“
Μια γλυκιά ανάμνηση της Μαρίας Μαργέλλου – Δημητροπούλου
Μιλώντας με μια αγαπημένη χωριανή και φίλη , τη Μαρία Γ. Μαργέλλου – Δημητροπούλου , κόρη του Γιωργάκη, φυσικά για το χωριό μας , και αφού είπαμε και είπαμε , πολλά και διάφορα , πολλά δε για τον αξέχαστο αδερφό μου Γιώργο , γιατί η Μαρία ήταν συμμαθήτριά του , η Μαρία , λίγο μεγαλύτερή μου , και λόγο στο λόγο , λέξη τη λέξη , γυρνώντας νοσταλγικά στα χρόνια εκείνα τα σχολικά μας , φτάσαμε και στις αρχές της δεκαετίας του ‘50 !
Εκείνη λοιπόν την εποχή , είχε πρωτοκυκλοφορήσει το “Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν (Ήλιος), Ήλιος, αρχές δεκαετίας 1950, 18 τόμοι , η Εγκυκλοπαίδεια του “ Ήλιου “ όπως έμεινε , και τη λέγαμε ..
Ο αλησμόνητος πατέρας μου , είχε τελειώσει το Σχολαρχείο , αλλά είχε και πολλές γνώσεις , αλλά και τις..πλούτιζε συνέχεια διαβάζοντας ό,τι βιβλίο έπεφτε στα χέρια του , και φυσικά εκείνη την εποχή τα περιοδικά και τα βιβλία ήταν ..” σεμνά “ και κυρίως μορφωτικά .
Επειδή το μαγαζί μας , Ζαχαροπλαστείο στο Αλωνάκι , το δουλεύαμε οικογενειακά , ανά ζεύγη , μια βάρδια ο πατέρας μου με το Γιώργο και την άλλη η μάνα μου κι’ εγώ , πολλές όμως φορές τύχαινε , στις ώρες που συνήθως δεν είχε πολλή δουλειά , να μένουμε και μόνοι μας , άλλοτε ο Γιώργος και άλλοτε εγώ , ο πατέρας μας λοιπόν μας είχε πει καθαρά και …ξάστερα , πως άμα θέλουμε να αγοράσουμε κάτι , θα τον ρωτάμε πρώτα , εκτός αν θέλαμε να αγοράσουμε περιοδικά ή βιβλία , τότε δεν χρειαζόταν η άδειά του .
Έτσι λοιπόν είχαμε τη δυνατότητα να αγοράζουμε κάποια περιοδικά της εποχής , Ζωή του παιδιού κλπ , και όλο και κάτι μαθαίναμε , κάποια μέρα λοιπόν , όταν κυκλοφόρησε , σε τεύχη , η εγκυκλοπαίδεια του Ήλιου , μας ανακοίνωσε πως μπορούμε αν θέλουμε να αγοράζουμε , και την εγκυκλοπαίδεια αυτή . Άλλο που δεν θέλαμε , κάθε βδομάδα λοιπόν αγοράζαμε το καινούργιο τεύχος και περιμέναμε με ανυπομονησία να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα τεύχη για να τα στείλουμε για βιβλιοδεσία , που βέβαια γινόταν στην Αθήνα , μέσω του πρακτορείου εφημερίδων του αείμνηστου Βασίλη Καραμήτσου .
Περνώντας λοιπόν ο καιρός , άρχισαν να αυξάνονται και οι τόμοι , οπότε ο πατέρας μας κάλεσε μια μέρα ο Γιώργο Κιντώνη , που ήταν επιπλοποιός και μάλιστα άριστος , αλλά και καλός φίλος του πατέρα μας και του είπε να φτιάξει μια καρυδένια βιβλιοθήκη γι να βάλουμε μέσα τον Ήλιο , έτσι και έγινε , μας έφτιαξε μια ωραία βιβλιοθήκη , που υπάρχει και σήμερα , γεμάτη απ’ την εγκυκλοπαίδεια του Ήλιου και άλλα φυσικά βιβλία .
Τότε βέβαια , τα πράγματα ήταν πολύ – πολύ δύσκολα , τα λεφτά..σπάνια έως..ανύπαρκτα , τα βιβλία οι γονείς τα αγόραζαν , κι’ όπως καταλαβαίνεται ακόμα και το δημοτικό και το Γυμνάσιο , έπρεπε να ξοδέψεις λεφτά για να το τελειώσεις ..
Σιγά – σιγά όμως , μαθεύτηκε πως είχαμε “ Εγκυκλοπαιδικό “ λεξικό , και τα παιδιά έρχονταν στο σπίτι μας , στην αρχή για να δουν τι σόι πράμα είναι αυτό το Εγκυκλοπαιδικό λεξικό , και μετά σιγά – σιγά , αφού μάθανε και τον τρόπο χρήσης του , και για να αντλήσουν πληροφορίες για τα μαθήματα του σχολείου , κάτι που ευχαριστούσε ιδιαίτερα τους καθηγητές μας , σχεδόν σε καθημερινή βάση ..
Θυμάται λοιπόν η αγαπητή Μαρία , πως έρχονταν στο σπίτι , όταν έβρεχε , μούσκεμα και με τα παπούτσια καταλασπωμένα , και έψαχναν να βρουν τις πληροφορίες που ήθελαν , εκείνο όμως που τόνισε η Μαρία , και βέβαια εμένα με γέμισε ..χαρά και περηφάνια , είναι το ότι , παρά τις “ ατσαλιές “ που γίνονταν , σχεδόν κάθε μέρα , η σχωρεμένη η μάνα μου , όχι μόνο δεν δυσανασχετούσε , αλλά και φίλευε τα παιδιά με ό,τι βρισκόταν στο σπίτι .
Ο έβδομος τόμος της εγκυκλοπαίδειας ήταν αφιερωμένος στην Ελλάδα , και περιείχε κάθε είδους πληροφορία , κάτι που βοήθαγε πολύ τους μαθητές .
Την εγκυκλοπαίδεια λοιπόν εκείνη , του Ήλιου , την προσέχω σαν κόρη οφθαλμού , ταχτοποιημένη μέσα στη παλιά καρυδένια βιβλιοθήκη που μας είχε πάρει ο πατέρας μας απ’ τον αείμνηστο Γιώργο Κιντώνη , και σας πληροφορώ , πως βρίσκεται σε άριστη κατάσταση παρά τα…χρονάκια της , εξηντάρισε…βλέπεις ..το μόνο που λείπει όμως είναι 0 18ος τόμος , που ποιός ξέρει πως και πότε χάθηκε , και δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω να τον αγοράσω , παρότι έψαξα αρκετά , βρήκα βέβαια , αλλά νεότερων εκδόσεων , αλλά κάτι δεν μου ..κόλλαγε , και έτσι η εγκυκλοπαίδεια έμεινε για πάντα..λειψή ..
‘Ολα αυτά λοιπόν που είπαμε με τη Μαρία , για την εποχή εκείνη , επιβεβαίωσαν αυτά που γράφουμε καμιά φορά , για τον τότε ..” κοινωνικό “ ιστό του Λιδορικιού , που από χρόνια τώρα έπαψε να υπάρχει , το γιατί βέβαια ας μη το σχολιάσουμε , όλοι μας λίγο – πολύ το…γνωρίζουμε …
Κωνσταντίνος Ευθ, Καψάλης
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment