Η γενιά της Μεταπολίτευσης υπέστη τη μυθολογία του «Φακέλου της Κύπρου» που, δήθεν, βρισκόταν διπλοκλειδωμένος στα υπόγεια του υπουργείου Εξωτερικών και, αν άνοιγε, θα αποκάλυπτε τις συνωμοσίες των ξένων κατά της Μεγαλονήσου το 1974.
Εγγραφα και μαρτυρίες υπήρχαν, αλλά η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής του 1988 επιβεβαίωσε τα γνωστά στοιχεία για την εγκληματική βεβαιότητα του δικτάτορα Ιωαννίδη ότι η Ουάσινγκτον (στην κορύφωση του Γουότεργκεϊτ!) θα απέτρεπε τουρκική εισβολή. Τα δε αποχαρακτηρισθέντα αρχεία των ΗΠΑ και της Βρετανίας, καθώς και τα απομνημονεύματα διάφορων πρωταγωνιστών (ναύαρχος Αραπάκης, Χ. Κίσιντζερ κ.ά.), αποκαλύπτουν σειρά λανθασμένων εκτιμήσεων, κυρίως του Εθνάρχη Μακαρίου. Κοινό χαρακτηριστικό χουντικών και αντιχουντικών ήταν οι εσφαλμένες αξιολογήσεις και προσδοκίες ως προς τη στάση των τρίτων κρατών.
Σήμερα, η κρίση της Μεγαλονήσου αναγεννά τον κίνδυνο πρόκλησης και συντήρησης νέων μύθων τύπου «Φακέλου της Κύπρου» με την κεντρική ιδέα ότι ευθύνονται η Αθήνα και οι ξένοι! Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, ως φάρσα, με μια σειρά μύθων.
- Μύθος 1ος, «τα ρούβλια Χριστόφια». Ο τέως Πρόεδρος όχι μόνο καλλιεργούσε τη δημόσια βεβαιότητα περί πρόσθετου δανείου 2-2,5 δισ. από τη Μόσχα, αλλά είχε πειστεί και ο ίδιος. Πληροφορίες, που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, φέρουν τον κ. Χριστόφια, στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, σχεδόν να γελά με την Ε.Ε. και περίπου να λυπάται την ελληνική κυβέρνηση (που δεχόταν την πρώτη μετεκλογική επίσκεψη της τρόικας), ενώ ο ίδιος έπλεε σε πελάγη ευτυχίας για το νέο δάνειο από τη Ρωσία. Τον εξαπάτησε το Κρεμλίνο; Ασφαλώς όχι. Ούτε δημόσια ούτε και στο παρασκήνιο η Μόσχα είχε υποσχεθεί κάτι συγκεκριμένο. Στους δε διπλωματικούς διαδρόμους της Λευκωσίας υπάρχει, εδώ και μήνες, συγκεκριμένη πληροφορία ότι ο κ. Χριστόφιας (προφανώς, για να φανεί αρεστός στους Βλ. Πούτιν και Ντ. Μεντβέντεφ) είχε ζητήσει τη συνδρομή αλλοδαπού επιχειρηματία του χώρου των εξοπλισμών, ώστε να προχωρήσει στην παραγγελία ρωσικών αμυντικών συστημάτων. Η (αθέατη) μεσολάβηση επέτυχε, αλλά ο τότε Πρόεδρος αιφνιδίασε τους εμπλεκομένους, ακυρώνοντας το ενδιαφέρον αγοράς συστημάτων.
- Μύθος 2ος, «τα 2 δισ. του Αλ. Τσίπρα». Σαν να ζει σε άλλη χώρα, σαν να μην έχει ιδέα για τα άδεια κρατικά ταμεία και σαν να μη γνωρίζει πώς διακινούνται κεφάλαια εντός ευρωζώνης, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί την κυβέρνηση Σαμαρά, επειδή δεν απέστειλε βοήθεια στη Λευκωσία. Προφανώς ο κ. Τσίπρας εξακολουθεί να οραματίζεται το Σχέδιο Ανάν με Κύπρο-απλή κοινότητα και όχι αυτόνομο κράτος.
- Μύθος 3ος, «η απώλεια του χαρτιού των υδρογονανθράκων». Πανικόβλητοι από την αποκατάσταση επικοινωνίας Τουρκίας - Ισραήλ και από μια αμφίσημη δήλωση του κ. Μεντβέντεφ, διάφοροι αναλυτές βλέπουν να εξουδετερώνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου. Το αληθές είναι ότι, μόλις τώρα, ξεκινά η μάχη για την αξιοποίηση των ελλαδικών και κυπριακών πλεονεκτημάτων στη ΝΑ Μεσόγειο. Και, σίγουρα, αυτά τα πλεονεκτήματα δεν θα αξιοποιούνταν ούτε με την τακτική ΣΥΡΙΖΑ ούτε με τα κεφάλαια διάφορων νεόπλουτων στην Κύπρο.http://www.dimokratianews.gr/
No comments:
Post a Comment