Ο Κ.ΚΑΨΑΛΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ : " ΣΤΟ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΙΪΚΟ ΤΑΒΕΡΝΙΟ ..."

ΣΤΟ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΙΪΚΟ ..ΤΑΒΕΡΝΙΟ  ..

Ο γέρο Θάνος ο Σκατής ,κι ο Παναγής ο Σκράπας,

γερονταδέρφια εργατικά ,μοχθοχαρακωμένα,

όταν ο ήλιος έγερνε,στον τελειωμό της στράτας,

πέρα στ’απόσκιο, κάμοντας τα βράχια χρυσωμένα,

κινάγαν τον κατήφορο , απ’ τα’ Άι Γιωργιού τ’αλώνι ,

για τ’ς..αγοράς το ταβερνιό , αρχιόντας να νυχτώνει .

                         *********

Στο Κουτσουμπαίϊκο μαγαζί , πάντα στο ίδιο μέρος ,

καθένας το..στασίδι του , πάντα ‘ χε κρατημένο ,

από παληκαρόπουλο , και τώρα πια ήταν γέρος ,

μα το..σειρίτι κράταγε , χρόνια το..βλογημένο .

                          *********

Ο Τσιαντομήτρος , στο ζερβί , αγνάντια ο Λουταντρέας ,

Παράμερα ο Μπακόϊαννος , κι’αντάμα ο Ταλτονίκος ,

κι’ όσο να καλομαζευτούν , κι’ οι άλλοι της παρέας ,

ξεπαστρευόταν ο μεζές , λες κι’ είχε πέσει ..λύκος ..

                      **********

Παρέκι , στο ξυλόπαγκο , οι αγκλίτσες ποστιασμένες ,

Με τα φεσάκια , κρεμαστά , μαζί με τα καπότια ,

Στης πόρτας τις μαυρόπροκες , που’τανε καρφωμένες ,

Χρόνια και χρόνια , στα γνωστά , τα ίδια κατατόπια .

                        ********

Και σαν η ώρα πέρναγε , κι’ αβγάταινε η παρέα ,

Μαλάμος , με το Καρατζιάν , μαζί κι’ ο Καπποθύμιος ,

Του σωματείου τ’ άλλα παιδιά , με τον Ελλαδαντρέα ,

Με τέτοια παρέα διαλεχτή , πώς να σε.πάρει ..υπνος ..

                         *********

Και να ο..κατρούτσος , πήγαινε , και ‘ρχότανε γιομάτος ,

Αβέρτα τα ..κεράσματα , κι’ η ..φάμπρικα σπουδαία ,

Μ’ένα ποτήρι αδειανό , που φαίνεταν ο..πάτος ,

Καβάντζωνε τον..κράσο της , όλη η παλιοπαρέα ..

                           ************

Παλιά , μα ωραία η ..μηχανή , τη δούλευαν ..ρολόι ,

Χρόνια και χρόνια , από παιδιά βγαλμένοι στο κουρμπέτι ,

Τους μουστερήδες της..νυχτός , τους παίζαν κομπολόϊ

Και μ’ένα φράγκο , μαναχά , βγαίναν σε.. σαλαμέτι .

                          **********

Κι’ αν πάγαινε καλά η δουλειά , και…πέρσευε ανάμα ..

Με του ματιού το..παίξιμο , γινότανε …καβάντζα ,

Κι’ έτσι το άλλο απόγιομα , ήταν απλό το..πράμα ,

Δεν χρειαζόταν ..μετρητό , γιατί γινόταν..σκάντζα..

                             ***********

Παλιά μου τέχνη ..κόσκινο , την παίζανε ωραία ,

Κι’ έτσι περνάγαν οι βραδιές , χειμώνα καλοκαίρι ,

Κι’ από κρασί , δόξα ο..θεός , τη βόλευε η παρέα ,

Χωρίς στη τσέπη του κανείς , ποτέ , να βάζει…χέρι ..

Κωνσταντίνος  Ευθ. Καψάλης 

Λιδορίκι  φθινόπωρο   2007

ΠΟΙΗΤΙΚΗ  ΣΥΛΛΟΓΗ  " ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ  ΣΤΗ  ΖΩΗ "

ΛΙΔΩΡΊΚΙ   2010 

    "  ΣΤΟ  ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΙΪΚΟ  ..ΤΑΒΕΡΝΙΟ..."

                                            www.lidoriki.com