Πλησίαζε η Πρωτοχρονιά εκείνα τα χρόνια και ο τζόγος χτύπαγε κόκκινο στους μεροκαματιάρηδες της γειτονιάς.
Από την δουλειά στην τσόχα....
Και για σιγουριά σε κάμαρα εργένη η "λέσχη" για να έχουν την ησυχία τους.
Φασαρίες...χαμός....
Σηκώνανε και το χέρι καμιά φορά οι νταήδες και ανάβανε και κανένα χαστούκι στην κυρά τους όταν αυτή φώναζε.
Ποιός χωρισμός και ποιό διαζύγιο....άγνωστα τότε άσε που την λέζα θα την χρεωνότανε η γυναίκα.
Το βούλωναν και δεν μιλούσαν οι περισσότερες για να γλυτώνουν και το ξύλο.
Είχαμε στην γειτονιά μια οικογένεια με τέτοιο πρόβλημα αλλά ο σπιτονοικοκύρης που τους νοίκιαζε το δωμάτιο ήταν σκληρό καρύδι.
Προειδοποίησε μια δυο φορές τον νταή χαρτοπαίχτη ενοικιαστή και την επόμενη φορά που γινότανε χαμός και χτυπούσε την γυναίκα του τον άρπαξε από τον γιακά και τον πήγε στο Τμήμα.
Πού να κάνει μήνυση η φουκαριάρα....έπεσε και χτύπησε είπε στον αξιωματικό υπηρεσίας.
Στα ταβερνάκια πηγαίνανε και οι φιστικάδες με τα Αιγίνης μέσα σε σελοφάν και τα παίζανε μονά-ζυγά.
Κάθε είδος τζόγου ανθούσε τέτοιες ημέρες....
Οι παπατζήδες στην Ομόνοια με τις γρήγορες κινήσεις και τους αβανταδόρους να ποντάρουν και να κερδίζουν.
Με τις φακές και την δαχτυλήθρα....
Και το σλόγκαν....."...λίγα βάζετε πολλά παίρνετε..."
Αλλά μόνον ο αβανταδόρος έπαιρνε....
No comments:
Post a Comment