ΣΕΛΙΔΑ ΝΤΡΟΠΗΣ

 

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

 

 

Οποιος διατηρούσε επιφυλάξεις για τα πραγματικές διαθέσεις των δανειστών μας δεν έχει παρά να λάβει υπόψη του τι ακριβώς συνέβη με τις επικουρικές συντάξεις - πριν την τελική συμφωνία των πολιτικών αρχηγών…

Ποιο ήταν το πρόβλημα; Οτι η ελληνική πλευρά δεν συμφωνούσε να περικοπούν όσες επικουρικές συντάξεις είναι χαμηλότερες των τριακοσίων ευρώ μηνιαίως. Προσέξτε: μιλάμε για κάτω από τριακόσια ευρώ τον μήνα!

Ο συνολικός λογαριασμός είναι όλος κι όλος 270 εκατομμύρια ευρώ - για να μην ψάχνεστε: περίπου δέκα φορές τα χρέη του Λάκη Γαβαλά!..

Πράγμα που σημαίνει ότι σε ένα σύνολο μέτρων δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ τα οποία συμφωνήθηκαν με την Ελλάδα, η διαπραγμάτευση κόλλησε επειδή η κυβέρνηση δεν μπορούσε να βρει τα 270 εκατομμύρια που θα απέτρεπαν την περικοπή αυτών των ελάχιστων συντάξεων. Αν αυτό δεν λέγεται αθλιότητα, τότε ο όρος έχει μάλλον εξαλειφθεί από την ευρωπαϊκή πολιτική.

Ενδεχομένως ένας γερμανός φορολογούμενος να θεωρεί ότι τριακόσια ευρώ τον μήνα (και κάτω) αποτελούν μια απαράδεκτη πολυτέλεια, την οποία δεν δικαιούνται τα γεροντάκια μιας χώρας που απειλείται με χρεοκοπία - και των οποίων οι συντάξεις έχουν ήδη περικοπεί αγρίως τα δυο τελευταία χρόνια.

Αλλά γι' αυτό ακριβώς μιλάμε. Και μόνο γι' αυτό.

Ολος ο ορυμαγδός προσβλητικών δηλώσεων, όλες οι πιέσεις των δανειστών, όλες οι κακόγουστες αμφισβητήσεις του «ευρωπαϊκού χαρακτήρα» της Ελλάδας από επίσημα γερμανικά χείλη, όλες οι κατηγορίες ακόμη κι από τους εγχώριους γερμανοτσολιάδες για «μικροπολιτικά παιχνίδια», σε αυτό ακριβώς απέβλεπαν: να επιβάλουν την περικοπή των επικουρικών συντάξεων που είναι χαμηλότερες από τριακόσια ευρώ!

Δεν έχω κανένα επιχείρημα να αντιτείνω. Να τις κόψουμε.

Αν από αυτό εξαρτάται η σωτηρία της πατρίδας, ασφαλώς να το κάνουμε. Αν είναι το πρόβλημα της Ευρώπης, να το λύσουμε. Αν είναι το ζητούμενο του εκβιασμού, να υποκύψουμε. Αν η σταθερότητα του ευρώ απειλείται από τα γεροντάκια, να τα θυσιάσουμε.

Κι αν πρέπει να πεθάνουν της πείνας για να αποδειχθεί ότι η τρόικα έχει δίκιο και ότι η Μέρκελ είναι μεγάλη πολιτικός, να το κάνουμε κι αυτό.

Οχι, όμως, πριν το διαλαλήσουμε και στον τελευταίο ευρωπαίο πολίτη. Οχι πριν διακηρύξουμε ότι υποκύπτουμε στον εκβιασμό αλλά όχι στο δίκιο. Οχι πριν επικαλεστούμε τη λογική και το αίσθημα δικαίου των εκατομμυρίων απλών ανθρώπων που μοιράζονται μαζί μας το ευρωπαϊκό ταξίδι.

Κι όχι πριν καταστήσουμε σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση έγραψε με αυτήν την εμμονή της μια σελίδα ντροπής.

Μια σελίδα ανάξια της Ιστορίας της, της δημοκρατίας της και των ανθρωπιστικών παραδόσεών της - αν αντιλαμβάνεται ο κύριος Σόιμπλε σε τι ακριβώς αναφέρομαι…

tanea.gr