους  και  μια  βάφτιση , ελπίζουμε δε  και  ο  Αύγουστος να  μας  προσφέρει  ακόμα  περισσότερες  χαρές ...άμποτε ...
  Βέβαια , ο  Αύγουστος είναι  και  ο μήνας  των.." πολιτιστικών "(!!!) εκδηλώσεων αλλά  ας  κρατήσουμε μικρά  καλάθια  για  καλό  και  για κακό...
   Υπάρχει  βέβαία που ..λίγο πληγώνει τους  Λιδορικιώτες , γιατί δυστυχώς , ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ  ΤΩΝ  ΚΥΡΙΑΚΑΔΩΝ ΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ  ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ  ΑΠΟΛΥΤΩΣ  ΕΡΗΜΟ , ΑΠ' ΤΙΣ  ΛΑΚΚΕΣ  ΜΕΧΡΙ  ΤΗ  ΒΑΘΕΙΑ ..
  Τα  καταστήματα του  Αλωνακίου φίλοι  μου  είναι  ΟΛΑ  ΘΕΟΚΛΕΙΣΤΑ ΚΑΙ  ΔΕΝ  ΒΡΙΣΚΕΙ  ΕΝΑΣ  ΞΕΝΟΣ  ΠΟΥ  ΘΑ  ΠΕΡΆΣΕΙ ΟΥΤΕ  ΝΕΡΟ  ΝΑ  ΠΟΙΕΊ , ΓΙΑΤΙ  ΑΡΑΓΕ  ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ  ΑΥΤΌ , Η  ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΔΕ  ΠΩΣ  ΔΕΝ  ΕΧΕΙ  ΚΙΝΗΣΗ , ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΤΕΛΕΙΩΣ  ΑΛΗΘΗΣ , ΓΙΑΤΙ  ΟΤΑΝ  ΞΕΡΕΙ  Ο  ΚΟΣΜΟΣ ΠΩΣ  ΟΛΑ  ΕΙΝΑΙ  ΘΕΟΚΛΕΙΣΤΑ , ΠΩΣ  ΘΑ  ΤΟ  ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ  ΝΑ  ΕΡΘΕΙ  ΝΑ  ΠΙΕΙ  ΚΑΦΕ ..;;;;
  Δεν  είμαστε  ειδικοί , αλλά  πιστεύουμε  ΠΩΣ  ΤΟ  ΑΓΩΓΙ  ΞΥΠΝΑΕΙ  ΤΟΝ  ..ΑΓΩΓΙΑΤΗ .και  με  την  ευκαιρία τα  καταστήματά  μας ( παντός  είδους ) ΑΣ..ΓΛΥΚΑΝΟΥΝ  ΤΙΣ  ΤΙΜΕΣ ΠΟΥ  ΕΝ  ΠΟΛΛΟΙΣ  ΕΙΝΑΙ...ΦΑΡΜΑΚΙ , ΕΙΔΙΚΑ  ΣΤΑ  ΓΑΛΑΚΤΟΤΥΡΟΚΟΜΙΚΑ ΚΑΙ  ΤΑ  ΚΡΕΑΤΑ , ΠΟΥ  ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΥΣ  ΠΕΛΑΤΕΣ ( ΧΩΡΙΑΝΟΥΣ  ΚΑΙ...ΞΕΝΟΥΣ , ΣΤΗΝ  ΠΑΡΑΑΓΟΡΑ  ΠΟΥ  ΟΡΓΙΑΖΕΙ  ΣΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ .!!!!!
  ΓΙΑ ΡΩΤΗΣΤΕ  ΕΝΑ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΗ ΠΟΣΑ  ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΑ  ΕΧΕΙ  ΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ , ΞΕΡΕΤΕ  ΤΙ  ΘΑ  ΣΑΣ  ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ; 
   ΤΕΣΣΕΡΑ  ΝΟΜΙΜΑ  ΚΑΙ  14  ΠΑΡΑΝΟΜΑ 
          Γ   Ι   Α    Τ   Ι       ......       ΑΡΑΓΕ ;
    ΚΑΛΉ  ΣΑΣ  ΕBΔΟΜΑΔΑ 

       ΚΑΛΟ   ΜΗΝΑ ....

     www.lidoriki.com 

TA MNHMEIA ΤΩΝ ΜΥΛΛΕΡ ΚΙ ΛΕNΟΡΜΑΝ ΣΤΟΝ ΙΠΠΙΟ ΚΟΛΩΝΟ


Μέσα στη βλάστηση ξεπροβάλλουν τα δύο ταφικά μνημεία, για να θυμίζουν άλλους καιρούς και ανθρώπους άλλης ποιότητας
Ήταν 1η Αυγούστου του 1840 όταν ο Karl Otfried Müller (1797 - 1840),  προσπαθώντας να ερμηνεύσει την ελληνική
 και ρωμαϊκή αρχαιότητα για να φωτίσει το κοινό παρελθόν της Ευρώπης, άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα.

Τα δύο μνημεία όταν στήθηκαν αντίκριζαν την Ακαδημία Πλάτωνος. Σήμερα τους την κρύβουν τα πεύκα του λόφου και η πυκνή δόμηση
 του σύγχρονου υποβαθμισμένου Κολωνού
Ο Μύλλερ, μαθητής του κλασσικού φιλολόγου Μπεκχ, πίστευε ότι οι βασικές αρχές του ανθρώπινου πνεύματος 
ανάγονται στον αρχαιοελληνικό τρόπο σκέψης. Ο βασικός του σκοπός ήταν να αναβιώσει με ένα σύγχρονο τρόπο 
τον ελληνικό τρόπο ζωής σαν σύνολο. Επιχείρησε να συγκεντρώσει το σύνολο του έργου του για τον ελληνικό τρόπο
ζωής σε ένα επίτομο έργο με τίτλο «Μagnum Οpus», από το οποίο όμως πρόλαβε να ολοκληρώσει μόνο τους 
δύο πρώτους τόμους: «Orchomenos und dieMinyer» (1820) και «Die Dorier» (1824).

Η στήλη του Μύλλερ, έργο του Δανού αρχιτέκτονα Χριστιανού Χάνσεν
Ενώ μελετά στα ευρωπαϊκά μουσεία τις αρχαιότητες, η ψυχή του διψά να επισκεφθεί την Ελλάδα για επιτόπια έρευνα, 
ώστε να γράψει για τα ελληνικά φύλα, τις πόλεις και την ιστορία τους. Ζητά λοιπόν άδεια από το πανεπιστήμιο 
το Φεβρουάριο του 1839 και αντικρίζει για πρώτη φορά τη Μεθώνη στα τέλη Μαρτίου του 1839. Στέλνει θερμές
 επιστολές στη σύζυγό του για τις ομορφιές της Ελλάδας και αναφωνεί φθάνοντας στην Αθήνα: «Επιτέλους, η Αθήνα!».

Το ανθέμιο στην κορυφή της στήλης του μνημείου του Μύλλερ είναι όμοια με τα αρχαία ταφικά μνημεία
Στις 15 Ιουλίου, προσπαθώντας να διαβάσει έναν ενεπίγραφο λίθο στους Δελφούς, αφήνεται μαγεμένος χωρίς
 να λογαριάσει το δυνατό ελληνικό ήλιο, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει και να πεθάνει στην Αθήνα, όπου μεταφέρθηκε. Ζήτησε να ταφεί στονΚολωνό, όπου στα πόδια του λόφου τότε, απλωνόταν ο χώρος της Ακαδημίας Πλάτωνος,
 την οποία τόσο θαύμαζε.  



«ΚΑΡΟΛΟΣ ΟΔΟΦΡΗΔΟΣ ΜΥΛΛΕΡΟΣ
ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΝ ΒΡΙΓΗΙ ΤΗΣ ΣΙΛΕΣΙΑΣ
ΕΤΕΙ ,ΑΨΗΖ'
ΑΠΕΘΑΝΕΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ
ΕΤΕΙ ,ΑΩΜ', ΙΟΥΛΙΟΥ Κ'»

Η υδρία φέρει τη μορφή του Λενορμάν και σταυρό
Ο αιγυπτιολόγος Charles Lenormand (1802  - 1859) μαζί με τον αιγυπτιολόγο Σαμπολιόν κατάφεραν να
 αποκρυπτογραφήσουν την ιερογλυφική αιγυπτιακή γραφή, τη λεγόμενη Σήλη της Ροζέττας, αντιπαραβάλλοντας την αλεξανδρινή ελληνική της στήλης με την ιερογλυφική. Με αυτή την αφορμή ο Λενορμάν, που γνώριζε άπταιστα αρχαία ελληνικά, ταξίδεψε στην Ελλάδα τρεις φορές, με αρχαιολογικές αποστολές στην Πελοπόννησο και άλλα μέρη.

Το γείσο της βάσεως κοσμούν μαρμάρινα ανθέμια. Όλα τα γωνιακά είνα σπασμένα
Γνώρισε τον τόπο, τον αγάπησε, έκανε σχέσεις βαθιές και το 1861 έγραψε το βιβλίο «Beaux Arts et Voyages»
 (Καλές Τέχνες και Ταξίδια) που επηρέασε βαθιά την τότε ευρωπαϊκή διανόηση που έψαχνε τις ρίζες της στο
 ελληνορωμαϊκό παρελθόν. Στο τρίτο ταξίδι στην Ελλάδα έχασε τη ζωή του, γεγονός που συγκλόνισε τη μικρή 
τότε κοινωνία των Αθηνών και οδήγησε το Δήμαρχο να γράψει στο γιο του Λενορμάν τα παρακάτω λόγια:

«ΚΑΡΟΛΩΙ ΛΕΝΟΡΜΑΝΤΩΙ
Ο ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ...»
«Επειδή, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, η σορός του πατέρα σας πρέπει να επιστραφεί στη χώρα του, 
επιτρέψτε η καρδιά του τουλάχιστον να παραμείνει στην Αθήνα, αυτή τη δεύτερη πατρίδα των σκέψεων και 
της αφοσίωσής του. Όταν αυτή η ευγενική καρδιά ήταν γεμάτη ζωή, νικούσε σε αναμνήσεις τη δόξα της χώρας μας. 
Ανεχθείτε η καρδιά αυτή, παγωμένη από το θάνατο, να αναπαυθεί μέσα στο μνημείο που θα την ανεβάσει κάτω από τα σύννεφα όπου ηχούσε κάποτε η φωνή του Πλάτωνα, δίπλα στον φίλο και αντίπαλο στο χώρο των κοινών σπουδών, 
Κάρολο Ότφριντ Μύλλερ».

Τα μνημεία των δύο μεγάλων Φιλελλήνων αρχαιολόγων περιφραγμένα για το φόβο των σύγχρονων Βανδάλων
Έτσι λοιπόν το σκήνωμά του ετάφη στη Γαλλία, αλλά η καρδιά του είναι θαμμένη εδώ, σε τούτο το λόφο που ατενίζει την Ακαδημία Πλάτωνος, ύστερα από το αίτημα του Δημάρχου Γ. Σκούφου. Το αυθεντικό μνημείο είναι έργο αγνώστου
 Γάλλου γλύπτη, ενώ το παρόν είναι ανακατασκευασμένο λόγω καταστροφών σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο από
το φημισμένο γλύπτη Μ. Τόμπρο.   

Το μνημείο του Μύλλερ στεφανωμένο σε κάποια τελετή. Δεξιά μόλις διακρίνεται και το μνημείο του Λενορμάν

Σχέδιο του μνημείου του Λενορμάν
Περισσότερες πληροφορίες: Η Αθήνα πίσω από τη βιτρίνα
Μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση του λόφου και του θεάτρου του Κολωνού από την Ηλιαχτίδα, όπου προβάλλει
 η χωριατοσύνη του σύγχρονου Δήμου Αθηναίων, σε αντιδιαστολή με την αρχοντιά των περασμένων καιρών.


http://akrokerama.blogspot.gr
 Πίσω στα παλιά