ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΔΩΡΙΔΑΣ 1862 - 1865

Το ανύποπτο μεσονύχτι της 10 προς 11 Οκτωβρίου του 1862 , συνταράχτηκε από το γκρέμισμα του πολυτάραχου , ανάπηρου και αναιμικού Οθωνικού καθεστώτος . Δυναμική τριανδρία - Δημ.Βούλγαρης , Κων.Κανάρης , Βενιζέλος Ρούφος - αποτέλεσε την προσωρινή Κυβέρνηση , " με κυριωτέρα των εντολών , την σύγκλησιν της Εθνικής Συνελεύσεως , είς ήν απόκειται να κανονίση , οριστικώς , τα αφορώντα την σύνταξιν της Πολιτείας και την εκλογήν του Ηγεμόνος και να αποπεράνη το εθνικόν έργον , του οποίου την έναρξιν καθηγίασεν η χείρ του Κυρίου...", όπως τόνιζε στην προκήρυξή της .
Γι' αυτήν , την τόσο σπουδαία συνάθροιση των πανελλήνων , οι Δωριείς ψηφοφόροι διάλεξαν τους Γιάννη Σαφάκα , Λεωνίδα Λιδωρίκη , Νίκο Κατσικαπή και Χρήστο Μαστραπά , από βαθύριζες ιστορικές οικογένειες όλοι τους , έναν από κάθε Δήμο .
Ο Αρτοτινός Γιάννης Σαφάκας - το καμάρι του αρχηγού Αντρίτσου Σαφάκα - αντιπροσώπευσε χρόνια και χρόνια την επαρχία . Συγκεκριμένα , βρέθηκε στην Εθνοσυνέλευση του 1843 και στις περιόδους 1859-1860 , 1860-1862 ,1862-1865 και 1865-1869 .
Ο Λεωνίδας Λιδωρίκης - γιός του Αναστάση - γεννημένος στο Λιδωρίκι , γύρω στα 1820 , ήταν ο μεγαλύτερος κτηματίας , με περιουσία που άξιζε 60.000 δρχ , τη στιγμή που όποιος έφτανε τις 10-15.000 λογιζόταν τρανός νοικοκύρης .Πληρεξούσιος , στάλθηκε μόνο τούτη τη φορά .
Βιτρινιτσιώτης ο Νίκος Κατσικαπής , αναμίχτηκε και πριν στα κοινά και , το 1836 , του είχαν ανατεθεί καθήκοντα υποδιοικητού της Δωρίδας .
Τέλος , ο Χρήστος Μαστραπάς - Παλιοξαρίτης - πρωτοβγήκε τότε Βουλευτής , αλλά ξαναεκλέχτηκε το 1865 . Μικρός στην ηλικία , στις 28.5.1865 , '' ανηγορεύθη ''- '' ως είς εκ των νεωτέρων '' - γραμματέας του Σώματος .
Γιά να εξασφαλιστούν , λοιπόν , αυτοί οι τέσσερις , έγιναν παρατράγουδα , που σημάδεψαν τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις της Επαρχίας . Διχασμένοι , συνδαύλιζαν τα μίση , μεταλαμπάδεψαν τη φαγωμάρα τους και στα χωριά , όπου οι οπαδοί τους το παρατράβηξαν κι'ανάγκασαν το Κράτος να πάρη μέτρα έκτακτα , γιά να σταματήση το κακό και να προλάβη το χειρότερο.
Εκλογές , είχαμε στις 24 του Νοέμβρη. Τον τρόπο διεξαγωγής τους , στη Δωρίδα , τον περιγράφει ο Παπαμιχαλόπουλος , σε συνεδρίαση της Βουλής <....Το μεν έγγραφον του μοιράρχου Κυκλάδων , ως προείπον , εκφράζει υπόνοιαν απλήν , αλλά και πράγματα ωρισμένα αν ανέφερεν , ερωτώ την συνέλευσιν : έπρεπε να δεσμευθή από εν έγγραφον , από μίαν αναφοράν, διά να οδηγηθή εις την έκδοσιν της αποφάσεώς της ; Όχι , κατά την ιδέαν μου , και δεν είναι εμή ιδέα , αλλά ιδέα της Συνελεύσεως , διότι , συζητουμένης της εκλογής Δωρίδος , επαρουσιάστηκαν έγγραφα επίσημα του επάρχου , υπομοιράρχου και λοιπών , ότι εις ένα Δήμον δεν έγινε εκλογή , ότι η κάλπη παρεγεμίσθη και , μολοντούτο , η συνέλευσις , ορθώς ποιούσα , τα έγγραφα αυτά δεν τα έλαβε ποσώς υπ' όψιν , ενώ περιείχον ωρισμένα γεγονότα...>.
Η αιματοζυμωμένη Δωρίδα , σάπιζε. Ο καθάριος αγέρας της , βρώμαγε . Οι παλιανθρωπιές , σε δράση . Αδίστακτα λάσπωναν δώθε - κείθε , με καταγγελίες δίχως στοιχεία , αναίτιες , ενώ τα ρουσφέτια κι' η κάλυψη των < ημετέρων > έδιναν κι'έπαιρναν . Πανίσχυροι οι κομματαρχίσκοι , διεύθυναν και τρομοκρατούσαν .
Δείγμα ελάχιστο , αλλά χτυπητό , είναι το παρακάτω που διηγήθηκε ο Κατσικαπής στη βουλή - στις 20 Φεβρουαρίου του 1863 - και στο οποίο δεν ξέρουμε τι να θαυμάσουμε : Τη συκοφαντία - αν ήταν - η τη μαστοριά και την γρηγοράδα του προστάτη , που τα σκέπασε όμορφα κι' ωραία ; < Ήλθε ποτέ ελεγκτής τις εις το Ταμείον Δωρίδος διά να ελέγξη ταμίαν τινα , κατηγορούμενον επι διαφόροις εγκλήμασιν ; ιδίως επί καταχρήσει αρκετών χρημάτων ; Τον ήκουσα , ιδίοις ωσί , λέγοντα - εις εν μέρος - ότι αυτός ο ταμίας είναι άξιος αγχόνης ! Και την επιούσαν είπεν , ότι ο Ταμίας είναι αθωότατος !...> .
Ο κατήφορος ανοιγόταν φαρδύς - πλτύς , κι' όσων η καρδιά πόναγε γιά τον τόπο , ανησυχούσαν .
Απόπειρα να ξαναφέρουν στον ίσιο δρόμο τους αλληλοσπαραζόμενους , έκαναν δυό σοβαροί παράγοντες της Ρούμελης : Ο Παπακώστας Τζαμάλας κι' ο Δημήτρης Λ. Ζώτος .
Ο δε'υτερος , γιός του Συνταγματάρχη Λογοθέτη Ζώτου , από τη Φουρνά , κινηματίας , μετά την έξωση του Όθωνα διωρίστηκε - στις 16.10.1862 - Νομάρχης Φθιωτιδοφωκίδας .
Ο Τζαμάλας , φλογερός κι' ατίθασος , πέρασε τη ζωή του - εβδομηνταδυάρης τώρα - ζωσμένος τ' άρματα . Το 1815 , χειροτονήθηκε παπάς , βάσταξε το βαγγέλιο γιά λίγο αλλά το ΄21 τ' άλλαξε με το καρυοφίλι κι' έπιασε τα βουνά . Με το στέργιωμα της λευτεριάς , μαχόταν τον βασιλιά και την αυλή του , τόσο , που οι < λακέδες > τον χαρακτήρισαν λησταντάρτη !
Αυτός λοιπόν , ο γιομάτος φλόγα , ο αλύγιστος , ο Παπακώστας - που δεν δεχόταν χαλινάρι - κάθησε κι' έγραψε , μαζί με το Ζώτο , διάτες στους άφρονες, μιάμιση σελίδα ζουμερή , Ελληνικότατη : < Προς τους Κ.Κους Ι.Σαφάκαν , Χ.Μαστραπάν , Λ.Λιδωρίκην και Ν,Κατσικαπήν . Εις Λιδωρίκιον . Μετά ψυχικού άλγους και λύπης μεγάλης εμάθομεν , συμπολίται , ότι εις Λιδωρίκιον ετρίσκεσθε εστρατοπεδευμένοι εις δύο εχθρικά στρατόπεδα , φιλονικούντες περί πργμάτων τα οποία ουδέ της εδικής Σας αρμοδιότητος και εξουσίας ουδ' άλλου τινος είναι , ειμή της Εθνικής Συνελεύσεως . Φιλονικούντες , φίλοι , επί πταγμάυων τοιούτων και ένεκα των φιλονικιών τούτων γενόμενοι παραίτιοι να διαταραχθή ολόκληρος η Επαρχία Δωρίδος , ν' αναγκασθή δε όπως και η ςξουσία , κατά το καθήκον της , να λάβη μέτρα , ελάβατε τάχα προ οφθαλμών ότι επισύρετε την κοινήν αγανάκτησιν , όχι μόνον των συνεπαρχιωτών Σας , αλλά και του 'Εθνους ; Ελάβατε προ οφθαλμών ότι η Πατρίς , εις αυτάς τας κρισίμους περιστάσεις , περομένει από τους προκριτότερους και νοημονέστερους πολίτας , ως υμείς , όχι μόνον να συμβουλεύωσι τους απλουστέρους πολίτας αλλά και να προλαμβάνωσιν αυτοί διά της επιρροής και του πατριωτισμού των πάσαν ενδεχομένην ανατάραξιν ; Ημείς , αρχαίοι φίλοι Σας , τοιαύτην διαγωγήν και ενέργειαν περιμέναμεν από όλους υμ΄ς; , διότι αισθανόμεθα ότι αποχρώντως εννοείται ότι υοιαύτη διαγωγή και ενέργεια , περιποιή τιμήν πάσης άλλης τιμής ανωτέραν εις τας παρούσας περιστάσεις . Σας παρακαλούμεν, λοιπόν , και υμάς και πάντα άλλον πολίτην φιλόπατριν , να παραδώση εις λήθην παν ότι τυχόν κατά τινος αισθάνεται , ως αδελφοί δε και συμπολίται καλοί να συμπράξωμεν από κοινού εις την ευόδωσιν των πραγμάτων της Πατρίδος , ήτις από ημάς , τα τέκνα τα οποία εξέθρεψεν , έχει το δικαίωμα να απαιτή ειλικρινή περιποίησιν. Λαμία , την 30 Νοεμβρίου 1862 . Οι φίλοι Σας Παπακώστας Τζαμάλας Δημήτριος Λ. Ζώτος >
Φαίνεται όμως άδικα χύθηκε το μελάνι . Κανέναν δεν άκουγαν , γιά τίποτα δεν γνοιάζονταν .
Οι δικοί τους - ξεσηκωμένοι - οργίαζαν . Στη βουλή και πάλι , ο πολύς Τρικούπης ασχολήθηκε με τη Δωρίδα στις 24.6.1865 : < Έχω Κύριοι , είπε , να σας υποβάλω τινάς παρατηρήσεις επί του πληθυσμού της Δωρίδος...Ύπάρχει επίσημον έγγραφον του επάρχου Δωρίδος , προς την Κυβέρνησιν . Ο έπαρχος λέγει ότι δεν έκαμεν την απογραφήν αυτεπαγγέλτως , αλλά συνεπεία εγκυκλίου του Νομάρχου Φθιωτιδοφωκίδος . Έκ του εγγράφου τούτου εξάγεται ότι ο Δήμαρχος Αιγιτίου εδυστρόπει και δεν ήθελε να αναθεωρήση το δημοτολόγιον και ως εκ τούτου δεν απέστειλεν το αποτέλεσμα εις το Υπουργείον. Διά τούτο , το Υπουργείον εβασίσθη επί προηγουμένου αποτελέσματος , και πάλιν δε ο δήμαρχος δυστροπεί!....> .

Μήπως αγαπητοί μας φίλοι σας θυμίζουν κάτι όλα τα παραπάνω ; ουδέν έτερον σχόλιον.....