Το κέρασμα αγαπημένοι μου φίλοι , είναι μια πολύ ευγενική χειρονομία , και “ ίδιον “ της πατροπαράδοτης Ελληνικής φιλοξενίας , ύστερα οι αρχαίοι πρόγονοί μας , δεν είχαν μόνο..υπουργό , τουρισμού και ..φιλοξενίας , αλλά…Θεό , τον Ξένιο Δία …
Τι είναι όμως ακριβώς το ..” κέρασμα “ ;
Ας δούμε τι λέει ο κ.Μπαμπινιώτης ..
“ Κέρασμα : Είναι προσφορά είτε για λόγους τυπικούς , είτε ως χειρονομία καλής διάθεσης , συμπαθείας προς κάποιον ..”
Ακούγεται πολύ ωραίο λοιπόν το κέρασμα , και είναι πράγματι πολύ ωραίο , στις κανονικές του μορφές , ΄μερικές φορές όμως ..κρύβει παγίδες και.. εκπλήξεις ίσως και..δυσάρεστες ..
Κάποιες τέτοιες λοιπόν περιπτώσεις θα θυμηθούμε απόψε , περιπτώσεις τις οποίες δεν ακούσαμε , δεν μας είπαν , αλλά τις..ζήσαμε ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ , που λένε ..
Γυρνάμε λοιπόν στην “ πεντάμορφη “ δεκαετία του ‘60 .
ΤΟ ΚΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ..ΣΥΓΓΕΝΗ ..
….Υπηρετούσα τότε στην ΑΤΕ Λιδορικίου(τοποθετήθηκα το 1965 ), την εποχή εκείνη στην περιοχή είχε αναπτυχθεί πάρα πολύ η πτηνοτροφία , με κύριες εστίες την Πεντάπολη , το Μαλανδρίνο , τη Λεύκα και την Αμυγδαλιά , έτσι πολλές φορές χρειαζόταν για λόγους υπηρεσιακούς , να επισκεπτόμαστε τις πτηνοτροφικές μονάδες είτε οι οικονομικοί υπάλληλοι μόνοι μας , είτε μαζί με το γεωπόνο .
Κάποια φορά λοιπόν χρειάστηκε να πάμε σε κάποιο χωριό ( ονόματα δεν…λέμε ) τρεις , ο αξέχαστος αδελφός μου Γιώργος , ήταν κι’ αυτός υπάλληλος της ΑΤΕ , ο Μιχάλης ο Πατσουλές , γεωπόνος απ’ την Αυλώνα και η ταπεινότητά μου . Πήραμε τις τσάντες μας και τα υπόλοιπα συμπράγκαλά μας και πήγαμε στο χωριό , ήπιαμε τα καφεδάκια μας και προχωρήσαμε προς την άκρη του χωριού , που ήταν τα πτηνοτροφεία .
Λίγο παραπέρα , πάνω στο δρόμο , υπήρχε τότε μια ταβέρνα , κλασσικά χωριάτικη , με την ψησταριά της έξω στη μικρή αυλή και ένα τραπεζάκι με λίγες καρέκλες , πλησιάζοντας μας ήρθε η..τσίκνα απ’ το κοκορέτσι που ψηνόταν , φτάνοντας δε μπροστά στο μαγαζί , εμφανίστηκε ο καταστηματάρχης , γνωστός σε όλους μας , που μας καλοχαιρέτησε επιμένοντας να ανεβούμε τα δυο- τρία σκαλάκια , να μας κεράσει ένα ποτήρι κρασί και ένα μεζέ..
Εγώ απάντησα πως βιαζόμαστε , μη θέλοντας , για λόγους που θα μάθετε στο τέλος , να κάτσουμε , αλλά αυτός επέμενε : Ελάτε ρε παιδιά , δεν καταδέχεστε το φτωχό το συγγενή , ελάτε , να σας ΄κεράσω θέλω , όχι να σας ..κρεμάσω , έλεγε…έλεγε…ασταμάτητα , οι άλλοι δύο της παρέας άρχισαν να κλονίζονται , με κοίταζαν περίεργα , λες και εγώ έκανα..νάζια , κι’ ο Μιχάλης μου είπε : Έλα ρε Κώτσο , ο άνθρωπος μας παρακαλάει να μας κεράσει , γιατί να μην πάμε ; Τα ίδια έλεγε κι’ ο αδερφός μου , η απάντησή μου ήταν : Πάμε , αλλά μετά μην παραπονεθείτε …
Επιμένανε , οπότε ανεβήκαμε τα σκαλάκια και καθίσαμε στο τραπεζάκι , ΄μας έφερε ..” συγγενής “τρία ποτήρια κρασί , μισογεμάτα κι’ από ένα “ νύχι “, κοκορέτσι , μάλιστα τρία μεζεδάκια κοκορέτσι , ίσα με ένα..νύχι το καθένα , τοόοοοσο μεγάλα .
Έκατσε κι’ αυτός μαζί μας , φάγαμε το μεζέ , τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας , ήπιαμε το πρώτο μισο..κρασοπότηρο , οπότε μας είπε : να βάλω λίγο ακόμα , κρασί εννοούσε , έβαλε πάλι μισό ποτήρι . ξανατσουγκρίσαμε , άντε στην υγειά μας και καλές..προκοπές και να καλοπαντρευτείτε κλπ..κλπ οπότε κάποια στιγμή , αφού τελείωσε και ο..δεύτερος γύρος , ετοιμαστήκαμε να φύγουμε γιατί είχαμε και δουλειά , σηκωθήκαμε λοιπόν , και ετοιμαζόμαστε να φύγουμε , αλλά εμένα κάτι δεν μου πήγαινε , δεν ξέρω γιατί , αλλά έβλεπα ότι και ο συγγενής σαν κάτι να περίμενε , οπότε αφού τον ευχαριστήσαμε για τη φιλοξενία και ενώ οι άλλοι δύο προχωρούσαν , τον ρώτησα , τί ζημιά κάναμε συγγενή , τι χρωστάμε ;
Χωρίς καν να σκεφτεί , που σημαίνει πως το είχε σκεφτεί από πριν , μου απαντάει φυσικά..φυσικά : Έλα βρε αδερφέ , τι χρωστάτε , δώσε δυο κατοστάρικα έτσι για το καλό , στους άλλους παίρνω, τρία , τριάμισι …
Οι άλλοι δύο , όταν το άκουσαν γύρισαν αμέσως και μας κοίταξαν ενώ ο Μιχάλης , αθυρόστομος ων , είχε αρχίσει να βρίζει…χαμηλόφωνα ..
Πλήρωσα λοιπόν και ξεκινήσαμε να φύγουμε , κατεβαίνοντα δε τα σκαλάκια , ο Μιχάλης είχε κατεβάσει Χριστούς , Παναγίες , όλους τους Αγίους και προχωρούσε σε ..καντήλια , πολυελαίους κλπ.κλπ..εκκλησιαστικά σκεύη ..
- Ξεκινώντας λοιπόν με τις Χριστοπαναγίες , με ρωτουσε συνέχεια : Ρε συ Κώτσο , ..ακολουθούσε μια Χριστοπαναγία , αυτός δεν , μας παρακαλούσε να μας κεράσει ; και δώστου πάλι , Χριστοπαναγία και ερώτηση …
Ο αδερφός μου επίσης , τα είχε χαμένα και είχε γίνει κατακόκκινος ακούγοντας τις βρισιές του Μιχάλη , αφού είπαν ..είπαν …είπαν , δεν άντεξα άλλο και τους είπα : Όταν σας έλεγα πάμε να φύγουμε , κάτι ήξερα , αλλά εσείς λέγατε πως κάνω ..νάζια , λοιπόν μη μιλάτε …
Κάπως έτσι λοιπόν , άδοξα , τελείωσε το όμορφο κέρασμα απ’ τον..” συγγενή “…
ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ : Προσοχή μεγάλη στα..” κεράσματα “ , καμιά φορά βγαίνουν και…ξινά ….
* *
“ ΤΟ ..” ΤΖΑΜΠΑ “ ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΟ ΚΡΑΣΙ …”
Το δεύτερο ξινό.. “ κέρασμα “ , αγαπημένοι μου φίλοι , έχει μεγάλη διαφορά στο χρόνο ” τέλεσης “ μεν , αλλά έχει ένα βασικό κοινό γεωγραφικό στοιχείο δε , έγινε στο ίδιο χωριό με το προηγούμενο ..μάλιστα , το δις εξαμαρτείν…κλπ…κλπ που λένε ..
Το περιστατικό αυτό πρέπει να έγινε στη δεκαετία του ‘90 , είχαμε πάει για Πάσχα στο Λιδορίκι , απ’ την αρχή της Μεγάλης εβδομάδας , όπως συνήθως , και είχαμε φτάσει στη Μεγάλη Πέμπτη , το αναφέρω αυτό γιατί κάθε χρονιά που πηγαίναμε για Πάσχα στο χωριό , τη μέρα αυτή κοντά στο μεσημεράκι, ένας φίλος , από διπλανό χωριό , ερχόταν στο σπίτι μας και μου έλεγε, επιμένοντας , να πάρω μια νταμουζάνα και να πάμε στο χωριό του να μου δώσει κρασί απ’ το δικό του , προφανώς – ΔΩΡΟ – αλλά ποτέ δεν είχαμε πάει αυτός όμως επέμενε ..επίμονα , σε σημείο που κάποια χρονιά αγανάκτησε η γυναίκα μου , όχι μ΄αυτόν αλλά με μένα που..αρνιόμουνα , ευγενικά μεν αλλά..αρνιόμουνα ,και με πήρε μπροστά : Καλά , δεν ντρέπεσαι λίγο ; ο άνθρωπος έρχεται και σε παρακαλάει να σου δώσει λίγο κρασί και συ κάνεις και…νάζια ; (δεύτερη φορά τα..νάζια ) Πηγαίνετε με τον άνθρωπο , που έχει έρθει τόσες φορές…δώρο θέλει να σου κάνει , δεν θέλει να σε σκοτώσει…
Το ‘πε μία , το ’πε δύο φορές η κυρία Μαρία , μου επανέλαβε κι’ αυτή πως τάχαμου..κάνω νάζια , τι να κάνω κι’ εγώ , μόλις γύρισε ο φίλος απ’ τα ψώνια του και άρχισε πάλι το..ποίημα , να πάμε κλπ..κλπ , δέχτηκα , κατέβηκα στην αποθήκη , πήρα μια νταμουζάνα απ’ τις μικρές , την έπλυνα καλά καλά και του είπα πως είμαστε έτοιμοι , το αμάξι ήταν έξω απ’ το σπίτι , οπότε…ξεκινάμε .
Ξέρεις μου λέει ο φίλος έχω και κάτι πραγματάκια στο τάδε μαγαζί , ξέρεις τώρα Πασχαλιάτικα ψώνια μια και ήρθα , πάμε τα παίρνουμε και φεύγουμε …
Έτσι λοιπόν και έγινε , πήγαμε στο μαγαζί , πήραμε τα πραγματάκια , που ήταν ..μισό μπακάλικο και ξεκινήσαμε…Είπαμε..είπαμε στο δρόμο και σε λίγο φτάσαμε στο χωριό , πάμε μου λέει να ξεφορτώσουμε τα πράγματα στο σπίτι και μετά πάμε για το κρασί .
Έτσι και έγινε , ξεφορτώσαμε και μετά πήγαμε σε μια αποθήκη όπου είχε τα κρασιά του . Γεμίσαμε την νταμουζάνα , κλειδώσαμε και βγήκαμε για να τον πάω στο σπίτι και από εκεί να φύγω . Δεν ξέρω γιατί , όμως ένοιωθα πως έπρεπε να ρωτήσω τι του χρωστάω και έτσι και έκανα , ευχηθήκαμε καλή Ανάσταση και τότε ρώτησα τον φίλο , πες μου τώρα τι χρωστάω για να φύγω , περιμένοντας φυσικά πως θα μου έλεγε , πως το κρασί είναι δώρο , όπως μου ‘λεγε στο σπίτι συνέχεια , εκεί λοιπόν δέχτηκα άλλη κεραμίδα , όπως η παλιά με το μεζέ και το κρασί του ..” συγγενή “ , έλα μωρέ μου λέει , τι να πληρώσεις , δώσε ένα κατοστάρικο , έτσι για το καλό , γιατί όπως ξέρεις τα μοσχοπουλάω εγώ τα κρασιά μου…
Έβγαλα μηχανικά το κατοστάρικο , ενώ στο μυαλό μου γύριζε η εικόνα της γυναίκας μου , που νε’ βαλε σ’αυτή την περιπέτεια …
‘Εφτασα στο σπίτι ..” φουρτουνιασμένος “ , η γυναίκα μου με είδε και κατάλαβε πως κάτι δεν πήγε καλά , εγώ μόλις μπήκα με την νταμουζάνα , τη ρώτησα : Ξέρεις πόσο κάνει αυτό το κρασί Μαρία ;
Πόσο να κάνει , αφού στο έκανε δώρο ο φίλος σου , την ξαναρώτησα και μου έδωσε την ίδια απάντηση , οπότε της εξήγησα πως εξελίχθηκαν τα πράγματα , και βέβαια , τα ‘χασε , όπως βέβαια τα είχα χάσει κι’ εγώ , σκεφτόμουν μάλιστα τη φράση του φίλου πως “ μοσχοπουλάει τα κρασιά του “ και είδα πως έχει δίκιο , γιατί αν στα λεφτά που έδωσα , προσθέσουμε κι’ αυτά που γλύτωσε απ’ το ταξί που θα έπαιρνε για να πάει στο χωριό του , ε..δεν πούλησε κρασί αυτός , ΣΑΜΠΑΝΙΑ..ΜΟΣΧΑΤΗ ΠΟΥΛΗΣΕ …
Μακριά λοιπόν φίλοι μου απ’ τα…” ύποπτα “ δώρα …
Καλό σας βράδυ , να είστε όλοι καλά …Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment