11.6.07

ΓΙΑΤΙ...ΤΑΧΑ.....

Τάχα γιατί , ότι αγαπάμε πάντα..μας…πονάει ,
γιατί διψάμε , πάντα , σαν... μας λείπει …το νερό…
κοίτα τριγύρω , όσο μακριά το μάτι πάει..
ένα απέραντο περβόλι είν’ ο κόσμος..δροσερό..

Τάχα ..γιατί , να χάνονται οι αγάπες οι μεγάλες ,
που πάνε ; τόσα δάκρυα , που κύλησαν γι’ αυτές..
ποτάμια καυτερά , σαρώσαν , κι’ άλλες…κι’άλλες
ψυχές , αλύτρωτες , θλιμένες .. ιδανικά..μοναχικές…

Τάχα..γιατί , μεσ’ τη ζωή άλλοι γελάνε κι’ άλλοι..κλαίνε ,
γιατί να γεύονται , οι λίγοι της αγάπης τους..καρπούς..
πόσοι και πόσοι πικραμένοι πέρασαν , χαθήκανε μα..λένε..
τάχα γιατί.. δεν είν’ απλόχερη η μοίρα και γι’ αυτούς..

Τάχα ..γιατί της Κυριακής η μοναξιά..διπλοπονάει..
το Κυριακάτικο το δάκρυ..κατακαίει τις..καρδιές…
κι’ αυτό το..Κυριακόβραδο ..Θεέ μου..δεν..περνάει..
με συντροφιά , μονάχα ...αναμνήσεις..μακρινές…

Λιδορίκι 11 06 07.....Κ .-
Το έγραψε ο στις
Labels: ,

8 comments:

~Αερικό~ said...

Είναι κάτι ποιητές που τις νύχτες δεν κοιμούνται
με φαντάσματα μιλούνε ν' αναστήσουν την ψυχή
το καντήλι τους ανάβουν σιωπηλά απολογούνται
με τετράστιχα παλεύουν για δε θέλουν την αυγή.

Είναι κάτι ποιητές που η πένα τους ματώνει
όταν σκίζει τα φεγγάρια και πονάει ο ουρανός
η καρδούλα τους αγιάζει μόνο όταν ξημερώνει
γαληνεύουνε τη μέρα, ξαποσταίνουνε στο φως.

Είναι τούτοι οι ποιητές που αγρίμια ημερεύουν
σαν οι ιέρειες του πόθου ξεσηκώνουν το κορμί
σ' ένα αδράχτι ηδονής τις αισθήσεις παγιδεύουν
μία χάνονται στον 'Αδη, μιά γυρίζουν στη ζωή.

Το σταυρό τους κουβαλούν όλοι σα μικρό φορτίο
δίχως ένα πανωφόρι περπατάνε στη βροχή
με ολόγυμνη καρδιά στέκονται μέσα στο κρύο
με την τρέλα σύντροφο τους και εχθρό τη λογική.
--------------------------------------------------------
Είναι τούτη η ψυχή που τα χνάρια της θ' αφήσει
στην ταφόπετρα επάνω πριν την τελευταία δύση
σαν ο δόλιος ποιητής σιωπηλός και πικραμένος
τα μάτια για πάντα κλείσει.. μόνος, ξεχασμένος...

Πόλυ Σ. (~Αερικό~)
Stuttgart

June 11, 2007 at 4:58 PM
Κώστας Καψάλης said...

Καλό μου Αερικό,κατά κόσμον Πολυ(δούρη)Σ,άπλώς..υποκλείνομαι..ταπεινά..γιατί.....
" Άραγε ποιοί είναι οι ποιητές ;
αυτοί που το..δηλώνουν ;
η όσοι έχουν το χάρισμα
και ποιητικά..βιώνουν ; "

June 11, 2007 at 6:51 PM
~Αερικό~ said...

Όσοι με ταπεινότητα γράφουν και της ψυχής τους τα λουλούδια σπέρνουν στη γη της επαγγελίας ή της ερημιάς.

June 11, 2007 at 7:24 PM
~Αερικό~ said...

Υ.Σ
Αν θελήσετε να διαβάσετε τις "πολύ αληθινές" σκέψεις μου...
www.oi-xamenes-stigmes.blogspot.com
Καλό βράδυ.

June 11, 2007 at 7:46 PM
Κώστας Καψάλης said...

Aγαπητή μου Πόλυ,Αερικό μου ,μπήκα στις στιγμές σου που κάθε άλλο παρά χαμένες είναι.
Ξεπέζεψα ( απ' το καλάμι )και στάθηκα ,γιά λίγο ,στην ελπίδα σου ,μου άρεσε αν και δεν είναι μόνο μιά ,αλλά πολλές,πολλές και πεντακάθαρες, ελπιδοφόρες ..ελπίδες..που λένε , ποιές; Η ευαίσθητη ψυχή σου , το χάρισμά σου , τα παιδιά σου ( αλήθεια πόσα έχεις; εγώ τέσσερα ) και κυρίως το ..όνομά σου , προτιμώ το Πολύτιμη ,και σαν μεγαλύτερος θα έλεγα να μην αλληλογραφείς μόνο με..τον.. εαυτό σου, ίσως υπάρχουν γύρω σου..παραλήπτες που θα νοιώσουν όμορφα διαβάζοντάς σε,θα βοηθηθούν από σένα.
Καλό σου βράδυ , προς το παρόν...

June 11, 2007 at 11:16 PM
Κώστας Καψάλης said...

Συμπλήρωμα στις..ελπίδες, συν τοις άλλοις και προφανώς νέα και όμορφη: οι Άραβες λένε πως μιά γυναίκα όμορφη μπορεί να είναι και..καλή , αλλά μιά γυναίκα καλή είναι..πάντα όμορφη...Κ.-

June 11, 2007 at 11:33 PM
~Αερικό~ said...

Καλησπέρα απο την ηλιόλουστη (ακόμα) Γερμανία. Ευχαριστώ που επισκεφτήκατε τις χαμένες μου στιγμές. Για την αλληλογραφία θα απαντήσω πως κανείς στ' αλήθεια δε θέλει να αλληλογραφεί μαζί μου. Τι έχει να προσφέρει στους άλλους μια καταθληπτική, ξενιτεμένη ύπαρξη σαν τη δική μου. Γι' αυτό μιλάω με την κουνελίνα μου. Γιατί λίγοι νιώθουν όπως νιώθω. Παιδιά έχω δύο. (Να χαίρεστε τα τέσσερα αγγελούδια σας). Για το νέα.... όπως νιώθει κανείς... Για το όμορφη... τύφλα να 'χει η Σκλεναρίκοβα. Η ομορφιά μου μηδενίζει τη δική της.Χαχαχαχαχαχα.(Αστειεύομαι βέβαια.) Για το καλή... οι περισσότεροι λένε ότι είμαι καλή. Ο καλός καλό δεν έχει όμως. Στην τελική μπορεί να είμαι και όλα μα και τίποτα απ' αυτά. Να περνάτε όσο πιο καλά μπορείτε. Καλό απόγευμα.

June 12, 2007 at 7:07 PM
Κώστας Καψάλης said...

Kαλό μου,Αερικό,πήρα το ..γράμμα σου,αλλά ,από λάθος, μούστειλες αντί γιά τη..φωτογραφία σου το..αρνητικό της,όσο για την ξενητειά δεν προσδιορίζεται αποκλειστικά..γεωγραφικώς..υπάρχουν και ξενητεμένοι στην..πατρίδα τους , στο ίδιο τους το σπίτι..
Έχεις δυό θησαυρούς, τα παιδιά σου , να τα χαίρεσαι, να είναι γερά κι' ευτυχισμένα καθώς και η μητέρα τους .Τα καλοκαίρια πηγαίνετε στην πατρίδα σας;τα παιδιά την αγαπάνε;Να φροντίσεις να γίνουν Ελληνάκια....
Να είσαι πάντα καλά , καλό βράδυ.

June 13, 2007 at 1:18 AM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)