ΣΤΟ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΊΪΚΟ ΜΑΓΑΖΙ…

   Φωτογραφία βγαλμένη τέλος δεκαετίας 70 , αρχές 80 , στην  περίφημη  αυλή της  ταβέρνας  του  αείμνηστου Γιώργου  Κουτσούμπα , που  ήταν  ..πνιγμένη στ’ αγιόκλημα και τα λουλουδικά .   Προφανώς  είναι  ένα..δημοσιοϋπαλληλικό και  ‘οχι  μόνο , τσιμπούσι στην  αυλή . Από  αριστερά Ελένη Μίαρη – Μπούρα , ο  αείμνηστος σύζυγός  της Γιώργος , δεξιά Κ. Λατσούδης , το  ζεύγος Χατζηδημητρίου κ.α

   Το Κουτσουμπαίϊκο μαγαζί , με  την ψησταριά  του  απόξω , ήταν  η  τελευταία παραδοσιακή  ταβέρνα  του  χωριού  μας που  μας  πρόσφερε τα  καλοκαίρια εκπληκτικούς  μεζέδες , ακόμα  κι’ όταν  ο μπάρμπα  Γιώργος ..έφυγε , έμεινε  στο  πόδι  του  η υπόλοιπη  οικογένεια , η  γυναίκα του , ο  Δρόσος ο  γιός του  και  η  κόρη  του  η Ρίτσα .

   Βέβαια , έφκιανε και  τα..μαγειρευτούλια  του , είχε  βλέπεις τους  ταχτικούς του..μουστερήδες , τα  τακτικά ..μέλη ,  Μαλάμος , Καραστζιάν , Καπποθύμιος , Σκράπας , Τσιαντομήτρος , Λουταντρέας κ.α . Βέβαια  υπήρχαν και  τα  ..έκτακτα  μέλη , καθώς  και  κάποια..αντεπιστέλλοντα , που  συγκροτούσαν μια..πολύ  ωραία ..” ατμόσφαιρα “ που  λεγε  κι’ ο  αείμνηστος  Ηλιόπουλος .

   Με  το  παρακάτω  πόνημα , καταβάλλεται μια  προσπάθεια , να  αποδοθεί  με  λόγο  έμμετρο , η  υπέροχη  εκείνη  ατμόσφαιρα , με  όσο  μεγαλύτερη  πιστότητα  είναι  δυνατό .

    Τοα  αν  το  καταφέραμε , θα  φανεί στο..” χειροκρότημα “ !!!

                      Καλό  σας  ξημέρωμα …Κ.Κ.-

    ΣΤΟ   ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΙΪΚΟ  ΜΑΓΑΖΙ…

Ο γερο Θάνος ο Σκατής ,κι ο Παναγής ο Σκράπας,

γερονταδέρφια εργατικά ,μοχθοχαρακωμένα,

όταν ο ήλιος έγερνε,στον τελειωμό της στράτας,

πέρα στ’απόσκιο, κάμοντας τα βράχια χρυσωμένα,

κινάγαν τον κατήφορο , απ’ τα’ Άι Γιωργιού τ’αλώνι ,

για τ’ς..αγοράς το ταβερνιό , αρχιόντας να νυχτώνει .

                       *          *

Στο Κουτσουμπαίϊκο μαγαζί , πάντα στο ίδιο μέρος ,

καθένας το..στασίδι του , πάντα ‘ χε κρατημένο ,

από παληκαρόπουλο , και τώρα πια ήταν γέρος ,

μα το..σειρίτι κράταγε , χρόνια το..βλογημένο .

                     *             *

Ο Τσιαντομήτρος , στο ζερβί , αγνάντια ο Λουταντρέας ,

Παράμερα ο Μπακόϊαννος , κι’αντάμα ο Ταλτονίκος ,

κι’ όσο να καλομαζευτούν , κι’ οι άλλοι της παρέας ,

ξεπαστρευόταν ο μεζές , λες κι’ είχε πέσει ..λύκος ..

                     *              *

Παρέκι , στο ξυλόπαγκο , οι αγκλίτσες ποστιασμένες ,

Με τα φεσάκια , κρεμαστά , μαζί με τα καπότια ,

Στης πόρτας τις μαυρόπροκες , που’τανε καρφωμένες ,

Χρόνια και χρόνια , στα γνωστά , τα ίδια κατατόπια .

                     *                *

Και σαν η ώρα πέρναγε , κι’ αβγάταινε η παρέα ,

Μαλάμος , με το Καρατζιάν , μαζί κι’ ο Καπποθύμιος ,

Του σωματείου τ’ άλλα παιδιά , με τον Ελλαδαντρέα ,

Με τέτοια παρέα διαλεχτή , πώς να σε.πάρει ..υπνος ..

                      *                *

Και να ο..κατρούτσος , πήγαινε , και ‘ρχότανε γιομάτος ,

Αβέρτα τα ..κεράσματα , κι’ η ..φάμπρικα σπουδαία ,

Μ’ένα ποτήρ' μισαδειανό , που φαίνεταν ο..πάτος ,

Καβάντζωνε τον..κράσο της , όλη η παλιοπαρέα ..

                     *                 *

Παλιά , μα ωραία η ..μηχανή , τη δούλευαν ..ρολόι ,

Χρόνια και χρόνια , από παιδιά βγαλμένοι στο κουρμπέτι ,

Τους μουστερήδες της..νυχτός , τους παίζαν κομπολόϊ

Και μ’ένα φράγκο , μαναχά , βγαίναν σε.. σαλαμέτι .

                     *                *

Κι’ αν πάγαινε καλά η δουλειά , και…πέρσευε ανάμα ..

Με του ματιού το..παίξιμο , γινότανε …καβάντζα ,

Κι’ έτσι το άλλο απόγιομα , ήταν απλό το..πράμα ,

Δεν χρειαζόταν ..μετρητό , γιατί γινόταν..σκάντζα..

                     *                *

Παλιά μου τέχνη ..κόσκινο , την παίζανε ωραία ,

Κι’ έτσι περνάγαν οι βραδιές , χειμώνα καλοκαίρι ,

Κι’ από κρασί , δόξα ο..θεός , τη βόλευε η παρέα ,

Χωρίς στη τσέπη του κανείς , ποτέ , να βάζει…χέρι …..Κ.Κ.-