ΤΟ ΑΜΟΛΥΜΑ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ...

Ένα όμορφο εθιμο...παίχνιδο του χωριού μας , το αμόλυμα του αερόστατου , έχει δυστυχώς σχεδόν...εκκλείψει , όσοι μεγαλώσαμε στο Λιδορίκι , και είχαμε συμμετοχή στις...κοινωνικές ..παιδικές εκδηλώσεις , είχαμε λίγο-πολύ ασχοληθεί μ' αυτό το..άθλημα που ήθελε συλλογικότητα , κάποιες γνώσεις ...αεροναυπηγικής και μερικά..υλικά , βεβαίως..βεβαίως , κόλλες ειδικού χαρτιού , ψιλού , κόλλα για να τις συναρμολογήσουμε , βελόνα , κλωστή , για το γύρω-γύρω ράψιμο , καλάμι , πετρέλαιο , σφουγγάρι , και..σπάλαθρα για τη φωτιά .
Η κατασκευαστική...ομάδα , είχε τις υποομάδες της , άλλοι φρόντιζαν γιά την προμήθεια των υλικών , που αγοράζονταν συνήθως με...ρεφενέ , άλλοι αναλάμβαναν το κόλλημα , άλλοι το ράψιμο , αφού προηγουμένως σε..σύσκεψη της..επιτελικής ομάδας , αποφασιζόταν το..μέγεθος και το..μοντέλο του αερόστατου , το μέγεθος προσδιοριζόταν απ΄το πόσες κόλλες θα χρησιμοποιηθούν , 8 η 12 συνήθως , καμμιά φορά και περισσότερες , λένε μάλιστα πως προπολεμικά οι Γυφτομαχαλιώτες είχαν φτιάξειν ένα με 64 κόλλες , αλλά η΄..πτήση του δεν ήταν..ανάλογη , ο'υτε μέχρι τον Αη Νικόλα δεν πήγε , και ανάλογα λοιπόν με το μέγεθος και το..σχήμα έπαιρνε και το όνομα του..μοντέλου , σωλήνας , κουτσιαύτικο η κωλοπάνας .
Βέβαια στα προπολεμικά χρόνια ο..συνοικιακός αεροστατο..ανταγωνισμός είχε περάσει , απ' ότι λένε , σε..πολεμικό..επίπεδο , μάχη μεταξύ των μαχαλάδων , Βαρούσι , Γυφτομαχαλάς , Μαχαλάς και Ψαλάς , ήταν τα..αντίπαλα ..στρατόπεδα , και οι μάχες..Ομηρικές....
Θα πρέπει εδώ να ανφέρουμε πως το ..χούι του αερόστατου , ήρθε στο Λιδορίκι , απ' οτι έλεγε ο μπάρμπα Σπύρος ο Σφέτσος ( Καλέρης ) , γύρω στα 1920 , και τόφερε ο γιός ενός Αγρινιώτη Εφόρου , ονόματι Δανέλη , κι' από τότε ρίζωσε στο χωριό μας κι' έγινε το αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών , άσχετα αν αργότερα..εξελίχθηκε σε..πόλεμο..μαχαλάδων .
Ο αξέχαστος φίλος και παθιασμένος Λιδορικιώτης Αλέκος Κωστάκης σε ένα σχετικό δημοσίευμά του στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " , τεύχος 10ο Σεπτέμβριος 1982 , αναφέρει χαρακτηριστικά τα πρωτοπαλίκαρα κατά..μαχαλά : Στο Βαρούσι , ο Κοραής ( Θύμιος Πέτρου ) , στο Γυφτομαχαλά , ο Λύγδος ( Θύμιος Σκούτας ) , ο Αρβανιτοτάσιος κι 'ο Γιωργάκης της Τραμποβάσιως , ενώ στον Ψαλά , ο Γιαννάκης Ευσταθίου , ο Διαμαντοσταύρος , ο Ηλίας Ασημακόπουλος , Γιάννης Ζόγκζας ( Πατσιούλας ) , Αριστείδης Κάππος ( Φουντούκης ) , και οι μάχες , αγαπημένοι μου φίλοι , γίνονταν κάθε Κυριακή , σχεδόν , και κυρίως χειμώνα γιά το φόβο..πυρκαγιών .
Εμείς , αργότερα μεταπολεμικά , το θυμόμαστε σαν ένα παιχνιδοέθιμο που γινόταν ελάχιστες φορές χρόνο και κυρίως τ' Αη Γιωργιού και μάλιστα το αμόλυμα γινόταν απ' τη μάντρα της εκκλησίας , όπου ανάβαμε τις φωτιές γιά να ..γεμίσει και να φύγει τ' αερόστατο.

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι........