28.7.13

ΛΕΣ ΚΑΙ ΉΤΑΝ ΧΘΕΣ…ΤΑ “ ΣΩΦΕΡΑΚΙΑ “ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ…

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ…ΜΕ ΚΑΝΤΑΔΕΣ ΚΑΙ..ΣΟΥΛΑΤΣΑ , ΜΕ ΤΟΝ “ ΤΖΕΪΜΣ  ΝΤΗΝ “ ,  ΤΟΝ  “ ΑΛΕΝ  ΝΤΕΛΟΝ “ , ΤΟΝ  “ ΓΟΥΙΛΙΑΜ  ΧΟΛΤΕΝ  “, ΤΟΝ..” ΤΟΡΠΙΛΑ “ κ.α

Αλωνάκι 1951

Λιδωρίκι , Αλωνάκι , 1951 . Οι αξέχαστοι , Νίκος  Σταματόπουλος και  Θανάσης  Φωτόπουλος , μπροστά  στο  λεωφορείο  του  Γιάννη  Ανδρεόπουλου , που  έχει..στρογυλο…παρκάρει μέσα  στην  πλατεία δίπλα  από  ένα  ..σταθμευμένο…γάϊδαρο ..

   Όπως πολλές  φορές  έχουμε  πει αγαπημένοι  μου  φίλοι , την  εποχή  εκείνη , δεκαετίες ‘50 , ‘60 και  αρχές  ‘70 , το  Λιδορίκι ήταν  στις  δόξες  του , ήταν  πραγματικός “ κόμβος “ , όπως  έλεγε  ο  αείμνηστος Λογοθετίδης στον  κινηματογράφο , και είχε καθημερινή συγκοινωνιακή  επικοινωνία  , με  Ερατεινή , Ναύπακτο , Άμφισσα , Αθήνα και  έτσι  εξυπηρετούνταν οι  επιβάτες προς  οποιαδήποτε  κατεύθυνση  κι’ αν  ήθελαν .

Δεκαετία  του  50 , το 18ρι φορτωμένο  έτοιμο  για  δρομολόγιο Χαρ.Ζέκιος , ΔΣτάθης  Λελίγγος

  Δεκαετία  του ‘50 , τα “ σωφεράκια “ σε  αναμνηστική  φωτογραφία  στον Αντώνη . Χαρ.Ζέκιος , οδηγός , Στάθης  Λελίγκος και Αριστείδης  Καραχάλιος , εισπράκτορες .

   Σήμερα  βέβαια είναι  τελείως  αποκομμένο αφού τα  δρομολόγια  έχουν  περιοριστεί σε  Αθήνα  και  Άμφισσα . Όταν λοιπόν ήταν..” κόμβος “ ,  στο  χωριό  μας διανυχτέρευαν  4-5 λεωφορεία , που  έπαιρναν  τα  πρωινά δρομολόγια , και  έτσι διανυκτέρευαν και τα  αντίστοιχα …πληρώματα , οδηγοί  και  εισπράκτορες ( βοηθούς τους λέγαμε  τότε ) που  κατά  κανόνα ήταν  νεαρά  παιδιά κυρίως απ’τη περιοχή  της  Άμφισσας και  Ιτιάς .

Φορτωμένα  για  ταξ'ιδι τα  λεωφορεία , από  δεξιά  Θ.Τσιώτας, Θαν. Ράπτης, Στάθης  Λελίγγος , δεκαετία  του  50

Άλλη μια  αναμνηστική  φωτογραφία  της  εποχής , από  δεξιά , Θόδωρος Τσιώτας , Θαν. ΄Ράπτης , Στάθης  Λελίγκος

  Τα παιδιά  αυτά , ως  γνωστόν , μιλούσαν μια..περίεργη  αργκό , μια ..” μάγκικη “ θα  λέγαμε ..διάλεκτο , κυκλοφορούσαν  τα  βράδια κάνοντας  καντάδες  ανάβοντας ..φωτιές και  κάνοντας τα κουρτινάκια να  κρυφανοίγουν στα  σκοτεινά δωμάτια .  σινάφι

  Απ’ τους  πιο ..δυνατούς  κανταδόρους ήταν ένα  οδηγός , ο Χρήστος Λόης , απ’ την  Αντίκυρα , που  ήταν  ξανθός , χτένιζε  το  μαλλί  αλλά Τζέϊμς Ντην , και  φορούσε και  τα  ίδια  γυαλιά ,  όλοι δε   του  σιναφιού τον  φώναζαν  Τζέιμς Ντην , κάτι  βέβαια που  του  πολυάρεσε . Ο Χρήστος  λοιπόν , νεαρός , καλοβαλμένος ξανθός και..καλλίφωνος , όταν  διανυχτέρευε  στο  Λιδορίκι , κι’ αυτό  γινόταν  συχνά , τα  βράδια , έκανε  ωραίες  καντάδες πηγαίνοντας σχεδόν  μέχρι  τον Αντώνη , τραγουδώντας , μέσα  στην  νυχτερινή  γαλήνη , το  “ Φίλαμε  ακόμα “ το  γνωστό  μας  “ μπέσαμε μούτσο “ , και  η  φωνή του  αντιλαλούσε μέσα  στην  ησυχία σε  ολόκληρο  το  χωριό , παρέα  του  πάντα  είχε τον  βοηθό  του ( εισπράκτορα ) αλλά  και  άλλους  συναδέλφους του που  έτυχε  να  διανυκτερεύουν στο  χωριό  μας .

Αντώνης 2-1953

Αντώνης  1953 , από  αριστερά Κ.Ανέστος , μπάρμπα  Τριαντάφυλλος , Χαρ.Ζέκιος , Στ.Υφαντή Θυμ. Γεωργουσόπουλος – Ταρανάς και Ανδρέας Μαργέλλος – Ελλάδας .

   Στους..τσαχπίνηδες  κανταδόρους και  νυχτο..περπατητές , περιλαμβάνονταν και  τρία  αδέρφια Παλυβίδα απ’ την  Άμφισσα , ο  Θύμιος και  μεγαλύτερος εισπράκτορας , που  δεν  είχε ..καλλιτεχνικό ψευδώνυμο , ο  Μήτσος , οδηγός , που  κι’ αυτός είχε  καλλιτεχνικο..κινηματογραφικό ψευδώνυμο , αφού  έμοιαζε με  τον  ηθοποιό  Γουίλιαμ Χόλντεν , ενώ  ο τρίτος και  μικρότερος , ο  Γιώργος , που  ήταν  και  πολύ..αεράτος και τον  λέγανε “ τορπίλα “ .

   Οι  Παλυβιδαίοι είχαν  και  τέταρτο μέλος στο  ΚΤΕΛ , τον  πατέρα τους , τον  αείμνηστο μπάρμπα  Ρήγα , ένα  ήσυχο  ανθρωπάκι , οδηγός , που  συνέχεια συμβούλευε  τους  γιους του , μαθαίνοντας  τα  κατορθώματά τους .

  Εκτός όμως  απ’ τους  οδηγο..εισπράκτορες , υπήρχα  και  άλλοι  νεαροί που  είχαν  επιτυχίες  στον  Λιδορικιώτικο γυναικόκοσμο , όπως  πχ. ο Λευτέρης , απ’ την  Άμφισσα , που  έμοιαζε πολύ  με  τον  Αλέν Ντελόν , και  έτσι  και  τον ΄φώναζαν , αυτός  δεν  είχε σχέση  με  τα  λεωφορεία , έφτιαχνε μωσαϊκά , και  ερχόταν  πολύ  συχνά  στο  Λιδορίκι , που εκείνη  την  εποχή , δεκαετία  του  ‘50 , βρισκόταν  στο  στάδιο  της  ανοικοδόμησης  των  καμένων σπιτιών .

   Εκείνη  δε την  εποχή , έμενε στο  Λιδορίκι με  τον  πατέρα  του ο  Φώτης Πάνου , αδελφός  της  Πόλυς Πάνου , γιατί  είχε  πάρει  εργολαβία τα  πλακάκια κλπ του  τουριστικού  περίπτερου του  Στενού , μένοντας  έτσι  αρκετό  καιρό στο  χωριό  μας .

   Όλοι αυτοί έκαναν παρέα , έτρωγαν  μαζί  στις  ταβέρνες , έκαναν  τις  βόλτες  και τις καντάδες  τους και  κατέληγαν ή  στο  μαγαζί  μας στο  Αλωνάκι ή  τράβαγαν κατά  Λούη..μεριά . Για  ύπνο  βέβαια  δεν  είχαν  πρόβλημα , κοιμόντουσαν  στα αυτοκίνητα , εκτός  βέβαια απ’ τον  χειμώνα , που  πήγαιναν στο  ξενοδοχείο .

   Κάποιες φορές , τύχαινε να  έχουμε στο  Λιδορίκι  κάποιο  θίασο  που  έδινε  θεατρικές  παραστάσεις και  όπως  καταλαβαίνετε είχαμε  μεγάλο..ανταγωνισμό μεταξύ  των  νεαρών , που έδιναν  μια  άλλη  νότα στη Λιδορικιώτικη  νυχτερινή  ζωή .

               Καλό  σας  βράδυ ….Κ.Κ.-

No comments: