Του Λευτέρη Π. Παπαδόπουλου

Θέλω να ευχηθώ «χρόνια πολλά», όπως τόσες και τόσες φορές, αλλά το χέρι μου συγκρατεί το στιλό γιατί νιώθω την ψυχή μου κουρασμένη. Οπως όλοι οι Ελληνες. Και καθώς βλέπω τους πολιτικούς μας στην τηλεόραση να παίζουν μπουνιές κάθε ώρα και στιγμή, χωρίς ποτέ να λένε κάτι ουσιαστικό, φοβάμαι ότι και η μετεκλογική περίοδος θα 'ναι πιο δύσκολη από τη σημερινή.
Αίφνης: η Ελλάδα έφτασε στον πάτο, οι άνεργοι πολλαπλασιάσθηκαν, χιλιάδες μαγαζιά έκλεισαν, το κράτος έχει διαλυθεί, η απόγνωση οδηγεί σε εκατοντάδες αυτοκτονίες, η εγκληματικότητα σπάει όλα τα ρεκόρ και εκείνοι που κυρίως φταίνε γι' αυτή την κατάσταση σφυρίζουν κλέφτικα και το μόνο πράγμα για το οποίο ενδιαφέρονται είναι οι ψήφοι!
Δεν θέλουν οι πολιτικοί μας να πουν την αλήθεια. Δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι αυτοί μας έριξαν στον κουβά. Κανένας δεν κάνει αυτοκριτική για το κόμμα του και τις ντροπές του. Αοριστολογούν συνεχώς! «Τα λάθη μας», «οι αστοχίες μας», «οι παραλείψεις μας», γενικώς. Ο Σαμαράς για τη διετία του Παπανδρέου αλλά με το στόμα ερμητικά κλειστό για την πενταετία του Καραμανλή. Και ο Βενιζέλος βουβός για τη διετία Παπανδρέου αλλά λαλίστατος για τα χρόνια που κυβερνούσε η ΝΔ!
Και, βέβαια, ο μεν Καραμανλής κάθεται στη γωνιά του και δεν βγάζει άχνα για τη διακυβέρνησή του, ο δε Παπανδρέου φοράει το μαγιό του και τρέχει στις πισίνες για τα μακροβούτια του! Αθώοι οι κύριοι για τη ζημιά - τεράστια - που προξένησαν στη χώρα, με τις βλακείες τους, τις παρέες τους, τις μπαρούφες τους, τις ψεύτικες υποσχέσεις τους! Αθώοι και καλοβαλμένοι! Να «χαίρονται τα πλούτη τους και την αρχοντιά τους», χωρίς να φοβούνται τίποτα - χωρίς να πληρώνουν φόρο, για όσα διέπραξαν εις βάρος του λαού.
Εβλεπα τον Παπακωνσταντίνου να λέει με ύφος περίλυπο ότι δεν τολμά να βγει από το σπίτι του, να πιει έναν καφέ με τη γυναίκα του, γιατί φοβάται.
Δεν αναρωτήθηκε όμως ποτέ γιατί ο κόσμος έχει συσσωρευμένη τόση οργή εναντίον του; Και δεν αναρωτήθηκαν το ίδιο όλοι του σιναφιού του που κυβέρνησαν κατά καιρούς τη χώρα και έβαλαν την υπογραφή τους σε πανάθλιους, άδικους νόμους;
Οι ίδιοι που μας κυβέρνησαν ζητούν την ψήφο μας και πάλι. Κι ενώ έχουν διαπράξει απίστευτα εγκλήματα, ακόμη και λίγο πριν κλείσει τις πόρτες της η Βουλή, βάζουν μπρος τη βιομηχανία των τροπολογιών για να βολέψουν ανθρώπους τους ή να πετύχουν «διευκολύνσεις» κάθε μορφής για τις εκλογικές περιφέρειές τους! Δεν ιδρώνει το αυτί τους για τίποτα! Δείχνουν σαν να είναι εκτός τόπου και χρόνου!
Εχουμε τα χάλια μας, δυστυχώς. Και ακολουθούν τον δρόμο μας και η Ισπανία και η Ιταλία. Και πιθανόν να τον ακολουθήσει και η Γαλλία. Κάποτε λέγαμε «Προσεχώς Βουλγάρες». Τώρα θα λέμε «και Ισπανίδες και Ιταλίδες»...
τanea.gr
No comments:
Post a Comment