Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Μια , τόση δα , φετούλα φεγγαριού ,
στου μπαλκονιού μου , απόψε , στάθηκε…την άκρη ,
θλιμμένο πρόσωπο , θαρρείς.. μικρού..παιδιού ,
που στο χλωμό του μάγουλο , καυτό , κυλά..’να...δάκρυ …
* *
Μια τόση δα..σταγόνα μοναξιάς ,
της μοναξιάς… ξεχείλισε το θλιβερό ποτήρι
απόψε , εκεί , στη άκρη της πανέμορφης νυχτιάς
έκλεισε , λες , ερμητικά της νιότης το στερνό το παραθύρι…….Κ.-
Λιδορίκι 6-9-2008 .
“ Τραγουδώντας στη Ζωή “
Λιδορίκι 2010
«Και θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς, την Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου μας και ειδικά τον Πρόεδρο της, τον Φίλιππο Ταυρή, για την πραγματικά σπουδαία δουλειά που έκαναν»
Με αυτή την πρόταση ξεκίνησε την τελευταία του ομιλία στο πρόσφατο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας...
στις 30 Ιουνίου ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, συγχαίροντας τον κ. Ταυρή για τη συνεισφορά του στην οργάνωση του συνεδρίου.
Λίγες μόνο μέρες μετά, ήρθε και η επιβράβευση για τον κ. Ταυρή. Στις 10 Ιουλίου, το Δ.Σ της ΔΕΗ συνεδρίασε κι αποφάσισε...
...«τον ορισμό του Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου κ. Φίλιππου Ταυρή, ως Ανεξάρτητου – Μη Εκτελεστικού Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ Α.Ε.».
Εξάλλου, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Athens Voice, o κ. Ταυρής συναντά στο ΔΣ της επιχείρησης και άλλους φίλους από τα παλιά. Ήδη είναι αντιπρόεδρος ο Κώστας Δόλογλου, επίσης με μακρά και νευραλγική παρουσία στον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ ενώ από τον περασμένο Μάρτιο, μέλος του ΔΣ είναι και ο Κώστας Ζωντανός, επί σειρά ετών οργανωτικός υπεύθυνος του κομματικού μηχανισμού της ΝΔ.
Αντί κάποιου σχολίου, ένα ωραίο video από το παρελθόν, όχι το μακρινό:
Kafeneio
Αυτό που παλιότερα έμοιαζε εντελώς φυσιολογικό και νόμιμο, δηλαδή να απολαμβάνουν εξωφρενικών προνομίων οι δημόσιοι υπάλληλοι, σήμερα φαντάζει εξωπραγματικό. Στην Ελλάδα της κρίσης τα δέκα παρακάτω επιδόματα είναι πλέον ένδειξη της απόλυτης παράνοιας του ελληνικού κράτους...
Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ): 690/μήνα σε 420 άτομα
Επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ): 420/μήνα σε 1987 άτομα
Επίδομα προπέλας (Λιμενικό): 840/μήνα σε 653 άτομα
Επίδομα κεραίας (ΗΣΑΠ): 1120/μήνα σε 329 άτομα...
Μεταφοράς φακέλου (Δημόσιο): 290/μήνα σε 6800 άτομα
Επίδομα παραλαβής – παράδοσης λεωφορείων: 450/μήνα σε 1100 άτομα
Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης (ΕΘΕΛ): 310/μήνα σε 1790 άτομα
Επίδομα αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης): 595/μήνα σε άγνωστο αριθμό ατόμων
Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ): 870/μήνα σε 657 άτομα
Ετήσιο επίδομα χρήσης του κυλικείου, παρότι η χρήση των εστιατορίων των εγκαταστάσεων είναι δωρεάν (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων) :120/μήνα για όλο το προσωπικό.
Τα 137 ξεπερνούν τα επιδόματα στο Δημόσιο...
Συνολικά τα επιδόματα ξεπερνούν τα 137 και παραμένει άγνωστο πόσα από αυτά έχουν κοπεί.
Υπάρχει ακόμα και επίδομα «νέας διαδρομής» στο Υπουργείο Παιδείας που κάποιοι έπαιρναν, επειδή το υπουργείο τους από το κέντρο (Μητροπόλεως) μεταφέρθηκε στο Μαρούσι!
Σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο» που δημοσίευσε σχετικό ρεπορτάζ τον Μάιο 2013 το μισθολόγιο ανέρχεται τον χρόνο σε 6 δισ. ευρώ και τα επιδόματα στο σύνολό τους σε 7 δισ. ευρώ!
Kafeneio
Μεγάλη αστυνομική επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ είναι σε εξέλιξη από το πρωί στο Μεσολόγγι και την Πάτρα. Οι έρευνες έχουν να κάνουν με τον εντοπισμό κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών και όπλων και για το σκοπό αυτό, έχουν καταφτάσει ενισχύσεις από το τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας.
Σύμφωνα με πληροφορίες έχει εντοπιστεί ποσότητα ναρκωτικών ουσιών και οι Αρχές έχουν προβεί σε μια σύλληψη στο Μεσολόγγι.
Σύμφωνα με νεότερη ενημέρωση και πληροφορίες του aerasnews μέχρι τώρα έχουν γίνει οχτώ συλλήψεις, εκ των οποίων η μία στο Μεσολόγγι, και έρευνες εξακολουθούν να πραγματοποιούνται στην Πάτρα, το Αίγιο και το Μεσολόγγι. Από ότι φαίνεται από την μέχρι στιγμής έρευνα στην περιοχή τουλάχιστον της Αιτ/νιας, φέρεται να έχει εντοπιστεί μόνο ποσότητα νακρωτικών και όχι όπλα.
Σουρεαλιστικές αντικαταστάσεις διοικητικών υπαλλήλων ενόψει, ελέω κινητικότητας
(EUROKINISSI)
Γκρουπιέρηδες από το καζίνο της Πάρνηθας, αεροσυνοδοί, σταθμάρχες του ΟΣΕ, υπάλληλοι διοδίων και οδηγοί αστικών λεωφορείων παρουσιάζονται για να αναλάβουν (διοικητική) υπηρεσία στην ΕΛ.ΑΣ. τις τελευταίες ημέρες, λόγω της «κινητικότητας» στο ελληνικό δημόσιο.
Την ίδια ώρα μελετάται η απομάκρυνση 500 πολιτικών υπαλλήλων των υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ., που υπηρετούν από τις αρχές της δεκαετίας του '80 και έχουν εξειδικευθεί στα θέματα που χειρίζεται η Αστυνομία, από τη δίωξη του οργανωμένου εγκλήματος και των ναρκωτικών ή τις προμήθειες των αρχών ασφαλείας.
Αξιωματούχοι της λεωφόρου Κατεχάκη λένε ότι βρίσκονται μπροστά σε μια τραγελαφική κατάσταση. Από τη μία πλευρά βλέπουν κρίσιμες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., τόσο σε κεντρικές μονάδες, όσο και στην περιφέρεια να στελεχώνονται -λόγω «κινητικότητας»- από 615 δημόσιους υπαλλήλους, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι τελείως άσχετοι με τα νέα τους καθήκοντα και δεν διαθέτουν καμιά σχετική προϋπηρεσία.
Από την άλλη, οι ίδιοι αξιωματούχοι, ανησυχούν για τις επιπτώσεις που θα έχει η απόφαση να τεθούν στο καθεστώς κινητικότητας ή και διαθεσιμότητας 500 από τους υπάρχοντες πολιτικούς υπαλλήλους της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Σε υπηρεσίες της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής έχουν ενταχθεί 220 νέοι υπάλληλοι αναφέρει ανώτατο στέλεχος της Αστυνομίας. «Βλέπουμε υπαλλήλους του καζίνο, με αρμοδιότητα μέχρι χθες τις ρουλέτες και το μπλακ τζακ, να λαμβάνουν θέσεις σε αστυνομικά τμήματα και αεροσυνοδούς να πηγαίνουν σε εκπαιδευτικά κέντρα της ΕΛΑΣ. Ευτυχώς που έχει καταργηθεί το Τμήμα Λεσχών της Ασφάλειας Αττικής, γιατί δεν αποκλείεται κάποιοι να τη θεωρούσαν... ιδεώδη υπηρεσία για τους συγκεκριμένους "διαθέσιμους"».
Αστυνομικές Υπηρεσίες της Πελοποννήσου έχουν πλαισιωθεί, εν τω μεταξύ, από σταθμάρχες του ΟΣΕ. «Eνας από αυτούς, πάντως, έχει ήδη ζητήσει μετάταξη από τον τοπικό αστυνομικό σταθμό στον γειτονικό σταθμό του… ΟΣΕ! Μιλάμε για σουρεαλιστικές καταστάσεις. Η Αστυνομία αποδεικνύεται - λόγω της ιδιοτυπίας της - η υπηρεσία που εκθέτει, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τομέα, όλη αυτή την λογική της κινητικότητας στο δημόσιο…», σχολιάζει ο συγκεκριμένος αξιωματικός.
Στις αστυνομικές υπηρεσίες, όπου τοποθετούνται αυτές τις ημέρες υπάλληλοι μέσω της κινητικότητας, υπηρετούσαν - από τις αρχές της δεκαετίας του '80 στις περισσότερες περιπτώσεις - πολιτικοί υπάλληλοι, οι οποίοι έχουν πλέον ειδικευθεί στο αντικείμενό τους και «σηκώνουν» όλες τις διεκπεραιωτικές υποχρεώσεις της υπηρεσίας, ώστε να μην εγκλωβίζονται οι αστυνομικοί στα γραφεία και τη χαρτούρα.
Τώρα, όπως λένε επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ., «με βάση το σκεπτικό των κυβερνητικών παραγόντων θα φύγουν αυτοί που έχουν 30χρονη εμπειρία και θα έλθουν να καλύψουν τις θέσεις τους εκείνοι που ξέρουν για αστυνομία μόνο από τα… μυθιστορήματα».
Συμπληρώνουν το γεύμα τους με δροσερά φρούτα για τη διευκόλυνση της διαδικασίας της πέψης
Ενα φρουτάκι παρακαλώ...
Νέα ανάλυση αμερικανών ειδικών υποστηρίζει ότι και οι κροκόδειλοι θέλουν το φρουτάκι τους μετά το γεύμα τους.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι επιστήμονες από το Εθνικό Πάρκο Εβεργκλέιντς στη Φλόριδα, εξέτασαν αμερικανικούς αλιγάτορες του είδους Alligator mississippiensis και εντόπισαν στο στομάχι τους… φρούτα. Ανατρέχοντας σε προηγούμενες μελέτες διαπίστωσαν ότι σχεδόν 13 από τα συνολικά 23 εναπομείναντα μέλη της οικογένειας των Κροκοδειλίδων είναι λάτρεις των φρούτων.
Το αν τα γιγάντια ερπετά με τα πανίσχυρα σαγόνια επιλέγουν να τρώνε φρούτα ή τα καταναλώνουν τυχαία δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί από τους επιστήμονες. Άλλωστε κροκόδειλοι και αλιγάτορες τείνουν να κυνηγούν κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Κάποιοι επιστήμονες παρόλα αυτά υποστηρίζουν ότι οι κροκόδειλοι μετά το γεύμα τους απλά επιλέγουν ένα φρουτένιο «χωνευτικό». Άλλοι πάλι, αποδίδουν τη συνήθεια αυτή στην απλή κατανάλωση φυτοφάγων ζώων, τα οποία είχαν τραφεί με φρούτα πρώτου φαγωθούν, εξηγώντας έτσι τον εντοπισμό φρούτων στο στομάχι των κροκοδείλων.
«Βουρ» στο… καρπούζι
Πριν από περίπου έναν χρόνο, πάντως, ερευνητής που εργαζόταν στη νοτιοανατολική Ασία είχε καταγράψει «επίθεση» άγριου κροκόδειλου του είδους Crocodylus siamensis σε… καρπούζι!
Όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, η συγκεκριμένη συνήθεια ενδεχομένως να ακολουθείται με σκοπό τη διευκόλυνση της διαδικασίας της πέψης, καθώς τα κουκούτσια των φρούτων ίσως βοηθούν στη διάσπαση των ενισχυμένων γευμάτων των κροκοδείλων.
Από την πλευρά του, ο ερευνητής Κάρλος Χερέρα με ειδικότητα τα σαρκοβόρα θηλαστικά, από τον Βιολογικό Σταθμό Ντονιάνα στη Σεβίλλη της Ισπανίας έσπευσε να σχολιάσει: «Τα αποτελέσματα αυτά, ενδεχομένως να έχουν νόημα. Αν παρατηρήσει κανείς με προσοχή, θα δει ότι σχεδόν όλα τα σπονδυλωτά τείνουν να καταναλώνουν καρπούς με κουκούτσια, εκούσια ή ακούσια».
Οι άνθρωποι που δεν τρώνε πρωινό, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, εμφράγματος και πρόωρου θανάτου, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που δείχνει ότι πιθανώς το πρωινό αποτελεί το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας από άποψη υγείας του οργανισμού.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι είτε κανείς παραλείπει το πρωινό, είτε τρώει πολύ αργά το βράδυ, διαταράσσει τον μεταβολισμό του, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος για την καρδιά του. Ακόμα κι αν κανείς προσέχει τη διατροφή του, ασκείται σωματικά, δεν καπνίζει και γενικά ζει υγιεινά, αν δεν τρώει πρωινό ή συνηθίζει να τρώει αργά τη νύχτα, η καρδιά του επιβαρύνεται.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή επιδημιολογίας Έρικ Ριμ της Ιατρικής Σχολής και της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Circulation του Αμερικανικού Καρδιολογικού Συλλόγου, ανέλυσαν στοιχεία από σχεδόν 27.000 άνδρες, ηλικίας 45 έως 82 ετών, για μια περίοδο 16 ετών.
Η ανάλυση έδειξε ότι όσοι δεν έτρωγαν πρωινό λόγω αδιαφορίας, βιασύνης ή ...αφηρημάδας, είχαν 27% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφράγματος ή πρόωρου καρδιακού θανάτου σε σχέση με όσους έτρωγαν τακτικά το πρωινό τους. Εκείνοι που δεν τηρούν τη συνήθεια του πρωινού, είναι συνήθως νεότεροι από όσους τρώνε τακτικά το πρωί. Επίσης, συνήθως καπνίζουν, είναι ανύπαντροι, πίνουν περισσότερο αλκοόλ και ασκούνται λιγότερο.
Εξάλλου, όσοι τρώνε πολύ αργά τη νύχτα, κινδυνεύουν κατά 55% περισσότερο να εμφανίσουν στεφανιαία νόσο σε σχέση με όσους τρώνε σε λογική ώρα το βράδυ. Όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η δεύτερη κατηγορία ανθρώπων αποτελεί μικρότερη πηγή ανησυχίας, επειδή όσοι τρώνε μέσα στη βαθιά νύχτα, είναι πολύ λιγότεροι από όσους παραλείπουν το πρωινό φαγητό.
Όπως είπαν οι αμερικανοί επιστήμονες, η παράλειψη του πρωινού αυξάνει έναν ή περισσότερους από τους καρδιολογικούς παράγοντες κινδύνου, όπως παχυσαρκία, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη, διαβήτη κ.α., με συνέπεια σταδιακά να αυξάνεται και ο κίνδυνος για έμφραγμα. Ακόμα, επισήμαναν πως αν και η έρευνα δεν συμπεριέλαβε γυναίκες, τα ευρήματά της αφορούν και αυτές, αν και αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με μελλοντικές μελέτες.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου αποχώρησης των Γερμανών κατακτητών από την Αθήνα (12 Οκτωβρίου 1944), ας διαβάσουμε μία αποκάλυψη που κάνει η ιστοσελίδα μας για το χρόνο διάρκειας της κατοχής των Γερμανών στην Ελλάδα, που ορισμένοι Έλληνες πιστοί τους θεωρούσαν «Θηρίον της Αποκαλύψεως»!...
ΑΦΟΡΜΗ για το σημερινό δημοσίευμα μας έδωσε ένα εκπληκτικό αφιέρωμα της ΕΡΤ , το οποίο αφορούσε στην "Απελευθέρωση των Αθηνών" από την γερμανική κατοχή, που έγινε ακριβώς σαν σήμερα στις 12 Οκτωβρίου 1944.
Και τι δεν είχε αυτό το αφιέρωμα!.. Ταινία επικαίρων του 1944. Βωβά πλάνα που καταγράφουν τις πρώτες εικόνες από την Απελευθέρωση της Αθήνας μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής (12 Οκτωβρίου 1944) και την επιστροφή από το Κάιρο της μέχρι τότε εξόριστης κυβέρνησης: Υποδοχή του πρωθυπουργού Γεώργιου Παπανδρέου και του Αντιστράτηγου Ρόναλντ Μ. Σκόμπι στο Κερατσίνι. Επίσημη έπαρση της ελληνικής σημαίας στον βράχο της Ακρόπολης. Δοξολογία στον Μητροπολιτικό ναό και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ενώ πλήθος κόσμου με εκδηλώσεις ενθουσιασμού στο κέντρο της πόλης μετέχει στον εορτασμό.
Η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση επιστρέφει στην Αθήνα μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου αποβιβάζεται στην προκυμαία του Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι, όπου τον υποδέχονται με ένθερμες εκδηλώσεις Έλληνες και ξένοι επίσημοι και πλήθος κόσμου, ενώ του αποδίδονται τιμές από άνδρες του ελληνικού στρατού, του ΕΛΑΣ και των συμμαχικών δυνάμεων. Στη συνέχεια αποβιβάζεται στην προκυμαία ο επικεφαλής των βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα Αντιστράτηγος Ρόναλντ Μ. Σκόμπι, ο οποίος επιθεωρεί μαζί με τον Γ. Παπανδρέου τα τιμητικά αγήματα.
Στο βράχο της Ακρόπολης ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, ο Βρετανός Αντιστράτηγος Ρόναλντ Μ. Σκόμπι, Έλληνες και ξένοι στρατιωτικοί και πολιτικοί και πλήθος κόσμου κατευθύνονται προς το σημείο όπου θα αναρτηθεί η ελληνική σημαία ακολουθώντας τέσσερις νεαρές κοπέλες με παραδοσιακές ενδυμασίες που προπορεύονται κρατώντας τη σημαία. Άνδρες του ΕΛΑΣ και του βρετανικού στρατού αποδίδουν τιμές και ακολουθεί η έπαρση της σημαίας από τον Γ. Παπανδρέου. Οι Έλληνες και ξένοι επίσημοι φωτογραφίζονται μπροστά από το Ερέχθειο και στη συνέχεια αποχωρούν επευφημούμενοι από το ενθουσιώδες πλήθος. Ο Γ. Παπανδρέου και ο Ρ. Σκόμπι αναχωρούν με ανοιχτό αυτοκίνητο.
Πλήθος κόσμου με πανό και σημαίες των συμμαχικών δυνάμεων επευφημεί στην πλατεία Μητροπόλεως τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, τον Βρετανό Αντιστράτηγο Ρόναλντ Μ. Σκόμπι και τους άλλους επισήμους που στέκονται στα σκαλοπάτια της Μητρόπολης. Οι επίσημοι μεταβαίνουν στη συνέχεια με αυτοκίνητο στην πλατεία Συντάγματος και τα Παλαιά Ανάκτορα που έχουν κατακλυστεί από πολίτες. Στον ουρανό πετάει σμήνος αεροπλάνων σε σχηματισμό, ενώ στο χώρο μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη παρατάσσονται κοπέλες του Λυκείου Ελληνίδων με παραδοσιακές ενδυμασίες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και δάφνινα κλαδιά στα χέρια. Ο Γ. Παπανδρέου και ο Ρ. Σκόμπι καταθέτουν στεφάνια στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη!.. Ένα πραγματικό χάρμα οφθαλμών!..
Οι Γερμανοί κατακτητές και το «Θηρίον της Αποκαλύψεως»!
Ωστόσο, μία άγνωστη πτυχή της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα είναι αυτή που θα αποκαλύψουμε σήμερα και η οποία έχει να κάνει με το «Θηρίον της Αποκαλύψεως», αφού οι Έλληνες πιστοί του καιρού εκείνου θεωρούσαν την γερμανική πολεμική μηχανή ως το «Θηρίον» αυτό! Και ας δούμε γιατί:
Στην «Αποκάλυψη του Ιωάννη» διαβάζουμε επί λέξει τα εξής:
«Καί εδόθη μοι κάλαμος όμοιος ράβδω, λέγων· Έγειρε και μέτρησον τον ναόν τού Θεού και το θυσιαστήριον και τους προσκυνούντας εν αυτώ· και την αυλήν την έξωθεν τού ναού έκβαλε έξω και μη αυτήν μετρήσης, ότι εδόθη τοίς έθνεσι, και την πόλιν την αγίαν πατήσουσι μήνας τεσσαράκοντα δύο…» (Αποκ. 11, 1-2).
Και πιο κάτω:
«... και προσεκύνησαν τώ δράκοντι τώ δεδωκότι την εξουσίαν τώ θηρίω, και προσεκύνησαν τώ θηρίω λέγοντες· Τίς όμοιος τώ θηρίω; τις δύναται πολεμήσαι μετ' αυτού; και εδόθη αυτώ στόμα λαλούν μεγάλα και βλασφημίαν· και εδόθη αυτώ εξουσία πόλεμον ποιήσαι μήνας τεσσαράκοντα δύο. και ήνοιξε το στόμα αυτού εις βλασφημίαν προς τον Θεόν, βλασφημήσαι το όνομα αυτού και την σκηνήν αυτού, τους εν τώ ουρανώ σκηνούντας…» (Αποκ. 13, 4-6).
Τι περίεργο!..
Οι Γερμανοί, ως γνωστόν, εισέβαλαν στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941 και αποχώρησαν μετά από 42 μήνες κατοχής (!!) τον Οκτώβριο του 1944!
Τέτοια σύμπτωση;
Ελένη Καραθάνου
Το Ποντίκι
Ανατριχιαστική η σύγκριση για ανεργία - εξαθλίωση - μετανάστευση.
Τότε o Mαρκεζίνης σήμερα η τρόικα
Τη δεκαετία του ’50, περισσότερο από μισό αιώνα πριν, η Ελλάδα πάλευε – και τότε – να επιβιώσει, ρημαγμένη από τρία καταστροφικά γεγονότα: Τη ναζιστική θηριωδία του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον εμφύλιο σπαραγμό και λίγο αργότερα το τελειωτικό κτύπημα, με το κανόνι της υποτίμησης, στις 9.4.1953.
Τότε, μέσα σε ένα δραματικό οικονομικό σκηνικό διάλυσης, η αναλογία 1 δολάριο=113 δραχμές το 1938 είχε καταντήσει σε 1 δολ.=15.000 δρχ. το 1952, για να γίνει από τον Μαρκεζίνη εν μια νυκτί 1 δολ.=30.000 δρχ. Μόνο λίγοι «ημέτεροι» ήταν, ως είθισται, γνώστες του μυστικού και την επομένη ξύπνησαν με μυθώδεις περιουσίες! Στις 11.4.1953 οι εφημερίδες κάνουν λόγο για… «ανταγωνιστικό περιβάλλον»: «Η Ελλάδα κατέστη από προχθές η φθηνότερη χώρα στον κόσμο!».
Η εμβάθυνση στη σκοτεινή δεκαετία του ’50, όταν τρεκλίζοντας η χώρα προσπαθούσε να σταθεί ξανά στα πόδια της έπειτα από απανωτά χτυπήματα, προσομοιάζουν στο σημερινό ζοφερό σκηνικό. Οι συγκρίσεις με την τωρινή φτωχοποίηση, υπό την τροϊκανή ηγεμονία, μοιάζουν ανατριχιαστικές. Τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά. Είναι να αναρωτιέται κανείς σε ποια δεκαετία του οικονομικού σπιράλ της Ελλάδας είναι παγιδευμένος…
Κι αν σήμερα η ανεργία έχει κάνει παγκόσμιο ρεκόρ, το ίδιο δραματική ήταν
η κατάσταση και τότε, με τους ανέργους και τους ψευτοαπασχολούμενους να αγγίζουν ακόμα και το 1,2 εκατ.! Σε μια εποχή, μάλιστα, που ο πληθυσμός ήταν μικρότερος και όχι τόσο συγκεντρωμένος στα αστικά κέντρα, οι γυναίκες δεν είχαν βγει ακόμα μαζικά και ισότιμα στην αγορά εργασίας, ενώ μοναδική διέξοδος ήταν η μετανάστευση.
Μαυραγορίτες
Η αύξηση των αυτοκτονιών απελπισμένων ανέργων στις μεγάλες πόλεις, σοκάρει. Άνθρωποι που επιβίωσαν από τους ναζί, τον λιμό και τον εμφύλιο, έδιναν τέλος στη ζωή τους μη αντέχοντας την εξαθλίωση της ανεργίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 η κατάσταση της χώρας ήταν ελεεινή. Εξαρτημένη εθνικά - πολιτικά, αλλά και γονατισμένη οικονομικά, με το μαυραγορίτικο κεφάλαιο να επενδύεται σε «σίγουρες» χρυσές λίρες κι όχι σε δουλειές, έβλεπε τον ρυθμό ανάπτυξης, όταν υπήρχε, να μην ξεπερνάει το 2%, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ευρώπη πετούσε στο 10%. Το βιοτικό επίπεδο ήταν το χαμηλότερο της Ευρώπης, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα έφτανε μόλις 156 δολάρια ετησίως, το 1/5 από αυτό της Αγγλίας και το 1/3ο του γαλλικού.
Οι επιχειρήσεις βάζανε λουκέτο σε καθημερινή βάση, οι απολύσεις επιδείνωναν την απόγνωση, κάποιοι αναζητούσαν ένα πιο υποφερτό μέλλον στο εξωτερικό, άλλοι δεν άντεχαν και αυτοκτονούσαν.
Σαν… σήμερα!
Το κλίμα της εποχής περιγράφεται εξαιρετικά από το δημοσίευμα των «Νέων» (1.4.1953): «Οι εμπορικές εργασίες μειώθηκαν κατά 80% υποστηρίζει ο πρόεδρος των εμπόρων Πειραιώς. Ο πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Δημήτριος Κουμς είπε μεταξύ άλλων: «Το ότι υπάρχει οικονομική κρίση και, μάλιστα, δυστυχώς μεγάλης έκτασης σε όλους τους τομείς της οικονομικής μας δραστηριότητας ουδείς δύναται να το αμφισβητήσει. Η κρίση αυτή θα μας οδηγήσει ασφαλώς στην πλήρη οικονομική κατάρρευση, αν δεν ληφθούν σύντομα μέτρα. Από το 1952 ακολουθήθηκε πολιτική περιορισμού των πιστώσεων κι εν συνεχεία μείωση του ρευστού χρήματος. Παράλληλα επιβλήθηκαν κάθε είδους επιβαρύνσεις επί των παραγωγικών τάξεων.
Σαν αναγκαία συνέπεια ακολούθησε το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ανεργία των επαγγελματιών, χωρίς να υπολογίσει κανείς και την αύξηση της καθαρής εργατικής ανεργίας».
Οδυνηρά στατιστικά
Λίγους μήνες νωρίτερα, στις 5 Νοεμβρίου 1952, διαβάζουμε στον Τύπο την πρώτη απόπειρα στατιστικής καταγραφής στην Ελλάδα για τη σχέση ανεργίας - αυτοκτονιών. Το δημοσίευμα, μάλιστα, αφορά μόνο τον Πειραιά, με τίτλο «Μειωμένη φέτος η εγκληματικότητα στον Πειραιά, αλλά περισσότερες οι αυτοκτονίες, εκδήλωση της οικονομικής καχεξίας».
Βλέπουμε στο σχετικό ρεπορτάζ: «Τα στατιστικά στοιχεία που τηρούνται από την αρμόδια υπηρεσία της αστυνομικής διεύθυνσης Πειραιά εμφανίζουν μείωση της εγκληματικότητας κατά το διάστημα που έχει διανυθεί το τρέχον έτος, αλλά και αύξηση των αυτοκτονιών. Δεκαεπτά αυτοκτονίες έλαβαν χώρα στον Πειραιά από τον Ιανουάριο μέχρι τον Σεπτέμβριο 1952 και 77 απόπειρες… Τον Οκτώβριο σημειώθηκε, επίσης, η δραματική αυτοκτονία υπερήλικα εργάτη μηχανουργείου, που για να θέσει τέρμα στη ζωή του χρησιμοποίησε ποσότητα βιτριολιού, λόγω στερήσεων. Ο αυτόχειρ ήταν έγγαμος και πατέρας τριών παιδιών. Παρέμενε άνεργος διότι είχε καταληφθεί από το όριο ηλικίας και ήταν στον καθορισμό της συνταξιοδότησής του…».
Και καταλήγει: «Δεν είναι λίγα συγκριτικά με τα στοιχεία παρελθόντων ετών τα διαβήματα των οποίων τα αίτια υπήρξαν οικονομικά. Η καχεξία από την οποία υποφέρει ο Πειραιάς από τον πόλεμο και μετά έχει κι επί του φαινομένου αυτού τον θλιβερό ρόλο της. Μεγάλα τμήματα των παραγωγικών του στοιχείων περιέπεσαν με την πάροδο του καιρού σε συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης».
Ίδιο «έργο»
Χρόνο με τον χρόνο η κατάσταση επιδεινωνόταν. Αναλύσεις και ανακοινώσεις στοιχείων έβλεπαν όλο και συχνότερα πια το φως της δημοσιότητας. Τόσα χρόνια μετά και ο παρονομαστής είναι ουσιαστικά ίδιος. Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση της ΕΛΣΤΑΤ, η ανεργία τον Απρίλιο 2013 κατέγραψε νέο ρεκόρ 26,9%, ενώ οι αυτοκτονίες την τριετία 2009-11 έφτασαν πανελλαδικά τις 1.245.
Στις 15.1.1957, στα «Νέα» υπάρχει ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο «Ένας στους τέσσερις είναι άνεργος μεταξύ των Ελλήνων εργαζομένων. Η ένταση της εγκληματικότητας αποτέλεσμα ανεργίας και πενίας»!
Αναφέρει η εφημερίδα: «Το σύνολο των εργαζομένων υπολογίζεται σε 850.000 περίπου άνδρες και γυναίκες. Εκ τούτων, 550.000 άτομα είναι ασφαλισμένα στο ΙΚΑ και 300.000 στα λειτουργούντα 37 κλαδικά ασφαλιστικά ταμεία κύριας ασφάλισης. Έναντι του αριθμού αυτού των εργαζομένων οι άνεργοι υπερβαίνουν τα 200.000 άτομα, δηλαδή το ποσοστό των ανέργων έναντι των απασχολουμένων ανέρχεται σε 23,6%. Στους ανωτέρω αριθμούς δεν περιλαμβάνονται όσοι δεν έχουν βιβλιάριο ΙΚΑ, οι εργάτες γης, κτηνοτροφίας κ.ά., ο αριθμός των οποίων είναι ανεξακρίβωτος».
Υπήρχαν, μάλιστα, και περιστατικά απεργίας πείνας, λόγω απολύσεων: «Κάθε μέρα και νέες απολύσεις εργαζομένων αναγγέλλονται, που οδηγούν σε ενέργειες απελπισίας, όπως είναι η τελευταία απεργία πείνας του προσωπικού του εργοστασίου Λαναρά - Κύρτση… Κατά τα επίσημα στοιχεία του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας τα ποσοστά ανέργων ανά χώρα τον Ιούνιο του 1956 ήταν: Γαλλία 4,2%, Δυτική Γερμανία 2,5%, ΗΠΑ 3,8%, Αγγλία 1,1%, Ιταλία 9,7%».
Ακόμα πιο δραματικοί οι τόνοι με νέα στοιχεία στις 23.9.1957, όταν δημοσίευμα κάνει λόγο για «618.000 ανέργους στην Ελλάδα, υπολογίζοντας κι αυτούς της υπαίθρου».
Την επόμενη χρονιά η ΓΣΕΕ ανακοινώνει ότι «ο αριθμός των επίσημων ανέργων προ πολλού θα ξεπερνούσε τις 350.000 άτομα, αν ένας σημαντικός αριθμός ατόμων, που ξεπερνά τις 150.000, δεν μετανάστευε σε διάφορες χώρες».
Στις 27.11.1958, δημοσιεύεται ότι το «Το δράμα της υποαπασχόλησης είναι ακόμα τραγικότερο για την ύπαιθρο και τα μικρά αστικά κέντρα, όπου ένας τεράστιος αριθμός εργατικών χεριών, περισσότερα από 1.000.000 άτομα, παραμένει εν αδρανεία… Εν όψει της Κοινής Αγοράς η Ελλάς βρίσκεται ανέτοιμη και καθυστερημένη. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΤΑΧΥΤΕΡΟ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ προς νέες κατευθύνσεις ώστε η εφαρμογή ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΜΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΟ».
Στις 25.3.1959 η κατάσταση μοιάζει να έχει επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο και γίνεται λόγος πια στον Τύπο («Τα Νέα») για ανεργία μεγαλύτερη από κάθε άλλη χώρα της Γης: «Η ΓΣΕΕ υπολογίζει ότι υπάρχουν 200.000 ολικώς άνεργοι και 1.000.000 υποαπασχολούμενοι. Αλλά η ανεργία δεν περιορίζεται στις πόλεις. Έξω στα χωριά των βουνών και των κάμπων οι άνθρωποι υποφέρουν από ένα είδος μόνιμης μισοανεργίας που λέγεται υποαπασχόληση, διότι δεν έχουν αρκετή γη για να δουλέψουν… Γιατί, όμως, υπάρχει στην Ελλάδα ανεργία μεγαλύτερη από κάθε άλλη χώρα της Γης; Διότι δεν γίνονται δουλειές – δηλαδή μεγάλες δουλειές όχι μεταπρατικές δουλίτσες – ικανές να απορροφήσουν το ετήσιο πλεόνασμα πληθυσμού».
Στις 22.6.1960 η ΓΣΕΕ ανακοινώνει ότι ο αριθμός των ανέργων έχει ξεπεράσει πια τις 250.000 «και χαρακτήρισε την διέξοδο της αθρόας μετανάστευσης ως τραγική εθνική αιμορραγία».
Ο Τύπος της εποχής για τις αυτοκτονίες
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα περιστατικά αυτοκτονιών, όπως παρουσιάστηκαν από τον Τύπο της εποχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
28.9.1950 («Το Βήμα»): «Εντός του επί της οδού Καψάλη 10 αρτοποιείου Γκαζίκα ευρέθη απηγχονισμένος χθες το πρωί ο Νικ. Γκανιάτσας, ετών 17, βοηθός σερβιτόρου. Ως προέκυψεν από την ενεργεθείσαν αστυνομικήν προανάκρισιν πρόκειται περί αυτοκτονίας. Ο Γκανιάτσας είχεν έλθει προ έτους από το χωρίον Σουλοπούλι Ηπείρου διά να εργασθή εις μιαν εκ των τεχνικών υπηρεσιών Ναυστάθμου. Επειδή, όμως, αι προσπάθειαί του απέτυχαν, ηναγκάσθη να ζητήση άλλην εργασίαν, τελικώς δε, προσελήφθη εις το όπισθεν της Δημαρχίας οινομαγειρείον Γρίβα. Τας νύκτας εκοιμάτο εις το αρτοποιείον Γκαζίκα όστις ήτο θείος του. Τας τελευταίας ημέρας ο νέος εφαίνετο μελαγχολικός, διότι ευρίσκετο φαίνεται εις δύσκολον οικονομικήν θέσιν, προχθές δε τη νύχτα όταν έμεινε μόνος ως συνήθως, ηυτοκτόνησε απαγχονισθείς».
20.6.1952 («Το Βήμα»): «Από την αστυνομικήν προανάκρισην εξηκριβώθη η ταυτότης του ριφθέντος προχθές το πρωί αγνώστου μεσήλικος εις τας γραμμάς των Σ.Ε.Κ. παρά τον σταθμόν Αγ. Ιωάννου Ρέντη και διαμελισθέντος υπό ατμομηχανής. Ούτος ωνομάζετο Β. Χατζίκος, ήτο ετών 49 και άνεργος. Η αυτοκτονία του αποδίδεται εις οικονομικούς λόγους».
31.3.1953 («Το Βήμα»): «Εις το Περιστέρι και εντός της επί της οδού Θηβών 73 οικίας εις εν δωμάτιον της οποίας διέμενε μετά της οικογενείας του ηυτοκτόνησε χθες απαγχονισθείς ο Γ. Π. Σπινούλας ετών 27, άνεργος εργάτης αυτοκινήτων. Εις το διάβημά του ως προέκυψεν από την ενεργηθείσαν προανάκρισιν προέβη διά λόγους οικονομικούς. Ο αυτόχειρ διέμενεν εις το εν λόγω δωμάτιον, χθες δε τα εξημερώματα εκρεμάσθη από το ταβάνι… Εις τα θυλάκιά του υπήρχε το εξής σημείωμα: «Κρεμάστηκα διά λόγους οικονομικούς. Το μερίδιον από τα κτήματά μου ανήκει εις την γυναίκα μου». Ως εξηκριβώθη, ο Σπινούλας είχε απολυθή προ τετραμήνου από τας τάξεις του στρατού, όταν δε επέστρεψε πλησίον της οικογένειάς του, εύρε πολλά χρέη τα οποία είχε δημιουργήσει η σύζυγός του διά την συντήρησιν των τέκνων των. Εζήτησε τότε να εύρη εργασίαν διά να εξοφλήσει τας υποχρεώσεις του, αλλά δεν το επέτυχε και χθες καταληφθείς από απελπισίαν ετερμάτισε την ζωήν του απαγχονισθείς.
…Εξ’ άλλου εις τον Πειραιά εντός του επί της διασταυρώσεως των οδών Κατσαντώνη και Ιλισσού παραπήγματός του αυτοκτόνησε χθες απαγχονισθείς διά του ζωστήρος του ο Αθ. Κοντογιαννόπουλος ετών 21 άνεργος. Ως εξηκριβώθη εις το διάβημά του προέβη διά λόγους οικονομικούς».
18.7.1955 («Τα Νέα»): «Απεπειράθη να αυτοκτονήσει εντός της επί της οδού Καπετάν Ματαπά 21 οικίας του εις τον Πειραιά ο Ι. Φυλακούρης, ετών 29 άνεργος λαβών ισχυράν δόσιν δισκίων αντεμπρίνης. Εις το διάβημά του προέβη διότι λόγω της ανεργίας του περιήρχετο συχνάκις εις προστριβάς μετά της συζύγου του. Μετεφέρθη εις το Ζάννειον Νοσοκομείον».
της Ευσεβίας Δαλμύρα
Δεν ξέρω γιατί η καινούρια διαφήμιση γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, μου προκαλεί τόσο μεγάλη θλίψη... Ξέρετε, αυτή η διαφήμιση με θέμα την «επικοινωνία όπως παλιά». Ίσως γιατί βλέποντας τo παιδί που τρέχει όλη μέρα με το ποδήλατο και κουδουνίζει το κουδουνάκι του, που κοιμάται στη σιδερένια κούνια και η μαμά του το σκεπάζει με το λουλουδιαστό σεντόνι και που φωνάζει «μαμά, φεύγω…» να μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Τα καλοκαίρια που οι διακοπές ξεκινούσαν την επόμενη μέρα μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς. Τρεις μήνες ξεγνοιασιάς και ανεμελιάς. Που μετρούσα τα μπάνια που έκανα και που τα περισσότερα ήταν διπλά γιατί πήγαινα και πρωί και απόγευμα στη θάλασσα με το ποδήλατο και την πετσέτα πίσω στη σχάρα. Που μετρούσα τα παγωτά (κυπελλάκι cocktail και grillo φράουλα - η γεύση τους είναι ακόμα στο στόμα και στην καρδιά μου). Ο ήχος από τα τζιτζίκια ήταν νανούρισμα, η ξυποληταρία επιβεβλημένη και ο ήχος από τα φρένα στο ποδήλατο σήμα ότι γύρισα. Έστελνα γράμματα με γραμματόσημο από το περίπτερο στη φίλη μου που έκανε διακοπές σε κοντινό χωριό. Γράφαμε τα νέα μας που ήταν πάντα φρέσκα, ακόμα κι αν το γράμμα έκανε τέσσερις μέρες για να φτάσει. Φρέσκα γιατί, μαζί με το γράμμα, έστελνα τον ενθουσιασμό και τα συναισθήματά μου στο χαρτί.
Είναι «πιασάρικο» το «όπως παλιά» και φαίνεται παντού. Στην τηλεφωνία «η επικοινωνία όπως παλιά», σε γνωστό ζαχαροπλαστείο «το παγωτό όπως παλιά», σε γνωστά γαλακτοκομικά προϊόντα «γεύση όπως παλιά». Δηλαδή “the old way, the good way”. Την ανεμελιά της παιδικής μας ηλικίας προσπαθεί αυτός ο διαφημιστής να τη χωρέσει σε ένα λεπτό και σαράντα πέντε δεύτερα. Δεν χωράει όμως και για αυτό μου κάθεται στο στομάχι αυτή η διαφήμιση. Γιατί καταφέρνει να με μελαγχολήσει. Το «όπως τώρα» μου δεν θυμίζει το «όπως παλιά» και σίγουρα δεν είναι όπως το φανταζόμουν τότε. Μάλλον η πλειοψηφία των 30+ κάπως έτσι θα αισθάνεται (μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι και το ηλικιακό γκρουπ που στοχεύει αυτή η διαφήμιση).
Με το καινούριο, το σήμερα, το τώρα, τι γίνεται όμως; Γιατί δεν το διαφημίζει κανείς; Πού χάνει, τι του λείπει; Η ποιότητα, η ευχαρίστηση, η γεύση, η επικοινωνία ή όλα αυτά μαζί; Πρέπει να ενδιαφερθούμε εμείς οι 30+ να φτιάξουμε τη γεύση που θα αφήσουν τα καλοκαίρια στα παιδιά μας. Είναι ανάγκη να απελευθερωθούμε από τις συνθήκες τις εποχής και την καθημερινότητά μας και να σκεφτούμε τρόπους για να απολαύσουν τα παιδιά μας τα παιχνίδια τους, τον ύπνο, την ξεγνοιασιά και τα γέλια τους. Πρέπει να μπορούν να λένε στο μέλλον το «όπως παλιά» με νοσταλγία, αναπόληση και αγάπη. Είναι υποχρέωσή μας να ξεφύγουμε από τα στεγανά του μυαλού και να μετρήσουμε πάλι τα παγωτά και τα μπάνια, να ξεκολλήσουμε από τον καναπέ, να αποφεύγουμε το πλαστικό κινέζικο παιχνίδι και το dvd και να παίξουμε με κουβαδάκια, φτυάρια, λάσπες και τσουγκράνες. Να ξαναπούμε απίθανα αστεία και να γελάσουμε πολύ. Είναι υποχρέωσή μας να ξανακουδουνίσουμε το κουδουνάκι της παιδικής μας ηλικίας. Οφείλουμε να διαψεύσουμε όλοι αυτόν τον διαφημιστή και την επίγευση αυτής της διαφήμισης. Πρέπει να γίνει το σήμερά μας «όπως παλιά» και ακόμα καλύτερο.
Στο Θησείο το παλιό επάγγελμα του παπατζή καλά κρατεί και σήμερα....
"...εδώ παπάς ...εκεί παπάς...πού είναι ο παπάς..."
"....20 ευρώ εδώ..." λέει ο αβανταδόρος....τσιλιαδόρους δεν είδα ...είναι τόσο σίγουροι ότι η ΕΛΑΣ έχει μπουχτίσει από δουλειά οπότε σε ανεργία αυτοί.
Οι τουρίστες απλά τραβάνε με τις κάμερες....
Παλιά οι παπατζήδες είχαν πιάτσα την περιοχή της Ομόνοιας.
Εκεί είχε πελατεία κυρίως από επαρχία που ήθελαν να αυγατίσουν εύκολα τα λεφτά τους και στη συνέχεια να περάσουν καλά και να ανέβουν στα χωριά τους ανανεωμένοι.
Στο Μεταξουργείο έμεναν και παπατζήδες που ξεκινούσαν το πρωϊ για δουλειά
με τα σύνεργα.
Ένα σπαστό τραπεζάκι...πράσινη τσόχα και τους βοηθούς.
Σταθερό μεροκάματο δεν υπήρχε...η συμφωνία ήταν όλα κάτω και μοιρασιά.
Έτσι έβγαινε όχι πάντα όμως γιατί υπήρχε και η κλούβα
της αστυνομίας που τους μάζευε.
Κρατητήριο...αυτόφωρο και πιθανόν "διακοπές" στις φυλακές ΑΒΕΡΩΦ
στην Λ.Αλεξάνδρας...για τους καλούς πελάτες.
Ομονοίας και Αθηνάς ένα στέκι....ο τσιλιαδόρος στην απέναντι γωνία
να αγναντεύει για πολιτσμάνο.....ο αβανταδόρος πήγαινε ...ερχότανε και ποντάριζε το ίδιο κατοστάρικο...."κέρδιζε" ακόμα ένα και με τρόπο το έδινε πίσω στον παπατζή.
Δεν υπήρχε και μεγάλο κεφάλαιο κίνησης....
"Σύρμααααα..." από απέναντι ο τσιλιαδόρος και σφύριγμα τσοπάνη....
Αναμάσχαλα το τραπεζάκι και τρεχάλα οι φτωχοδιάβολοι.