" O MΠΑΚΛΑΒΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ,,,," ΚΑΘΕ ..Αι ΝΙΚΟΛΑΟΥ ,,,"

OΣΑ  ΘΥΜΑΜΑΙ 

Μπαίνοντας o Δεκέμβρης  φίλοι  μου , κάθε  χρονιά  σχεδόν , θέλω δεν  θέλω , ο  νους με ταξιδεύει  στον  παλιό καλό  καιρό  του  Λιδορικιού   και  μάλιστα στο  αγαπημένο  μου  Αλωνάκι , όπου  η  οικογένεια  μου είχε  ζαχαροπλαστείο  για  πολλά - πολλά  χρόνια , και όπως  ήταν  φυσικό ,  έζησα από  παιδί  από κοντά  τη  Λιδορικιώτικη  ζωή  , απ' όλες  τις πλευρές της ..

Στο  βάθος  της  πλατείας , ήταν  το  μαγαζί μας , " ΚΑΦΕΓΑΛΑΚΤΟΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟΝ " Ευθυμίου Γ.Καψάλη , με τα  φημισμένα  γλυκά του που  τα  ήξερε  όλη  η  Ελλάδα .Η πλατεία  όπως  βλέπετε ήταν  ανοιχτή , με  ένα  μοναδικό  καχεκτικό δεντράκι  στο  αριστερό μέρος  της . Δίπλα  απ' το  ναγαζί  μας , ήταν  το  πρακτορειο γραφεία και αποθήκη του  ΚΤΕΛ  Φωκίδας , με  πράκτορες τους  αείμνηστους Θαν.Φωτόπουλο  και Νίκο  Κολοκύθα . Αριστερά , όπως  βλέπουμε , το  1958  άνοιξε  την  πρώτη συστηματική χασαποταβέρνα ο  Κώστας  Αναγνωστόπουλος - Κοτίνος , καθιερώνοντας  ένα  καινούργιο  στυλ ταβέρνας , κάνοντας  χρυσές  δουλειές ..

Λιδορίκι  1958 , ο Κ.Αναγνωστόπουλος εγκαινιάζει την χασαποταβέρνα του  , μαζί  με  το  κρεοπωλείο , στα  εγκαίνια  έδωσαν  το  παρών  όλοι οι  Λιδορικιώτες . Από  αριστερά , στο βάθος , ο Γ,Αρβανίτης , ο Γ,Ανδρίτσος , Θαν. Πολίτης  ,ο Κ.Αναγνωστοπουλος ,  Βασ. Παπαϊωάννου - Ναϋλον , πίσω  του  ακριβώς ο  Θαν Μπήλιος και 'ορθιος  δίπλα  του  ο  Δημ. Δελενικας , γαμπρός  του  καταστηματαρχη ..

...
Διαγωνίως  δε  απέναντί μας , μπαίνοντας  στην  πλατεία υπήρχε και  υπάρχει  ακόμα  ,   ένα  πολυγωνικό  σπίτι με ..κόκκινα  παράθυρο και  μεγάλη  βεράντα  γύρω..γύρω  , το  περίφημο σπίτι  μα   αγαπημένοι  μου  φιλοι , ερχόμενος απ' τη  Βαθιά , τα  μάτια  σας , θέλετε  δεν..θέλετε , θα πέσουν  στο  πρώτο  σπίτι δεξιά  , , το  σπίτι με  τα  κόκκιν  παράθυρα  και..πατζούρια , και  την  μεγάλη  βεράντα , αυτό  είναι  το  σπίτι της  οικογένειας  Παπανικολάου , που  για  πολλές  δεκαετίες  , από ..προπολεμικά , υπήρχε  το
μοναδικό
 Φαρμακείο του  χωριού  μας ,  του  αειμνηστου  Παπανικολάου  Ηλία , και  της  οικογενείας  του , της  συζύγου του  Ειρήνης και  των  τριων παιδιών  τους ,είχαν  δύο  ..παιδιά  , τον  Νίκο και  Γιάννη και ένα,,κορίτσι την  Σόνια ...ο  Νίκος  ο  πιο  μεγάλος , ο  και.." Ταραμπούρας  " ονομαζόμενος , μάλλον  απ' το...χρώμα  του , που το'χε  πάρει  απ' τον  αείμνηστο  τον..μπάρμοα  Λια , τον  πατέρα  του , τελειώνοντας  το  Γυμνάσιο έφυγε  στην  Αμερική  για  να..πλουτίσει , κάτι  που  φυσικά  κατάφερε , απ'ότι  λένε  οι χωριανοί , κάτω εκεί  στο  Τέξας ,,,αν  και  χάθηκε  απ' το  χωριό μας , μόνο πριν μερικά  χρόμια  ήρθε , και  αμέσως  μετά έφυγε  απ' τη  ζωή ..

Ο  αείμνηστος Νίκος , ήταν  διαβολεμένο  μυαλό και έφτιαχνε , απ'όσα..λέγονται καταπληκτικα πράγματα ,  " καρότσια " με  τα  οποία  τα  Λιδορικιωτόπουλα εκτονώνονταν  καθημερινά , για ολόκληρες  ώρες , στις  κατηφοριές  του χωριού  μας , όπου  είχαν  δημιουργήσει μονοπατάκια - δρόμους και  εκπαιδεύονταν ατην οδηγηση  καροτσιού  , αλλά  και  στιις  σφεντόνες , όχι τις  μικρές  αλλά  μεγάλες  με  τις  οποίες  πολεμούσαν οι  Κατω...μαχαλιώτες  με  τους  Βαρουσιώτες  , αλλά  και των  άλλων  γειτονιών ..
Λένε  μάλιστα , πως κάποτε , όταν  ακόμα λειτουργουσε  ακόμα  ο Άι  Γιώργης , στοχεύοντας  απ' το  σπίτι  του στο  Αλωνάκι , χτύπησε  το  καλιμαύκι του  παπά  που  ανέβαινε  στο  ανηφορικό  δρομάκι που  οδηγούσε  στο ...Βαρούσι , τέτοιο σημάδι  ήξερε  λοιπόν ο..Ταραμπύρας ...
Απ' τα  άλλα  παιδιά , η  Σόνια σπουδασε  Φαρμανοποιός , κράτησε  για  κάποια  χρόνια το  μαγαζί στο  χωριό και  μετά παντρεύτηκε  και έφτιαξαν  με  τον  άνδρα  της μια  φαρμακοβιομηχανία , τη uni  farma , στην  Αθληνα , ο  τρίτος  ο  Γιάννης , έκανε  σπουδές ...μακράς   διαρκείας , πολύ..μακράς  μάλιστα  και  όταν  επέστρεψε , οχι ...φαρμακοποιός αλλά..μηχανολόγος 'εμενε  στην  Αθήνα ..
Απ' τη  χρονιά  λοιπόν  που  έφυγε  ο  Νίκος για  Αμερική , την  παραμονή του Αγίου  Νικολάου , η  θεια η  Ειρήνη , η  φαρμακοποιίνα όπως  τη  λέγαμε , διέσχιζε την  πλατεία  και  ερχόταν στο  μαγαζί  μας , οάντα  απόγευμα που  έκανα  βάρδια  εγώ , και  αχίζοντας  τα..γλυκόλογα , άρχιζε , Κωστάκι μ' χρυσό μ' παιδί , που  ξέρεις  πόσο  σ'αγαπάω κλπ..κλπ , ξέχασα  να  πω  πως  ο  μπάρμπα  Λιας , ήταν  αγαπημένος  ξάδερφος  της  μάνας  μου , θέλω να μ' γράψεις  σε  ένα  χαρτάκι  τη  συταγή  για  το  σιρόπι του  μπακλαβά που έφτιαξα  για  τον  Νίκο..
Αυτό  λοιπόν  γνόταν  κάθε  χρόνο , της  έδινα  τη  συνταγή όπως  την  δουλεύαμε  στο  μαγαζί , έλα  όμως  που  την άλλη μέρα , κάθε  χρόνο  αυτό , μπυ  ερχόταν συνάμενη - κουνάμενη , η  θεια  Ειρήνη , και  πριν  μπει στο  μαγαζί  άρχιζε : ΔΕΝ  ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ  ΠΑΛΙΌΠΑΙΔΟ , ΠΟΥ  ΣΈΧΩ  ΚΙ΄ΑΝΙΨΙΟ , ΚΑΙ  ΝΠΥΔΩΣΕΣ  ΠΑΛΙ  ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΤΑΓΉ ΚΙ' Ο  ΜΠΑΚΛΑΒΑΣ  ΜΟΥ  ΧΑΛΑΣΕ , ΛΑΣΠΩΣΕ ΚΑΙ  ΤΩΡΑ  ΕΊΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ ...
Αφού  λοιπόν ξέσπασε και  ηρέμησε ,  σούρνοντάς  μου τα  χίλα  ,,μύρια, εγώ   όπως κάθε  χρόνο ΤΗ  ΡΩΤΗΣΑ  ΗΡΕΜΑ  ΚΑΙ  ΧΑΜΗΛΌΦΩΝΑ : Θεια  Ειρήνη , έβαλες  ολα  τα  υλικά  που  σούγραψα , ζαχαρη , γλυκόζη , νερό  κλπ για  να  γίνει  το  σιρόπι  σωστό; ΠΕΣ  ΜΟΥ  ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ  ΓΙΑΤΟ ΚΑΙ  ΠΕΡΣΙ ΣΟΥ  ΛΑΣΠΩΣΕ  Ο  ΜΠΑΚΛΑΒΑΣ , ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ  ΕΡΙΞΕΣ ΤΗΝ  ΚΑΝΟΝΙΚΉ  ΖΑΧΑΡΗ...;
Οπότε  η  θεια , μαζεύοντας  τα ..λογάκια  της , ΜΟΥ  ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΤΗΚΕ ΠΩΣ,,,ΝΑ , ΚΡΑΤΗΣΑ ΛΊΓΗ  ΖΑΧΑΡΗ ΜΗ  ΓΙΝΕΙ  ΠΟΛΎ  ΓΛΥΚΟ ΤΟ  ΣΙΡΟΠΙ ΚΑΙ  ΔΕΝ ΤΡΩΓΕΤΑΙ Ο,,ΜΠΑΚΛΑΒΑΣ , Ο,ΤΙ  ΔΗΛΑΔΉ ΑΚΡΙΒΩΣ  ΜΟΥ  ΕΛΕΓΕ  ΚΑΘΕ  ΧΡΟΝΟ ...
Κούναγε  μετά το  κεφάλι  της , αναθεματίζοντας  το  ξερό  της  το κεφάλι , ΚΑΙ  ΔΙΝΟΝΤΑΣ  ΜΟΥ  ΤΗΝ  ΥΠΟΣΧΕΣΗ  ΤΗΣ ΠΩΣ  ΔΕΝ  ΘΑ  ΤΟ  ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ..
αΚΆΘΕ  ΧΡΌΝΟ  ΌΜΩΣ  ΕΚΑΝΕ  ΤΑ  ΊΔΙΑ , ΌΣΑ  ΧΡΌΝΙΑ ΗΤΑΝ ΖΩΝΤΑΝΉ ΚΑΙ  ΕΦΤΙΑΧΝΕ  ΤΟ  ΜΠΑΚΛΑΒΑ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΝΙΚΟ  ΤΗΣ ...
Θεός  σχωρέστην  αλλά  μας  λείπει  απ' το  Ακωνάκι και  το  χωριό  μας  γενικότερα ...
Ξέχασα  φίλοι  μου  να  σας πω , πως  ,την  ίδια  περίπου  εποχή στο  Αλωνάκι , υπήρχε  το  Καφενείο  Παπαδοπούλου , στην άλλη πλευρά της  πλατείας , παραδίπλα  το τσαγκάρικο  του  μπάρμπα  Στάθη  του  Ζόγκζα , το  ραφείο  του  Χαρ. Χούσου , το  Νεον  Στυλ...

Με  τον καιρό βέβαια , έγιναν  και  αλλα μαγαζιά στο  Αλωνάκι , , το  ραφείο του  Δημ.Κατσένιου , το  εμπορικό του Γιάννη  Δημολά , και  το  τσαγκαρικα  των  Στάθη Ζόγκζα  και  Χαρ.Κλώσσα και Γ,Αποστολόπουλου , ...'Οσο  για τα άλλα  μαγαζιά  που έγιναν  αργότερα , Ζαχαροπλαστείο Φαλίδα , Κρεοπωλείο Κουτσούμπα , μπαρ Νικ. Πέτρου και φροντιστήριο ξένων γλωσσών , έγιναν  πολύ  αργότερα και  δεν  έχουν ..ιστορία  στο  Αλωνάκι ...

Καλό  σας  βράδυ ,  χρόνια  πολά  και  καλές γιορτές ..
www.lidoriki.com