ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ..ΑΝΑΜΝΗΣΗ..ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΨΑΛΗ ..
Γράφαμε τις προάλλες , αγαπημένοι μου φίλοι , για το Μαγιάτικο , όμορφο , παραδοσιακό και ταπεινό πανηγύρι που γινόταν στον Άι Νικόλα τον Καλό .
Είχαμε ακόμα αναφέρει , πως το εκκλησάκι αυτό , με τη γαλήνη , το πράσινο και την ομορφιά της γύρω περιοχής του , ήταν ο κυριότερος προορισμός , των ημερησίων , τότε Σχολικών εκδρομών , με δεύτερο τον Τραγουδάκη .
Μοναδικά..υπέροχη , φωτογραφία , από σχολική εκδρομή στον Τραγουδάκη , που έλεγε κι’ ο σχωρεμένος καθηγητής μας ο Γ.Ρωμανάς , από αριστερά Γιώργος Ζόγκζας , τρίτος ο Γιώργος Κυριαζής η..Μάρκος , κι’ ο αξέχαστος Γιώργος Καψάλης , ενώ..ψωνίζουν στο κινητό..σούπερ- μάρκετ , του σχωρεμένου του Κλάκη , χρόνια όμορφα ..αξέχαστα…
Και εδώ , πιά είναι ολοφάνερο το τοπίο του Αϊ..Νικολάκη , καϋμένε ..Ρωμανά , τέσσερις αγαπημένοι φίλοι και συμμαθητές , Τάσος Τσώνος , Μίμης Πέτρου Γιώργος Καψάλης και Μίμης Παπαγεωργίου , ο..κύριος στο..βάθος , όοοοχι , δεν είναι ..παρέα τους…
Ο αγαπημένος συμμαθητής και φίλος Γιάννης Μπραούνος , στον Άϊ Νικόλα , , σε κάποια εκδρομή μας ..πάντα στη δεκαετία του ‘50….
Η Μαγιάτικη σχολική εκδρομή στον Άϊ Νικόλα , ήταν μέσα στο..εκπαιδευτικό πρόγραμμα κάθε χρονιάς και ποτέ δεν βρέθηκε Γυμνασιάρχης να την ..” πνίξει “ ..
Άλλωστε , και να ‘θελαν οι καθηγητές να μην την κάνουν , δεν τους άφηναν οι μαθητές που – μόλις έπιανε η ..άνοιξη – άρχιζαν κάθε πρωί τα..” Ε – κδρο – μή , Ε – κδρο –μή “ , καταλήγοντας σιγά-σιγά , στο..” μηηηηηη “ η και..σκέτο..ηηηηηηη “ .
Η εκδρομή γινόταν πάντα με ..προαναγγελία – “ αύριο παιδιά , θα πάμε στον Άι Νικόλα “ η “ αύριο θα πάμε εκδρομή , αλλά δεν σας λέμε που..” , όλοι όμως ήξεραν , πως θα πάμε στον Άι Νικόλα , έτσι , που να δοθεί χρόνος στους μαθητές να φροντίσουν για το τι θα πάρουν μαζί τους .
Η προετοιμασία , περιοριζόταν συνήθως , στο βράσιμο μερικών αυγών , και την αγορά καμιάς κονσέρβας – αν το ..επέτρεπε ο ..προϋπολογισμός . Οι ..προνομιούχοι κυρίως , ντόπιοι Λιδορικιώτες η παιδιά δασκάλων και παπάδων – έφτιαχναν και κεφτέδες η πατάτες τηγανιτές και το ..” πλούσιο “ τραπέζι συμπληρωνόταν και με..τυρί . ( Και όταν λέμε τυρί , εννοούμε αυτό που λένε “ φέτα “, γιατί γιά τον Δωριέα δεν υπάρχει άλλο είδος..) .
Απαραίτητο , βεβαίως , για τους ..μεγάλους , των τελευταίων τάξεων , ήταν και το ..κρασί , που σε μπουκάλια , παγούρια , κλπ , πέρναγε τον έλεγχο – η τα..στραβά μάτια – του Παπαχρήστου , του Παπαδημητρίου , του Παπανδρέου , της Δραγώτη , του Ζούκου , της Λιναρδάκη , του Μπούγαλη , του Παπαθανασίου .. Ο Παπαθανασίου , μάλιστα , ήταν βέβαιο πως το ανακάλυπτε , όσο καλά κρυμμένο κι’ αν ήταν , γιατί μόλις στρώνονταν οι παρέες για φαί , έκανε ..έφοδο και – καλοκάγαθος Ρουμελιώτης όπως ήταν - έλεγε : “ Να μτι κι μέναν απού κείνου π’ κρύψ’ταν “, κι’ έπαιρνε το ποτηράκι του ….
Απ’ το πανηγύρι τ’ Άι Νικόλα , ομαδικό ψήσιμο αρνιών , το 1965…
Απαραίτητος συνοδός στις εκδρομές ήταν ο Θεμιστοκλής ( Κλάκης ) Κοτροζίνης , κινητόν..σούπερ-μάρκετ της ..εποχής , που φόρτωνε τον ταλαίπωρο ..γάϊδαρό του με γκαζόζες , κουλούρια , παστέλια , καραμέλες και άλλα εμπορεύματα κλείνοντας τη μακριά ..ουρά των εκδρομέων..
Στον Άι Νικόλα , άπλωνε την πραμάτια , πάνω σε μιά κουρελού , εκτός από τις κούτες με τα..τσιγάρα ,που τα κράταγε κρυμμένα , και τα ‘δινε μόνο σε ..μερικούς ..μερικούς…
Οι παρέες αποτελούνταν , συνήθως , από μαθητές απ’ το ίδιο χωριό , κι’ έβλεπες εδώ τους Πλεσσιώτες , παραπέρα τους Πενταγιώτες , τους ..Αρτοτινούς , τους Ερατεινιώτες , Κονιακίτες , Λευκαδιώτες , Παλιοξαρίτες …Άλλοι μαθητές , από μικρά χωριά , έφκιαχναν ..μικτές παρέες , όπως π.χ , οι Λουτσοβιώτες με τους Αγλαβιστιώτες . Μικτές , επίσης παρέες , έφτιαχναν και άλλοι , των τελευταίων τάξεων , οι οποίοι μάλιστα , έπιαναν απομακρυσμένα ..στρατηγικά σημεία , απ’ τα οποία , μπορούσαν να ..ελέγχουν ολόκληρη την περιοχή..Αυτοί ήταν οι..καπνιστές . Όπως επίσης , οι…” γαμπρίζοντες “ , έπιαναν θέση κοντά στον..” άμπλα “ , για να τους ..βλέπουν οι μαθήτριες που πήγαιναν για νερό…μιλάμε για…” προχωρημένα “ πράγματα ..
Το ..φτωχό φαγοπότι , το συνόδευαν τραγούδια και χοροί , στους οποίους το προβάδισμα είχαν – πάντα – οι..Πλεσσιώτες , εξ..απανέκαθεν ..που λένε ..πριν δε – αλλά και μετά – το φαγητό , η ..μπάλα έδινε και..έπαιρνε , μερικοί δε..ξεθεωμένοι , το ‘ριχναν και στον ..ύπνο , εκτός από …μένα , που φοβόμουνα τα..φίδια και δεν καθόμουνα καθόλου , σχεδόν , κάτω , ούτε..ξύπνιος…
Μόλις ο ήλιος..έγερνε , ξεκινάγαμε το δρόμο της επιστροφής με λιγότερα , βέβαια , τραγούδια απ’ την πρωϊνή ..πορεία και με ..πρώτο και καλύτερο , το γάϊδαρο του Κλάκη , που τώρα..ξεφόρτωτος έφευγε…σφαίρα..
Στον Άι Νικόλα , βέβαια , δεν πήγαινε εκδρομή μόνο το..Γυμνάσιο , , πήγαινε και το Δημοτικό . Πολλές φορές , μάλιστα , κανόνιζαν κοινή εκδρομή , οπότε – τότε και τα δυο σχολεία μαζί ξεπέρναγαν τους πεντακόσιους μαθητές – γινόταν η ήσυχη και πεντάμορφη περιοχή , κανονικό..τρελοκομείο…..
Μια όμορφη φωτογραφία της παιδικής ..αθωότητας , βγαλμένη στις αρχές της δεκαετίας του ‘50 , ο αξέχαστος αδερφός μου Γιώργος και η..αφεντιά μου , με Προσκοπο..λυκοπουλίστικες στολές , στο σημείο που σήμερα είναι το σπίτι του Χορταριά .
Φωτογραφία του Δημοτικού μας σχολείου , της εποχής εκείνης περίπου , οι Δάσκαλοι , είναι από αριστερά , καθιστός Παν .Πανάγος , όρθιος Γ.Καραχάλιος , και δεξιά Μαρία Καρυδάκη και Θεοδ.Μποτίνης , που τις..έβρεξε…
MIA ΓΛΥΚΕΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΨΑΛΗ..
Από μια τέτοια εκδρομή του Δημοτικού , θυμάμαι ένα γερό ξύλο που έφαγα .
Πήγαινα σε μικρή τάξη , οι δάσκαλοι είχαν κάποια συγκέντρωση στην Άμφισαα , και στο Σχολείο έμεινε μόνο η πολύ καλή δασκάλα μας η Καρβέλα .
Την ψήσαμε να μας πάει εκδρομή την άλλη μέρα στον Άι Νικόλα κι’ εκείνη μας είπε θα δούμε η κάτι τέτοιο . Εμείς , φυσικά , στα σπίτια μας είπαμε πως “ αύριο θα πάμε εκδρομή “ , δεν διαβάσαμε και ετοιμάσαμε και τα καθιερωμένα .
Το πρωί που πήγαμε πανέτοιμοι για την εκστρατεία στο Σχολείο , η Καρβέλα είχε οριστικά αποφασίσει να μη πάμε πουθενά και να κάνουμε μάθημα κι’ έτσι ξεκίνησε ένας τσακωμός ανάμεσα σ’ αυτήν και μερικούς μαθητές των μεγάλων τάξεων ( Πέμπτη , Έκτη )μεταξύ των οποίων και μερικοί ..υπερήλικες , από γύρω χωριά , που είχαν χάσει τάξεις λόγω του ανταρτοπόλεμου .
Τελικά , δεν μεταπείστηκε η δασκάλα και οι ..επαναστάτες μας έβαλαν στη γραμμή , όλους σχεδόν τους μαθητές και μας..πήγαν αυτοί εκδρομή !
Αρχηγοί ήταν ο εξάδελφός μου ο Χαράλαμπος ο Φαλίδας , ο μακαρίτης ο Γιώργος ο Κάγκαλος και ο ..αμερικάνος τώρα ο Νίκος Παπανικολάου , του φαρμακοποιού , ο” Ταραμπούρας “..
Ο Φαλίδας μάλιστα είχε και ένα αληθινό πιστόλι ( ! ) με το οποίο σκότωσε κι’ ένα φίδι , που βρέθηκε στο δρόμο μας ..
Αφού φτάσαμε στον Άι Νικόλα , φάγαμε ..τροχάδην και φοβισμένοι όλοι , πήραμε το δρόμο της επιστροφής . Στο μεταξύ οι μανάδες και οι πατεράδες μας ,έμαθαν απ’ την Καρβέλα το τι είχε γίνει και βγήκαν προς..συνάντησή μας .
Επιστρέφοντας ,πέσαμε πάνω τους κάπου στη μέση της διαδρομής και φάγαμε και το πρώτο..χέρι ξύλο , γιατί είχε και..δεύτερο..
Την άλλη μέρα ο Μποτίνης – είχε γυρίσει από την Άμφισσα –μάζεψε όλο το σχολείο κι’ άρχισε ένα λόγο που δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε πως ήταν σκέτη “ Μηλιώτικη πονηριά “. “ Καλά κάνατε και πήγατε “ , αφού εσείς θέλατε να πάτε έπρεπε να σας πάει η δασκάλα . Καλά κάνατε , όσοι πήγατε , να βγείτε στην άκρη .
Ικανοποιημένοι , εμείς , για το ότι ..θριαμβεύσαμε επί της Καρβέλας , βγήκαμε στην άκρη –αποτελούσαμε τη συντριπτική πλειοψηφία – οπότε αρχίσαμε να..χοροπηδάμε , γιατί ο Μποτίνης είχε μανία να ..χτυπάει με τη βίτσα στα..πόδια . Βέβαια , φάγαμε και μερικές στα ..χέρια , έτσι για να μην μείνουν παραπονεμένα ..
Από τους ..” εκδρομείς “ , το ξύλο το γλύτωσε μόνο ο αδελφός μου ο Κώστας , που ναι μεν τον είχα πάρει μαζί μας , αλλά δεν πήγαινε ακόμα σχολείο..
Είχε έρθει , για…συμπαράσταση….
Τα παιδιά του Δημοτικού μας , 1934-35 .
…και το 1963….
Η Όμορφη αυτή ανάμνηση του αξέχαστου Γιώργου Καψάλη , δημοσιεύτηκε στο “ ΛΙΔΩΡΙΚΙ “ το 1985 .
Καλό σας βράδυ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με πολλή…νοσταλγία Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment