Ομοιόμορφες στολές μας έλεγαν....
Μπλέ παντελόνι άσπρο πουκάμισο και μπλέ σακάκι...
Δεν ήταν εύκολα όλα αυτά γι αυτό κανόνιζε η μάνα και έπαιρνε μπάλα την γειτονιά συνήθως για σακάκι και άντε και ήταν φαρδύ και δώστου μέσα από το πουκάμισο κανένα πουλόβερ για να σταθούν οι βάτες και μην μοιάζεις σαν ξελιγωμένος.
Ένα δύο ένα δυό στο Κέντρο της Αθήνας παρουσία του υπουργού και τερμάτιζες στην Ομόνοια.
Πίσω στην γειτονιά για να βάλεις την άλλη στολή της αλάνας και να επιστραφεί το σακάκι ανέπαφο.
Την επομένη ήταν η Εθνική εορτή...
Από το πρωϊ οι λεκάνες στην αυλή με τον μπακαλιάρο μέσα για ξαλμύρισμα...
Εθνική Εορτή άρα όλοι οι αυλικοί μαζί στο ίδιο τραπέζι...της σπιτονοικοκυράς για ευνόητους λόγους.
Οι σκορδαλιές στο φόρτε τους και με διαφορετικές συνταγές... με καρύδι Σμυρνέϊκη...με πατάτα...με ψωμί.
Η πλεξούδα με τα σκόρδα κρεμασμένη στην ελιά (μόνο η ελιά έμεινε από την αυλή των θαυμάτων τα υπόλοιπα ισοπεδώθηκαν και ενσωματώθηκαν με τον αρχαιολογικό χώρο).
Σαλάτες από μαρούλια και κρεμμυδάκια που καλλιεργούσαν οι ένοικοι στον κηπάκο...
Ρετσίνα...δεν το συζητάω...ο "χημικός" της γειτονιάς είχε δώσει το οκέυ για το καβουρνιάρικο...ρεφενέ νταμιτζάνα και τα υπόλοιπα γνωστά.
Εβίβα και Χρόνια Πολλά!
πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment