28.1.16

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..



                                                       ΦΟΡΕΣΙΕΣ ..



Κάποια γιορτινή  μέρα , αρχές της δεκαετίας του  1890 , μια  παρέα παλικαρών του  Λιδορικιού , φωτογραφίζεται , με  πλήρεις  παραδοσιακές φορεσιές , στο  πρόχειρο φόντο που  στήνει ο  φωτογράφος  της  εποχής . Από  αριστερά είναι οι : Δημ. Πράγκας , Κ.Μαργέλλος - Μέρης , Θαν.Κάγκαλος , Βασ. Πουρνιάς . Το  τσιπούνι του Κ.Μαργέλλου πλούσιο  σε  διακόσμηση και πολύ  κοντινό  στον  τυύπο του  '21 .
Αρχείο  Θαν.Αποστολόπουλου - Βάγια 


Καλησπέρα  Λιδορίκι …
Καλησπέρα  αδέρφια  Λιδορικιώτες ,όπου κι’ αν  βρίσκεστε  ,  όπου  κι’αν  ζείτε , να ‘ χετε  πάντα  στην καρδιά  σας  το  πανέμορφο  χωριό  μας…
ΠΕΜΠΤΗ  ΣΗΜΕΡΑ  28  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2016
Ανατολή Ήλιου: 07:31
Δύση Ήλιου: 17:44
Σελήνη 19 ημερών

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1896

Η πρώτη κλήση για παραβίαση του ορίου ταχύτητας στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Γουόλτερ Άρνολντ τιμωρείται με πρόστιμο ενός σελινίου, επειδή συνελήφθη να τρέχει με το αυτοκίνητό του με ταχύτητα 12 χλμ/ώρα κι ενώ το όριο ταχύτητας ήταν 3 χλμ/ώρα.
1918

Ο Λέων Τρότσκι αναλαμβάνει την ηγεσία του Κόκκινου Στρατού, που ιδρύεται την ίδια ημέρα με απόφαση του Συμβουλίου των Λαϊκών Κομισαρίων.
1956

Μυστική συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Γρίβα - Διγενή στη Μονή Κύκκου, για συζήτηση των «προτάσεων Χάρντινγκ». Την ίδια ημέρα, ύστερα από διήμερες σκληρές συγκρούσεις μαθητών με τις «δυνάμεις Ασφαλείας» γύρω από την Αρχιεπισκοπή, διατάσσεται το κλείσιμο του Παγκυπρίου Γυμνασίου Λευκωσίας και η διαγραφή του από το μητρώο των σχολών Μέσης Παιδείας.
1961

Έρχεται στο φως το ανάκτορο της Βεργίνας από τις ανασκαφές που διενήργησε το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης υπό τον Μανώλη Ανδρόνικο.
2005

Οι αγρότες της Θεσσαλίας προχωρούν σε 24ωρο αποκλεισμό της εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης, στο ύψος των Τεμπών. Από την πλευρά τους, οι αγρότες των Σερρών αποκλείουν για λίγες ώρες τον Προμαχώνα, διακόπτοντας την είσοδο και την έξοδο προς Βουλγαρία, ενώ ολιγόωροι αποκλεισμοί γίνονται σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου στη Μακεδονία. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, κατηγορεί την κυβέρνησηΚαραμανλή ότι απέτυχε οικτρά σε όλους τους τομείς και ότι οι μόνοι που επωφελούνται από την αγροτική πολιτική της είναι «οι αεριτζήδες και ορισμένα συμφέροντα».
2008

Την Αθήνα επισκέπτεται ο Μπιλ Γκέιτς. Ο ιδρυτής της Microsoft έχει συναντήσεις με τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου, εγκαινιάζει το Κέντρο Καινοτομίας της εταιρείας του και κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Μέγαρο Μουσικής, προβλέπει: «Το πληκτρολόγιο και το ποντίκι θα είναι σύντομα είδη προς εξαφάνιση, καθώς αντικαθιστώνται από πιο φυσικές μορφές επικοινωνίας, όπως η φωνή και η αφή».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2801#ixzz3yYb4EB5y
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1853

Χοσέ Μαρτί, κουβανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και ηγέτης της κουβανικής εξέγερσης κατά των Ισπανών. (Θαν. 19/5/1895)
1912

Τζάκσον Πόλοκ, αμερικανός ζωγράφος, εισηγητής του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. (Θαν. 11/8/1956)
1936

Ισμαήλ Κανταρέ, αλβανός συγγραφέας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2801#ixzz3yYbm0NBK

ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
814

Καρλομάγνος, αυτοκράτορας των Φράγκων, ένας από τους οραματιστές της Ενωμένης Ευρώπης. (Γεν. 2/4/742)
1823

Έντουαρντ Τζένερ, άγγλος γιατρός, που ανακάλυψε το πρώτο εμβόλιο για την ευλογιά και άνοιξε το δρόμο για την επιστήμη της ανοσολογίας. (Γεν. 17/5/1746)
1967

Γεράσιμος Σκλάβος, έλληνας γλύπτης. (Γεν. 10/9/1927)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2801#ixzz3yYbyKXzg


Γεράσιμος Σκλάβος


1927 – 1967

Γεράσιμος Σκλάβος
568
0
Διαπρεπής έλληνας γλύπτης «των μεγάλων όγκων», με διεθνή αναγνώριση και απροσδόκητο τέλος. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες του 20ου αιώνα.
Ο Γεράσιμος Σκλάβος γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1927 στα Ντομάτα της Κεφαλληνίας και ήταν το τέταρτο από τα οκτώ παιδιά του αγρότη Σταύρου Σκλάβου. Ο πατέρας του τον προόριζε για ναυτικό, αλλά ο ίδιος ήθελε να γίνει πιλότος. Το 1948 απορρίφθηκε από τη Σχολή Ικάρων, εξαιτίας ενός οφθαλμολογικού προβλήματος και αποφάσισε να σπουδάσει γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Όλα αυτά τα χρόνια ο Σκλάβος δοκίμαζε το ταλέντο του στη γλυπτική, πλάθοντας γυμνές γυναικείες μορφές από άμμο στις παραλίες της Κεφαλληνίας και δημιουργώντας εφήμερα γλυπτά από χιόνι κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. «Είμαι Έλληνας και αισθάνομαι δεμένος με την πατρίδα μου. Εδώ συνειδητοποίησα για πρώτη φορά την επιτακτική ανάγκη να γίνω γλύπτης, χωρίς να ξέρω τότε ακόμη, τι θα πει τέχνη» έγραψε σ’ ένα σημείωμά του.
Μαθήτευσε κοντά στον Μιχάλη Τόμπρο (1950-1956) και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι με υποτροφία του ΙΚΥ έως το 1960. Την εποχή εκείνη συνδέθηκε με τον ελληνογάλλο κριτικό τέχνης και συλλέκτη Κριστιάν Ζερβός (1889-1970) και τη συλλέκτρια Αλί ντε Ροτσίλντ (1915-1982), η οποία του παραχώρησε ένα οίκημά της για ατελιέ στο παρισινό προάστιο Λεβαλουά – Περέ.
Μετά από μία σύντομη περίοδο θητείας στην παραστατική απεικόνιση, στη διάρκεια της οποίας ενδιαφέρθηκε για την ψυχογραφική και συγχρόνως αφαιρετική απόδοση της ανθρώπινης μορφής, ο Σκλάβος πέρασε το 1959 στην αφαίρεση. Αντλώντας έμπνευση από τη φύση και τα στοιχεία της, δούλευε κυρίως με σκληρά υλικά (γρανίτη, χαλαζίτη, μάρμαρο, πορφυρίτη και σπανιότερα με σίδερο ή ξύλο), δημιουργώντας συνθέσεις περίοπτες, στο πλαίσιο κυρίως της γεωμετρικής και σε ορισμένες περιπτώσεις της οργανικής αφαίρεσης. Πάνω σε μία πλάκα από πεντελικό μάρμαρο θα χαράξει το μανιφέστο της τέχνης του:
Α' εργαστήριο της γλυπτικής - Στη γη ή στο διάστημα με φως ήλιου, με κεραυνούς, με φωτιά - αυτοδιευθυνόμενο ή τηλεδιευθυνόμενο - σταθμοί τηλεδιευθύνσεως, τηλεκινήσεως - Ολυμπία, Ακρόπολις, Δελφοί - Φως η αρχή της δημιουργίας του σύμπαντος - Φως - κίνησις - ταχύτης = φως - διαπλανητικό φως - άπειρες διαστάσεις - Ήχος αναγνωρίσεως στο διάστημα – SKLAVOS.
To 1960 εφηύρε ένα μηχάνημα που εκτινάσσει οξυγόνο και ακετυλένιο κι έτσι μπορούσε να δουλεύει και να χαράζει εξαιρετικά σκληρές πέτρες, όπως ο πορφυρίτης λίθος της Αιγύπτου και οι γρανίτες της Βρετάνης. Την τεχνική του αυτή ονόμασε τηλεγλυπτική.
Η πρώτη διάκριση για τον νεαρό γλύπτη ήλθε το 1961, όταν κέρδισε το πρώτο βραβείο στην Μπιενάλε νέων καλλιτεχνών στο Παρίσι. Την ίδια χρονιά, ο Κριστιάν Ζερβός οργάνωσε την πρώτη του έκθεση στην γκαλερί Cahiers d’ Art του Παρισιού. Μέχρι τον πρόωρο θάνατό του συμμετείχε σε πληθώρα εκθέσεων σε όλο τον κόσμο και απέσπασε τα εύσημα του κόσμου της τέχνης, με χαρακτηρισμούς, όπως «ο μεγαλύτερος γλύπτης του 20ου αιώνα μετά τον Τζιακομέτι».
Τη διετία 1965-1966 δημιουργεί το περίφημο γλυπτό από πεντελικό μάρμαρο Δελφικό Φως, το οποίο στήθηκε στον κήπο του ξενοδοχείου Αμαλία στους Δελφούς. Θα γράψει για το έργο του αυτό: «Στους Δελφούς λαμπάδιασε η ψυχή μου. Τα σκήπτρα κατέχει το φως. Πρέπει να τρέξεις γιατί το φως είναι λίγο και θα τελειώσει. Τρέξε, τρέξε, μοιράζουν το φως και είσαι μόνος». Το φως παίζει σημαντικό ρόλο στο έργο του Σκλάβου: 
Αρχή του σύμπαντος είναι το φως. Φως η αρχή του σύμπαντος, η αρχή της δημιουργίας. Οι διαστάσεις, κατά τη γνώμη μου, είναι άπειρες, όπως το φως. Φως - κίνησις - χρόνος - άπειρον. Ιδέα - φως - αρχή του σύμπαντος. Φως - ταχύτης - κίνησις - χρόνος - άπειρον - χάος - δημιουργία - ρυθμός. Τι είναι ψυχή; Είναι φως. Φως - κίνηση - ζωή - ψυχή. Φως - δημιουργία. Η ιδέα έχει άπειρες διαστάσεις, άρα είναι φως. Το φως συνδέει το σύμπαν και τα πάντα εξαρτώνται απ' αυτό. Φως, φωτιά τα πρώτα στοιχεία της πρώτης γλυπτικής, διανοίας - δημιουργού. Μπορούμε να μεταβιβάσουμε τη σκέψη μας με την ταχύτητα του φωτός. Μπορούμε να δουλέψουμε τους σκληρότερους γρανίτες και πέτρες με φωτιά. Μπορούμε να μεταβιβάσουμε τη σκέψη χωρίς τεχνικές δυσκολίες. Άρα αισθητική επανάστασις πρώτον, μετά τεχνική... Διαστάσεις δεν υπάρχουν, δύο ή τρεις ή τέσσερις όπως ισχυρίζονται μερικοί μέχρι τώρα, αλλά όπως το φως έχει άπειρες διαστάσεις και προς όλες τις κατευθύνσεις, έτσι και το σύμπαν. Απλώς έχουν επινοηθεί για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Εάν το φως και η φωτιά είναι αρχή της δημιουργίας, τότε με το φως και τη φωτιά θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε, να προσθέσουμε αλλά και να αφαιρέσουμε ή να αλλάξουμε μορφή του σύμπαντος.
Το 1965 παρουσιάζει έργα του στην Αθήνα, στα Παναθήναια της Γλυπτικής στου Φιλοπάππου, ενώ η Εθνική Πινακοθήκη αποκτά το γλυπτό του La Passante από πεντελικό μάρμαρο. Την επόμενη χρονιά διοργανώνεται η τελευταία του ατομική έκθεση στο Χίλτον της Αθήνας, ενώ δημιουργεί το γλυπτό από γκρίζο γρανίτη Η φίλη που δεν έμενε, που θα αποδειχθεί μοιραίο για τη ζωή του. Το βράδυ της 28ης Ιανουαρίου 1967 δεν υπήρχε φως στο ατελιέ του, εξαιτίας μιας καμένης ασφάλειας. Προσπαθώντας να ανέβει στο υπνοδωμάτιο του στο επάνω πάτωμα,  σκόνταψε στο ογκώδες γλυπτό. Αυτό μετακινήθηκε και τον καταπλάκωσε, συντρίβοντάς του τον θώρακα και τον αυχένα. Ο Γεράσιμος Σκλάβος είχε χάσει τη ζωή του από το ίδιο του το δημιούργημα.
Την ίδια ημέρα είχε ολοκληρώσει ένα ακόμη σπουδαίο έργο του, το γλυπτό από πεντελικό μάρμαρο Η τελευταία ενόραση, για το οποίο έγραψε: «Κι αν μείνει μες στο σκοτάδι, γράψε με τα μάτια της ψυχής». Εκτός από τη γλυπτική ασχολήθηκε επίσης με το σχέδιο και τη ζωγραφική, δημιουργώντας έργα που ακολουθούν το ύφος των γλυπτικών του συνθέσεων, από την αναπαράσταση ως την αφαίρεση.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/693#ixzz3yYcPVfFR

Τζον Τάβενερ


1944 – 2013

Τζον Τάβενερ
198
0
Άγγλος συνθέτης λόγιας μουσικής, με σπουδαίο έργο, που τον κατατάσσει μεταξύ των πιο σημαντικών σύγχρονων συνθετών. Γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα με τη σύνθεση για τσέλο «Τραγούδι για την Αθηνά» («Song for Athene»), που παίχτηκε στην κηδεία της πριγκίπισσας Νταϊάνα. Ήταν βαπτισμένος Χριστιανός Ορθόδοξος και διατηρούσε ιδιαίτερες σχέσεις με τη χώρα μας. «Ο τόπος σας με βοηθάει να βρίσκω δρόμους» είχε πει για την Ελλάδα.
Ο Τζον Τάβενερ (John Tavener) γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου του 1944 στη συνοικία Γουέμπλεϊ του Λονδίνου. Ο πατέρας του ήταν ένας ευκατάστατος εργολάβος οικοδομών και τον βοήθησε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, να σπουδάσει μουσική. Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο, ενεγράφη στην περίφημη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου. Θεωρήθηκε εξ αρχής εξαιρετικό ταλέντο και σε ηλικία μόλις 24 ετών έγινε γνωστός με τη σύνθεσή του «The Whale», ένα έργο με βιβλικές αναφορές.
Το 1977 βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός. Η ορθόδοξη θεολογία, οι λειτουργικές παραδόσεις της Ορθοδοξίας και η Βυζαντινή Μουσική, ιδιαίτερα η ρωσική της εκδοχή, άσκησαν τεράστια επιρροή στο έργο του. Δύο χρόνια αργότερα έγραψε το «Ελληνικό Ιντερλούδιο» («Greek Interlude» στα αγγλικά), μια σύνθεση για φλάουτο και πιάνο. Το έργο αυτό είναι ένα μουσικό ταξίδι από τη Βουλγαρία στη  Ελλάδα, μέσα από τους βυζαντινούς τρόπους και τη δημοτική μουσική.
Το 1985 πεθαίνει η πολυαγαπημένη του μητέρα από καρκίνο και ο συνθέτης βυθίζεται σε απόγνωση. Μετά από λίγες ημέρες περισυλλογής γράφει το έργο «Eis Thanaton» σε ποίηση του Ανδρέα Κάλβου και το αφιερώνει στη μνήμη της. Το 1988 γνωρίζει επιτυχία με τη σύνθεσή του για τσέλο και έγχορδα «The protecting veil» («Αγία Σκέπη»), που έγραψε τον προηγούμενο χρόνο στο εξοχικό του κάπου στην Εύβοια, όταν ήταν ακόμη παντρεμένος με την ελληνίδα χορογράφο Βίκυ Μαραγκοπούλου. Η σύνθεσή του αυτή έμεινε για πολλές εβδομάδες στο Νο1 του βρετανικού κλασσικού πίνακα επιτυχιών.
Ο Τάβενερ υπήρξε ο αγαπημένος συνθέτης του πρίγκηπα Κάρολου, ίσως λόγω κοινών αναφορών, ενώ φίλος και θαυμαστής του υπήρξε ο Τζον Λένον. Τη μεγαλύτερη δημοσιότητα της καριέρας του τη γνώρισε με το χορωδιακό «Τραγούδι για την Αθηνά» («Song for Athene») σε στίχους της μοναχής Θέκλας, που ακούστηκε κατά τη νεκρώσιμο τελετή της πριγκίπισσας Νταϊάνα στις 6 Σεπτεμβρίου 1997. Το 1995 ολοκλήρωσε το έργο «Agraphon» («Άγραφον») σε ποίηση του Άγγελου Σικελιανού, παραγγελία του Οργανισμού του Μεγάρου Μουσικής.
Μετά το 2000, ο Τάβενερ άρχισε να εξερευνά και άλλες θρησκευτικές παραδόσεις, όπως τον Ινδουισμό και το Ισλάμ, και επηρεάστηκε από τις συγκρητιστικές διδασκαλίες του ελβετού μυστικιστή φιλοσόφου Φρίτγιοφ Σουόν (1907-1998), όπως γράφτηκε στον βρετανικό τύπο. Πάντως, ο ίδιος περιέγραψε τον εαυτό του ως «πιστό Ορθόδοξο Χριστιανό» σε συνέντευξή του στο BBC (2 Οκτωβρίου 2010).
To 2008 παρουσίασε στο Λίβερπουλ το δικό του «Ρέκβιεμ», το πιο φιλόδοξο ίσως έργο του, και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Το 2000 τιμήθηκε από τη βασίλισσα Ελισάβετ με τον τίτλο του «σερ».
Ο Τάβενερ δρούσε και δημιουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας. Σε ηλικία 30 ετών υπέστη εγκεφαλικό και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 υποβλήθηκε στην πρώτη του εγχείριση στην καρδιά και σε αφαίρεση όγκου από τη γνάθο. Όπως είχε δηλώσει, οι συνεχείς περιπέτειες με την υγεία του τον έφεραν πιο κοντά στον Θεό και τον έκαναν περισσότερο δημιουργικό.
Τον Δεκέμβριο του 2000 κι ενώ βρισκόταν στο εξοχικό του στην Εύβοια, διαγνώστηκε ότι πάσχει από μια σπάνια γενετική ασθένεια, το «Σύνδρομο Μαρφάν», που προσβάλει τους συνδετικούς ιστούς του σώματος. Στις αρχές του 2008 υποβλήθηκε σε εγχείρηση ανοιχτής καρδίας και μέσα στον ίδιο χρόνο υπέστη και δεύτερο εγκεφαλικό.
Ο Τζον Τάβενερ πέθανε στις 12 Νοεμβρίου του 2013, σε ηλικία 69 ετών. Ήταν νυμφευμένος σε δεύτερο γάμο από το 1991 με τη Μαριάνα Σέφερ, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Θεοδώρα και τη Σοφία.
 
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/723#ixzz3yYcsuWU8

Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης

1939 – 2008

Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης
1012
0
Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, κατά κόσμος Χρήστος Παρασκευαΐδης, γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1939 στην Ξάνθη και σπούδασε Νομικά και Θεολογία. Διδάκτωρ Θεολογίας, πτυχιούχος γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, γνώστης ιταλικής και γερμανικής, χειροτονήθηκε διάκονος το 1961 και πρεσβύτερος το 1965.
Εννέα χρόνια ήταν ιεροκήρυκας στο ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Φαλήρου, ενώ διετέλεσε επί επτά χρόνια γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Νεότατος, μόλις 35 ετών, το 1974 εξελέγη μητροπολίτης Δημητριάδος, απ' όπου αναχώρησε, όταν εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Πήρε μέρος σε πολλές εκκλησιαστικές αποστολές στο εξωτερικό, ενώ συνέγραψε πλήθος επιστημονικών και εποικοδομητικών κειμένων. Αρθρογράφησε στον εκκλησιαστικό Τύπο, αλλά και σε εφημερίδες.
Το 1998, μετά το θάνατο του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, τρεις ήταν οι επικρατέστεροι υποψήφιοι: ο Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο Θηβών Ιερώνυμος και ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος. Εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο από Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο οποίος προκάλεσε αίσθηση στην κοινή γνώμη, από την πρώτη στιγμή που άρχισε να διαβάζει τον «επιβατήριο» λόγο του στον κατάμεστο μητροπολιτικό ναό Αθηνών.
Πολύ γρήγορα, όλοι μιλούσαν για τον Αρχιεπίσκοπο, που καλούσε τη νεολαία να πλησιάσει την Εκκλησία, «ακόμα και με το σκουλαρίκι», ζητούσε συγγνώμη από τους νέους για όσα δεν έγιναν από τους μεγαλύτερους, ενώ άρχισε αμέσως να ασχολείται με την αναζωογόνηση όλων των υπηρεσιών της Εκκλησίας και κυρίως του φιλανθρωπικού τομέα.
Υπό την ηγεσία του, προάγεται το έργο της Εκκλησίας σε ολόκληρο τον κοινωνικό τομέα. Ιδρύονται νέοι οργανισμοί που καλύπτουν τομείς, όπως η βιοηθική, η μέριμνα για τους τοξικομανείς, την κακοποιημένη γυναίκα, την άγαμη μητέρα. Τέλος, ίδρυσε τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Αλληλεγγύη», μέσω της οποίας γίνεται παρέμβαση με ανθρωπιστική βοήθεια, σε παγκόσμια κλίμακα.
Ίδρυσε την υπηρεσία Διαδικτύου, δημιουργώντας συγχρόνως ψηφιακή βιβλιοθήκη σε 9 γλώσσες, πινακοθήκη, μουσικοθήκη και πύλη πολιτιστικών ειδήσεων στα ελληνικά και αγγλικά.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος με το λόγο του προκάλεσε αντιδράσεις. Σχολιάσθηκε θετικά, αλλά και αρνητικά. Δύο μεγάλα γεγονότα σημάδεψαν τα πρώτα χρόνια της ποιμαντορίας του: η σύγκρουση με την κυβέρνηση Κ. Σημίτη για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, που άρχισε την άνοιξη του 2000 και απασχόλησε για περίπου δύο χρόνια την κοινή γνώμη, ενώ αμέσως μετά άρχισε και η κρίση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο που κράτησε ως το 2004 και έληξε μετά την παρέμβαση της υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου.
Για πρώτη φορά στα χρονικά, το 2001 αρχίζει να διαφαίνεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα δεχθεί στην Αθήνα τον τότε Πάπα Ιωάννη Παύλο Β', γεγονός που πριν συμβεί φαινόταν αδιανόητο. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις, υπήρξαν ανακοινώσεις από φανατικούς, όμως ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος καταφέρνει και πείθει πρωτίστως τους ιεράρχες και ο Πάπας επισκέπτεται την Αθήνα, κατόπιν προσκλήσεως του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλου.
Στο αρχιεπισκοπικό Μέγαρο, και παρουσία των μελών της Ιεράς Συνόδου, ο Ποντίφηκας ζήτησε συγγνώμη για τα δεινά του παρελθόντος. Ο Αρχιεπίσκοπος αρχίζει πρώτος να τον χειροκροτεί και ακολουθούν οι συνοδικοί Ιεράρχες. Ο πάγος μεταξύ των δύο Εκκλησιών εκείνη τη στιγμή άρχισε να λιώνει. Πέντε χρόνια αργότερα, το Δεκέμβριο του 2006, ο Αρχιεπίσκοπος θα ανταποδώσει την επίσκεψη του Πάπα, πηγαίνοντας στο Βατικανό, και συναντώντας πλέον το νεοεκλεγέντα Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ'.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εκοιμήθη στις 28 Ιανουαρίου 2008, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/227#ixzz3yYdJnLUj

Ταϋγέτη Μπασούρη


1917 – 2003

Ταϋγέτη Μπασούρη
617
0
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που έγινε γνωστή με το μικρό της όνομα. Γεννήθηκε το 1917 στην Αθήνα και σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου και κατόπιν στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Οι πρώτες εμφανίσεις της χρονολογούνται στην αρχή της Κατοχής.
Στα χρόνια της Κατοχής συμμετείχε δραστήρια στο ΕΑΜ Θεάτρου, ενώ παράλληλα εντάχθηκε στο ΚΚΕ, με το οποίο επανασυνδέθηκε μετά τη μεταπολίτευση. Από το 1944 έως το 1948 έπαιξε με το «Θέατρο του Λαού», στο θεατρικό χρονικό «’41-’44», με το θίασο του Άλκη Προβελέγγιου, με τους «Ενωμένους Καλλιτέχνες», με το θίασο των πρωταγωνιστώνΔήμου Σταρένιου - Αλέκας Παΐζη - Τίτου Βανδή, το θίασο Γιώννη Ιατρού - Ζωζώς Νταλμάς και το «Θυμελικό Θίασο» του Λίνου Καρζή.
Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση συνελήφθη και κλείστηκε στα κολαστήρια σε Χίο, Μακρόνησο, Τρίκερι, Αϊ-Στράτη. Μετά την απελευθέρωσή της, από το 1951 εμφανίστηκε σε ποικίλα έργα, σε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) και σε ποικίλους, κυρίως κωμικούς, ρόλους. Από το 1955 έπαιξε σε πολλές ταινίες, με πρώτη την «Κάλπικη λίρα» και τελευταία την ταινία του Στέλιου Τατασόπουλου «Δυο τρελοί και ο ατσίδας».
Το 1973 πρωτόπαιξε στην τηλεόραση, στη σειρά «Το 24ωρο ενός παλιατζή». Το 1984 προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι το 1992, οπότε συμπληρώνοντας το μίνιμουμ όριο των ενσήμων μπόρεσε να συνταξιοδοτηθεί. Πέθανε στις 28 Ιανουαρίου του 2003.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/78#ixzz3yYdjqJ32

Άστριντ Λίντγκρεν

1907 – 2002

Άστριντ Λίντγκρεν
371
0
Σουηδή συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Η Άστριντ Λίντγκρεν (Astrid Lindgren) γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου του 1907, σε μία μικρή φάρμα κοντά στο Βίμερμπι, όπου εκτυλίσσονται και οι περισσότερες ιστορίες της. Η παιδική της ηλικία και η οικογένειά της υπήρξαν κατά κανόνα η πηγή έμπνευσης για τα περίπου 100 βιβλία της, τα περισσότερα από τα οποία μεταφράστηκαν σε τουλάχιστον 70 γλώσσες και κυκλοφόρησαν σε πάνω από 100 χώρες.
Δημοφιλέστατη ηρωίδα της είναι η Πίπη η Φακιδομύτη, η οποία για πρώτη φορά «γεννήθηκε» στη φαντασία της κόρης της, Κάριν. Το 1941, όταν η επτάχρονη τότε Κάριν ήταν άρρωστη με πνευμονία, ζήτησε από τη μητέρα της να της διηγηθεί ένα παραμύθι. Για την ακρίβεια, ζήτησε να της πει την ιστορία της Πίπης. Σαστισμένη από το αλλόκοτο όνομα της ηρωίδας, η Άστριντ Λίντγκρεν άρχισε να σκαρώνει μία εξίσου παράξενη ιστορία, αυτοσχεδιάζοντας.
Τρία χρόνια μετά κι ενώ νοσηλευόταν με κάταγμα στον αστράγαλο, σκέφτηκε να γράψει ένα βιβλίο ως δώρο για τα γενέθλια της κόρης της, με τίτλο «Πίπη η Φακιδομύτη». Όταν αποφάσισε να το δημοσιεύσει, ο εκδότης της απέρριψε την πρόταση, καθώς η τολμηρή και συχνά αναιδής Πίπη δεν έμοιαζε με καμία από της ήσυχες ηρωίδες των παιδικών παραμυθιών. Ζούσε μόνη της σ' ένα μεγάλο σπίτι, με ένα μπαούλο γεμάτο χρυσό, έχοντας για παρέα ένα άλογο κι έναν πίθηκο, τον κύριο Nίλσον.
Η Λίντγκρεν δεν το έβαλε κάτω... Το βραβείο που κέρδισε λίγο αργότερα σ' ένα διαγωνισμό βιβλίων άνοιξε το δρόμο για την «επανάσταση» της Φακιδομύτης. Το βιβλίο κυκλοφόρησε τελικά το 1945 κι έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στη Σουηδία, και όχι μόνο. Μεταφράστηκε σε 50 γλώσσες, έκανε μεγάλη επιτυχία ως κινηματογραφική ταινία με τρεις συνέχειες, ενώ μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση ως σήριαλ.
Εκτός από συγγραφέας, η Άστριντ Λίντγκρεν υπήρξε και ακτιβίστρια με σημαντική επιρροή στις κυβερνήσεις της χώρας της. Υποστήριξε με θέρμη τα δικαιώματα των παιδιών, αλλά και των ζώων, και τάχθηκε υπέρ μιας δικαιοσύνης χωρίς σωματικές ποινές.
Το 1958 τιμήθηκε με το μετάλλιο «Xανς Kρίστιαν Άντερσεν», την κορυφαία διάκριση στον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας, ενώ μετά το θάνατό της, στις 28 Ιανουαρίου του 2002, η σουηδική κυβέρνηση θεσμοθέτησε στη μνήμη της το «Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν». Στο έργο της είναι αφιερωμένα δύο μουσεία στη Σουηδία, το ένα στη Στοκχόλμη και το άλλο στην πατρίδα της, το Βίμερμπι, ενώ το όνομά της φέρει ένα από τα μεγαλύτερα παιδιατρικά νοσοκομεία της Βόρειας Ευρώπης.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/77#ixzz3yYeGTTJR
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ 
meteo.gr
Παρασκευή
29/1
02:00

7°C
75%

2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Συνθήκες δημιουργίας αιθαλομίχλης!


08:00

5°C
83%

2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ

14:00

14°C
72%

2 Μπφ Δ
9 Km/h


ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

20:00

9°C
97%

2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h


ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Συνθήκες δημιουργίας αιθαλομίχλης!






Στη  δεκαετία  του  '60 , υπήρχαν  κάποιοι  χωριανοί  μας  που  εξακολουθούσαν  να  είναι  προσηλωβμένοι  στις  παραδοσιακές  φορεσιές , αριστερά ο  Θαν. Μάρκος - Κωλέτης και  ο Θαν. Κλώσσας απολαμβάνουν  το  καφεδάκι  τους στο  καφενείο Γ.  Κλώσσα  στη  Βαθιά . Η  φορεσιά  είναι  η  γνωστή  " πουκαμίσα " , η ..δευτερότερη φορεσιά ..
Αρχείο  Γ.Κλώσσα  

    ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 

    " Η  ΕΛΛΑΔΑ  ΣΤΟΝ...ΤΑΦΟ .." 

   Μεγαλοβδόμαδο  διαρκείας  περνάει  φίλοι  μου η  Πατρίδα  μας τελευταία , πείνα , δυστυχία , απαξίωση με  ..κουρελιασμένη την αξιοπρέπειά  μας  και  το ..ηθικό μας , φοβάμαι  πως  φτάσαμε  τελικά  στον .." πάτο του..πάτου .." 
   Τελεία  διάλυση των  πάντων , και  οι  " λεβέντες "μας , κοιτάζουν  πως  θα ..κερδίσουν  μια  μέρα  ακόμα..εξουσίας , βουτώντας  το  κεφάλι  του  στο..βούρκο , και  δυστυχώς  δεν  υπάρχει  φως  πουθενά , δεν  έχει  πλοίο  για  μας , δεν  έχει  οδό πια ..
   Οι  παρακάτω  φωτογραφίες  φίλοι μου περιγράφουν με  τα  μελανότερα  χρώματα  τον  " γολγοθά " του Λαού  μας , για  προσπαθείστε  να  διαβλασετε  την  έκφραση της  αγωνίας  και  της εξαθλίωσης  των συμπατριωτών  μας που  απλώνουν  απελπισμένοι  το  χέρι  για  ένα  .. κρεμμύδι , για  ένα  πορτοκάλι για  το παιδί  τους ..ΤΙ  ΑΛΛΟ  ΧΕΙΡΌΤΕΡΟ  ΦΊΛΟΙ  ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ  ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ; Θα  πρέπει  δηλαδή  να  δούμε νεκρά  αδέρφια  μας  από  ασιτία ; Τότε  φοβάμαι  πως  θα  είναι  πολύ..πολύ  αργά , γιατί  θ 'χει  σβήσει  η  Ελλάδα  μας μ εκτός  κι' αν  όλοι αυτοί που μας  οδήγησαν  εδώ , είχαν  αυτό  το σκοπό...
   Πιστεύουμε  ακράδαντα , πως  ΗΡΘΕ  Η  ΩΡΑ  ΤΟΥ  ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ  ΝΑ  ΛΥΤΡΩΣΕΙ  ΤΟΝ  ΕΞΑΘΛΙΩΜΈΝΟ  ΑΛΛΑ " ΠΕΡΗΦΑΝΟ " ΕΛΛΗΝΙΚΟ ..ΛΑΟ

    
                     















                                            Φωτογραφίες: REUTERS/Alkis Konstantinidis 

                                                                   27-1-2016
                                        
   ΚΥΡΙΕ   ΠΡΟΕΔΡΕ .." ΑΝΤΕΧΕΤΕ " ΝΑ  ΒΛΕΠΕΤΕ  Σ'ΑΥΤΟ  ΤΟ  ΧΑΛΙ ΤΟΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΟ  ΛΑΟ  ΚΑΙ  ΤΗΝ  ΠΑΤΡΙΔΑ  ΜΑΣ ;
                                             ΤΟΛΜΗΣΤΕ ....

                                          www.lidoriki.com 

No comments: