ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ….
Ένα μικρό παραθυράκι , έχω πάντα στην καρδιά μου ανοιχτό,
άμποτε να’ρθει κάποτε η αγάπη, να’ βρει τόπο να περάσει…
χρόνια και..χρόνια , τώρα , τίποτ’ άλλο απ’ τη ζωή μου δεν
ζητώ ,
παρά μονάχα να χτυπήσει μια στιγμή η καρδιά μου , πριν
γεράσει .
Μια ηλιαχτίδα αχνή , στης συννεφιάς το θλιβερό μου το τοπίο
,
μόνο ζητώ, φτωχός , ζητιάνος στης ζωής το γερασμένο πανηγύρι
,
περνούνε μέρες , ώρες , χρόνια σαν κομμάτια από τραγικό
αστείο,
και μου γεμίζουνε σταγόνα τη σταγόνα τ’ αδειανό μου το
ποτήρι .
Οι φίλοι πέρασαν και χάθηκαν , σαν άγνωστα πουλιά
..περαστικά ,
σε άλλους τόπους , σ’ άλλα μέρη τη φωλιά τους για να χτίσουν
,
και εγώ διαγράφω, συνεχώς , απ’ το τεφτέρι της καρδιάς ,
καρτερικά ,
αγάπες κι’ όνειρα , που χάθηκαν απ’ τη ζωή μου
πριν..ανθίσουν .
Ένα μικρό παράθυρο θα υπάρχει στη ζωή μου , πάντοτε , ανοιχτό ,
δίχως να υπάρχει λόγος , δίχως κάτι ,τάχα , να μπορώ να
περιμένω ,
ίσως δεν άφηνα ποτέ μου ,στην καρδιά μου χώρο ..αρκετό ,
να’μπει πουλί , μοναχικό ,
να ζεσταθεί , να νοιώσει ευτυχισμένο…
Λιδορίκι 25 06
07
ΣΥΛΛΟΓΗ :
« ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ
ΣΤΗ ΖΩΗ ..»
Λιδορίκι 2010
ΔΙΑΒΑΖΕΙ ο Κωνσταντίνος Καψάλης
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment