Λιδωρίκι: ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

13.11.14

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

Καλημέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου

Καλημέρα στους αγαπημένους μας φίλους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης

ΠΕΜΠΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Ανατολή Ήλιου: 07:02
Δύση Ήλιου: 17:16
Σελήνη 21 ημερών

Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης
NEO!Γιορτάζει: Χρυσόστομος, Χρυσοστομία

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ. Χ.

1824

Εμφύλιος πόλεμος στην Αρκαδία, μεταξύκυβερνητικών (Βάσος Μαυροβουνιώτης) καιαντικυβερνητικών (Κολοκοτρωναίοι), κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων φονεύεται ο γιος τουγέρου του Μοριά, Πάνος Κολοκοτρώνης, σε ηλικία 26 ετών.

1864

Δημοσιεύεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με το οποίο καταργείται η Συνταγματική Μοναρχία και καθιερώνεται η Βασιλευόμενη Δημοκρατία.

1887

Διαδήλωση αριστερών στο Λονδίνο κατά της βρετανικής καταπίεσης στην Ιρλανδία πνίγεται στο αίμα από την αστυνομία. 3 νεκροί και 400 τραυματίες, ο απολογισμός. Έμεινε στην ιστορία ωςΜατωμένη Κυριακή (Bloody Sunday), η πρώτη από τις συνολικά τέσσερις της βρετανικής ιστορίας.

1940

Κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη το αριστούργημα κινουμένων σχεδίων του Γουόλτ Ντίσνεϊ Η Φαντασία.

1964

Αρχίζει η λειτουργία του τελεφερίκ της Πάρνηθας.

2000

Αναστέλλεται η λειτουργία της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης. Είχε συσταθεί το 1948 με τη συνθήκη των Βερσαλιών, με σκοπό την κοινή άμυνα των μη κομμουνιστικών ευρωπαϊκών κρατών.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος και Άγιος της χριστιανικής εκκλησίας, από τους σημαντικότερους θεολόγους του Χριστιανισμού. (Θαν. 28/8/430)

Αποφθέγματα

1850

Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, σκωτσέζος συγγραφέας. (Το Νησί των Θησαυρών, Δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ) (Θαν. 3/12/1894)

Αποφθέγματα

1957

Άννα Βερούλη, πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1982 στον ακοντισμό.

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1868

Τζοακίνο Ροσίνι, ιταλός συνθέτης. (Ο Κουρέας της Σεβίλλης, Γουλιέλμος Τέλλος) (Γεν. 29/2/1792)

1979

Γιάννης Μαρής, δημοσιογράφος και συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. (Γεν. 1916)

2003

Σπύρος Μελετζής, από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής φωτογραφίας. Με το φακό του απαθανάτισε στιγμές από την εθνική αντίσταση. (Γεν. 1906)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1311#ixzz3IwAfvkho

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
347 – 407

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Εξέχουσα προσωπικότητα της Χριστιανοσύνης, Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας, Οικουμενικός Δάσκαλος κι ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο τον Θεολόγο. Η Εκκλησία τον ονόμασε Χρυσόστομο για την ωραιότητα των λόγων του, ενώ για τη ρητορική δεινότητα ονομάστηκε «Δημοσθένης του Χριστιανισμού».

Ο Ιωάννης γεννήθηκε στην Αντιόχεια (σημερινή Αντάκια Τουρκίας) το 347. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία και ανατράφηκε με τη φροντίδα της μητέρας του Ανθούσας. Σπούδασε ρητορική κοντά στον φημισμένο δάσκαλο της εποχής Λιβάνιο. Ο δάσκαλός του τον εκτιμούσε τόσο πολύ για την ευφυΐα και τη ρητορική του δεινότητα, που έλεγε πως θα τον άφηνε διάδοχό του στη σχολή, αν δεν τον είχαν κερδίσει οι Χριστιανοί.

Μετά τις σπουδές του δικηγόρησε για λίγο στην Αντιόχεια και στη συνέχεια έφυγε για την έρημο, όπου ασκήτευσε. Το 381 επανήλθε στην Αντιόχεια για να χειροτονηθεί διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος. Κατά τη διάρκεια της ιεροσύνης του διακρίθηκε για την ερμηνεία των Γραφών, το κήρυγμα και την ποιμαντική του δράση. Σύντομα, η φήμη του ξεπέρασε τα στενά όρια της Αντιόχειας και στα τέλη του 397 κλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να διεκδικήσει τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Στις 15 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, η Ενδημούσα Σύνοδος των επισκόπων τον εξέλεξε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης, παρά την αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεόφιλου, που προωθούσε τον δικό του υποψήφιο. Ενθρονίστηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 398.

Πρώτος του στόχος ήταν η αναδιοργάνωση της Εκκλησίας, καθώς πίστευε ότι η ηθική εξυγίανση της κοινωνίας προϋπέθετε την εξυγίανση του κλήρου και των αρχόντων. Τα κηρύγματά του επισήμαναν τις εκτροπές όλων των κοινωνικών τάξεων και διακήρυσσαν την ανάγκη επιστροφής στο αυθεντικό περιεχόμενο της χριστιανικής ζωής, ιδιαίτερα των κληρικών και των αρχόντων. Έτσι, ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο ότι θα ερχόταν σε σύγκρουση με πολλούς από τους εκκλησιαστικούς και πολιτικούς άρχοντες της εποχής του. Δεν δίστασε να αντιταχθεί και προς την αυτοκράτειρα Ευδοξία, με αποτέλεσμα να εξοριστεί δύο φορές. Στη δεύτερη εξορία του, καθ’ οδόν προς τα Κόμανα του Πόντου πέθανε στις14 Σεπτεμβρίου του 407, σε ηλικία 60 ετών.

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναδείχθηκε σε μέγιστο εκκλησιαστικό συγγραφέα. Το έργο του είναι εντυπωσιακό, τόσο σε έκταση, όσο και σε θεολογική πληρότητα. Αποτελείται από ομιλίες, πραγματείες και επιστολές. Το πιο γνωστό έργο του στον πολύ κόσμο είναι η Θεία Λειτουργία (Λειτουργία του Χρυσοστόμου), που τελείται κατά κύριο λόγο κάθε Κυριακή στις Εκκλησίες.

Η μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου εορτάζεται στις 13 Νοεμβρίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία και στις 13 Σεπτεμβρίου από την Καθολική Εκκλησία. Επιπλέον, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την Ανακομιδή των Λειψάνων του στις 27 Ιανουαρίου και μαζί με την Καθολική Εκκλησία τους Τρεις Ιεράρχες στις 30 Ιανουαρίου.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/783#ixzz3IwAqM1ir

Πάνος Κολοκοτρώνης
1798 – 1824

Πάνος Κολοκοτρώνης

Αγωνιστής του '21, που δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Εμφυλίου Πολέμου (Ιούλιος 1824 - Ιανουάριος 1825).

Ο Πάνος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε το 1798 (κατ' άλλους το 1800) στο Λεοντάρι Αρκαδίας. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του ηγέτη της Ελληνικής Επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούσου, κόρης προεστού του Λεονταρίου. Έζησε για πολλά χρόνια στη Ζάκυνθο και ήταν από τους πιο μορφωμένους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης. Όπως αναφέρει ο Φωτάκος στο έργο του Βίοι Πελοποννησίων Ανδρών, ο Πάνος Κολοκοτρώνης «εσπούδασεν εις την ακαδημίαν της Κερκύρας, εγνώριζεν εντελώς την παλαιάν γλώσσαν μας την Ελληνικὴν, ήτο μαθηματικός άριστος, εγνώριζε προσέτι καλώς την Ιταλικὴν γλώσσαν και ολίγον την Γαλλικήν, και εν ολίγοις ήτον ο δεύτερος του πολυμαθεστάτου Γεωργίου Σέκερη, διότι τότε η Πελοπόννησος δεν είχεν άλλους τοιούτους».

Με την έκρηξη της Επανάστασης αποβιβάστηκε με τον αδελφό του Ιωάννη (γνωστότερο ως Γενναίο) στην Πελοπόννησο και συμμετείχε αρχικά στην εξέγερση των Ηλείων κατά των Λαλαίων Τουρκαλβανών (Απρίλιος 1821). Στη συνέχεια έλαβε μέρος στη Μάχη του Βαλτετσίου (12 - 13 Μαΐου 1821), στην πολιορκία και την κατάληψη της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) και στην απόκρουση της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια (26 - 28 Ιουλίου 1822).

Το 1822 ονομάστηκε χιλίαρχος και ανέλαβε πρώτος πολιτάρχης (δήμαρχος) της Τριπολιτσάς. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς παντρεύτηκε στο Ναύπλιο τη μικρότερη κόρη της Μπουμπουλίνας, Ελένη Μπούμπουλη. Το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδιά. Το 1823 προβιβάστηκε σε στρατηγό και ανέλαβε φρούραρχος του Ναυπλίου (10 Ιουνίου) με απόφαση της Β' Εθνοσυνελεύσεως, που συνήλθε στο Άστρος Κυνουρίας.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης εμφύλιας διαμάχης (Φθινόπωρο 1823 - Ιούλιος 1824) μεταξύ πολιτικών («Κυβερνητικοί») και στρατιωτικών («Αντικυβερνητικοί»), ο Πάνος Κολοκοτρώνης τάχθηκε με τους «Αντικυβερνητικούς», των οποίων ηγείτο ο πατέρας του Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αρνήθηκε να παραδώσει την πόλη του Ναυπλίου και μετά τη χορήγηση αμνηστίας (Ιούλιος 1824) κινήθηκε προς την Πάτρα για να ενισχύσει την πολιορκία της πόλης, αλλά ανακλήθηκε στην Αρκαδία για να αντιμετωπίσει την επιδρομή των «Κυβερνητικών», κατά τη διάρκεια του Β' Εμφυλίου Πολέμου. Το κυβερνητικό στρατόπεδο συγκροτήθηκε αυτή τη φορά από τη συμμαχία νησιωτών και ρουμελιωτών, με ηγέτη τον Υδραίο μεγαλοκαραβοκύρη Γεώργιο Κουντουριώτη. Αντίπαλοί τους οι «Αντικυβερνητικοί» Πελοποννήσιοι, πρόκριτοι και στρατιωτικοί υπό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

Στις 13 Νοεμβρίου 1824 (κατ’ άλλους στις 21 Νοεμβρίου 1824) ο Πάνος Κολοκοτρώνης και οι άνδρες βάδιζαν μεταξύ των χωριών Θάνα και Μπεσίρι (σημερινό Παλλάντιο) Αρκαδίας, έχοντας κατεύθυνση προς το γειτονικό χωριό Σύλιμνα, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Στόχος των «Αντικυβερνητικών» η Τρίπολη, την οποία κατείχαν οι «Κυβερνητικοί». Κατά τη διάρκεια της πορείας, ο Πάνος Κολοκοτρώνης πληροφορήθηκε ότι σε συμπλοκή νωρίτερα μεταξύ «Κυβερνητικών» υπό τον οπλαρχηγό Βάσο Μαυροβουνιώτη (αγωνιστής του '21 με καταγωγή από το Μαυροβούνιο, Βάσο Μπράγιοβιτς το πραγματικό όνομά του) και «Αντικυβερνητικών», είχε συλληφθεί ο Στάικος Σταϊκόπουλος, επιφανής «αντικυβερνητικός».

Στην προσπάθειά του να τον απελευθερώσει δέχθηκε επίθεση από το σώμα του Μαυροβουνιώτη και οι άνδρες του διαλύθηκαν. Δίπλα στον Πάνο Κολοκοτρώνη έμειναν ο υπασπιστής του Γιάννης Βατικιώτης, ο γραμματικός του Θεόδωρος Ρηγόπουλος και ο φροντιστής του Ανούτσος Σαμαρόνης. Ξαφνικά κι ενώ εβάδιζαν προς το Μπεσίρι, γύρω στις 4 το απόγευμα δέχθηκαν επίθεση από μια ομάδα 25 Βουλγάρων, που ανήκαν στις κυβερνητικές δυνάμεις της Τρίπολης και είχαν ως επικεφαλής τον ομοεθνή τους Κότζιο. Μία σφαίρα διαπέρασε το κρανίο του Πάνου Κολοκοτρώνη και τον άφησε άπνου.

Όπως αναφέρουν στα απομνημονεύματά τους ο Κανέλλος Δεληγιάννης και ο Θεόδωρος Ρηγόπουλος, που ήταν αυτόπτης μάρτυς, οι Βούλγαροι λαφυραγώγησαν τη σορό του Κολοκοτρώνη και την εγκατέλειψαν. Του αφαίρεσαν ακόμη και τα εσώρουχά του και άφησαν το νεκρό σώμα του γυμνό. Στη συνέχεια έσπευσαν στην Τρίπολη να αναγγείλουν το κατόρθωμά τους στους «Κυβερνητικούς». Ο Πάνος Κολοκοτρώνης ενταφιάστηκε την επομένη στο γειτονικό χωριό Σύλιμνα, όπου βρισκόταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Σχετικά

Το κρανίο του Πάνου Κολοκοτρώνη, άγνωστο πώς, σώθηκε και φυλάσσεται στο Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας (Μέγαρο Παλαιάς Βουλής), διάτρητο από σφαίρες.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Τρίπολη, η Ελένη Κολοκοτρώνη συνήψε ερωτική σχέση με τον στρατηγό και μετέπειτα πολιτικό Θεοδωράκη Γρίβα (1797-1862) κι ενώ ο σύζυγός της ήταν απασχολημένος με την εμφύλια διαμάχη. Τον παντρεύτηκε λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη, το Μάιο του 1825.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απέκτησε το 1836 ένα εξώγαμο τέκνο από τη σχέση του με την Μαργαρίτα Βελισσάρη. Ονομάστηκε Πάνος, σε ανάμνηση του δολοφονηθέντος πρεσβύτερου αδελφού του. Ο Πάνος Κολοκοτρώνης (1836-1893) σταδιοδρόμησε στο Στρατό ως αξιωματικός του Πυροβολικού και διετέλεσε διοικητής της Σχολής Ευελπίδων (1881-1885).

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/563#ixzz3IwBCEhmB

Δημήτρης Ψαθάς
1907 – 1979

Δημήτρης Ψαθάς

O δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς γεννήθηκε το 1907 στην Τραπεζούντα του Πόντου. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Από το 1925 εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά (Ελεύθερο Βήμα, Αθηναϊκά Νέα,Ελευθεροτυπία, Ταχυδρόμος), και χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους κορυφαίους του χρονογραφήματος.

Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1937, με την έκδοση της συλλογής ευθυμογραφημάτων «Η Θέμις έχει κέφια». Ακολούθησαν πολλά ανάλογα έργα, όλα στο χώρο της σατιρικής ευθυμογραφίας, με κορυφαία τη «Μαντάμ Σουσού» του 1940.

Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1940 με την κωμωδία «Το στραβόξυλο», που ανέβηκε από το θίασο του Βασίλη Αργυρόπουλου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν έργα όπως: «Φον Δημητράκης», «Μικροί φαρισαίοι», «Ένας βλάκας και μισός», «Η Χαρτοπαίχτρα», «Ξύπνα Βασίλη», που γνώρισαν επιτυχία στη σκηνή και πολλά μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο με ανάλογη επιτυχία.

Τη δραματική περίοδο της ιταλογερμανικής κατοχής, ο Δημήτρης Ψαθάς περιέγραψε με το δικό του τρόπο στα βιβλία του «Χειμώνας του '41» (1945), «Αντίσταση» (1945) και «Χιούμορ μιας εποχής» (1946). Ταξίδεψε σε Γαλλία, Αγγλία, Αμερική, Τουρκία, Αίγυπτο και περιέλαβε τις εντυπώσεις του στα βιβλία «Κάτω από τους Ουρανοξύστες» (1950), «Στη χώρα των μυλόρδων» (1951) και «Παρίσι, Σταμπούλ κι άλλα εύθυμα ταξίδια» (1951), που συνδυάζουν δημοσιογραφικά και ευθυμογραφικά στοιχεία με κοινωνικά και πολιτικά σχόλια.

Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου του 1979.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/49#ixzz3IwBRIScS

Τζίμι Φοντάνα
1934 – 2013

Τζίμι Φοντάνα

Συνθέτης και τραγουδιστής της χρυσής εποχής του ιταλικού ελαφρού τραγουδιού, γνωστός για τις επιτυχίες του Che sarà και Il Mondo.

Ο Ενρίκο Σμπρίκολι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 1934 στην κωμόπολη Καμερίνο της Κεντρο-Ανατολικής Ιταλίας. Σπούδασε λογιστικά στην πατρίδα του και στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Παράλληλα, άρχισε να παίζει σε τζαζ ορχήστρες ως κοντραμπασίστας και άλλαξε το όνομά του από Ενρίκο Σμπρίκολι σε Τζίμι Φοντάνα (Το Τζίμι, από τον ιταλοαμερικανό κλαρινετίστα της τζαζ Τζίμι Τζούφρι τον οποίο θαύμαζε και το Φοντάνα, ανοίγοντας τυχαία τον τηλεφωνικό κατάλογο).

Στα τέλη της δεκαετίας του '50, τότε που το ιταλικό τραγούδι έμπαινε στη χρυσή εποχή του, ο νεαρός με τη φωνή τενόρου, τα χοντρά γυαλιά και το ιταλοαμερικάνικο όνομα, άρχισε σόλο καριέρα. Έκανε κάποιες επιτυχίες, κέρδισε την τρίτη θέση στο φεστιβάλ της Βαρκελώνης και το 1961 πήρε μέρος και στο περίφημο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο.

Το καλοκαίρι του 1965 γνώρισε τη μεγαλύτερη επιτυχία του ως τραγουδιστής, με το Il Mondo (Ο Κόσμος), μία δική του σύνθεση σε ενορχήστρωση του Ένιο Μορικόνε. Εκείνη την εποχή, όλη η Ιταλία και η Ευρώπη τραγουδούσε για έναν κόσμο που γυρνάει στο Σύμπαν, γεμάτος αγάπες που μόλις γεννήθηκαν ή μόλις τέλειωσαν.

Ακολούθησε το 1968 το La nostra favola (Η Ιστορία μας), διασκευή του τραγουδιού του Τομ Τζόουνς Delilah και το 1971 το δικό του τραγούδι Che sarà (Τι θα γίνει), που έγινε η αιτία της αποχώρησής του από το τραγούδι για πολλά χρόνια. Η δισκογραφική εταιρεία RCA του αρνήθηκε να το τραγουδήσει ο ίδιος στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο και προτίμησε το ανερχόμενο τότε συγκρότημα Ricchi e Poveri, που τη δικαίωσε και κέρδισε το πρώτο βραβείο.

Ο Φοντάνα χολωμένος εγκατέλειψε τη Ρώμη και άνοιξε μπαρ στην πατρίδα του. Επανήλθε στο τραγούδι το 1979 και παρέμεινε ενεργός μουσικά σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του, αλλά δεν γνώρισε την επιτυχία της δεκαετίας του '60. Εκτός από το τραγούδι, ο Φοντάνα διακρίθηκε και ως ηθοποιός, κυρίως τη δεκαετία του '60.
Μεγάλο πάθος του τα όπλα. Η συλλογή του ήταν τεράστια και ανάμεσα στα εκατοντάδες κομμάτια της υπήρχε κι ένα υποπολυβόλο Skorpion, που του δημιούργησε αρκετά προβλήματα. Το είχε αγοράσει νόμιμα το 1971, αλλά το 1988 βρέθηκε σε μια γιάφκα των Ερυθρών Ταξιαρχιών και συνδέθηκε με τρομοκρατικές ενέργειες. Ο τραγουδιστής υποστήριξε ότι το είχε πουλήσει σε έναν αστυνομικό το 1977. Αυτός αρνήθηκε, ο οπλοπώλης που μεσολάβησε στην αγοραπωλησία δεν θυμόταν και το θέμα ποτέ δεν ξεκαθαρίστηκε πλήρως.

Ο Τζίμι Φοντάνα, κατά κόσμον Ενρίκο Σμπρίγκολι, πέθανε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2013 στη Ρώμη, σε ηλικία 78 ετών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/695#ixzz3IwBjxujn

Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ