ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ..ΜΑΤΙΑ

        

         Στα μάτια σου , διαβάζω  πάντα το..φθινόπωρο ,

         έτσι , όπως ταξιδεύω μοναχός , μες στη γλυκιά..μελαγχολία ,

         με το παλιό μου , το πολύπαθο , μικρό..σκαρο ,

         παραδομένος , στων φαιών χρωμάτων την εξαίσια ..πανδαισία ..

        Στ’ απέραντα τα καστανά σου πέλαγα  ‘ρμενίζω ,

        χωρίς σκοπό ..συγκεκριμένο  , δίχως ρότα , και χωρίς προορισμό ,

        δεν έχω τίποτα ,  να περιμένω , το... γνωρίζω ,

        μα δεν μπορώ να κάνω πίσω , σ’ το ταξίδι αυτό , το δίχως..γυρισμό.. 

        Μάτια του φθινοπώρου  , που το χρώμα σας δεν ξέρω ,

        μέσα  σας , ταξιδεύω αδιάκοπα , σ’ αγνωστους τόπους , μακρινούς ,

        άμποτε , μέσα στο φθινόπωρο , την άνοιξη  να φέρω ,

        στην περιπλάνησή μου αυτή , στους λιγοστούς, π’ απόμειναν καιρούς…

    Κ.ΚΑΨΑΛΗΣ

        Λιδορίκι   4 -11 - 2009