ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΦΙΛΟ ΓΙΩΡΓΟ Β. ΚΑΓΚΑΛΟ

 

 

   Πριν  από  λίγες  μέρες  φίλοι  μου  αγαπημένοι , χάσαμε  ένα χωριανό μας , το  Γιώργο Β. Κάγκαλο , τον  αγαπημένο  “ Βαλέ “ των  παιδικών  χρόνων των  παιδιών  του  Βαρουσιού .

   Αυτές  οι  σχέσεις  αγάπης  που  συντηρούνται  και  μεγαλώνουν με  το  πέρασμα  των  χρόνων ,   γίνονται  κώδικες  επικοινωνίας με ξεσπάσματα πόνου  κι’ αγάπης ειδικά  στις  δύσκολες  ώρες του  χαμού ..

   Κάπως  έτσι ο αγαπητός   χωριανός  και  φίλος μας  , ο  Θανάσης Ταξιάρχου , αποχαιρετά  τον  αγαπημένο  παιδικό  του  φίλο Γιώργο…

 

                    Χτυπάς  καμπάνα  θλιβερά

                    ψηλά  στον  άγιο  Γιώργη ,

                    κι’ ο  ήχος  σου  ακούγεται

                    σα να’ ναι  μοιρολόγι..

                                    *

                    Επάνω  εκεί  στον  πλάτανο ,

                    εκείθε  στον  Κατρέλη ,

                    κάτω  στις ..Λάκκες , στον Ψαλά

                    πέρα  στο Σερεντέλη ..

                                      *

                   Μικρό  Βαρούσι εσύ  πενθείς ,

                   αχ , έρημο  Βαρούσι

                   στο  νου  μας πάντα  θα ‘σαι  εσύ

                   πυξίδα της  ζωής  μας .

                                      *

                    Που  είσαι  φίλε  μου  Βαλέ ;

                    κλεισμένος μες  στον  τάφο ,

                    να  μη θωρείς να μην  ακούς ,

                    αιώνια  να  κοιμάσαι ….

                               O φίλος  σου  Σούλης ..