ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΩΤΙΚΑ..ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

 

   Παίρνοντας  σήμερα  την Λευκαδιτιώτικη  εφημερίδα , ο  νους αυτόματα “ γύρισε “ στον παλιό  καλό  καιρό .

   Και  τι  δεν  θυμήθηκα , τα  Λευκαδιτιώτικα παιδιά , που  πήγαιναν Γυμνάσιο  στο  χωριό  μας , τον  αγαπητό  Κώστα  Λακαφώση , ξανθοκόκκινο , να  τρέχει  το  χιλιάρι  , στις  επιδείξεις , αλλά  και  κάποια..παρατράγουδα , που  συνέβησαν  βέβαια  πολύ  αργότερα , στη  δεκαετία  του  ‘60 .

   Ήμουνα καινούργιος  στην  ΑΤΕ στο  Λιδορίκι , και ελεύθερος  ων , συμμετείχα  σε μεζεδο..επιδρομές , στα  γύρω  χωριά , συνήθως  στην  Πλέσσα  αλλά  και  στο  Λευκαδίτι .

   Κάποιο  βράδυ  λοιπόν , δεν  θυμάμαι  πως  ακριβώς  έγινε , αλλά οργανώθηκε νυχτερινή μεζεδοεπίσκεψη  στο  Λευκαδίτι , στον Παν. Κυργιαννάκη , που  είχε  το μαγαζί  στην  πλατεία , στην πασίγνωστη  πουρνάρα .

   Η  παρέα μας  πολύ  μεγάλη , κυρίως υπαλληλική , τραπεζικοί , καθηγητές , ανθυπολοχαγοί  ΤΕΑ και  φυσικά  και  ο  αξέχαστος  ΄χωριανός  και  φίλος , Κώστας Κάππος , ο Φούκας , όπως  τον  λέγαμε .

   Η συνεννόηση με  τον καταστηματάρχη  είχε  γίνει  τηλεφωνικά και ξεκινήσαμε ,  πολύ  αργά  όμως , για  το..μεζεδάκι  μας , που τελικά  μας  βγήκε..ξινό .

   Φτάσαμε , πολύ  αργά  όπως προείπαμε , καθίσαμε μέσα , γιατί θα  πρέπει να  μην  ήταν  καλοκαίρι , και  ξεκινήσαμε τις..εισαγωγικές  επιχειρήσεις , μέχρι  να  βγει  ο  μεζές , βέβαια το  κέφι..ξεχείλιζε  και  το  τραγούδι  πήγαινε..σύννεφο , παρά  τις  παρακλήσεις  του  καταστηματάρχη να..καλμάρουμε λίγο , γιατί  όλο  και  κάποιος ..καλοθελητής θα  διαμαρτυρηθεί .

   Άντε  όμως να  πείσεις τον  σχωρεμένο  το Φούκα να “ χαμηλώσει “ τον  τόνο  της  φωνής  του , κάνοντας  μεταμεσονύχτια  ..καντάδα , στο  καραούλι  , αλλά  και όλους  τους  υπόλοιπους , που  όσο  πέρναγε  η  ώρα και..πίναμε , τόσο  ο  χαβαλές  ..ανέβαινε..

    Ώσπου  κάποια  στιγμή , εμφανίστηκε  στο  μαγαζί όργανον  της..τάξεως , προφανώς  απ’ το  Λιδορίκι και  προφανέστατα , κατόπιν…προσκλήσεως κάποιου…γείτονα ..

   Παγώσαμε βέβαια , γιατί  κακά  τα  ψέματα , μπορεί  να γινόταν  με  το  τραγούδι  κάποια  φασαρία , αλλά ούτε  καυγάς  γινόταν ούτε κάτι ανεπίτρεπτο .

   Ο χωροφύλακας όμως  είχε  έρθει για  να  μας  γράψει  για  διατάραξη  κοινής  ησυχίας και  βέβαια  δεν άκουγε  κουβέντα  απ’ όσα  του  λέγαμε , γιατί  ήμασταν όλοι  γνωστοί , και  οι  περισσότεροι δημόσιοι  υπάλληλοι .

   Τελικά  δεν αποφύγαμε  τη  μήνυση .

   Βέβαια το..πάρτυ μας , είχε  άδοξο  τέλος , αφού  βάλαμε  την ουρά  στα  σκέλια και  φύγαμε  για  Λιδορίκι , έχοντας την  ελπίδα  πως  τελικά , όλο  και  θα  πειστεί το…” όργανον “ να  μη  κάνει  μήνυση ..

   Πέσαμε όμως  πολύ έξω , γιατί  μετά  από  λίγο  μας  ήρθαν τα “ κλητήρια θεσπίσματα “ να  παρουσιαστούμε  στο  Ειρηνοδικείο Λιδωρικίου για  να  δικαστούμε  γι διατάραξη κοινής  ησυχίας , και απ’ όσο θυμάμαι  πρέπει να  ήμασταν  πάνω  από  δέκα κατηγορούμενοι , και βέβαια  και ο Κώστας ο Κάππος , παρότι ως  γνωστόν  είχε  πολλά  κινητικά  και  όχι μόνο , προβλήματα .

   Κάποτε  ήρθε  και  η  μέρα  της..κρίσεως , παρουσιαστήκαμε , όλη η  κομπανία , είχαμε  βάλει  και  δικηγόρο , τον Μήτσο  Κακόπουλο , αν θυμάμαι  καλά και , περιττό να  σας πω , πως  και  εκτός αλλά  και  εντός Ειρηνοδικείου , που  στεγαζόταν στο ίδιο  κτίριο με  σήμερα , στο Παναγαίϊκο , στη  Βαθειά .

   Καταλαβαίνεται το  τι  πλάκα γινότανε μέχρι  να  έρθει  η  σειρά μας , γιατί  εκτός από εμάς , υπήρχαν και  πολλές  άλλες  υποθέσεις , κυρίως  αγροζημίες , που αν  έχεις  διάθεση να  παρακολουθήσεις , είναι , κατά  κανόνα , απολαυστικές , ειδικά  όταν τύχαινε  να  είναι  συνήγορος ο  Κακόπουλος , που  και  στο  δικαστήριο ήταν  πανηγύρι ..

   Έφτασε κάποτε  και  η  σειρά μας , πιάσαμε..στασίδι , αλλά που  να  χωρέσουμε , τέλος  πάντων , καθίσαμε και  περιμέναμε να  δούμε  τι  θα  γίνει , βέβαια , δεν πιστεύαμε πως  θα  μπορούσε να  τιμωρηθούμε με  κάποια ποινή , ελπίζαμε πως  όλα  θα  πάνε  καλά , όπως  μας  διαβεβαίωνε και ο..συνήγορός  μας ..

    Κάπως  έτσι  έγιναν  τα  πράγματα , με  τα  σχετικά  τρελά  βέβαια , αφού  τον Φούκα δεν  μπορούσε κανένας  να  τον  καταλάβει  όταν  μιλούσε ,εκτός  από  3-4 που  κάναμε  παρέα  μαζί  του .

   Έτσι  απαλλαγήκαμε κι’ αποδοθήκαμε ..άσπιλοι και..αμόλυντοι  στην  κοινωνία . Βέβαια , υπήρχε  κάτι  που  μας  έκαιγε  όλους , θέλαμε  να  μάθουμε ποιός  ήταν  αυτός  που  τηλεφώνησε στην  Αστυνομία και  επέμενε , να  έθουν  να  μας  κάνουν  μήνυση , όπως  καταλαβαίνετε , ουδέν..κρυπτόν  υπό  τον  ήλιον , μάθαμε  λοιπόν ποιός  ήταν και  βέβαια , ήταν  μάλλον  ξεκαθάρισμα..λογαριασμών με  τον  καταστηματάρχη , κάτι  που  συνηθιζόταν  , παλιότερα  τουλάχιστον..

    Αυτά  λοιπόν  απ’ το παλιό  Λευκαδίτι και  τους  υπέροχους μεζέδες  του ..

             Καλό  μεσημέρι , καλή  όρεξη

      Απ’ το “Λιδωρίκι “ με  αγάπη …Κ.Κ.-