Λιδωρίκι: ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

15.7.15

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

Η Πλέσιβα καθρεφτίζεται στη γαληνεμένη λίμνη …

Καλησπέρα Λιδορικιώτες …
ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:13
Δύση Ήλιου: 20:48
Νέα Σελήνη

Αλμανάκ Βασική Έκδοση
15 Ιουλίου

Γιορτάζουν: Βλαδίμηρος, Βλαδιμήρα, Ιουλίττα, Κήρυκος.

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!
Η πλήρης έκδοση της ημερομηνίας αυτής περιλαμβάνει 111 Γεγονότα, 36 Γεννήσεις και 16 Θανάτους.
Για να δείτε την πλήρη έκδοση ή να ενεργοποιήσετε τα φίλτρα θα πρέπει πρώτα να συνδεθείτε. Δεν είστε ακόμα συνδρομητής; Μάθετε περισσότερα!
H Πλήρης Έκδοση διατίθεται και ως eBook στο Κατάστημα! Αγορά
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1892

Φοιτητικές ταραχές ξεσπούν στην Αθήνα, λόγω της επιβολής διδάκτρων στο Πανεπιστήμιο από την κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη.
1916

Ιδρύεται στο Σιάτλ από τον 35χρονοΓουίλιαμ Μπόινγκ, με μετοχικό κεφάλαιο 100.000 δολαρίων, η Pacific Aero Products, που θα γράψει την ιστορία της αεροναυπηγικής. Χρόνια αργότερα θα μετονομασθεί σε Boeing.
1965

Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος εξαναγκάζει σε παραίτηση τον πρωθυπουργόΓεώργιο Παπανδρέου. Την ίδια ημέρα ορκίζεται η κυβέρνηση Γεώργιου Αθανασιάδη - Νόβα, η πρώτη κυβέρνηση των «αποστατών». («Ιουλιανά»)
1965

Η ελληνική κυβέρνηση καταργεί το μονοπώλιο μπύρας στην Ελλάδα που είχε η FIX από το 1864.
1974

Ξεσπά στην Κύπρο το αιματηρό πραξικόπημα της χούντας των Αθηνώνκατά του προέδρου Μακαρίου. Ο αρχιεπίσκοπος διαφεύγει, ενώ η χούντα διορίζει νέο «πρόεδρο» τον Νίκο Σαμψών.
2006

Αρχίζει τη λειτουργία του o ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης Twitte
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1943

Λουκιανός Κηλαηδόνης, τραγουδοποιός.
1950

Αριάννα Στασινόπουλος - Χάφινγκτον, συγγραφέας, εκδότης (Huffington Post) και κοσμική κυρία στις ΗΠΑ.
1954

Γεώργιος Καμίνης, πανεπιστημιακός και δήμαρχος Αθηναίων.
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1015

Βλαδίμηρος Α’ Σβιατοσλάβιτς, ηγεμόνας των Ρως (Ρώσων) του Κιέβου και ανακηρύχθηκε Άγιος για τις μεγάλες υπηρεσίες που προσέφερε στον χριστιανισμό. (Γεν. 960)
1899

Γεώργιος Αβέρωφ, μεγαλέμπορος καιεθνικός ευεργέτης. (Γεν. 15/8/1818)
1997

Τζιάνι Βερσάτσε, ιταλός σχεδιαστής μόδας. (Γεν. 2/12/1946)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1507#ixzz3fyqxOt4Y

Τα «Ιουλιανά» του 1965 και η «Αποστασία»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου

Στις 15 Ιουλίου 1965 ο λαοπρόβλητος πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο, επειδή θέλησε να αναλάβει ο ίδιος το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αντί του Πέτρου Γαρουφαλιά, εκλεκτού του Παλατιού. Την ίδια ημέρα ορκίστηκε κυβέρνηση από αποσχισθέντα στελέχη του κόμματός του, της Ένωσης Κέντρου, που έμειναν στην ιστορία ως «Αποστάτες». Ακολούθησε μία περίοδος έντονης πολιτικής ανωμαλίας («Αποστασία»), που οδήγησε τελικά στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/947#ixzz3fyr9WxsC

Το Πραξικόπημα κα

τά του Μακαρίου

Ο πρόεδρος - «μαριονέτα» Νίκος Σαμψών
1307
0

Στις 15 Ιουλίου του 1974 η Χούντα των Αθηνών δια των οργάνων της στη Μεγαλόνησο (Εθνική Φρουρά, ΕΛΔΥΚ, ΕΟΚΑ Β') ανατρέπει τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπο Μακάριο και εγκαθιστά κυβέρνηση «μαριονετών» υπό τον δημοσιογράφο Νίκο Σαμψών. Πέντε ημέρα αργότερα, οι Τούρκοι θα εισβάλουν στην Κύπρο...
Οι σχέσεις της ελληνικής χούντας και ιδιαίτερα του ισχυρού άνδρα της ταξιάρχου Δημητρίου Ιωαννίδη με τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο ήταν ιδιαίτερα τεταμένες. Ο Ιωαννίδης πίστευε ότι ο Μακάριος είχε απεμπολήσει την «Ένωση», ήταν φιλοκομμουνιστής και φοβόταν το πνεύμα ανεξαρτησίας του. Από τον Απρίλιο του 1974 εξύφαινε σχέδιο για την ανατροπή του. «Πρέπει να τελειώνουμε με τον Μούσκο» φέρεται να είπε σε συγκέντρωση αξιωματικών στο σπίτι του πρωθυπουργού Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου (Μιχαήλ Μούσκος ήταν το κοσμικό όνομα του Μακαρίου).
Ο Μακάριος είχε προειδοποιηθεί για τα σχέδια του Ιωαννίδη από τον Ευάγγελο Αβέρωφ και άλλους Ελλαδίτες πολιτικούς παράγοντες, αλλά δεν φαίνεται να έδινε ιδιαίτερη σημασία. Τους φόβους τους για το ενδεχόμενο ενός πραξικοπήματος στη μεγαλόνησο είχαν εκφράσει από το εξωτερικό ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Στην Κύπρο, απλώς είχαν ληφθεί έκτακτα μέτρα για την προστασία παραγόντων της δημόσιας ζωής, λόγω και της δραστηριότητας της ΕΟΚΑ Β'.
Η αφορμή για την επιτάχυνση των εξελίξεων δόθηκε την 1η Ιουλίου 1974, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο της Κύπρου αποφάσισε τη μείωση της στρατιωτικής θητείας σε 14 μήνες και του περιορισμού των ελλαδιτών αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς. Την επομένη, 2 Ιουλίου, ο Μακάριος με επιστολή του προς τον Έλληνα ομόλογό του στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση για ανάμιξη στις εναντίον του συνωμοσίες και αξίωνε να ανακληθούν στην Ελλάδα 650 ελλαδίτες αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου.
Στην επιστολή του επισήμαινε στον Γκιζίκη:

…Θλίβομαι κύριε πρόεδρε, διότι ευρέθην εις την ανάγκην να είπω πολλά δυσάρεστα δια να περιγράψω εις αδράς γραμμάς με γλώσσα ωμής ειλικρινείας την από μακρού εν Κύπρω υφιστάμενην κατάστασιν . Τούτο όμως επιβάλλει το εθνικόν συμφέρον , το οποίον έχω πάντοτε γνώμονα όλων των ενεργειών και δεν επιθυμώ διακοπήν της συνεργασίας μου μετά της ελληνικής κυβερνήσεως. Δέον, όμως, να ληφθεί υπόψιν,ότι δεν είμαι διορισμένος νομάρχης ή τοποτηρητής εν Κύπρω της ελληνικής κυβερνήσεως αλλά εκλεγμένος ηγέτης μεγάλου τμήματος του ελληνισμού και απαιτώ ανάλογον προς εμέ συμπεριφοράν του εθνικού κέντρου…

Την ίδια ημέρα, σε σύσκεψη στο γραφείο του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Μπονάνου, με τη συμμετοχή του Ιωαννίδη, αποφασίστηκε ότι το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου θα γινόταν τη Δευτέρα 15 Ιουλίου 1974. Ο Μπονάνος ανέθεσε την αρχηγία του πραξικοπήματος στον ταξίαρχο Μιχαήλ Γεωργίτση, με υπαρχηγό τον καταδρομέα συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κομπόκη. Και οι δύο αξιωματικοί υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά.

Στις 11 Ιουλίου συνήλθε στην Αθήνα το υπουργικό συμβούλιο για να συζητήσει την επιστολή Μακαρίου και αποφασίστηκε να συγκληθεί ευρεία σύσκεψη το Σάββατο 13 Ιουλίου, για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις από την επαπειλούμενη μείωση της στρατιωτικής θητείας στην Κύπρο. Στη σύσκεψη αυτή συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, ο πρωθυπουργός Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Μπονάνος και ο διοικητής της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγος Γεώργιος Ντενίσης (θείος της γνωστής ηθοποιού Μιμής Ντενίση). Η σύσκεψη, που κράτησε μόλις λίγα λεπτά της ώρα έγινε για το θεαθήναι, για να παραπλανηθεί ο στρατηγός Ντενίσης, ο οποίος ήταν αντίθετος σε ενδεχόμενο πραξικόπημα στην Κύπρο και να αφεθεί ελεύθερο το έδαφος στους δύο υφισταμένους του Γεωργίτση και Κομπόκη να δράσουν ανενόχλητοι στο νησί.
Νωρίς το πρωί της Δευτέρας, 15 Ιουλίου 1974, ο Μακάριος πήρε τον δρόμο της επιστροφής στο Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία από την εξοχική του κατοικία στο όρος Τρόοδος, όπου είχε περάσει το Σαββατοκύριακο. Η πομπή του Μακαρίου πέρασε μπροστά από το στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς στην Κοκκινοτριμιθιά, όπου τα τανκς ζέσταιναν ήδη τις μηχανές τους για το επικείμενο πραξικόπημα. Η πομπή του Μακαρίου πέρασε ανενόχλητη από το σημείο εκείνο, χωρίς κάποιο από τα μέλη της συνοδείας του να παρατηρήσει κάτι το ύποπτο.
Στις 8.15 πμ, τα πρώτα τεθωρακισμένα άρχισαν να βγαίνουν από τη βάση τους, με κατεύθυνση το Προεδρικό Μέγαρο. Παράλληλα, μία μοίρα καταδρομών διατάχθηκε να καταλάβει όλα τα επίκαιρα σημεία και τα δημόσια κτίρια. Το πολυαναμενόμενο πραξικόπημα είχε εκδηλωθεί με το σύνθημα «Ο Αλέξανδρος εισήλθε εις το νοσοκομείο».
Την ώρα εκδήλωσης του πραξικοπήματος, ο Μακάριος δεχόταν μια ομάδα ελληνοπαίδων από την Αίγυπτο. Κάποιο από τα παιδιά άκουσε τους πυροβολισμούς, αλλά ο Μακάριος τα καθησύχασε. Όταν τα πυρά πύκνωσαν και το Προεδρικό Μέγαρο άρχισε να κανονιοβολείται από τα τεθωρακισμένα της Εθνικής Φρουράς, ο Μακάριος, αφού προστάτευσε πρώτα τους μικρούς του επισκέπτες, στη συνέχεια διέφυγε από τη μοναδική αφύλακτη δίοδο, που υπήρχε στα δυτικά του Προεδρικού Μεγάρου.

Με τη βοήθεια τριών σωματοφυλάκων του και ντυμένος με πολιτικά ρούχα, ακολούθησε την κοίτη ενός παρακείμενου χειμάρρου και κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες έφθασε στη Μονή Κύκκου. Εκεί, ξεκουράστηκε για λίγο και στη συνέχεια πήρε τον δρόμο για την Πάφο. Το ερώτημα που πλανάται από τότε είναι γιατί οι πραξικοπηματίες δεν απέκλεισαν ολοκληρωτικά το Προεδρικό Μέγαρο, αλλά άφησαν αφύλακτη μία δίοδο, από την οποία διέφυγε ο Μακάριος. Ο συνταγματάρχης Κομπόκης, που είχε το γενικό πρόσταγμα της επίθεσης, ισχυρίζεται ότι είχε εντολές να αφήσει ελεύθερη μία δίοδο για τη διαφυγή του Μακαρίου, ενώ ο επικεφαλής του πραξικοπήματος ταξίαρχος Γεωργίτσης επικαλέστηκε την έλλειψη δυνάμεων.
Μέχρι το μεσημέρι, οι πραξικοπηματίες είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους σχεδόν ολόκληρη τη Λευκωσία, παρά την αντίδραση των πολιτοφυλάκων της ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσαρίδη και του Εφεδρικού Στρατού, που αποτελούνταν αποκλειστικά από Ελληνοκυπρίους. Αμέσως άρχισαν να αναζητούν το πρόσωπο που θα αναλάμβανε την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βολιδοσκοπήθηκαν τρεις ανώτατοι δικαστικοί και ο Γλαύκος Κληρίδης, οι οποίοι αρνήθηκαν. Τελικά, ο Γεωργίτσης κατέληξε στον δημοσιογράφο και παλαιό αγωνιστή της ΕΟΚΑ Νίκο Σαμψών, μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες στην ιστορία του Κύπρου. Όταν το πληροφορήθηκε ο Ιωαννίδης φέρεται να είπε με αγανάκτηση: «500.000 Έλληνες υπάρχουν στην Κύπρο, αυτόν βρήκατε να κάνετε πρόεδρο».
Κι ενώ οι πραξικοπηματίες θεωρούσαν τον Μακάριο νεκρό και το ανακοίνωναν συνεχώς μέσω του ΡΙΚ, αυτός ήταν ζωντανός και απηύθυνε μήνυμα μέσω ενός αυτοσχέδιου ραδιοσταθμού της Πάφου:

Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις, ποιος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος. Είμαι εκείνος, τον οποίο συ εξέλεξες δια να είναι ο ηγέτης σου. Δεν είμαι νεκρός. Είμαι ζωντανός. Και είμαι μαζί σου, συναγωνιστής και σημαιοφόρος εις τον κοινόν αγώνα. Το πραξικόπημα της χούντας απέτυχε. Εγώ ήμουν ο στόχος της και εγώ, εφόσον ζω, η Χούντα εις την Κύπρον δεν θα περάση. Η Χούντα απεφάσισε να καταστρέψη την Κύπρο.Να την διχοτομήση.Αλλά δεν θα το κατορθώση.Πρόβαλε παντοιοτρόπως αντίστασιν εις την Χούντα. Μη φοβηθής. Ενταχθήτε όλοι εις τα νομίμους δυνάμεις του κράτους. Η Χούντα δεν πρέπει να περάση και δεν θα περάση. Νυν υπέρ πάντων ο αγών!

Μέχρι το πρωί της 16ης Ιουλίου όλη η Κύπρος βρισκόταν υπό τον έλεγχο των πραξικοπηματιών. Το τίμημα του πραξικοπήματος ήταν βαρύ. Οι νεκροί από την αδελφοκτόνα διαμάχη έφθασαν τους 450. Ο Μακάριος, αφού διανυκτέρευσε στο στρατόπεδο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στην Πάφο, επιβιβάστηκε σε αγγλικό στρατιωτικό αεροπλάνο και δια μέσου της Μάλτας έφθασε στο Λονδίνο, όπου την επομένη, 17 Ιουλίου, συναντήθηκε με τον Βρετανό πρωθυπουργό Χάρολντ Ουίλσον και τον Υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Κάλαχαν.
Όσον αφορά τις διεθνείς αντιδράσεις για το πραξικόπημα, η Μεγάλη Βρετανία τήρησε επιφυλακτική στάση και συνέστησε «αυτοσυγκράτηση». Οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν την υποστήριξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου και κάλεσαν όλα τα κράτη να πράξουν το ίδιο, ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσιγκερ απέρριψε πρόταση για υποστήριξη του ανατραπέντος καθεστώτος Μακαρίου. Στην Αθήνα, ο Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κυπραίος δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι «αι πρόσφατοι εξελίξεις εν Κύπρω αποτελούν υπόθεσιν ανεξαρτήτου κράτους, μέλους των Ηνωμένων Εθνών».
Οι Τουρκοκύπριοι παρέμειναν απαθείς, καθώς θεώρησαν ότι το πραξικόπημα ήταν καθαρά υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Την ίδια ημέρα με την εκδήλωση του πραξικοπήματος, η Τουρκία έθεσε τις στρατιωτικές δυνάμεις της σε επιφυλακή, γιατί όπως δηλώθηκε ανετράπη η συνταγματική τάξη στο νησί. Στην Άγκυρα συνήλθε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας με αφορμή την κατάσταση στην Κύπρο. Οι στρατιωτικοί διαβεβαίωσαν τον πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετσεβίτ ότι θα είναι έτοιμοι για απόβαση στην Κύπρο μέσα σε πέντε ημέρες.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/645#ixzz3fyrWQnFb

Γεώργιος Αβέρωφ

1818 – 1899

726
0

Επιχειρηματίας και μέγας εθνικός ευεργέτης. Βλάχικης καταγωγής, γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1818 στο Μέτσοβο. Ήταν ο νεώτερος από τα πέντε αδέλφια της οικογενείας και οι γονείς του τον προόριζαν για δάσκαλο στο εκεί σχολείο. Εκείνος, όμως, πνεύμα ανήσυχο, προτίμησε να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό.
Σε ηλικία 22 ετών μετέβη στο Κάιρο για να εργασθεί κοντά στον αδελφό του, ο οποίος είχε υφασματοπωλείο. Γρήγορα άνοιξε τα δικά του φτερά και αρχικά ασχολήθηκε με τη γεωργία, νοικιάζοντας κτήματα πλησίον του Νείλου. Στη συνέχεια επιδόθηκε στο εμπόριο σίτου στη Ρωσία και το 1866 ίδρυσε εμπορικό και τραπεζιτικό οίκο στην Αλεξάνδρεια.
Ανεδείχθη ταχύτατα ως ένας από τους πλουσιότερους Έλληνες της διασποράς, με περιουσία που ξεπερνούσε τα 100.000.000 δραχμές, όταν η περιουσία του πιο πλούσιου ελλαδίτη δεν ξεπερνούσε το 1.000.000 δραχμές. Οι πρώτες του δωρεές έγιναν προς την ελληνική κοινότητα της Αλεξανδρείας με την ίδρυση γυμνασίου, παρθεναγωγείου και νοσοκομείου. Ακολούθως, μερίμνησε για την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Μέτσοβο, όπου διέθεσε 1.500.00 δραχμές για κοινωφελή έργα.
Με χρήματα του Γεωργίου Αβέρωφ:

Αποπερατώθηκε το Πολυτεχνείο της Αθήνας. Το αρχικό κεφάλαιο για την ανέγερσή του είχαν διαθέσει οι επίσης Μετσοβίτες μεγαλέμποροι της Αιγύπτου, Στουρνάρας και Τοσίτσας, εξ ου και η ονομασία του Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ).
Χτίστηκαν η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (σημερινά Δικαστήρια της Ευελπίδων) και οι Φυλακές στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας (στο χώρο που σήμερα υψώνεται τα Μέγαρα του Αρείου Πάγου και του Εφετείου).
Ανεγέρθηκαν οι ανδριάντες του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε' και του Ρήγα Φεραίου στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αναναμαρμαρώθηκε το αρχαίο Παναθηναϊκό Στάδιο, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, ένα τεχνικό επίτευγμα για την εποχή του.

Ο Αβέρωφ υπήρξε οπαδός του Χαρίλαου Τρικούπη, καθώς πίστευε στην εκσυγχρονιστική προσπάθεια του Μεσολογγίτη πολιτικού. Πίστευε ότι αν κυβερνούσε ο Τρικούπης θα είχε αποφευχθεί η εθνική ταπείνωση του 1897 και η πτώχευση της χώρας.
Ο Γεώργιος Αβέρωφ πέθανε στις 15 Ιουλίου 1899 στο Ράμλεχ της Αλεξάνδρειας και ο τάφος του βρίσκεται στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Άφησε περιουσία που υπολογίσθηκε σε 31.000.000 δραχμές. Από το κληροδότημά του για κοινωφελείς σκοπούς διατέθηκαν σε χρυσές ελληνικές δραχμές:

2.500.000 (300.000 λίρες Αγγλίας) υπέρ του Ταμείου του Εθνικού Στόλου για τη ναυπήγηση πολεμικού πλοίου που θα έφερε το όνομά του. Πρόκειται για το θωρηκτό «Αβέρωφ», που κυριάρχησε στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.
1.500.000 υπέρ της ελληνικής κοινότητας της Αλεξανδρείας.
500.000 για την ίδρυση Γεωργικής Σχολής στη Λάρισα.
500.000 υπέρ του Ε.Μ.Π.
500.000 υπέρ του Ωδείου Αθηνών.
900.000 υπέρ της κοινότητας Μετσόβου.
1.000.000 για την αποπεράτωση του Παναθηναϊκού Σταδίου.

Ο Γεώργιος Αβέρωφ διέθετε πρακτικό νου, που αναπλήρωνε την έλλειψη μόρφωσης. Αγαπούσε ειλικρινά την πατρίδα του και αυτός ήταν ο λόγος των δωρεών του και όχι οποιαδήποτε σκέψη επίδειξης. Το ελληνικό κράτος, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον εθνικό τούτο άνδρα, έστησε τον ανδριάντα του προ του Παναθηναϊκού Σταδίου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/277#ixzz3fysiCzNu

Άγιος Βλαδίμηρος

960 – 1015

80
0

Ο Βλαδίμηρος Α’ Σβιατοσλάβιτς υπήρξε ηγεμόνας των Ρως (Ρώσων) του Κιέβου και ανακηρύχθηκε Άγιος για τις μεγάλες υπηρεσίες που προσέφερε στον χριστιανισμό. Η μνήμη του τιμάται στις 15 Ιουλίου.
Γεννήθηκε το 960 και ήταν γιος του ηγεμόνα του Κιέβου Σβιατοσλάβου και εγγονός της Όλγας, της πρώτης ρωσίδας που έγινε χριστιανή. Αφού εκθρόνισε τον αδελφό του Γιαροσλάβο, αναδείχθηκε σε ηγεμόνα του Κιέβου και προσπάθησε να τονώσει την ενότητα της επικράτειάς του με την ενίσχυση της πατροπαράδοτης σλαβικής ειδωλολατρίας. Όμως, η ταχύτατη ανάπτυξη των βυζαντινο-ρωσικών σχέσεων επέσπευσαν τη μεταστροφή του Βλαδίμηρου και του λαού του στον χριστιανισμό.
Οι σχέσεις του με το Βυζάντιο έγιναν στενότερες, όταν του ζητήθηκε βοήθεια από τον αυτοκράτορα Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο για την καταστολή των εξεγέρσεων των στρατηγών Βάρδα Σκληρού (976 - 979) και Βάρδα Φωκά (989). Ο Βλαδίμηρος ανταποκρίθηκε, αλλά ζήτησε ως σύζυγο την αδελφή του αυτοκράτορα, Άννα Πορφυρογέννητη. Η πριγκίπισσα αρνήθηκε αρχικά, επειδή ο Βλαδίμηρος για τους Βυζαντινούς ήταν βάρβαρος, αλλά στο τέλος πείστηκε να τον παντρευτεί, όταν ο ρώσος ηγεμόνας βαπτίστηκε χριστιανός.
Μετά τον γάμο του με την Άννα και την επάνοδό του στο Κίεβο, ο Βλαδίμηρος υποχρέωσε όλους τους υπηκόους του να γίνουν χριστιανοί και να βαπτιστούν στον ποταμό Δνείπερο από βυζαντινούς ιεραποστόλους. Ο Βλαδίμηρος πέθανε το 1015, αφού είχε κληροδοτήσει στους διαδόχους του ένα οργανωμένο κράτος με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Η μαζική μεταστροφή των Ρως (Ρώσων) στον χριστιανισμό ήταν ο βασικός λόγος, που η Εκκλησία ανακήρυξε τον Βλαδίμηρο, Άγιο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/876#ixzz3fyszzIr5

Ο Χορός της Αρκούδας

21
0

Τετράλεπτη πόλκα του Γιόχαν Στράους υιού, που φέρει το αριθμό 134 στην εργογραφία του «βασιλιά του βαλς».
Στις 15 Ιουλίου 1853 ο Στράους διασκέδασε το κοινό του «Λαϊκού Κήπου» της Βιέννης, με το νέο του έργο Ο Χορός της Αρκούδας (Tanzi Bäri). Το σύντομο αυτό ευχάριστο κομμάτι μιμείται τις κινήσεις του ζώου που χορεύει υπό τις εντολές του αρκουδιάρη. Ο συνθέτης επιτρέπει στην αρκούδα μερικούς γρυλισμούς, που αποδίδονται μουσικά από τα τρομπόνια.
Το έργο είναι αφιερωμένο στην κοντέσα Γιούλια Μπατιάνι, επίλεκτο μέλος της αριστοκρατίας στην Αυστρο-Ουγγαρία του 19ου αιώνα, η οποία φέρεται να είχε εμπλακεί σε ουκ ολίγα ερωτικά σκάνδαλα. Μια δυναμική γυναίκα, η οποία μεταχειριζόταν τους άνδρες, όπως ο αρκουδιάρης την αρκούδα του.

Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/375#ixzz3fytlauWX