Ακόμη και οι πιο ειλικρινείς τραγουδιστές δεν μπορούν να συμπεριλάβουν στις δηλώσεις τους πολλά από όσα προβλέπει η «συμφωνία κυρίων» με τους μαγαζάτορες, όπως έσοδα από λουλούδια ή διαφήμιση
Οι διευκρινίσεις που έσπευσαν να δώσουν κάποιοι από τους τραγουδιστές πίστας για τα φορολογικά τους, τα οποία βρίσκονται, όπως αποκάλυψαν «ΤΑ ΝΕΑ», στο μικροσκόπιο των ελεγκτικών υπηρεσιών στο υπουργείο Οικονομικών, αποκαλύπτουν (ακούσια) το μέγεθος του «χορού του χρήματος» στην ελληνική - κυρίως αθηναϊκή - νύχτα, αλλά και αποτελούν και μια αφετηρία για να βουτήξει κάποιος σε έναν χώρο που ευδοκιμούσε το διαβόητο μαύρο χρήμα.
Καθώς στα νυχτερινά κέντρα η Ελλάδα και το μαύρο χρήμα της αναστέναζε - και λιγότερο στην ανά την Ελλάδα «συναυλιακή δραστηριότητα» του καλοκαιριού και στις μουσικές σκηνές. Εκεί που οι τραγουδιστές είναι τα βασικά εξαρτήματα μιας ευρωπαραγωγικής και ευρωβόρας μηχανής.
Είναι ενδεικτικό το πολύ μεγάλο ποσόν που δηλώνει καλλιτέχνης - μέσω του εκπροσώπου Τύπου του - ότι πλήρωσε για φόρους από το 2008, που αρχίζει η λίστα του ΣΔΟΕ. Και αν αφορούσαν προσωπικές φορολογικές δηλώσεις, θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως με μια φορολογική κλίμακα της τάξης του 35%-40%, ο συνολικός φόρος θα ήταν σχεδόν τριπλάσιος.
Σημειώνεται ότι οι αμοιβές στα κέντρα ή από τη δισκογραφία και από πνευματικά δικαιώματα δηλώνονταν μέσω εταιρειών και συμψηφίζονταν με έξοδα και άλλα, έχουν το «προνόμιο» να απολαμβάνουν φορολογία της τάξης έως και του 25%.
Πέρα από κάθε μοναδική περίπτωση καλλιτέχνη, ειδικά για τις μεγάλες πίστες, θεωρείται εξαίρεση η δήλωση, έστω και για μια τετραετία, τέτοιων ποσών. Αν όμως πράγματι, όπως υποστηρίζουν γνώστες του χώρου της «νύχτας», τα νυχτοκάματα είναι πολλαπλάσια ακόμη και αυτών, αλλά δεν δηλώνονται ούτε στο τυπικό συμβόλαιο με το νυχτερινό κέντρο ούτε σε άλλο πιο επίσημο έγγραφο, ακόμη και αυτά μπορεί να είναι μια κορυφή ενός μεγάλου παγόβουνου.
Και το καλύτερο; Το νυχτοκάματο έβγαινε από τα κέντρα σε μορφή «τούβλων»! Αρκεί να φανταστεί κάποιος τον όγκο των «τούβλων», συνήθως με πεντακοσάευρα, τα οποία μετρώνται και στοιβάζονται σε ειδικά «θωρακισμένα» δωμάτια των μεγάλων κέντρων, από λογιστές που δουλεύουν και ολονυχτίς. Ειδικά αν θυμηθεί πως μεγάλο όνομα της πίστας και των συναυλιών κατείχε το 2007 το ρεκόρ (εξαίρεση) των 20.000 ευρώ ανά νύχτα, αν και κάποιοι το είχαν θεωρήσει υπερβολικό και κίνηση «θορύβου γύρω από το όνομα» του καλλιτέχνη, κατεβάζοντας το ποσό στο πιο χαμηλό των 15.000 (κάποιες χιλιάδες ευρώ πάνω από τον θεωρούμενο μέσο όρο για τα μεγάλα ονόματα, των 8.000 έως 12.000 ευρώ - ήτοι κάπου 900.000 ευρώ για μία σεζόν μεγάλης πίστας).
Ακόμη και οι πιο ειλικρινείς των καλλιτεχνών πίστας - όπως ίσως και οι πελάτες των κέντρων, ειδικά εκείνοι που σύχναζαν και συχνάζουν στα πρώτα τραπέζια και κάνουν εμφανή και περιλάλητη «ζημιά» σε λουλούδια, σαμπάνιες και άλλα που ορίζουν τα νεοελληνικά έθιμα... πίστας - δεν μπορούν, για απλούς τεχνικούς λόγους, να έχουν συμπεριλάβει πολλά από αυτά που προβλέπει η «συμφωνία κυρίων» με τους μαγαζάτορες. Ητοι:
Τα λουλούδια
Οσο μεγαλύτερη «ζημιά» προκαλεί ο καλλιτέχνης, ειδικά τα πρώτα ονόματα, τόσο μεγαλύτερο «δικαίωμα» έχει σε ποσοστό επί των πωλήσεων φελιζόλ πιάτων με ταλαίπωρα γαρίφαλα που καταλήγουν μαζικά στην πίστα η οποία μετατρέπεται σε λατρευτικό βωμό. Αν σκεφτεί κάποιος ότι κάθε έμφορτο φελιζόλ πιατάκι κοστίζει 15 ευρώ και μια μέτρια «ζημιά» είναι εκατό με διακόσια πιατάκια, το ποσό που διαθέτει κάθε «καλός» πελάτης - λάτρης είναι 1.500 με 3.000 ευρώ. Για τα οποία ούτε ο μαγαζάτορας ούτε η λούλουδου κόβουν καμιά απόδειξη (η μαζική αποστολή λουλουδιών σε τεράστιες νάιλον σακούλες, λένε γνωρίζοντες, γίνεται με τιμολόγια - δελτία αποστολής επισήμως αλλά σε τιμές της τάξης των 500 άντε 1.000 ευρώ τη σακούλα). Ούτε βεβαίως το αδήλωτο και άρα αφορολόγητο μπορεί να το δηλώνει ο καλλιτέχνης, που όσο πιο μεγάλο όνομα είναι τόσο μεγαλύτερο ποσοστό διεκδικεί - προφορικά - στο «λουλουδικό». Καλλιτέχνης πίστας, το 2008, είχε καταφέρει να εισπράττει το 80%! Αν υπολογίσει κάποιος συνολική «ζημιά» τουλάχιστον χιλίων «ανθισμένων» φελιζόλ τη νύχτα, μπορεί να φανταστεί τα μεγέθη. Το καλύτερο; Οι «προσωπικοί» μετρ του μεγάλου καλλιτέχνη - γιατί καθένας διαθέτει τουλάχιστον έναν - φροντίζουν να κάνουν μια πρόχειρη καταμέτρηση «λουλουδικών» που πέφτουν στην πίστα, ώστε να μην τους κλέψει ο μαγαζάτορας στο ποσόν!
Η γκαρνταρόμπα
Οι «σοβαροί» καλλιτέχνες πίστας γνωρίζουν και αυτή την - αδήλωτη - πηγή εσόδων ανά βραδιά. Το πεντάευρο ή δεκάευρο κατά κεφαλήν σε μαγαζιά χωρητικότητας 1.000-1.500 ατόμων (πόσω μάλλον στα αχανή των 3.500-5.000) είναι διόλου ευκαταφρόνητο συνολικό ποσό ανά νύχτα. Η γκαρνταρόμπα ανατίθεται συνήθως από τους μαγαζάτορες σε εταιρείες «εκμετάλλευσής» της, που σε κάποιες περιπτώσεις και μόνον κατόπιν απαίτησης του πελάτη έκοβαν αποδείξεις (ειδικά αν επικαλούνταν «φιξ» ποσό 5-10 ευρώ), αλλά ένα ποσοστό ανά νύχτα φέρεται να κατέληγε και στα κέντρα και στους καλλιτέχνες που ήξεραν να το διεκδικήσουν στην προφορική συμφωνία τους.
Τα διαφημιστικά
Μαγαζάτορες, γνωρίζοντας και την απήχηση ειδικά στους «καλούς πελάτες» των πρώτων τραπεζιών, είχαν τα τελευταία χρόνια προχωρήσει σε προσοδοφόρες συμφωνίες με εταιρείες για διαφημίσεις πάνω στα τραπέζια. Στα σου - πλα, στα καρτελάκια «reserve», ακόμη και σε αντικείμενα, όπως μπρελόκ, χρήσιμους φακούς, λέιζερ με τη φίρμα του διαφημιζόμενου που έβρισκε ο πελάτης αφημένα ανάλαφρα πάνω στο τραπέζι του. Η διαφήμιση αντιστοιχούσε σε προβολή τύπου direct mail (απευθείας στον παραλήπτη του διαφημιστικού μηνύματος) και πληρωνόταν ακριβά. Οι δε μεγάλοι καλλιτέχνες ήξεραν να τη διεκδικούν, γνωρίζοντας πως ο μαγαζάτορας και ο διαφημιζόμενος θα επωμίζονταν το βάρος της λογιστικής καταγραφής. Και αυτό το - προφορικά συμφωνούμενο - ποσοστό δεν υπήρχε τεχνικός τρόπος να δηλωθεί.
Οι αρπαχτές
Η αγοραία λέξη έχει γίνει συνθηματικό τουλάχιστον για κάποια μεγάλα ονόματα - πολλά και στον δρόμο προς την παρακμή τους - στον κόσμο της νύχτας. Και εννοούνται εδώ οι έξτρα νύχτες σε άλλα νυχτερινά κέντρα, στα Πατήσια, τα εκτός Θεσσαλονίκης χωριά και τις Εθνικές Οδούς και κυρίως στην πρόσφορη και φιλόξενη σ' αυτά ελληνική περιφέρεια, που πληρώνεται βεβαίως έξτρα και με «τούβλα» στο χέρι. Πολλές φορές δε, συνδυάζεται - με προφορική συμφωνία - με ποσοστά επί της κατανάλωσης ποτών. Σε περίπτωση δε που δεν τον δέχεται ο μαγαζάτορας αυτόν τον όρο, «δεν έχω κανέναν λόγο ούτε καν να ανοίξω το στόμα μου», όπως έχει δηλώσει παλαιότερα τραγουδίστρια πίστας, πρωταθλήτρια στις εκτός Αθηνών «εξορμήσεις». Κάτι που έχει επιβεβαιώσει και «πιο έντεχνη» συνάδελφός της, με προτίμηση σε κέντρα της Εύβοιας.
Οι χοροεσπερίδες
Ο καλλιτέχνης που έφερνε μαζί του στο κέντρο, ειδικά στις δύσκολες νύχτες τελευταία, λίστες με συλλόγους και λοιπές οργανώσεις για ομαδικά «ρεζερβέ» χορών, με ειδικές τιμές, εισέπραττε από το μαγαζάτορα αμοιβή - ποσοστό κατά κεφαλήν. Πώς να καταγραφεί φορολογικά αυτή η «υπηρεσία»;
tanea.gr
No comments:
Post a Comment