του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά .
Οι μοτοσυκλέτες, από το γαλλικό motocyclette, βρέθηκαν μετά τα αυτοκίνητα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των εραστών της ταχύτητας που εμφανίστηκαν στη χώρα μας στα μέσα της δεκαετίας του 1920. Οι πρώτοι επίσημοι μοτοσυκλετικοί αγώνες πραγματοποιήθηκαν το 1929, από τον αρτισύστατο «Αθηναϊκό Μοτοσυκλετιστικό Όμιλο». Μέχρι τότε οι «μηχανόβιοι» της εποχής, όλοι γόνοι εύπορων οικογενειών, έκαναν τις «κόντρες» τους, συνήθως τα πρωινά των Κυριακών, στην έρημη λεωφόρο Συγγρού.
Οι μοτοσυκλέτες που αγωνίζονταν εκείνη την εποχή ήταν πέντε και τρεισήμισι ίππων και το βάρος τους κυμαινόταν από 85 έως 175 κιλά. Οι πρώτοι αγώνες ήταν πανελλήνιοι, με συμμετοχή επτά οδηγών, ενώ εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσίαζε η διαδρομή. Ουσιαστικά ήταν ο γύρος του Ψυχικού, περίπου τρία χιλιόμετρα, τα οποία οι αγωνιζόμενοι έπρεπε να διανύσουν 34 φορές για να συμπληρώσουν τη συνολική απόσταση (101,3 χιλιόμετρα)!
Οι αγωνιζόμενοι έπρεπε οπωσδήποτε να φορούν κράνη «όμοια με εκείνα άτινα φορούν κατά τους εν Ευρώπη διεξαγομένους αγώνας», ενώ στην οργάνωση συμμετείχε και το Υπουργείο Στρατιωτικών, το οποίο φρόντισε με αεροπλάνα να ρίξει προκηρύξεις για την ενημέρωση των πολιτών και την αποφυγή ατυχημάτων.
Πάντως, την οργάνωση και αυτού του αγώνα είχε αναλάβει η ΕΛΠΑ και οι θεατές φαίνεται πως απόλαυσαν το θέαμα, σύμφωνα με όσα έγραψε ο Τύπος της εποχής. Υπήρχαν βεβαίως και θεαματικές φάσεις, ενώ κατόρθωσαν να τερματίσουν μόνον τρεις από τους επτά αγωνιζόμενους. Νικητής αναδείχθηκε ο Καπλάνογλου, πρόσωπο που δεσπόζει στην ιστορία του ελληνικού μοτοσυκλετισμού.
Σύντομα το σπορ εξαπλώθηκε. Ο δεύτερος Όμιλος, ο Μοτοσυκλετιστικός Όμιλος Βορείου Ελλάδος, ιδρύθηκε το 1931, παρουσίασε πλούσια, δραστηριότητα και είναι ο αρχαιότερος των Ομίλων που λειτουργούν μέχρι σήμερα. Οι περισσότερες αγωνιστικές μοτοσυκλέτες της εποχής ήταν Rudge Replica, Rudge Ulster, F.N., Motochacos, Norton και BSA Goldstar.
No comments:
Post a Comment