ΕΔΩ .. ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

 

Καλησπέρα Λιδορικιώτες και  φίλοι  του Λιδορικιού …

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Τετάρτη 11    ΙΟΥΝ    2014

Ανατολή Ήλιου: 05:00
Δύση Ήλιου: 19:49
Σελήνη 13 ημερών

• Γιορτάζουν:  Βαρθολομαίος, Βαρνάβας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr#ixzz34MWCvE8f

 

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ίτε.   Δεν είστε ακόμα μέλος; Εγγραφείτε!

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

π. Χ.

1184

Η Τροία πέφτει στα χέρια των Ελλήνων, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη.

μ. Χ.

1644

Ο φλωρεντίνος επιστήμονας Εβαντζελίστα Τοριτσέλι εφευρίσκει το βαρόμετρο.

1870

Ιδρύεται στο Άμστερνταμ η ζυθοποιία Άμστελ (Amstel). To 1968 θα εξαγοραστεί από τη Χάινεκεν (Heineken)

1945

Το ΚΚΕ αποκηρύσσει δημόσια τη δράση του Άρη Βελουχιώτη. Λίγες μέρες αργότερα, στις 16 Ιουνίου, στη Μεσούντα κοντά στον Αχελώο, ο Βελουχιώτης θα αυτοκτονήσει (;) για να αποφύγει τη σύλληψή του από παραστρατιωτικές ομάδες που τον καταδιώκουν απηνώς.

1980

Η Ελλάδα αγωνίζεται για πρώτη φορά σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στη Νάπολη της Ιταλίας και χάνει από την Ολλανδία με 1-0. Το γκολ σημειώνει ο Κιστ με πέναλτι στο 64ο λεπτό.

2002

Ο ιταλός Αντόνιο Μέουτσι αναγνωρίζεται από το Κογκρέσο ως ο εφευρέτης του τηλεφώνου, θέτοντας τέλος σε μια διαμάχη ετών με τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.

  ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

1864

Ρίχαρντ Στράους, γερμανός συνθέτης. (Τάδε Έφη Ζαρατούστρα) (Θαν. 8/9/1949)

1910

Ζακ Ιβ Κουστό, γάλλος ωκεανογράφος. (Θαν. 25/6/1997)

1922

Μιχάλης Κακογιάννης, κύπριος σκηνοθέτης. (Στέλλα, Κυριακάτικο Ξύπνημα, Ζορμπάς, Το κορίτσι με τα μαύρα) (Θαν. 25/7/2011)

  ΘΑΝΑΤΟΙ

. Χ.

1835

Ανδρέας Μιαούλης, ναύαρχος και πολιτικός, διοικητής ελληνικού στόλου κατά την Επανάσταση του 1821. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ανδρέας Βώκος. Πήρε το παρατσούκλι Μιαούλης, επειδή συνήθιζε να δίνει εντολές στους ναύτες του με τη φράση «μια ούλη, μια ούλη». (Γεν. 20/5/1769)

1858

Πρίγκιπας Κλέμενς Φον Μέτερνιχ, αυστριακός πολιτικός και διπλωμάτης, που κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή από το 1814 έως το 1848. Δια της Ιεράς Συμμαχίας, της οποίας υπήρξε εμπνευστής, αντιτάχθηκε στην ελληνική επανάσταση. (Γεν. 15/5/1773)

Αποφθέγματα

2004

Ξενοφών Ζολώτας, οικονομολόγος και ακαδημαϊκός. Διετέλεσε πρωθυπουργός επί οικουμενικής κυβέρνησης την περίοδο 1989 - 1990 και Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επί 19 χρόνια. (Γεν. 26/3/1904)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1106#ixzz34MXxKMxV

 

Ο  ΑΥΡΙΑΜΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Πέμπτη
12/6

03:00

18°C

62%

3 Μπφ B
16 Km/h

ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

09:00

22°C

55%

3 Μπφ B
16 Km/h

ΚΑΘΑΡΟΣ

15:00

29°C

36%

3 Μπφ NA
16 Km/h

ΒΡΟΧΗ

21:00

26°C

45%

1 Μπφ ΝΔ
3 Km/h

ΒΡΟΧΗ

 

Η Ελλάδα στα τελικά του Euro 1980

18

Ήταν η πρώτη μεγάλη διάκριση για το ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο εθνικών ομάδων, με την επιτυχία αυτή να αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις, αν λάβουμε υπόψη ότι στην τελική φάση της διοργάνωσης που διεξήχθη στα γήπεδα της Ιταλίας έλαβαν μέρος μόνο 8 ομάδες.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο βγήκε από την αφάνεια τη δεκαετία του '70 και ακούστηκε διεθνώς με τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ στα Κύπελλα Ευρώπης. Να θυμίσουμε τη συμμετοχή των πρασίνων στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 και την παρουσία της ΑΕΚ στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1976 - 1977. Καιρός ήταν να τις ακολουθήσει και η εθνική ομάδα.

Με τη σκέψη αυτή μπήκαν στην προκριματική φάση του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης 1980, όπως ονομαζόταν τότε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, οι διεθνείς μας και ο προπονητής τους Αλκέτας Παναγούλιας, με αντιπάλους τη Σοβιετική Ένωση, την Ουγγαρία και τη Φιλανδία. Ο όμιλός μας δεν ήταν ούτε εύκολος ούτε και δύσκολος. Οι Σοβιετικοί είχαν σπουδαίους παίκτες, αλλά όχι αξιόπιστη ομάδα. Η Ουγγαρία είχε παρελθόν, αλλά όχι παρόν, και η Φιλανδία ήταν ο εύκολος αντίπαλος, όπως πιστεύαμε. Ο πρώτος του ομίλου θα πήγαινε στην Ιταλία.

Όλοι έπεσαν έξω, όταν στις 24 Μαΐου 1978 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Ελσίνκι η εθνική μας έχασε 3-0 από τους «ιπτάμενους Φινλανδούς», στην πρεμιέρα των υποχρεώσεών της. Απογοήτευση! Ακολούθησε μια ακόμη ήττα -αυτή μάλλον φυσιολογική- στις 20 Σεπτεμβρίου στο Ερεβάν από τη Σοβιετική Ένωση με 2-0. Απολογισμός των δύο πρώτων αγώνων: 0-5 και χωρίς βαθμό. Ένας νέος αποκλεισμός προ των πυλών.

Ένα μήνα αργότερα, τα συναισθήματα άλλαξαν, καθώς την απογοήτευση διαδέχτηκε η ελπίδα. Η ομάδα του Αλκέτα Παναγούλια συνέτριψε απρόσμενα τη Φιλανδία με 8-1 στη Λεωφόρο και τα χαμόγελα επέστρεψαν στο ελληνικό στρατόπεδο. Ακολούθησε ένας ακόμη θρίαμβος επί της Ουγγαρίας στο Καυτατζόγλειο με 4-1 και η λέξη «πρόκριση» επανήλθε στα χείλη των ποδοσφαιρόφιλων. Η εθνική μας πήρε τον πρώτο της εκτός έδρας βαθμό στο 0-0 με την Ουγγαρία (2 Μαΐου 1979) και έδωσε τον υπέρ πάντων αγώνα με τη Σοβιετική Ένωση στις 12 Σεπτεμβρίου στο «κλουβί» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ένα γκολ του Τάκη Νικολούδη στο 26ο λεπτό ήταν αρκετό για τη νίκη και τη μεγάλη πρόκριση.

Η Ταυτότητα των Αγώνων

Φιλανδία – Ελλάδα 3-0 (1-0)
Τετάρτη 24 Μαΐου 1978, Ελσίνκι (Ολυμπιακό Στάδιο)

• Φιλανδία: Αλάγια, Βίτσιλα, Ράντα, Τόλσα, Μακίνεν, Γιαντούνεν, Χολτσόνεν (60' Ρισκάνεν), Χίσκανεν, Ισµαήλ, Τσίβολα, Νιέµινεν.
• Ελλάδα: Χρηστίδης - Πάλλας (72' Καραβίτης), Ιωσηφίδης, Φοιρός, Νικολάου, Τερζανίδης, Δαµανάκης, Παπαϊωάνvoυ (αρχηγός), Αρδίζογλου (46' Σεµερτζίδης), Γαλάκος, Μαύρος.
• Διαιτητής: Άιµπεκ (Αν. Γερμανία)
• Σκόρερς: 35', 85' lσµαήλ, 82' Νιέµινεν.
• Θεατές: 8.000

Σοβιετική Ένωση – Ελλάδα 2-0 (1-0)
Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 1978, Ερεβάν (Γήπεδο Ράζνταν)

• Σοβιετική Ένωση: Ντιχτιάροφ, Κονκόφ, Zoύπικοφ, Μπερεσνόι, Μπόµπνοφ, Πρίγκοντα, Μπούριακ, Τσεσνόκοφ, Μπεσόνοφ, Χιντιατούλιν (71' Αν), Μπλαχίν.
• Ελλάδα: Χρηστίδης (αρχηγός), Κυράστας, Ραβούσης, Φοιρός, Πάλλας, Τερζανίδης, Νικολούδης, Δαµανάκης, Μαύρος, Δεληκάρης, Μητρόπουλος.
• Διατητής: Κάρπεντερ (Βόρεια Ιρλανδία).
• Σκόρερς: 20' Τσεσνόκοφ, 52' Μπιεσόνοφ.
• Στο 70' αποβλήθηκε ο Τερζανίδης, για σκληρό παιχνίδι.
• Θεατές: 50.000

Ελλάδα – Φιλανδία 8-1 (5-0)
Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 1978, Αθήνα (Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας)

• Ελλάδα: Κωνσταντίνου, Κυράστας, Ραβούσης, Φοιρός, Πάλλας, Νικολούδης, Δεληκάρης (αρχηγός), Αρδίζογλου, Μητρόπουλος (67' Σεµερτζίδης), Γαλάκος (82' Ζιάκος), Μαύρος.
• Φινλανδία: Αλάγια, Βίχταλα, Σάλονεν, Τόλσα, Ράντα, Γιαντούνεν, Σουσµαλάϊνεν (74' Νιεµίνεν Λ.), Χεϊσκάνεν, Πίικε (29' Κουνιχόνεν), Ισµαήλ, Νιεµίνεν Γ.
• Διαιτητής: Λανγκεχόβεν (Βέλγιο)
• Σκόρερς: 15', 25' Νικολούδης, 23', 47' Δεληκάρης, 38', 44', 75' (πέναλτι)
• Μαύρος, 61' Χεϊσκάνεν, 81' Γαλάκος.
• Θεατές: 9.000

Ελλάδα – Ουγγαρία 4-1 (0-0)
Σάββατο 28 Οκτωβρίου 1978, Θεσσαλονίκη (Καυταντζόγλειο Στάδιο)

• Ελλάδα: Κωνσταντίνου, Ξανθόπουλος, Ιωσηφίδης, Ραβούσης, Φοιρός, Νικολούδης, Αρδίζογλου (83' Μητρόπουλος), Δεληκάρης (46' Δαµανάκης), Γαλάκος, Κούδας (αρχηγός), Μαύρος.
• Ουγγαρία: Κάτζιρτζ, Μάρτος, Κότσιτς, Λούκατς, Ζόµπορι, Κέρεκι, Σοκολάϊ (65' Ίστβαν Κόβατς), Παλ, Τόταρ, Πίντερ, Βάραντι.
• Διαιτητής: Ντούζεφ (Βουλγαρία)
• Σκόρερς: 58', 67' Γαλάκος, 71' Αρδίζογλου, 89' Μαύρος, 91' Βάραντι.
• Θεατές: 15.000

Ουγγαρία – Ελλάδα 0-0
Τετάρτη 2 Μαΐου 1979, Βουδαπέστη (Νεπ Στάντιουµ)

• Ουγγαρία: Κάτσιρτς, Τόροκ, Κόλτσις, Κούτασι, Μπ. Κόβατς, Μπάλιντ, Φαζέκας, Τσάπο (31' Μαγιάρ), Τόροσικ, Ζόµπορι, Φέκετι (75' Κούτι).
• Ελλάδα: Κελεσίδης, Γούναρης, Ιωσηφίδης, Φοιρός, Καψής, Λιβαθηνός, Νικολούδης (αρχηγός), Δαµανάκης (65' Κουσουλάκης), Αρδίζογλου (77' Ορφανός), Κωστίκος, Μαύρος.
• Διαιτητής: Χάνιγουντ (Αγγλία)
• Θεατές: 23.000

Ελλάδα – Σοβιετική Ένωση 1-0 (1-0)
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 1979, Αθήνα (Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας)

• Ελλάδα: Κωνσταντίνου - Γούναρης (74' Κυράστας), Ιωσηφίδης, Φοιρός, Καψής, Δαµανάκης, Λιβαθηνός, Αρδίζογλου (64' Ορφανός), Νικολούδης, Δεληκάρης (αρχηγός), Γαλάκος.
• Σοβιετική Ένωση: Ντασάεφ, Πρίγκοντα (36' Σάβλο), Μπούµπνοφ, Μαχαβίκοφ, Χιντιατούλιν, Νικούλιν, Γκερέκοφ, Κιπιάνιν (46' Γκιουρτσίτσεν), Γκαβριλένκο, Μαξιµένκο, Σεγκέλια.
• Διαιτητής: Γκαρίτο (Πορτογαλία)
• Σκόρερ: 26' Τάκης Νικολούδης.
• Θεατές: 25.000

Η τελική φάση του Κυπέλλου Εθνών έγινε από τις 11 έως τις 22 Ιουνίου 1980 σε τέσσερις ιταλικές πόλεις: Ρώμη, Νάπολι, Τορίνο και Μιλάνο. Η Ελλάδα συμπεριελήφθη στον Α' Όμιλο, με αντιπάλους τη Δυτική Γερμανία, την Τσεχοσλοβακία και την Ολλανδία. Τον άλλο όμιλο αποτελούσαν η Ιταλία, το Βέλγιο, η Αγγλία και η Ισπανία.

O Αλκέτας Παναγούλιας πήρε μαζί του στην Ιταλία 22 ποδοσφαιριστές: 5 από τον ΠΑΟΚ (Κώστας Ιωσηφίδης, Γιάννης Δαμανάκης, Γιώργος Κούδας, Γιάννης Γούναρης, Γιώργος Κωστίκος), 4 από τον Παναθηναϊκό (Βασίλης Κωνσταντίνου, Άνθιμος Καψής, Σπύρος Λιβαθηνός) και την ΑΕΚ (Χρήστος Αρδίζογλου, Θωμάς Μαύρος, Πέτρος Ραβούσης, Λάκης Νικολάου), 3 από τον Άρη (Γιώργος Φοιρός, Στέλιος Παπαφλωράτος, Ντίνος Κούης) και τον Ολυμπιακό (Γιάννης Κυράστας, Τάκης Νικολούδης, Μάικ Γαλάκος) και 1 από τον Ηρακλή (Μπάμπης Ξανθόπουλος), ΟΦΗ (Λευτέρης Πουπάκης) και Πανιώνιο (Νίκος Αναστόπουλος). Μεγάλος απών ο Βασίλης Χατζηπαναγής, που δεν είχε δικαίωμα να αγωνισθεί με την Εθνική Ελλάδος.

Η εθνική μας έδωσε το πρώτο της παιγνίδι στις 11 Ιουνίου 1980 στο γήπεδο «Σαν Πάολο» της Νάπολι, κόντρα στην Ολλανδία. Έχασε με 1-0 από τους «οράνιε», αλλά δικαιούται να φωνάζει για το πέναλτι με το οποίο γράφτηκε το τελικό αποτέλεσμα. Ήταν μια φάση στο 64ο λεπτό, όταν ο Κωνσταντίνου βγήκε πολύ πλάγια για να αποσοβήσει ένα κόρνερ και συγκρούστηκε με τον Νανίγκα. Ο διαιτητής Πρόκοπ είδε δόλο στην ενέργεια του τερματοφύλακα της ομάδας μας και καταλόγισε πέναλτι, με το οποίο ο Κιστ έγραψε το τελικό 1-0. Η εθνική μας έπαιξε κλειστά και πολύ καλά απέναντι στους μεγάλους αντιπάλους της. Μάλιστα, είχε ένα δοκάρι στο 87ο λεπτό σε καρφωτή κεφαλιά του Καψή, έπειτα από καλοτραβηγμένο κόρνερ του Γαλάκου.

Στον δεύτερο αγώνα της κόντρα στην Τσεχοσλοβακία (14 Ιουνίου στο Ολύμπικο της Ρώμης) η εθνική μας έπρεπε να ανοιχτεί για να διεκδικήσει τη νίκη, που θα τις έδινε ελπίδες για πρόκριση στους 4 της διοργάνωσης. Το εκμεταλλεύτηκαν αυτό οι έμπειροι και ταχύτατοι αντίπαλοί της και κέρδισαν καθαρά με 3-1.

Το τρίτο και τελευταίο παιγνίδι στη διοργάνωση κόντρα στη μεγάλη Δυτική Γερμανία (17 Ιουνίου στο Κομουνάλε του Τορίνο) είχε καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα για την ομάδα μας. Το 0-0 που απέσπασε από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα και παράλληλα ο πρώτος της βαθμός σε μεγάλη διοργάνωση. Από τον όμιλό μας προκρίθηκαν στα ημιτελικά Δ. Γερμανία και Τσεχοσλοβακία, με τα «πάντσερ» να κατακτούν το τρόπαιο, νικώντας στον τελικό της 22ας Ιουνίου το Βέλγιο με 2-1. Η ομάδα επέστρεψε στην Αθήνα με ψηλά το κεφάλι, αφού είχε κάνει αισθητή την παρουσία της στη διοργάνωση.

Η Ταυτότητα των Αγώνων

Ελλάδα – Ολλανδία 0-1 (0-0)
Τετάρτη 11 Ιουνίου 1980, Νάπολη (Σαν Πάολο)

• Ελλάδα: Κωνσταντίνου - Κυράστας, Φοιρός, Καψής (αρχηγός), Ιωσηφίδης, Λιβαθηνός, Κούης, Τερζανίδης, Αρδίζογλου (68' Αναστόπουλος), Κωστίκος (78' Γαλάκος), Μαύρος.
• Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας
• Ολλανδία: Σράιβερς (14' Ντόεσµπουργκ) - Βασινστέκερς, Βαν ντε Κόρµπουτ, Κρολ (αρχηγός), Χόβενκαπ, Βίλι Βαν ντε Κέρκοφ, Χάαν, Στίβενς, Φρέιζερ (48' Νανίγκα), Κιστ, Ρενέ Βαν ντε Κέρκοφ.
• Προπονητής: Γιαν Σβάρτκρουϊς
• Διαιτητής: Πρόκοπ (Ανατολική Γερμανία)
• Σκόρερ: 64' Κιστ (πέναλτι)
• Θεατές: 14.990

Ελλάδα – Τσεχοσλοβακία 1-3 (1-2)
Σάββατο 14 Ιουνίου 1980, Ρώμη (Ολύµπικο)

• Ελλάδα: Κωνσταντίνου, Κυράστας, Φοιρός, Καψής (αρχηγός), lωσηφίδης, Λιβαθηνός, Τερζανίδης (46' Γαλάκος), Κούης, Αναστόπουλος, Κωστίκος (57' Ξανθόπουλος), Μαύρος.
• Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας
• Τσεχοσλοβακία: Σέµαν, Μπάρµος, Όντρους, Γιούκερµικ, Γκεγκ, Βίτσεκ (αρχηγός), Κότζακ, Πανένκα, Μάσνι, Νέχοντα (74' Γκάϊντουτσεκ), Μπέργκερ (23' Λίτσκα).
• Προπονητής: Γιόζεφ Βένγκλος
• Διαιτητής: Πατ Πάτριτζ (Αγγλία)
• Σκόρερς: 5' Πανένκα, 13' Αναστόπουλος, 26' Βίτσεκ, 62' Νέχοντα.
• Θεατές: 4.726

Ελλάδα – Δ. Γερμανία 0-0
Τρίτη 17 Ιουνίου 1980, Τορίνο (Κοµουνάλε)

• Ελλάδα: Πουπάκης - Γούναρης, Ξανθόπουλος, Ραβούσης, Νικολάου, Κούης, Νικολούδης (αρχηγός, 65' Κούδας), Αρδίζογλου, Λιβαθηνός, Γαλάκος, Μαύρος (79' Κωστίκος).
• Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας
• Δ. Γερµανία: Σουµάχερ, Καλτς (αρχηγός), Κούλµαν, Μπερντ Φέστερ (46' Βόταβα), Καρλ Χάινς Φέρστερ, Στίλικε, Καρλ Χάινς Ρουµενίγκε (66' Ντεχάγιε), Μπρίγκελ, Χρούµπες, Χάνσι Μίλερ, Μέµεριγκ.
• Προπονητής: Γιουπ Ντέρβαλ
• Διαιτητής: Μακ Κίνλεϊ (Σκωτία)
• Θεατές: 13.901

 

Σαπφώ Νοταρά
1910 – 1985

57

Ελληνίδα ηθοποιός, με σπουδαία υποκριτικά προσόντα, τα οποία δεν εξαντλούνταν στη χαρακτηριστική βραχνή φωνή της, που την καθιέρωσε στο καλλιτεχνικό στερέωμα και την έκανε γνωστό στο μεγάλο κοινό.

Η Σαπφώ Χανδάνου, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε το 1910 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Παρακολούθησε, επίσης, μαθήματα ρυθμικής και μπαλέτου. Το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Νοταρά», το πήρε από την οδό που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε.

Εμφανίστηκε στο θέατρο πριν από τον πόλεμο. Συνεργάστηκε με πλήθος θιάσων (Εθνικού, ΚΒΘΕ, Νέζερ, Κατερίνας, Λαμπέτη - Παπά - Χορν, Αλέξη Δαμιανού, Μίμη Φωτόπουλου, Βουγιουκλάκη - Παπαμιχαήλ κ.ά.) και ερμήνευσε αμέτρητους ρόλους: από την Αρετούσα στον «Ερωτόκριτο» και την κυρά-Γιάννενα στον «Αγαπητικό της Βοσκοπούλας», ως την Κατιούσα στην «Ανάσταση» του Τολστόι.

Το μεγάλο κοινό γνώρισε και αγάπησε τη Σαπφώ Νοταρά από την ιδιαίτερη φωνή της. Ο ρόλος της Κλημεντίνης Περπερίδου, μιας αποτυχημένης πριμαντόνας, στο ραδιοφωνικό σήριαλ «Ημερολόγιο ενός θυρωρού» του Κώστα Πρετεντέρη, ήταν ο προσωπικός της θρίαμβος στις αρχές της δεκαετίας του '60.

Επιτυχημένη ήταν και η παρουσία της στον κινηματογράφο, με πλήθος ρόλων, κυρίως δευτεραγωνιστικών: «Η λύκαινα» (1951), «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954), «Συνοικία το όνειρο» (1961), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου» (1967) και «Αχ! αυτή η γυναίκα μου» (1967), με τις ιστορικές ατάκες «μπουρλοοότο» και «εδώ γίνονται Σόδομα και Γόμορα».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, οι εμφανίσεις στο θεατρικό σανίδι αραίωσαν, αλλά ξεχώρισε για τη συμμετοχή της στις παραστάσεις: «Τρωάδες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη (1977), «Φιλουμένα Μαρτουράνο» δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη (1978) και «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκι, που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της (1982-1983).

Η Σαπφώ Νοταρά ήταν μοναχικός άνθρωπος και δύσκολος χαρακτήρας, σύμφωνα με όσους τη γνώριζαν. Ζούσε ολομόναχη και χωρίς οικονομικούς πόρους, σ' ένα μικρό διαμέρισμα στην Πλατεία Κουμουνδούρου στην Αθήνα, το νοίκι του οποίου πλήρωνε ένας θαυμαστής της. Με πολλά προβλήματα υγείας, η σπουδαία ηθοποιός βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της από τους περιοίκους στις 13 Ιουνίου του 1985. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση είχε αφήσει την τελευταία της πνοή δύο ημέρες νωρίτερα, συνεπεία καρδιακής προσβολής.

Φιλμογραφία

Κινηματογραφικές Ταινίες

• Η λύκαινα (1951)
• Κυριακάτικο ξύπνημα (1954)
• Αρπαγή της Περσεφόνης (1956)
• Της νύχτας τα καμώματα (1957)
• Η κυρά μας η μαμή (1958)
• Όταν το μίσος κυβερνά (1959)
• Έγκλημα στα παρασκήνια (1960)
• Ένας Δον Ζουάν για κλάματα (1960)
• Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ... (1960)
• Στην πόρτα της κολάσεως (1960)
• Αγάπη και θύελλα (1961)
• Ποιά είναι η Μαργαρίτα (1961)
• Συνοικία το όνειρο (1961)
• Ζήτω η τρέλλα! (1962)
• Θρίαμβος (1962)
• Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962)
• Ταξίδι (1962)
• Ένας βλάκας με πατέντα (1963)
• Ο διαιτητής (1963)
• Ο τρελλάρας (1963)
• Αν έχεις τύχη... (1964)
• Εξωτικές βιταμίνες (1964)
• Η χαρτοπαίχτρα (1964)
• 5.000 ψέμματα (1966)
• Ο παρθένος (1966)
• Αχ! Αυτή η γυναίκα μου (1967)
• Δημήτρη μου, Δημήτρη μου (1967)
• Μίνι φούστα και καράτε (1967)
• Η θυρωρίνα (1968)
• Το ΠΡΟΠΟ και τα μπουζούκια (1968)
• Έμπαινε Μανωλιό (1970)
• Να 'τανε το 13 να έπεφτε σε μας (1970)
• Το παιδί της μαμάς (1970)
• Γιάννης Τσαρούχης: Σπουδή για ένα πορτραίτο (1981)

Τηλεοπτικές Σειρές

• Εύθυμες ιστορίες: Ένας εχθρός του γάμου (1977, ΕΡΤ)
• Εύθυμες ιστορίες: Καρπαζιά με διατίμηση (1977, ΕΡΤ)
• Εύθυμες ιστορίες: Τα κουμπιά (1977, ΕΡΤ)

 

Αίμα και θρήνος στο Λε Μαν

29

Στις 11 Ιουνίου 1955 συνέβη το χειρότερο δυστύχημα σε αγώνες αυτοκινήτου, κατά τη διάρκεια των 24 Ωρών του Λε Μαν. 83 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Οι 24 Ώρες του Λε Μαν είναι ένας από τους διασημότερους αγώνες αυτοκινήτου παγκοσμίως. Διεξάγεται ανελλιπώς κάθε χρόνο από το 1923 στη γαλλική πόλη Λε Μαν (Le Mans), σε μια διαδρομή μήκους 13,5 χιλιομέτρων, η οποία αποτελείται από την πίστα της περιοχής και τμήματα δρόμων που κλείνουν για την περίσταση. Είναι αγώνας αντοχής, καθώς διαρκεί 24 ώρες και λαμβάνουν μέρος αυτοκίνητα διαφόρων κατηγοριών, από πρωτότυπα έως τουρισμού. Στην αρχή, το κάθε αυτοκίνητο είχε έναν οδηγό, ο οποίος έπρεπε να καλύψει μόνος του όλο τον αγώνα. Αργότερα, οι οδηγοί έγιναν δύο και στις μέρες μας τρεις.

Ο αγώνας του 1955 ήταν προγραμματισμένος για τις 11 και 12 Ιουνίου και «μετρούσε» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων. Η εκκίνηση δόθηκε στις 4 το απόγευμα της 11ης Ιουνίου, ενώπιον 500.000 θεατών. Τα αυτοκίνητα που θα πρωταγωνιστούσαν ήταν οι Μερσέντες, Τζάγκιουαρ, Μαζεράτι, Φεράρι και Άστον Μάρτιν, αλλά όλων τα βλέμματα ήταν στραμμένα στη νέα Mercedes-Benz 300 SLR, το σασί της οποίας ήταν κατασκευασμένο από μαγνήσιο για λιγότερο βάρος και καλύτερες επιδόσεις. Τα τρία αυτοκίνητα οδηγούσαν τα δίδυμα των Πιερ Λεβέγκ και Τζον Φιτς, Χουάν Μανουέλ Φάνχιο και Στίρλινγκ Μος (θρυλικά ονόματα της Φόρμουλα 1), Καρλ Κλινγκ και Αντρέ Σιμόν.

Το φοβερό δυστύχημα έγινε στις 6:26 το απόγευμα και ενεπλάκησαν τέσσερα αυτοκίνητα. Όλα ξεκίνησαν από τον προπορευόμενο Μάικ Χόθορν, που οδηγώντας μια Jaguar D-Type έλαβε την εντολή να μπει στα πιτς. Μόλις είχε περάσει ένα πιο αργό αυτοκίνητο, την Austin-Healy 100 του Λανς Μακλίν, όταν φρέναρε σχεδόν απότομα για να μπει στα πιτς. Το αυτοκίνητο του Μακλίν λοξοδρόμησε για να αποφύγει τη σύγκρουση, αλλά δεν πρόσεξε ότι από πίσω του έρχονταν δύο γρηγορότερα αυτοκίνητα, οι Mercedes-Benz 300 SLR των Φάνχιο και Λεβέγκ. Ο Φάνχιο ήταν στη δεύτερη θέση του αγώνα και προσπαθούσε να ντουμπλάρει τον Λεβέγκ. Ο Γάλλος εγκλωβίστηκε και δεν είχε χρόνο να αντιδράσει. Η Μερσέντες του χτύπησε από πίσω την Austin-Healy 100 του Λανς Μακλίν και απογειώθηκε.

 

Αφού διέγραψε μια θεαματική τροχιά στον αέρα, χτύπησε στις μπαριέρες της αριστερής πλευράς της πίστας, έπιασε φωτιά και στην κυριολεξία διαλύθηκε. Φλεγόμενα τμήματα του αυτοκινήτου έπεσαν στο πλήθος, ανάμεσά τους και η μηχανή, που ήταν μια σκέτη βόμβα, σύμφωνα με την περιγραφή ενός αυτόπτη μάρτυρα. Και σαν μην έφτανε αυτό, οι πυροσβέστες προσπάθησαν να σβήσουν τη φωτιά των υπολειμμάτων του αυτοκινήτου με λάθος υγρό. Χρησιμοποίησαν μόνο νερό, προκαλώντας νέα έκρηξη.

Από το σκηνικό αυτό που θύμιζε Κόλαση του Δάντη σκοτώθηκαν 82 θεατές, ενώ από τα συντρίμμια της Μερσέντες ανασύρθηκε ό,τι είχε απομείνει από το σώμα του γάλλου πιλότου Πιερ Λεβέργκ. Εν τω μεταξύ, η Austin-Healy του Λανς Μακλίν, που δέχτηκε το χτύπημα της Μερσέντες του Λεβέγκ, προσέκρουσε με τη σειρά της στις μπαριέρες, προτού επιστρέψει ακυβέρνητη στη πίστα. Ένας ακόμη θεατής έχασε τη ζωή του, ενώ ο ΜακΛίν σώθηκε. Έτσι, ο συνολικός απολογισμός του δυστυχήματος ήταν 84 νεκροί και πάνω από 100 τραυματίες.

Ο αγώνας συνεχίσθηκε με απόφαση των διοργανωτών, για να δώσουν την ευκαιρία στα σωστικά συνεργεία να συνεχίσουν απρόσκοπτα το έργο τους και να μην προκληθεί κυκλοφοριακή συμφόρηση στους δρόμους από τους αποχωρούντες θεατές. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν ο αριθμός των θυμάτων είχε πλέον επιβεβαιωθεί, η Μερσέντες, που προηγείτο με τον Φάνχιο στον αγώνα, αποφάσισε να αποσύρει τα αυτοκίνητά της, σε ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των νεκρών. Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση χρόνια αργότερα. Οι άλλες ομάδες συνέχισαν τον αγώνα και νικητής αναδείχθηκε το απόγευμα της επομένης μέρας ο άγγλος Μάικ Χόθορν, ο άνθρωπος από τον οποίο είχε ξεκινήσει η φοβερή καταστροφή. Εναντίον του δεν προέκυψε καμία ευθύνη, καθώς η ερευνητική επιτροπή που συστήθηκε γι' αυτό το σκοπό κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όλα έγιναν σύμφωνα με την αγωνιστική πρακτική.

Ο θάνατος τόσων πολλών ανθρώπων, εξαιτίας της έλλειψης μέτρων ασφαλείας, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Ευρώπη, που έφθασαν μέχρι την απαγόρευση αγώνων σε πίστα στη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία και άλλες χώρες, μέχρι να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Μάλιστα, στην Ελβετία η απαγόρευση ήρθη μόλις την 1η Ιουνίου 2007, με απόφαση της Βουλής.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/275#ixzz34ManzPLB

 

Καλό  σας  βράδυ  και καλό  ξημέρωμα

Απ’ το  “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη ….Κ.Κ.-