Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Μία από τις ομορφότερες περιοχές των Πετραλώνων είναι η «Δεξαμενή», που βρίσκεται στη νοτιότερη βραχώδη έξαρση του συνόλου το οποίο οι Αθηναίοι ορίζουν ως Λόφο Φιλοπάππου, πάνω από τη λεωφόρο Χαμοστέρνας.
Η περιοχή αυτή, κατά τον 19ο αιώνα, ήταν γνωστή ως «Λόφος Φιλάρετου», λόγω του ιδιοκτήτη της, Δημήτριου Φιλάρετου, γνωστού και από τον Λόφο Φινόπουλου, όπου επίσης είχε ασχοληθεί με ζητήματα γης. Ο γιος του Νικόλαος Φιλάρετος παντρεύτηκε την κόρη του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη και εκλέχθηκε δύο φορές βουλευτής Μεγαρίδος. Υπήρξε σημαίνων οικονομικός παράγων, ενώ το 1901 η μικρή αθηναϊκή κοινωνία συγκλονίστηκε από την αυτοκτονία του.
Πότε όμως καθιερώθηκε η ονομασία Δεξαμενή; Συνέβη το 1928, όταν η εταιρεία ΟΥΛΕΝ πέτυχε αναγκαστική απαλλοτρίωση περίπου δύο στρεμμάτων προκειμένου να δημιουργήσει δεξαμενή για την ύδρευση της Καλλιθέας. Τότε, εκδίδεται Διάταγμα, το οποίο επιβάλλει την απαλλοτρίωση και εμμέσως καθιερώνει τη νέα ονομασία που προέκυψε από τη χρήση.
Στον Λόφο Κοίλης χρησιμοποιήθηκαν ακόμη δύο μικροτοπωνύμια, τα οποία απαντώνται και σε επίσημα συμβόλαια. Πρόκειται για τα τοπωνύμια «Σπηλιά» και «Σπηλιά Δοντά», τα οποία αντιστοιχούσαν στις δύο «αιματοβαφείς», όπως τις αποκαλούσαν οι εφημερίδες, σπηλιές της περιοχής. Η χρήση του επωνύμου της ιστορικής αθηναϊκής οικογένειας Δοντά μάλλον σχετίζεται με ιδιοκτησία της. Η «Σπηλιά Δοντά» βρισκόταν εκεί όπου τότε νοητά συνέβαλαν οι οδοί Τρώων και Ρούμελης.
Η μία σπηλιά ανατινάχτηκε με φουρνέλα, στην άλλη το 1926, με σκοπό τη ληστεία, δύο στρατιώτες χασισοπότες δολοφόνησαν μια χήρα που κατοικούσε εκεί με το κοριτσάκι της. Έπειτα στη σπηλιά κατοίκησε ένας σοβατζής, που μεθυσμένος κάποια μέρα σκότωσε με αξίνα τη γυναίκα του. Έτσι οι κάτοικοι έκλεισαν τη μοιραία σπηλιά που «βάφτηκε με αίμα», παρά τις διαμαρτυρίες των αρχαιολόγων, οι οποίοι επισήμαιναν ότι έπρεπε να σεβαστούν το αρχαίο τοπίο.
No comments:
Post a Comment