ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

Ο  αείμνηστος  μπάρμπα  Γιάννης Μπουλούμπασης σε  ώρα…νοσταλγίας



Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  ..
ΔΕΥΤΕΡΑ  ΣΗΜΕΡΑ  6 ΙΟΥΛΙΟΥ  2015
Ανατολή Ήλιου: 06:07
Δύση Ήλιου: 20:52
Σελήνη 20 ημερών
ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
π. Χ.
371

Οι Θηβαίοι υπό τον Επαμεινώνδα συντρίβουν τους Σπαρτιάτες στην περιοχή των Λεύκτρων Βοιωτίαςκαι διασφαλίζουν την ηγεμονία τους στον ελλαδικό χώρο. Σημαντική συμβολή στη νίκη αυτή είχε ο θηβαϊκός Ιερός Λόχος υπό τον Πελοπίδα, καθώς επίσης και η παράταξη της Λοξής Φάλαγγας των Θηβαίων.
μ. Χ.
1785

Το Δολάριο γίνεται η επίσημη νομισματική μονάδα των νεοσύστατων Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, με πρωτοβουλία του Τόμας Τζέφερσον και απόφαση του Κογκρέσου.
1885

Ο γάλλος μικροβιολόγος Λουί Παστέρ δοκιμάζει με επιτυχία το αντιλυσσικό εμβόλιο. Λήπτης είναι ένα νεαρό αγόρι, ο Ζοζέφ Μεστέρ, τον οποίο έχει δαγκώσει ένα λυσσασμένο σκυλί.
1915

Ιδρύεται στο Βουκουρέστι η Βαλκανική Σοσιαλιστική Ομοσπονδία, με σκοπό τον συντονισμό της δράσης των σοσιαλιστών στα Βαλκάνια. Από ελληνικής πλευράς, συμμετέχουν η Φεντερασιόν της Θεσσαλονίκης και άλλες σοσιαλιστικές ομάδες.
1932

Στην Ελλάδα, η θερινή ώρα εφαρμόζεται για πρώτη φορά δοκιμαστικά στο διάστημα από 6 Ιουλίου έως 1η Σεπτεμβρίου, κατά το οποίο τα ρολόγια τίθενται μία ώρα μπροστά. Θα εγκαταλειφθεί, όμως, στη συνέχεια...
1964

Η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) θριαμβεύει στις δημοτικές εκλογές, είτε κερδίζοντας Δήμους στους οποίους κατέβηκε μόνη της, είτε σε συνεργασία με την Ένωση Κέντρου.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 

μ. Χ.
1808

Γιόχαν Γκούσταβ Ντρόιζεν, γερμανός ιστορικός, γνωστός για την βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στον Ντρόιζεν οφείλεται ο όροςΕλληνιστικός. (Θαν. 19/6/1884)
1907

Φρίντα Κάλο, μεξικανή ζωγράφος, σύζυγος του επίσης ζωγράφου Ντιέγκο Ριβέρα. (Θαν. 13/7/1954)
1925

Μπιλ Χάλεϊ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γουίλιαμ Τζον Κλίφτον, αμερικανός ρόκερ. (Rock Around The Clock) (Θαν. 9/2/1981)
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1854

Γκέοργκ Zίμον Ομ, γερμανός φυσικός, που διαμόρφωσε τη θεωρία των ηλεκτρικών ρευμάτων. Το όνομά του δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της ηλεκτρικής αντίστασης. (Γεν. 16/3/1789)
1962

Ουίλιαμ Φόκνερ, αμερικανός συγγραφέας, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949. (Η βουή και το Πάθος) (Γεν. 25/9/1897)
1995

Αζίζ Νεσίν, τούρκος συγγραφέας. (Ο Καφές και η Δημοκρατία, Έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε) (Γεν. 20/12/1915)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0607#ixzz3f6rOLNiN

Η Μάχη των Λεύκτρων

296
0

Στις 6 Ιουλίου 371 π.Χ., οι Θηβαίοι νίκησαν τους Σπαρτιάτες στα Λεύκτρα της Βοιωτίας και κατέλυσαν την ηγεμονία τους στον ελλαδικό χώρο. Στη μάχη αναδείχθηκε η στρατιωτική ιδιοφυΐα του Επαμεινώνδα, με την τακτική της «λοξής φάλαγγας» που εφάρμοσε.
Την άνοιξη του 371 π.Χ. συνεκλήθη στη Σπάρτη το συνέδριο των ελληνικών πόλεων, με στόχο την επίτευξη γενικής ειρήνης στον ελλαδικό χώρο. Ο εκπρόσωπος των Θηβαίων, Επαμεινώνδας, ζήτησε να υπογράψει τη συνθήκη εξ ονόματος όλων των Βοιωτών. Η αξίωση αυτή του Επαμεινώνδα προσέκρουσε στην αντίδραση μεγάλου αριθμού συνέδρων, οι οποίοι κήρυξαν τη Θήβα «έκσπονδη», δηλαδή δεν τη συμπεριέλαβαν στη συνθήκη ειρήνης.
Οι έφοροι της Σπάρτης, φοβούμενοι την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της Θήβας, διέταξαν τον βασιλιά Κλεόμβροτο, που βρισκόταν στη Φωκίδα, να εισβάλλει στη Βοιωτία και να επιτεθεί κατά της Θήβας. Με 10.000 πεζούς και 1.000 ιππείς, ο Κλεόμβροτος κατευθύνθηκε προς τη Βοιωτία και αφού πρώτα κατέλαβε την παραλιακή πόλη Κρεύση και κυρίευσε 12 θηβαϊκές τριήρεις, συνέχισε την πορεία του και στρατοπέδευσε σ' ένα λόφο κοντά στην κοιλάδα των Λεύκτρων, που βρίσκεται μεταξύ των βουνών Κιθαιρώνα και Ελικώνα.
Η θέα της σπαρτιατικής στρατιάς προκάλεσε ταραχή στους Θηβαίους, που διέθεταν μόνο 6.000 άνδρες. Η πρόταση να σταλούν τα γυναικόπαιδα στην Αθήνα και να αντιταχθεί άμυνα στα τείχη της πόλης εγκαταλείφθηκε μπρος στην επιμονή του Επαμεινώνδα να επιχειρηθεί επιθετική ενέργεια κατά του στρατού του Κλεόμβροτου, παρά το αριθμητικό μειονέκτημα των Θηβαίων.

Ο Επαμεινώνδας, καταστρώνοντας τα σχέδια του, επινόησε την τακτική της λοξής φάλαγγας για να εξισορροπήσει στο πεδίο της μάχης το σημαντικό αριθμητικό πλεονέκτημα των Σπαρτιατών. Παρέταξε τους άνδρες της αριστερής πτέρυγας σε βάθος 50 ανδρών, ώστε να σχηματίσει φάλαγγα με μεγάλη δύναμη κρούσης. Με την πυκνή αυτή φάλαγγα σχεδίαζε να προσβάλλει τη δεξιά πτέρυγα των Σπαρτιατών, επικεφαλής της οποίας ήταν ο ίδιος ο Σπαρτιάτης βασιλιάς. Το κέντρο και το δεξιό του στρατεύματός του το παρέταξε σε έξι μόνο ζυγούς, με την εντολή να αμύνεται και να επιτίθεται, όταν οι συνθήκες ήταν ευνοϊκές. Ο όλος σχηματισμός είχε λοξή κατεύθυνση σε σχέση με την αντίπαλη διάταξη. Μπροστά από τους πεζούς, ο Επαμεινώνδας παρέταξε το άριστα εκπαιδευμένο ιππικό και ως εφεδρεία στην αριστερή του πτέρυγα τον Ιερό Λόχο υπό τον Πελοπίδα. Ο Κλεόμβροτος παρέταξε το στρατό του με τη συνηθισμένη τακτική της ευθείας γραμμής, με βάθος 12 ανδρών και ισομερή κατανομή δυνάμεων. Μπροστά από το πεζικό τοποθέτησε το ιππικό του, που υπολειπόταν της ποιότητας του θηβαϊκού.
Ο Κλεόμβροτος δίσταζε στην αρχή να επιτεθεί, αναμένοντας ενισχύσεις. Τελικά, αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να μπει στη μάχη. Πρώτα αναμετρήθηκε το ιππικό των δύο εμπολέμων, με τους Θηβαίους να αναγκάζουν τους Σπαρτιάτες ιππείς σε υποχώρηση και να προκαλούν σύγχυση στο πεζικό τους. Τότε, ο Επαμεινώνας έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό του και προσέβαλε το δεξιό κέρας των Σπαρτιατών. Ο Κλεόμβροτος από την πλευρά του επιχείρησε να περικυκλώσει τους Θηβαίους, αλλά ο Ιερός Λόχος υπό τον Πελοπίδα ματαίωσε την κυκλωτική κίνηση.
Η μάχη συνεχιζόταν με σφοδρότητα μέχρι τη στιγμή που ο Κλεόμβροτος τραυματίστηκε και υπέκυψε στα τραύματά του. Τότε, η τάξη του σπαρτιατικού στρατεύματος διαταράχθηκε, με αποτέλεσμα να επικρατήσει πανικός και οι Σπαρτιάτες να υποχωρήσουν άτακτα. Οι απώλειές τους ήταν σημαντικές. Εκτός του βασιλιά Κλεόμβροτου, 400 γνήσιοι Σπαρτιάτες και 1.000 Λακεδαιμόνιοι, έπεσαν νεκροί στο πεδίο της μάχης.
Το άμεσο αποτέλεσμα της Μάχης των Λεύκτρων ήταν η κατάλυση της Σπαρτιατικής ηγεμονίας στην Ελλάδα και η βαθμιαία αντικατάστασή της από την ηγεμονία της Θήβας. Στο πεδίο της μάχης έλαμψε η στρατιωτική ιδιοφυΐα του Επαμεινώνδα, που μνημονεύεται έκτοτε ως ένας από τους μεγαλοφυέστερους στρατηλάτες όλων των εποχών. Η λοξή φάλαγγα, που εφάρμοσε για πρώτη φορά, αποτελεί σταθμό στην εξέλιξη της στρατιωτικής τέχνης και χρησιμοποιήθηκε από πολλούς κατοπινούς μεγάλους στρατηλάτες.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/795#ixzz3f6rYMjEB

Η ιστορία του Δολαρίου

204
1

Το Δολάριο (Dollar) αποτελεί τη νομισματική μονάδα των ΗΠΑ από το 1785. Χάριν συντομίας, απεικονίζεται με το σύμβολο $. Είναι το πιο διαδεδομένο νόμισμα στον κόσμο, καθώς υπολογίζεται ότι το 2005 κυκλοφορούσαν 760 δισεκατομμύρια δολάρια, τα δύο τρίτα των οποίων εκτός ΗΠΑ.
Αμέσως μετά την Αμερικανική Επανάσταση του 1776 το νέο έθνος είχε την ανάγκη ενός ενιαίου νομισματικού συστήματος, καθότι και στις 13 πολιτείες υπήρχαν διαφορετικά νομίσματα... Από το «Γουαμπούν», τη χρηματική μονάδα των ιθαγενών Ινδιάνων, μέχρι το χάρτινο «Κοντινένταλ», που κόπηκε από τους επαναστάτες για τις ανάγκες του αγώνα.
Η λέξη Δολάριο δεν ήταν άγνωστη την εποχή εκείνη στην αμερικανική ήπειρο. Το ισπανικό πέσο ή ντολάρο κυριαρχούσε και στις αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας στη Βόρεια Αμερική. Έτσι, στις 6 Ιουλίου του 1785 το δολάριο, υποδιαιρούμενο σε 100 σεντς, έγινε η επίσημη νομισματική μονάδα των νεοσύστατων Ηνωμένων Πολιτειών με πρωτοβουλία του Τόμας Τζέφερσον και απόφαση του Κογκρέσου. Ήταν η πρώτη φορά που ένα κράτος υιοθετούσε το δεκαδικό νομισματικό σύστημα.
Ετυμολογικά, η λέξη δολάριο προέρχεται από παραφθορά της λέξης τάλερ, που ήταν ένα νόμισμα του 16ου αιώνα στην περιοχή που καταλαμβάνει η σημερινή Τσεχία. Από τη λέξη τάλερ προέρχεται άλλωστε και το δικό μας τάλιρο.
Όσο για το σύμβολο του δολαρίου, υπάρχουν διάφορες υποθέσεις. Η κρατούσα υποστηρίζει ότι στην αρχή επρόκειτο για ένα U και ένα S, αρκτικόλεξα των λέξεων United States (Ηνωμένες Πολιτείες). Έπειτα το U, εξαιτίας μιας κακής κοπής, καταργήθηκε κι έτσι παρέμεινε το S με τις δύο κάθετες ευθείες που το τέμνουν ($). Οι δυο κάθετες γραμμές του δολαρίου συμβολίζουν τη σταθερότητα του νομίσματος, όπως συμβαίνει με τις οριζόντιες γραμμές στα σύμβολα του Ευρώ (€) και του Γιέν (¥).
Το πρώτο χάρτινο δολάριο κυκλοφόρησε μεσούντος του Εμφυλίου Πολέμου το 1862. Ως το 1975 το δολάριο είχε αντίκρισμα σε ασήμι ή χρυσό, ενώ σήμερα είναι μόνο λογιστικό χρήμα και διαπραγματεύεται ελεύθερα, ακολουθώντας τους κανόνες της προσφοράς και ζήτησης.
Το δολάριο χρησιμοποιείται ως συναλλακτικό μέσο για μία σειρά προϊόντων, όπως ο χρυσός και το πετρέλαιο. Στις μέρες μας, παραμένει το ισχυρότερο νόμισμα στο κόσμο, αν και αμφισβητείται η κυριαρχία του από το ευρώ.
Ο Πολ Σαμούελσον και άλλοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η διεθνής ζήτηση για το δολάριο επιτρέπει στις Ηνωμένες Πολιτείες να κρατούν τα ελλείμματά τους σε υψηλά επίπεδα, χωρίς να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο υποτίμησης. Όμως, προβλέπει ότι στο μέλλον οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αντιμετωπίσουν έντονες πιέσεις, που θα οδηγήσουν σε καταβαράθρωση του δολαρίου, με σοβαρές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/161#ixzz3f6rpCwxe

Τόμας Μορ

1478 – 1535

363
0

Νομικός, συγγραφέας και πολιτικός, δημιουργός του όρου «ουτοπία». Γιος του δικαστή σερ Τζον Μορ, ο Τόμας Μορ (Thomas More) γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1478 στο Λονδίνο. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, προσέφερε για ένα διάστημα τις υπηρεσίες του στον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι, Τζον Μόρτον. Ακολούθως, σπούδασε Λατινικά και Λογική στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Παράλληλα με τις σπουδές του, μελετούσε λατινική κι ελληνική γραμματεία, ενώ κατά το διάστημα αυτό έγραψε και τις πρώτες του κωμωδίες. Το 1494 επέστρεψε στο Λονδίνο και διδάχτηκε τη νομική επιστήμη από τον πατέρα του. Τον δυσαρέστησε, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δικηγορία για να γίνει μοναχός.
Έζησε σε καρθουσιανό μοναστήρι για τέσσερα χρόνια και κατόπιν εντάχθηκε στο τάγμα των Φραγκισκανών. Υπερίσχυσε, όμως, η αίσθηση του καθήκοντος να υπηρετήσει τη χώρα του από τη θέση του πολιτικού. Έτσι, επέστρεψε στον πολιτισμό, αν και σε όλη τη ζωή του διατήρησε κάποιες μοναστικές συνήθειες, όπως η αυτοτιμωρία. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1504 και μία από τις πρώτες ενέργειές του ήταν να προωθήσει τη μείωση των βασιλικών προνομίων. Ως εκδίκηση, ο βασιλιάς Ερρίκος ο 7ος φυλάκισε τον πατέρα του και τον άφησε ελεύθερο μόνο όταν ο Τόμας Μορ πλήρωσε ένα υψηλό πρόστιμο και αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή.
Επέστρεψε στην ενεργό δράση, μετά το θάνατο του βασιλιά, το 1509. Το 1510 ανέλαβε βοηθός του έπαρχου του Λονδίνου και χαρακτηρίστηκε ως έντιμος, αμερόληπτος και προστάτης των φτωχών. Το 1517 έγινε μέλος του ανακτοβουλίου και το 1521 χρίστηκε ιππότης. Ως γραμματέας και σύμβουλος του βασιλιά Ερρίκου του 8ου, η επιρροή του στην κυβέρνηση ενισχύθηκε. Το 1523 έγινε πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων και το 1525 καγκελάριος του Δουκάτου του Λάνκαστερ, μία θέση που συνεπαγόταν τον διοικητικό και δικαστικό έλεγχο ενός μεγάλου μέρους της βόρειας Αγγλίας.
Παράλληλα με την πολιτική καριέρα του, ο Μορ ασχολήθηκε και με τη συγγραφή, και μάλιστα υπήρξε πολυγραφότατος. Η «Ουτοπία» (1515) είναι το πιο γνωστό από τα έργα του κι ένα από τα πλέον συζητημένα κείμενα μέχρι σήμερα, καθώς ανοίγει μονοπάτια σκέψης διαχρονικά, που συνδέουν το παρελθόν με το μέλλον και επιχειρούν να αγγίξουν τα προβλήματα των εκάστοτε κοινωνιών. Ο τίτλος του είναι ένα λογοπαίγνιο με ελληνικές ρίζες (ου-τόπος, ένας τόπος που δεν υπάρχει).
Στο βιβλίο του αυτό, ο Μορ αντιπαραβάλει την εριστική κοινωνική ζωή των χριστιανο-ευρωπαϊκών κρατών με την τέλεια δομημένη κοινωνία ενός φανταστικού μη χριστιανικού νησιού. Περιγράφει μια κοινωνία που υφίσταται με γνώμονα την αδελφοσύνη μεταξύ των ανθρώπων και την απάλειψη της εκμετάλλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο. Εκεί, ατομική ιδιοκτησία δεν υπάρχει, μιας και αυτή είναι η ρίζα όλων των κακών. Πολλοί μελετητές έχουν επισημάνει ότι το ιδανικό κομουνιστικό κράτος που οραματίστηκε αργότερα ο Καρλ Μαρξ μοιάζει πάρα πολύ με την Ουτοπία του Τόμας Μορ.
Παρότι ο Μορ υπήρξε υποδειγματικός στην εκτέλεση των καθηκόντων του, η πτώση ήλθε σύντομα. Το 1532 παραιτήθηκε του αξιώματός του, επικαλούμενος λόγους υγείας. Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος ήταν πιθανότατα η διαφωνία του με τη στάση του Ερρίκου έναντι της Εκκλησίας. Τον Ιούνιο του 1533 αρνήθηκε να παραβρεθεί στη στέψη της Άννας Μπολέιν, γεγονός που εξόργισε τον βασιλιά. Την επόμενη χρονιά κατηγορήθηκε ως συνεργός της Ελίζαμπεθ Μπάρτον, μιας καλόγριας που αντιτάχθηκε στο «διαζύγιο» του Ερρίκου με τη Ρώμη. Είχε, όμως, τη στήριξη της Βουλής των Λόρδων και αθωώθηκε.
Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου κλήθηκε να παρουσιαστεί ενώπιον μιας επιτροπής και να ορκιστεί πίστη και υποταγή στο βασιλικό ζεύγος. Παρότι αναγνώρισε την Μπολέιν ως βασίλισσα, αρνήθηκε να πάρει τον όρκο, καθώς διαφωνούσε με την αποκήρυξη του Πάπα και την ανακήρυξη του Ερρίκου ως επικεφαλής της Εκκλησίας της Αγγλίας. Πέντε ημέρες αργότερα φυλακίστηκε και την 1η Ιουλίου του 1535 οδηγήθηκε σε δίκη. Κρίθηκε ένοχος για εσχάτη προδοσία και αποκεφαλίστηκε στις 6 Ιουλίου. Τα τελευταία λόγια του ήταν: «Καλός υπηρέτης του βασιλιά, πρωτίστως όμως του Θεού». Το 1886 οσιοποιήθηκε από την Καθολική Εκκλησία και το 1935 ανακηρύχθηκε Άγιος από τον Πάπα Πίο ΧΙ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/144#ixzz3f6s5893E

Θέλω να δω τον Πάπα!

Οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, που αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία το 1920, όταν πρωτοανέβηκε στην Αθήνα και είχε μία σκανδαλώδη διαδρομή. Το ομότιτλο τραγούδι ξεχώρισε από την παράσταση, έγινε το σουξέ της χρονιάς και ακούγεται μέχρι σήμερα.
Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης (1883-1950), που αποτελεί έναν από τους πρωτομάστορες της ελληνικής οπερέτας, συνέθεσε το έργο τον Μάρτιο του 1920 σε δικό του λιμπρέτο, που βασίζεται στη φάρσα του γάλλου θεατρικού συγγραφέα Μορίς Ενεκέν «Οικιακές χαρές» (1894). Πρωταγωνιστές του έργου είναι ένα νεόνυμφο αστικό ζευγάρι: η Άννα και ο Ανδριανός. Κατά τη διάρκεια του γαμήλιου ταξιδιού τους στη Ρώμη, η Άννα εκφράζει την επιθυμία να επισκεφθεί το Βατικανό και να δει από κοντά τον Ποντίφικα! Καθώς ο σύζυγος αρνείται να ενδώσει, το ζευγάρι διακόπτει τον μήνα του μέλιτος κι επιστρέφει. Ακούγοντας τις συμβουλές της μητέρας της, η Άννα οδηγεί τα πράγματα στα άκρα. Όταν, όμως, βλέπει ότι κινδυνεύει να διαλύσει τον γάμο της, αλλάζει συμπεριφορά και... ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Το έργο πρωτοπαρουσιάσθηκε στις 6 Ιουλίου 1920 από τον θίασο οπερέτας του κωμικού Γιάννη Παπαϊωάννου (1873-1931) στο ομώνυμο θέατρο της οδού Πατησίων 27 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το ομότιτλο τραγούδι αγαπήθηκε από τον κόσμο κι έγινε το σουξέ της χρονιάς. Προκάλεσε, όμως, και την αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία διαμαρτυρήθηκε για τη διακωμώδηση του προκαθημένου της.
Και σαν μην έφτανε αυτό, το ομότιτλο τραγούδι έγινε αφορμή ενός φόνου μπροστά από την Καθολική Εκκλησία του Πειραιά στις 11 Δεκεμβρίου 1921. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, τα επόμενα χρόνια το έργο παίχθηκε με άλλους τίτλους, όπως «Νυφικό κρεβάτι» ή «Ταξίδι του μέλιτος», ενώ στην επιθυμία της πρωταγωνίστριας Άννας, που αποτελεί την εκκίνηση της πλοκής, ο Πάπας αντικαταστάθηκε από τον Πουτσίνι.
Η οπερέτα «Θέλω να δω τον Πάπα!» ανέβηκε για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 14 Φεβρουαρίου 2015, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/944#ixzz3f6sKbmC0

Η φιέστα του Αγίου Φερμίν

56
0

Η βασκική πόλη Παμπλόνα γιορτάζει κάθε χρόνο από τις 6 έως τις 14 Ιουλίου τον προστάτη της Άγιο Φερμίν. Προς τιμή του, εδώ και περίπου 1000 χρόνια, στήνεται ένα μεγάλο πανηγύρι, με κυριότερη εκδήλωση το πασίγνωστο πλέον Κυνηγητό των Ταύρων (Encierro στα ισπανικά), μία παγανιστική τελετουργία, που προσελκύει χιλιάδες τουρίστες απ' όλο τον κόσμο.
Κάθε πρωί, ακριβώς στις 8, η αδρεναλίνη ανεβαίνει στο κατακόρυφο για όσους και όσες αψηφούν τον κίνδυνο. Οι τολμηροί μπαίνουν μπροστά, ακολουθούμενοι από τους αφηνιασμένους ταύρους, για να διανύσουν μία απόσταση 825 μέτρων στα καλντερίμια της παλιάς πόλης της Παμπλόνας. Όποιος έλθει σε στενή επαφή με ταύρο και διασωθεί λέγεται ότι έχει τη χάρη του Αγίου Φερμίν.
Το σύνθημα δίδεται με την εκτόξευση ενός πυροτεχνήματος και το έθιμο απαιτεί για τους συμμετέχοντες λευκή ενδυμασία, κόκκινο μαντήλι στο λαιμό και κόκκινο φουλάρι στη μέση. Προτού ξεκινήσουν, ζητούν την προστασία του Αγίου, ψάλλοντας τρεις φορές: «Άγιε Φερμίν, ζητάμε από εσένα τον προστάτη μας, να μας καθοδηγήσεις σ' αυτή τη δοκιμασία και να μας δώσεις την ευλογία σου». Το σπορ είναι επικίνδυνο και τα ατυχήματα συχνά, κυρίως ανάμεσα στους αμύητους τουρίστες. Από το 1924, 14 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και 200 έχουν τραυματιστεί σοβαρά.
Κατά τη διάρκεια της φιέστας προς τιμήν του Αγίου Φερμίν, η σαγκρία ρέει άφθονη και η Παμπλόνα δεν κοιμάται. Οι ντόπιοι και οι χιλιάδες ξένοι τουρίστες διασκεδάζουν μέχρι πρωίας στους δρόμους και τα πάρκα της πόλης. Τα φώτα της γιορτής χαμηλώνουν τα μεσάνυχτα της 14ης Ιουλίου με το άναμμα κεριών στην Πλατεία Κονσιστοριάλ. Κάποιοι από τους λάτρεις της γιορτής συνεχίζουν και την επόμενη μέρα. Στις 8 το πρωί της 15ης Ιουλίου βρίσκονται στην αφετηρία για να τρέξουν για τελευταία φορά. Αντί για τους ταύρους έχουν να συναγωνισθούν τα λεωφορεία της γραμμής, που εκτελούν και πάλι τα δρομολόγιά τους στα γραφικά καλντερίμια της παλιάς πόλης της Παμπλόνας.
Ο καλύτερος διαφημιστής του «Κυνηγητού των Ταύρων» υπήρξε ο σπουδαίος αμερικανός συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Το μυθιστόρημά του Ο ήλιος ανατέλλει ξανά (εκδόσεις Printa στα ελληνικά), που κυκλοφόρησε το 1926, εκτυλίσσεται στο μεγαλύτερο μέρος του κατά τη διάρκεια της φιέστας του Αγίου Φερμίν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/166#ixzz3f6sbHRQ2

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Γυναικών

20
0

Η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη σε επίπεδο εθνικών ομάδων γυναικών, που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια υπό την αιγίδα της FIFA.
Ήταν μία ιδέα του 7ου προέδρου της FIFA Ζοάο Χαβελάνζε (1974-1998), που υλοποιήθηκε το 1991 με τη διεξαγωγή του Α' Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών στην Κίνα. Συμμετείχαν 12 ομάδες, με νικήτρια την ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Από το 1999 οι ομάδες της τελικής φάσης αυξήθηκαν σε 16 και από τη φετινή διοργάνωση στα γήπεδα του Καναδά (6 Ιουνίου - 5 Ιουλίου 2015) σε 24. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλες οι εθνικές ομάδες των χωρών - μελών της FIFA, οι οποίες δίνουν σειρά προκριματικών αγώνων για να περάσουν στην τελική φάση και να διεκδικήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο.
Μεγάλες δυνάμεις του γυναικείου ποδοσφαίρου είναι η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Σουηδία και η Νορβηγία. Στην Ελλάδα και την Κύπρο το γυναικείο ποδόσφαιρο βρίσκεται σε εμβρυακή κατάσταση. Η Εθνική Ελλάδας (68η στην κατάταξη της FIFA) συμμετέχει ανελλιπώς στις προκριματικές φάσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων από το 1995 χωρίς κάτι το αξιοσημείωτο, ενώ η Εθνική Κύπρου (104η στην κατάταξη της FIFA) δεν έχει καμία συμμετοχή σε προκριματική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πάντως, στη φετινή διοργάνωση του Καναδά το ελληνικό ποδόσφαιρο θα εκπροσωπηθεί από τις διαιτητίνες Θάλεια Μήτση (Ελλάδα), Χρυσούλα Κουρομπύλια (Ελλάδα) και Αγγέλα Κυριάκου (Κύπρος).

Αξιοσημείωτα γεγονότα

• Μόλις έβαλε το νικητήριο πέναλτι κόντρα στην Κίνα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1999, η αμερικανίδα αμυντικός Μπράντι Τσαστέιν έβγαλε τη φανέλα της και την ανέμιζε όπως οι άνδρες συνάδελφοί της, θέτοντας σε κοινή θέα τον στηθόθεσμο και το καλογραμμωμένο σώμα της. Τελικά γονάτισε, ουρλιάζοντας από χαρά. Η φωτογραφία με τον «ανδρικό» πανηγυρισμό της δημοσιεύτηκε στα μεγαλύτερα έντυπα του κόσμου και έκτοτε θεωρείται κλασική.
• Τον τελικό ΗΠΑ - Κίνας το 1999 στο Ρόουζ Μπόουλ της Πασαντίνα παρακολούθησαν 90.185 θεατές, ρεκόρ για γυναικείο αθλητικό γεγονός.
• Η διοργάνωση του 2003, που επρόκειτο να γίνει στην Κίνα, διεξήχθη τελικά στις ΗΠΑ, λόγω της επιδημίας της άτυπης πνευμονίας (SARS), που έπληττε την ασιατική χώρα. Ως αντιστάθμισμα προκρίθηκε άνευ αγώνων στην τελική φάση του 2003 και της ανατέθηκε από τη FIFA η διοργάνωση του 2007.

Διοργανώσεις

A/A
Έτος
Διοργανώτρια
Νικήτρια
1
1991
Κίνα
ΗΠΑ
2
1995
Σουηδία
Νορβηγία
3
1999
ΗΠΑ
ΗΠΑ
4
2003
ΗΠΑ
Γερμανία
5
2007
Κίνα
Γερμανία
6
2011
Γερμανία
Ιαπωνία
7
2015
Καναδάς
ΗΠΑ

Κατακτήσεις

Χώρα
Κατακτήσεις
Έτος
ΗΠΑ
3
1991, 1999, 2015
Γερμανία
2
2003, 2007
Νορβηγία
1
1995
Ιαπωνία
1
2011

Κορυφαίες Σκόρερ

A/A
Όνομα
Χώρα
Διοργανώσεις
Γκολ
1
Μάρτα
Βραζιλία
4
15
2
Μπίργκιτ Πριντς
Γερμανία
5
14
3
Άμπι Γουάμπαχ
ΗΠΑ
4
14
4
Μισέλ Έικερς
ΗΠΑ
3
12
5
Σουν Γουέν
Κίνα
4
11
6
Μπετίνα Βίγκμαν
Γερμανία
4
11
7
Αν Αρόνες
Νορβηγία
2
10
8
Χάιντι Μορ
Γερμανία
2
10
9
Λίντα Μένταλεν
Νορβηγία
3
9
10
Χέγκε Ρίιζε
Νορβηγία
4
9
11
Κριστίν Σινκλέρ
Καναδάς
4
9
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/937#ixzz3f6tEg1wX

Μπιλ Χάλεϊ
1925 – 1981

113
0

Ήταν ένας από τους ανθρώπους, που έκαναν το Rock and Roll παγκόσμια μουσική γλώσσα. Ο Μπιλ Χάλεϊ (Bill Halley) γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1925 και το πλήρες όνομά του ήταν Γουίλιαμ Τζον Κλίφτον Χάλεϊ. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στη μουσική, σε ηλικία 21 ετών, το 1946, με το συγκρότημα της κάντρι Down Homers. Μετά από αρκετές αποτυχίες στη δισκογραφία, αποφάσισε να δουλέψει ως περιοδεύον μουσικός και DJ.
Το 1953 δημιούργησε το δικό του συγκρότημα, τους Κομήτες (The Comets). Την ίδια χρονιά γράφτηκε γι' αυτόν το θρυλικό κομμάτι Rock Around the Clock. Το ηχογράφησε ένα χρόνο αργότερα, χωρίς όμως να κάνει ιδιαίτερη αίσθηση. Το 1955 το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο soundtrack της ταινίας Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακα και «απογειώθηκε».
Η τεράστια επιτυχία της ταινίας ήταν η αφορμή για να έρθει το μεγάλο λευκό ακροατήριο σε επαφή με το Rock and Roll και να ανοίξουν οι πόρτες σε καλλιτέχνες όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο οποίος θα επισκιάσει τελικά τον Μπιλ Χάλεϊ.
Στο υπόλοιπο της καριέρας του, ο Χάλεϊ συνέχισε να γνωρίζει κάποια επιτυχία, κυρίως στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη. Μεγάλες επιτυχίες έγιναν ακόμα δύο τραγούδια του, το Shake, Rattle & Roll και See you later alligator.
Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου του 1981.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/82#ixzz3f6tehsRo

Αζίζ Νεσίν

1915 – 1995

576
0

Τούρκος σατιρικός συγγραφέας και πολιτικός ακτιβιστής. Ένας από τους πιο γνωστούς λογοτέχνες της Τουρκίας διεθνώς κι ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της γειτονικής χώρας.
Γεννήθηκε ως Μαχμούτ Νουσρέτ Νεσίν στη νήσο Χάλκη της Κωνσταντινούπολης στις 20 Δεκεμβρίου 1915. Αζίζ ήταν το όνομα του πατέρα του, που τον έχασε σε μικρή ηλικία. Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο και στα 19 του αποφάσισε να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα. Εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων της Τουρκίας και το 1939 ονομάσθηκε ανθυπολοχαγός πεζικού. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1944, δημοσιεύοντας ποιήματα και διηγήματα στη λογοτεχνική σελίδα της εφημερίδας «Μιλιέτ». Ένα χρόνο αργότερα αποτάχθηκε από το στρατό για τις αριστερές του πεποιθήσεις.
Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην άνοιξε μπακάλικο, αλλά γρήγορα αποφάσισε ότι του ταίριαζε καλύτερα η δημοσιογραφία. Δούλεψε ως διορθωτής και συντάκτης ύλης σε εφημερίδες, ενώ τις απόψεις και τις ιδέες του διοχέτευσε στα διάφορα σατιρικά περιοδικά και εφημερίδες, που εξέδωσε μαζί με τον συνάδελφό του Σαμπαχατίν Αλί. Η κοινωνική και πολιτική κριτική που ασκούσε από τα έντυπά του, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της λογοκρισίας και του εισαγγελέα. Το 1947 φυλακίστηκε επί δεκάμηνο για τις πολιτικές του ιδέες και εξορίστηκε για τέσσερις μήνες. Συνολικά πέρασε πεντέμισι χρόνια στη φυλακή.
Τον Σεπτέμβριο του 1955 συνελήφθη μαζί με άλλους αριστερούς ως υποκινητής του Πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης. Γρήγορα, η κατηγορία κατέπεσε, αφού ήταν φανερό ότι τα «Σεπτεμβριανά», όπως έμειναν στην ιστορία, τα είχαν οργανώσει οι μηχανισμοί της κυβέρνησης Μεντερές. Την προσωπική του μαρτυρία κατέθεσε στο βιβλίο του «Να κρεμαστούν σαν τα τσαμπιά», το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Καστανιώτη».
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ο Νεσίν ήταν από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς στην Τουρκία και από τους λίγους που μπορούσαν να ζήσουν από το πνευματικό τους έργο, που εκτός από σατιρικά πεζογραφήματα περιλάμβανε θεατρικά έργα, ενθυμήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, ποίηση και δοκίμια. Το 1972, με δική του χρηματοδότηση άνοιξε τις πύλες του το Ίδρυμα Νεσίν, που παρείχε τροφή, στέγη και εκπαίδευση σε ορφανά.
Τη δεκαετία του '80, όταν την Τουρκία κυβερνούσε η χούντα του στρατηγού Εβρέν, ο Νεσίν ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας και ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη γνωστή «Επιστολή των Διανοουμένων» («Aydünlar Dilekçeci»), που ασκούσε κριτική στο καθεστώς και ζητούσε την επαναφορά της Δημοκρατίας. Ακολούθησε φυσικά δίκη και καταδίκη.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αφιερώθηκε στη μάχη κατά του θρησκευτικού φανατισμού και αναδείχθηκε ένας από τους ασυμβίβαστους επικριτές του Ισλάμ. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 άρχισε να μεταφράζει τους «Σατανικούς Στίχους» του Σαλμάν Ρούσντι, που ήταν καταδικασμένος σε θάνατο για το βιβλίο του αυτό από ισλαμικό φετφά για προσβολή του Προφήτη Μωάμεθ. Ο Νεσίν έγινε στόχος των ισλαμιστών στην Τουρκία και επικυρήχθηκε από έναν επιχειρηματία με το ποσό των 100.000 δολαρίων.
Στις 2 Ιουλίου 1993, ενώ παρακολουθούσε μια πολιτιστική εκδήλωση των Αλεβιτών στην πόλη Σιβάς (Σεβάστεια), ένα εξαγριωμένο πλήθος φανατικών μουσουλμάνων πολιόρκησε το ξενοδοχείο και στη συνέχεια το πυρπόλησε. Ο Αζίζ Νεσίν επέζησε, αλλά 37 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η κυβέρνηση κατηγόρησε δια στόματος της πρωθυπουργού Τανσού Τσιλέρ τον ίδιο τον Νεσίν, επειδή είχε «προκαλέσει το πλήθος».
Ο Αζίζ Νεσίν με πολλά προβλήματα υγείας άφησε την τελευταία του πνοή στις 6 Ιουλίου 1995. Υπέστη καρδιακή προσβολή την ώρα που υπέγραφε βιβλία του σε βιβλιοπωλείο της Σμύρνης. Ο Αζίζ Νεσίν είναι ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του κριτικού ρεαλισμού στα τουρκικά γράμματα. Στην πολιτική και κοινωνική του σάτιρα στηλιτεύει τα τρωτά της τουρκικής κοινωνίας, που δεν είναι και λίγα. Αγαπημένοι του ήρωες είναι οι άνθρωποι του λαού, εργαζόμενοι και άνεργοι.
Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις στην Τουρκία και το εξωτερικό. Το 1991 ήλθε στην Αθήνα για να παραλάβει το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Αμπντί Ιπεκτσί». Έργα του έχουν μεταφραστεί σε τριάντα γλώσσες και στα ελληνικά. Το πιο γνωστό είναι ο «Καφές και η Δημοκρατία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Θεμέλιο».
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/269#ixzz3f6tvBDjK

Αιγυπτιακό Εμβατήριο

28
0

Σύνθεση του Γιόχαν Στράους υιού, που φέρει τον αριθμό 335 στην εργογραφία του βασιλιά του βαλς. Ο πρωτότυπος τίτλος στα γερμανικά είναι Ägyptischer Marsch.
Στις 17 Νοεμβρίου 1869 έγιναν τα επίσημα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου. Ο νέος αυτός θαλάσσιος δρόμος, που άλλαξε την όψη του παγκοσμίου εμπορίου, προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον. Ο Γιόχαν Στράους έγραψε για την περίσταση ένα εμβατήριο, που το παρουσίασε για πρώτη φορά στις 6 Ιουλίου 1869 στο Παβλόφσκ της Ρωσίας, στις καθιερωμένες καλοκαιρινές του συναυλίες.
Οι συμπατριώτες του στη Βιέννη το άκουσαν για πρώτη φορά στις 26 Δεκεμβρίου 1869, ως τμήμα της θεατρικής παράστασης του Άντον Μπίτνερ Στην Αίγυπτο (Nach Ägypten). Το κομμάτι έχει αραβικό άρωμα και περιλαμβάνει χορωδιακό μέρος (βασισμένο στο λα, λα), σπάνιο για ορχηστρικό έργο του Γιόχαν Στράους υιού.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/643#ixzz3f6uFGVsU

Ο αείμνηστος  Θανάσης Ι. Μποβιάτσης , γιός  του  Ι.Νποβιάτση , Σαμαρόγιαννου , σε  .. “ σαμαρο..ντελίβερι “ . Φωτογραφία  βγαλμένη  στο  Αλωνάκι  , μάλλον  στη  δεκαετία  του  ‘60 . Ο  άτυχος  Θανάσης  έφυγε  νωρίς  σε  αυτοκινητικό  δυστύχημα  στην  Αθήνα .
Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΊΚΙ

Τρίτη
7/7
03:00

20°C
68%

3 Μπφ B
16 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ



09:00

23°C
48%

2 Μπφ B
9 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ



15:00

31°C
30%

3 Μπφ NA
16 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ

21:00

26°C
45%

2 Μπφ N
9 Km/h


ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
ΖΑ


ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ..
“ ΜΕΤΑ  ΤΟ..ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ “ ..
  Με  χαμηλή , μάλλον  συμμετοχή , 46% και 54% αποχή , έγινε  το  δημοψήφισμα  στη  ΔΕ Λιδορικίου ,  ήρεμα  , όμορφα  και ..απλά και  ήρθαν  τα  παρακάτω  αποτελέσματα , με  το  ΝΑΙ να  έχει  10% περισσότερες  ψήφους , κάτι  ίσως  αναμενόμενο ..
Εγγεγραμμένοι              4.458
Ψηφίσαντες   2.052
ΟΧΙ 855 ( 45,17 % )
ΝΑΙ 1.038 ( 54,83% )
Άκυρα   142 ( 6,92% )
Λευκά   17 ( 0,83% )
   Χωρίς  να  είμαστε  ειδικοί , πιστεύουμε  πως  κάποιοι , ίσως  και  πολλοί , από  αυτούς  που  είχαν υπερβατικά ψηφίσει  ΣΥΡΙΖΑ  στις  εκλογές , μάλλον  επέστρεψαν στην ..” εστία  “ τους , κάτι  βέβαια  που  ήταν  αναμενόμενο αφού  πολλοί  από  αυτούς  δεν  είχαν  ψηφίσει  ΣΥΡΙΖA αλλά  Κωστοπαναγιώτου ..
  Τέλος  καλό  λοιπόν , ΟΛΑ  ΚΑΛΑ , μόνο  που στο  εξής χρειάζεται  σοβαρότητα και  δουλειά  , γιατί  οι..” ΛΥΚΟΙ “ μας  ΤΗΝ  ΈΧΟΥΝ  ΣΤΗΜΈΝΗ …
    Εκείνο  όμως  που  λείπει  απ’ το  Λιδορίκι , και  τα  γύρω  χωριά , είναι  μια  ΝΕΑ  ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΉ ΠΑΡΑΤΑΞΗ , ΠΟΥ  ΝΑ  ΜΠΟΡΕΣΕΙ  ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ  ΤΟΝ  ΤΟΠΟ ΜΑΣ , ΑΦΟΥ  Η  ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ..κατά  την  Ώρα  της  Φωκίδας  είναι…ΤΟΥΡΙΣΤEΣ ή ΜΑΛΛΟΝ ..ΤΟΥΡ ΟΠΕΡΕΪΤΟΡ  …ΤΟΥΡΙΣΤΟ..ΑΤΖΈΝΤΗΔΣ  ΔΗΛΑΔΗ 



Το  υπέροχο  σκίτσαο  είναι  παρμένο  απ' την  εφημερίδα  Ώρα  της Φωκίδας ..
Καλό  σας  απόγευμα
Απ’το  “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη ….Κ.Κ.-