ΠΑΛΙΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ...ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ !!!
Η πανέμορφη κι' εγκαταλειμμένη βρύση του Αντώνη , στις γούρνες αυτές που βλέπετε πάγωνε ο μπάρμπα Λούης τον...ζύθο , φυσικά πράγματα , οικολογικά.... βέβαια , η σημερινή εικόνα του Αντώνη , είναι τελείως διαφορετική γιατί όπως θα δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες , όλο το κομμάτι του Αντώνη και του γύρω χώρου έχει γίνει , με την πρόφαση της τοποθέτησης της προτομής του ήρωα Σκαλτσοδήμου , που ελευθέρωσε το χωριό μας στις 28 Μαρτίου 1821 , μετετράπη , όλως αδικαιολογήτως και παραδόξως , σε καφε..ψησταριά , προσβάλλοντας και μόνο με την παρουσία τους την ιερότητα του χώρου …δείτε ..
Αυτός ο χώρος που βλέπετε , είναι ο κενός Δημοτικός χώρος , της παραπάνω φωτογραφίας , δίπλα στη βρύση , που όμως από Δημοτικός χώρος , έγινε μάλλον ιδιωτικό ..εξάρτημα της παρακείμενης καφετεριο…μπαρ , και κανένας πια δεν γνωρίζει σε ποιόν ανήκει τελικά ο χώρος , ο οποίος ΗΤΑΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ .
Δείτε τα ..τραπεζοκαθίσματα …κολλητά πάνω στην προτομή , ούτε ντροπή ούτε ..φιλότιμο υπάρχει τελικά , και ο ιδιώτης κάνει τη δουλειά του , ο Δήμος όμως τι κάνει ;
Στο τέλος της ανάρτησης , θα ανεβάσουμε ένα μικρό βίντεο που δείχνει ΟΛΟΚΑΘΑΡΑ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ , ΜΈΧΡΙ ΤΑ ΜΠΟΥΚΆΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΠΙΡΕΣ ΑΦΉΝΟΥΝ ΠΆΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΟΜΗ ,΄βέβαια , είναι βγαλμένο νύχτα αλλά διακρίνει κανείς πολύ καλά το…χάλι που επικρατεί εκεί …
Εδώ , κάτω απ' τον πλάτανο γεύτηκε ο αείμνηστος Σπ.Μελάς τα μεζαδάκια του μπάρμπα Λούη , βέβαια τότε το τοπίο ήταν ...ειδυλλιακό , τώρα με τις..αισθητικές παραμβάσεις των καλλιτεχνών του Δήμου μας έχει γίνει..μια πλακοστρωμένη..αυλή...του..” γείτονα “…
Ο Λούης αγέρωχος , σε ώρα ..εργασίας , στο βάθος ο πλάτανος ..τσουρουφλισμένος και το σπίτι καμένο .
* *
Δεκαετίες ονειρεμένες , του 50 και 60 , το Λιδορίκι στις μεγάλες δόξες του , τα καλοκαίρια γέμιζε από Λιδορικιώτες των Αθηνών , συνήθως , που οικογενειακώς πέρναγαν τις διακοπές τους στο πατρικό τους , κάνοντας παράλληλα και τα μπάνια τους , αφού το ΚΤΕΛ έβαζε καθημερινά λεωφορείο ειδικά για μπάνιο στην Ερατεινή . Πλημμύριζε ο δρόμος μας από παιδιά και μεγάλους , και το βραδάκι η βόλτα μέχρι τον Αντώνη , έδινε κι' έπαιρνε , και διατί να το κρύψωμεν άλλωστε , εκεί γινόταν και το..νυφοπάζαρο..
Στον Αντώνη , υπήρχε το εξοχικό του Λούη , μέσα στη δροσιά οι Λιδορικιώτες έπαιρναν το αναψυκτικό τους , το ουζάκι τους , ( το τσίπουρο δεν είχε ..εφευρεθεί ακόμα ) με υπέροχο μεζεδάκι ..στραγαλάκια , κι’ όχι απ’τα..κίτρινα τα αφράτα , γιατί ήταν ακριβότερα , αλλά απ’ τα “ άσπρα “ τα ..σκληρά τα..” κατσαγάνικα το ..υποβρύχιό τους , γλυκά κουταλιού , και φυσικά κανταίφι , ντόπιο , φημισμένο , Καψαλαίϊκο , η εξυπηρέτηση των πελατών γινόταν απ' τον μπαρμπα Λια , τον Λούη , αυτοπροσώπως , με τη βοήθεια φυσικά των παιδιών του , της Γιούλας , της Ζωίτσας και του μικρότερου Νίκου , αλλά η ψυχή του μαγαζιού ήταν ο μπάρμπα Λούης , που έζησε και δούλεψε χρόνια στην Αμερική , και γυρνώντας άνοιξε το εξοχικό , που χάλαγε κόσμο .
Εμείς είχαμε το ζαχαροπλαστείο στ' Αλωνάκι , και παρότι τηλέφωνα δεν υπήρχαν , είχαμε γραμμή επικοινωνίας ..ON LINE με τον μπάρμπα Λούη , για τον γλυκοεφοδιασμό του , όταν λοιπόν έπεφτε πολλή δουλειά στον Αντώνη , ο μπάρμπα Λιας , έβγαινε παρά δώθε , στο Καραχαλαίϊο σπίτι , και έχοντας οπτική επαφή με τ' Αλωνάκι , έβαζε τις δυο παλάμες του γύρω στο στο στόμα του , δημιουργώντας ένα..χωνί , και με τη στεντόρεια φωνή του έδινε την παραγγελία του : Κούουουλααααα , ένα νταβά κανταίφιαααααα , γλήγορααααααααα....Κούλα φυσικά ήταν η μάνα μου και το...γλήγορα σήμαινε πως έπρεπε να το πάω εγώ , γιατί ο αδερφός μου ο Γιώργος , ας είναι αναπαυμένος , πάντα..απέφευγε τις..κακοτοπιές .
Ο Λούης , ερχόμενος απ' την Αμερική , έφερε κι' ένα ωραίο , μεγάλο Ραδιόφωνο , σπάνιον είδος για την εποχή εκείνη , και όπως ήταν φυσικό όλοι έμπαιναν μέσα στο μαγαζί για να το δουν και να το καμαρώσουν , αυτοί όμως που ήταν φανατικοί...ραδιοφωνάκηδες , ήμασταν εμείς , όλα τα παιδιά που μοιρασμένα , τότε , σε Παναθηναϊκούς και Ολυμπιακούς , κάθε Κυριακή μεσημέρι , μαζευόμαστε στου Λούη κι' ακούγαμε την μετάδοση των αγώνων . Μιλάμε για ..χαμό , όταν δε έπαιζαν Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός , τότε γινόταν το έλα να..δεις....
Το περίφημο ραδιόφωνο του Λούη , που από λανθασμένη πληροφόρηση γράψαμε πως το έφερε απ’ την Αμερική .
* *
Την ραδιοφωνική μετάδοση , πάντα απ' Ελληνική Ραδιοφωνία , την προσέφεραν τα ωρολόγια DOGMA , κι' ο μπάρμπα Λούης , συμμετέχοντας ενεργά στην όλη πανηγυρική ατμόσφαιρα , λες κι' ήταν ..γήπεδο , φώναζε μαζί μας , ενώ είχε μάθει την όλη διαδικασία και σειρά , των διαφημίσεων , πριν απ' την έναρξη του αγώνα , οπότε έλεγε αυτός πριν τον εκφωνητή , τα διάφορα διαφημιστικά σλόγκαν , εμείς είχαμε πια συνηθίσει αυτό το τελετουργικό και ξέραμε κάθε στιγμή τι θα επακολουθήσει .
Το ωραιότερο όμως ήταν το ότι ο αξέχαστος μπάρμπα Λιας , όταν πλησίαζε η έναρξη του αγώνα , και ακουγόταν το μουσικό εναρκτήριο διαφημιστικό σήμα , μιμούμενος , όσο μπορούσε τη φωνή του εκφωνητή , φώναζε , την μετάδοση σας την προσφέρουν τα ωρολόγια , Ντόγλανς , Ντόγκμανς , ποτέ όμως Ντόγκμα , ξεχάσαμε όμως να σας πούμε , αν και είναι γνωστό τοις...πάσι , πως ο σχωρεμένος ο μπάρμπα Λιας , ήταν λίγο..έως..πάρα-πάρα..πολύ περήφανος στ' αυτιά , και η συνεννόηση μαζί του ήταν ..ελαφρώς..προβληματική έως ..αδύνατη , αν και πολλοί λένε , και μάλλον έχουν δίκιο , ο αείμνηστος είχε απολύτως..” επιλεκτική και..ελεγχόμενη “ βαρηκοϊα , τύπου…Τσιλόγιαννου , για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα .
Πολλές ιστορίες λέγονται για τον αξέχαστο μπάρμπα Λια , αλλά υπάρχει και μια νομίζω , που αξίζει να σας την πω : Βρισκόμαστε στο προπολεμικό Λιδορίκι , το εξοχικό Λούης , είναι το πρώτο μαγαζί που συναντούσε ο επισκέπτης και λόγω και του πανέμορφου περιβάλλοντος , με την παλιά πέτρινη βρύση και τον ωραίο πλάτανο , όπου έβγαζε και τραπεζάκια ο μπάρμπα Λιας , οι επισκέπτες δεν το πολυσκέφτονταν και κάθονταν να ξαποστάσουν απ' το ταξίδι , να πάρουν μια ανάσα , να πιούν ένα αναψυκτικό και γιατί όχι να τσιμπήσουν κανένα μεζεδάκι με το κρασάκι τους .
Κάποια μέρα λοιπόν , σταματάει ένα αυτοκίνητο , κατέβηκαν δυο άνδρες έπιασαν ένα τραπεζάκι κάτω απ' τον πλάτανο και , ως ήτο..φυσικόν , χτύπησαν παλαμάκια , ακούστηκε απ' το βάθος του μαγαζιού το..χτύποοοος , σημάδι ότι το σήμα...ελήφθη , και έσκασε ..μύτη , από απέναντι , ο μπάρμπα Λούης , μεγαλοπρεπής , με την ποδιά του , με το...αγγλικό του , πάντα , σε πρώτη ζήτηση , και φορώντας πάντα , αν θυμάμαι καλά , πέδιλα , πλησίασε , καλημέρισε , με πλατύ-πλατύ χαμόγελο , και με την ...κάποια δυσκολία στην επικοινωνία , λόγω..ακοής , άρχισε να δίνεται η παραγγελία , παράγγειλαν κάποια μεζεδάκια , μέχρι εδώ όλως παραδόξως η συνεννόηση ...πήγαινε καλά , όταν ρώτησαν αν υπάρχει καλό κρασί , τα πράγματα δυσκόλεψαν..φέρτε μας και λίγο κρασάκι , έχετε καλό ; ρώτησαν οι πελάτες , ο μπάρμπα Λούης καταλάβαινε δεν...καταλάβαινε , να σας φέρω και μια μπυρούλα κρύα-κρύα , τις έχω στη βρύση , που τρέχει κρύο νερό , πάγος...στα πολλά στα λίγα , κρασί ζητούσαν οι άνθρωποι , μπύρα τους πρότεινε , ζύθο..μάλιστα , ο μπάρμπα Λούης , οι άνθρωποι είχαν βέβαια διαγνώσει και τη...ελαττωματική ακοή , του Λούη , σκέφτηκαν πως μάλλον δεν θα χει κρασί της...προκοπής , γι' αυτό και επιμένει στη μπύρα , του είπαν να φέρει και μια παγωμένη μπύρα . Πράγματι ο μπάρμπα Λούης , έφερε σβέλτα-σβέλτα τα μεζεδάκια , έστρωσε το τραπεζάκι , κι' άρχισαν οι άνθρωποι να απολαμβάνουν τους μεζέδες και την ομορφιά του τοπίου .
Έφαγαν ωραία , κάπνισαν και το τσιγαράκι τους και ετοιμάζονταν να φωνάξουν για λογαριασμό και να φύγουν , οπότε στο διπλανό τραπεζάκι ήρθαν δυο - τρεις πελάτες , προφανώς ντόπιοι , κάθισαν , ήρθε κι' ο Λούης , και τον ρώτησαν , τι έχεις μπάρμπα Λια να μας κεράσεις ; έχω ωραίο κρασί , γιοματάρι , πολύ ωραίο , και είπε και τα μεζεδάκια , παραγγείλανε οι άνθρωποι , οπότε φωνάζουν και οι πρώτοι των Λούη , του είπαν για λογαριασμό , και σε λίγο τον έφερε ο Λούης , τότε ο ένας απ' τους ξένους , που ήταν ο γνωστός Ιστορικός και θεατρικός συγγραφέας , Σπύρος Μελάς , αφού συστήθηκε , ρωτάει τον μπάρμπα Λια , γιατί καλέ μου φίλε αφού είχες καλό κρασί εμάς δεν μας έφερες και επέμενες , καλά και ντε , να πιούμε μπύρα ; κι' ο αξέχαστος μπάρμπα Λιας , με το χαρακτηριστικό του..αθωο..χαζο..κουτο..πόνηρο...χαμόγελο ,απαντάει : Ξέρτε ... να...αλλά ..απ' τ'μπύρα...βγάζουμε...περσοτιρούλια …..ξερός κι' ο αείμνηστος Σπύρος Μελάς κι' ο φίλος του....
Αθάνατε...μπάρμπα Λια.....
ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ : Το ραδιόφωνο , που αναφέρουμε πιό πάνω , ο μπάρμπα Λούης δεν το φερε απ' την Αμερική , αλλά το αγόρασε , αργότερα όταν o Φάσας , που είχε δίπλα ...καφωδείον , μετά...χοροδιδασκάλου , του Τσακνιά , αγόρασε ραδιόφωνο και έκανε χρυσές..δουλειές , και ήταν και ..PHILIPS παρακαλώ...
Για το..καφωδείον και..χοροδιδασκαλείον , μετά...αλτανών κλπ , θα μιλήσουμε κάποιο άλλο φορά , αξίζει τον κόπο ..
Μια φωτογραφία της εποχής εκείνης , 1936 , απ΄τον Αντώνη ,όπου είχε φκιάξει τυροκομείο ο Θύμιος Δούκας , τη δημοσιεύουμε , στην οποία είναι και ο αξέχαστος Λούης , δεύτερος από αριστερά , που είναι μέσα στο καζάνι , με την άσπρη ποδιά .
Εδώ ο αξέχαστος Λούης , σε αναμνηστική φωτογραφία στην Αμερική στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα , με κάποιον χωριανό μας μετανάστη .
¨Εξοχικόν κέντρον ο Λούης “ , δεκαετία του ‘50 , μια νεανική Λιδορικωτοπαρέα , έχει ..” ριζώσει “ στα απόκρυφα σημεία του απέραντου , τότε , κήπου , που “ έπιανε “ πολύ μεγάλο χώρο , ξεκινώντας απ’ το…ισόγειο και ανεβαίνοντας τρεις πεζούλες επάνω , μέσα στις μυγδαλιές . Ένα απ’ τα πολλά πλεονεκτήματα του Αντώνη , και ειδικά του Λούη , ήταν το ότι ορισμένα σημεία δεν είχαν οπτική επαφή , οπότε και το ουζάκι πίνανε οι..μουστερίδες , και το τσιγαράκι τους φουμάρανε χωρίς το φόβο κάποιος να τους δει . Στη φωτογραφία , από αριστερά : Αντώνης Πουρνιάς , απ’ το Βαρούσι , Γιάννης και Θανάσης Δελενίκας , του ..Δημητρίου παρακαλώ , απ’ τον Ψαλά , Βασίλης Καραγκούνης , Τάκης ( Δημήτρης ) Ανδρίτσος , και Νίκος Κούστας , γιος του Λούη . Απ’ τους αγαπημένους αυτούς χωριανούς και φίλους , ο Θανάσης Δελενίκας κι΄ο Βασίλης Καραγκούνης , δυστυχώς έφυγαν νέοι …
Πάλι στη νοσταλγική δεκαετία του ‘50 , στην ίδια ακριβώς..γωνιά του…” Λούη “ οι φερέλπιδες νέοι του Λιδορικιού απολαμβάνουν τον…” Ζύθον “ τους κατά τον…λούη . Από αριστερά , ο Γιώργος Ντζιούρας , ένας πραγματικά ιδιοφυής Λιδορικιώτης , που διέπρεψε και διαπρέπει στις Η.Π.Α , και όχι παραμυθάς σαν μερικούς , Νίκος Ταμβάκης , Γιώργος Ζόγκζας , Βασίλης Παπαγεωργίου , γιος δασικού υπαλλήλου , όρθιος με τα ..λευκά , για…κοντράστ , ο ΄Λάκης Πάζας , Κώστας Ζόγκζας , Γιάννης Πίτσιος , όρθιοι μετά τον Λάκη , Νίκος Κούστας , Λούης και ο αξέχαστος Κώστας Κάππος – Φούκας
Από ήσυχη γωνιά λοιπόν και ρομαντική , ο Αντώνης κατάντησε…Μάλια , χωρίς κανένας μα νοιάζεται για την εξέλιξή της , και να σκεφτεί κανένας , πως στο μαγαζί του ΄Λούη , πήγαινα οικογένειες με τα παιδάκια τους να απολαύσουν τα αναψυκτικά τους στη δροσιά , τώρα ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΕΣ , ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΤΑΝ ΒΡΑΔΙΆΣΕΙ ..
Πολλά και διάφορα επίσης κυκλοφορούσαν και κυκλοφορούν φυσικά , για το Λούη , που συν τοις άλλοις ήταν και..τσιγκουνάκος , π.χ σέρβιρε η Γιούλα ή η Ζωή , ουζάκι , με το συνηθισμένο μεζέ , κατσαγανο..στράγαλα , και όταν ο Λούης έκρινε πως είχε βάλει πολλά στο πιατελάκι η κόρη του , της άρπαζε το πιατελάκι και αφαιρούσε μερικά ή όταν ο μεζές ήταν αγγουράκι , ντομάτα και ελιά …πάλι αφαιρούσε κάτι όταν πίστευε πως ήταν πολύς ο μεζές ..
Το απίθανο όμως είναι κάτι που κανένας δεν το πιστεύει , αλλά είναι σιγουρότατο , ότι γινόταν , όταν ο Λούης έδινε την παραγγελία , στην οποία υπήρχε και..υποβρύχιο , έστηνε ..” μπλόκο “ στην πόρτα στης κουζίνας κι’αν τα κορίτσια είχαν βάλει περισσότερη βανίλια απ’ ‘ο,τι πίστευε πως έπρεπε , την περνούσε απ’ τον…προκρούστη ( τη..γλώσσα του δηλαδή ) και την έφερνε στο σωστό…μέγεθος …
Ώρες θα μπορούσαμε φίλοι μου να λέμε για το Λούη , αλλά η ώρα πέρασε , τα υπόλοιπα άλλο βράδυ…
Καλό σας ξημέρωμα …….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment