ΜΕΤΑ...ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ....
Ημέρα γενικής..απεργίας σήμερα αδέρφια , όλα κλειδαμπαρωμένα , μιά Αθήνα άνω-κάτω , πανώ , συνθήματα , ντουντούκες , ταλαιπωρία , μα μέσα στο γενικό...χαμό , ξανάνθισε , μετά από πενήντα , περίπου χρόνια , σαν σπίθα ξεχασμένη στη στάχτη την παλιά , το ξεχασμένο ..κλαράκι μιας παλιάς , άδολης κι' αφτιασίδωτης φιλίας , μιάς φιλίας των ονειρεμένων παιδικών μας χρόνων .
Απ' τη δεκαετία του 50 , αγαπημένοι μου φίλοι , είχαμε ν' ανταμώσουμε και να τα πούμε με τον παλιό , καλό , κι' αγαπημένο παιδικό φίλο τον Αδάμ τον Ρεγκούζα , όοοχι φίλοι μου , δεν πήγα να συναντήσω τον Υπουργό , τον Βουλευτή , τον καταξιωμένο Πολιτικό , πήγα με λαχτάρα να δω τον αγαπημένο μου παιδικό φίλο , τον Αδάμ , και σας ομολογώ , αδέρφια , πως ο φίλος μου , ο φίλος που ήξερα και θυμόμουνα καθαρά τόσα χρόνια , ήταν...εκεί , αυθόρμητος , καλοσυνάτος , γελαστός , όπως ακριβώς τον είχα κρατήσει στην παιδική μου , τότε , ψυχή , ίδιος κι' απαράλλαχτος , μόνο που , διατί να το κρύψωμεν..άλλωστε , αραιώσαν λίγο τα μαλλιά κι' έχει και...λίγο μούσι , η αστραφτερή ματιά όμως ..ολόιδια , όπως και το ...1957....μετά ..πενήντα..χρόνια...
Σήμερα λοιπόν , ανταμώσαμε με τον Αδάμ και είπαμε , και τι δεν είπαμε , ξεσκονίσαμε πρώτα-πρώτα , στη μνήμη όλους τους παλιόυς φίλους και συμμαθητές , ανταλλάξαμε νέα τους , και ..ανήκοντες στην αυτήν...συνομοταξίαν , των...ζευζεκοειδών , ξεθάψαμε και παλιές ..πικάντικες Λιδορικιωτικομαθητικές ..ιστοριούλες , αυτό όμως που μ' ευχαρίστησε απέραντα , είναι το ότι μιλούσε γιά το Λιδορίκι , παρ' ότι είναι απ' την Αρτοτίνα , σαν νάναι το χωριό του , σαν να γεννήθηκε και να μεγάλωσε εκεί , βέβαια πέρασε στο χωριό μας , 6 χρόνια , και τι χρόνια , τα παιδικά , τα μαθητικά τα..καλύτερα , τα θυμάται όμως με πολλή αγάπη και νοσταλγία , βεβαίως...και μπράβο του , γιατί έχουμε συναντήσει και περιπτώσεις παλιών φίλων (;) και συμμαθητών με απολύτως...επιλεκτική..μνήμη....
Δεν μπορούμε αδέρφια να ξέρουμε αν η σημερινή...γενική απεργία , θα..νικήσει η όχι , ένα όμως είναι σίγουρο και βέβαιο , η φιλία...νίκησε , ξεπέρασε τα..όρια του χρόνου και δήλωσε...Π Α Ρ Ο Υ Σ Α .......καλέ παλιέ μου φίλε , μούδωσες σήμερα μιά..απρόσμενα μεγάλη χαρά , μεγαλύτερη απ' όσο περίμενα , σ'ευχαριστώ , νάσαι πάντα καλά και πάντα..επιτυχίες ,παντού...
Γιά πρώτη μου φορά , αγαπημένοι μου φίλοι , επισκέφτηκα Πολιτικό γραφείο , ήταν του παλιού
καλού μου φίλου , και όμολογώ πως έννοιωσα , σα στο...σπίτι μου , κυριολεκτικά......Κ.-
No comments:
Post a Comment