26.11.07

ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Αυτό το πανέμορφο λουλούδι , με την πρωινή..Λιδορικιώτικη δροσιά ακόμα στα πέταλά του , τ'αφιερώνουμε μαζί με ..μπόλικη-μπόλικη αγάπη στα παιδιά απ' το Norman και στην καλή μας φίλη και γιαγιά τους στο Λιδορίκι , τ' αφιερώνουμε ακόμα σ' όλες και όλους που γιόρταζαν χθες και γιορτάζουν σήμερα , το..γλυκό μας το..χρωστάτε.....

Αδέρφια Λιδορικιώτες , αδέρφια Έλληνες όλου του κόσμου καλησπέρα με..αναδρομικότητα , και γιά χθες , δυστυχώς το πρόβλημα της σύνδεσής μας με το internet παραμένει με το γνωστό αποτέλεσμα , θέλουμε να ζητήσουμε γιά άλλη μιά φορά συγγνώμη , αλλά δυστυχώς είναι πέρα απ΄τη δική μας θέληση και δύναμη , ελπίζουμε όμως πολύ σύντομα να αποκατασταθεί..η..τάξη .
Χθες , γιόρταζαν οι Κατερίνες και σήμερα ο Στέλιος και η Στέλλα , ευχόμαστε μέσα απ' την καρδιά μας τα καλύτερα σε όλους και όλες , και το λουλούδι που σας έχουμε , είναι σημάδι της αγάπης μας , και είναι και από κήπο...Λιδορικιώτικο..Γυφτομαχαλιώτικο , κι' έχει ιδιαίτερη..αξία και σημασία .
Ευχές επίσης , και μιά ζεστή καλησπέρα στους πάρα πολλούς φίλες και φίλες που και..γιόρταζαν και γιορτάζουν , αλλά και επισκέφτηκαν στο διήμερο αυτό τη Λιδορικιώτικη σελίδα , μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ , και είναι από : Αθήνα , Λιδορίκι , Μαραθώνα , Πικέρμι , Καρδίτσα , Αγ.Παρασκευή , Λευκωσία , Στρόβολο , Bon , Soldotna , Las Vegas , Reading , να είστε όλοι καλά , να περνάτε καλά και πάντα ...γερά Ελληνολιδορικιώτικα....
Θέλω , εδώ , να στείλω την αγάπη μου και τις πιό ειλικρινείς και ζεστές ευχές μου στην Κατερίνα απ' το..Norman , την Κατερίνα Ακαρέπη και στο σύζυγό της Κώστα Καραθανάση , κι' ακόμα στην γιαγιά τους την Κατερίνη Γεωργουσοπούλου , στο αγαπημένο μας Λιδορίκι , ευτυχισμένοι να είναι όλοι και όλες που γιορτάζουν , αλλά και όλοι ..εορτάζοντες και μη..
Καλό σας βράδυ αγαπημένοι μας φίλοι .
Απ' το Λιδορίκι , μέσω...Αθήνας , με αγάπη.......Κ.-

2 comments:

Anonymous said...

κ. Κώστα, ευχαριστώ διπλά για τις γλυκιές ευχές σας, για μένα αλλά και για τη γιαγιά! Ευχαριστούμε που ανανεώνετε το μπλόγκ καθημερινά με θέματα της επικαιρότητας αλλά και των παλιών καιρών και μας κρατάτε τόσο καλή παρέα. Ήθελα απο καιρό να σας γράψω με αφορμή ένα ποστ με τις μνήμες απο το ζαχαροπλαστείο του πατέρα σας. Μου έχει εντυπωθεί μια εικόνα, που περιγράφετε τόσο εύστοχα: τα παιδιά του χωριού να παραφυλούν για να γλυκαθούν με ότι κατάλοιπο γλυκού έμενε στο ταψί λίγο πριν πλυθεί. Η εικόνα αυτή λέει πολλά για τις στερήσεις που πέρασαν γονείς και παπούδες μας...και μοιάζει τόσο μακριά απο τη σημερινή αφθονία που θεωρούμε δεδομένη...
με εκτίμηση,
Κατερίνα

Κώστας Καψάλης said...

Kατερινάκι μου,σ'ευχαριστώ και πάλι γιά τα καλά σου λόγια,και δεν σου κρύβω πως με χαροποιεί αφάνταστα το γεγονός ότι παρακολουθείς τη σελίδα καιτη βρίσκεις ενδιαφέρουσα,υπάρχουν πολλά πράγματα που οι νεότεροι δεν γνωρίζετε και θάταν ωραίο να τα μάθετε,όχι γιά άλλο λόγο, αλλά γιά να μπορείτε να..διβάζετε καλύτερα την..ψυχή ημών των..μεγαλυτέρων και να μας...συγχωρείτε καικάποια..λαθάκια μας.Με τις δουλειές σας πάτε καλά;το εύχομαι και το πιστεύω,άντε να περάσει ο καιρός να ξανανταμώσουμε,αν τιςγιορτές έλθετε στην πατρίδα, θα χαρώ πολύ να ιδωθούμε.Ο Κώστας πως τα πάει με τη δουλειά του;όταν με το καλό έλθετε νάχετε γράψει και κάτι ν' ακούσουμε.
Το χωριό μας ήταν χάρμα,κρίμα που..ανωτ'ερα..βία (...Μαρία τη..λένε ) μ' ανάγκασε νάρθω στην Αθήνα, που θα πάει όμως..θάρθει κι' άνοιξη...
Έχετε την αγάπη όλων μας,να περνάτε..υπέροχα και πάντα επιτυχίες .
Απ' το...Λιδορίκι με..αγάπη Κ.-