Λιδωρίκι: ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

1.12.14

ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..

Καλησπέρα αγαπημένοι μας φίλοι

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 1η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Ανατολή Ήλιου: 07:20
Δύση Ήλιου: 17:07
Σελήνη 10 ημερών

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

1818

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μυείται στη Φιλική Εταιρεία.

1891

Ο Τζέιμς Νάισμιθ δημιουργεί ένα νέο παιχνίδι και το ονομάζει μπάσκετ-μπολ.

1909

Αρχίζει τη λειτουργία του το ΝοσοκομείοΣυγγρού στην Αθήνα, ειδικευμένο στα δερματικά και αφροδίσια νοσήματα.

1913

Η Κρητική Πολιτεία ενσωματώνεται στη ελληνική επικράτεια.

1944

Οι υπουργοί που ανήκουν στο ΕΑΜ αποσύρονται από την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου. Δύο ημέρες αργότερα θα ξεσπάσουν τα λεγόμενα «Δεκεμβριανά».

1947

Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ, ο φιλάργυρος εκατομμυριούχος ήρωας του Ντίσνεϊ και θείος του Ντόναλντ Ντακ, εμφανίζεται για πρώτη φορά σε κόμι στριπ. Ήταν δημιουργία του Καρλ Μπαρκς.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

μ. Χ.

1083

Άννα Κομνηνή, βυζαντινή πριγκίπισσα και ιστορικός («Αλεξιάδα»). (Θαν. 1153)

1792

Αλέξανδρος Υψηλάντης, στρατιωτικός, λόγιος και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. (Θαν. 19/1/1828)

1935

Γούντι Άλεν, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Άλεν Στιούαρτ Κένινγκσμπεργκ, αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας και μουσικός.

ΘΑΝΑΤΟΙ

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1866

Σερ Τζορτζ Έβερεστ, ουαλός στρατιωτικός, μηχανικός και τοπογράφος. Δούλεψε πολλά χρόνια στην Ινδία, ανέπτυξε μεθόδους μέτρησης και προς τιμήν του η ψηλότερη κορυφή των Ιμαλαΐων φέρει το όνομά του. (Γεν. 4/7/1790)

1973

Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ιδρυτής του κράτους του Ισραήλ και πρώτος πρωθυπουργός της χώρας από το 1948 έως το 1953. (Γεν. 16/10/1886)

2005

Γκαστ Αβράκοτος, ελληνικής καταγωγής θρυλικός πράκτορας της CIA, που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ήττα των σοβιετικών στο Αφγανιστάν. (Γεν. 1938)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0112#ixzz3Kg3Msmhq

Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα

Την 1η Δεκεμβρίου του 1913 η Κρήτη ενσωματώθηκε και επίσημα στο ελληνικό κράτος. Ακριβώς ένα μήνα νωρίτερα (1 Νοεμβρίου 1913), ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 5ος είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας επί της μεγαλονήσου. Αιώνες αιμάτων και δακρύων στη μαρτυρική Κρήτη έβρισκαν επιτέλους την ιστορική τους δικαίωση.

Η επίσημη ανακήρυξη της ένωσης έγινε στα ηλιόλουστα Χανιά την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 1913, παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, μέσα σε ιδιαίτερα πανηγυρικό κλίμα. «Η πόλις ηγρύπνησε στολιζομένη. Εορτάζει δε ο ουρανός, αποκατασταθείσης από της νυκτός της γαλήνης και ανατείλαντος εαρινού ηλίου. Οι δρόμοι παρουσιάζουν όψιν λειμώνων ευωδιαζόντων από τας μυρσίνας. Παντού είναι ανηρτημέναι Βυζαντιναί σημαίαι μεταξύ των κυανολεύκων. Συνωστίζονται παντού χωρικοί υψηλόκορμοι ζώσαι εικόνες του Θεοτοκοπούλου. Τα Κρητικόπουλα εις σμήνη κυκλοφορούν με τις φουφουλίτσες των. Από του Νικηφόρου Φωκά του εκδιώξαντος εκ Κρήτης τους Άραβας πρώτην φοράν Έλλην βασιλεύς αποβιβάζεται εις την νήσον» γράφει σε ανταπόκρισή της από τα Χανιά η αθηναϊκή εφημερίδα «Εστία». Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν στις 11:50 το πρωί, όταν οι γηραιοί αγωνιστές Αναγνώστης Μάντακας, 94 ετών, και Χατζημιχάλης Γιάνναρης, 88 ετών, ύψωσαν την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά, ενώ την ίδια ώρα ερρίπτοντο 101 κανονιοβολισμοί από τα ναυλοχούντα ελληνικά πολεμικά πλοία.

Η Κρήτη περιήλθε ολοκληρωτικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στις 4 Οκτωβρίου του 1669, όταν ο μέγας Βεζύρης Κιοπρουλής εισήλθε πανηγυρικά στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο), θέτοντας τέλος στην Ενετοκρατία στο νησί, που κράτησε 465 χρόνια (1204-1669). Παρά τη φυγή πολλών κατοίκων και την πληθυσμιακή αλλοίωση από τους νέους κατακτητές, οι Κρήτες ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι στους Οθωμανούς. Το μαρτυρούν οι εξεγέρσεις του 1692 («Κίνημα του 1692») και του 1770 («Επανάσταση του Δασκαλογιάννη»).

Η τελετή ανακήρυξης της ένωσης

Το 1821, οι Κρήτες συμμετείχαν στον εθνικό ξεσηκωμό, αλλά οι προσπάθειές τους δεν ευοδώθηκαν, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού Τούρκων και Τουρκοκρητικών στο νησί και της έλλειψης εφοδίων. Οι εξεγέρσεις κατά του κατακτητή συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση και πυκνότητα, το 1833 («Κίνημα των Μουρνιών»), το 1841 («Επανάσταση των Χαιρέτη και Βασιλογεώργη»), το 1858 («Κίνημα του Μαυρογένη»), την τριετία 1866-1869 («Μεγάλη Κρητική Επανάσταση»), το 1878 («Επανάσταση του 1878»), το1889 («Επανάσταση του 1889») και τη διετία 1897-1898 («Επανάσταση του 1897-1898»), οπότε η Κρήτη κέρδισε την αυτονομία της υπό τις ευλογίες των Μεγάλων Δυνάμεων, μετά τις απίστευτες ωμότητες που διέπραξαν οι βαζιβουζούκοι (Τούρκοι άτακτοι) στο Ηράκλειο στις 25 Αυγούστου του 1898. Στις 2 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης εγκατέλειπε το κρητικό έδαφος.

Η Κρήτη τέθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων και την υψηλή μόνο επικυριαρχία του σουλτάνου. Από το 1898 έως το 1913 δημιουργήθηκε η Κρητική Πολιτεία, με αρμοστή τον έλληνα βασιλόπαιδα Γεώργιο και κυβέρνηση αποτελούμενη από πέντε χριστιανούς και ένα μουσουλμάνο (Οι μουσουλμάνοι αντιπροσώπευαν περίπου το 25% των κατοίκων της Κρήτης το 1900). Δεσπόζουσα μορφή εκείνης της περιόδου αναδείχθηκε ο νεαρός δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος γρήγορα ήλθε σε σύγκρουση με τον Γεώργιο, εξαιτίας των υπερεξουσιών του. Η «Επανάσταση στον Θέρισο» (10 Μαρτίου 1905), που οργάνωσε ο Βενιζέλος ανάγκασε τον Γεώργιο σε παραίτηση και την ανάληψη της ύπατης αρμοστείας από τον ελλαδίτη πολιτικόΑλέξανδρο Ζαΐμη. Κύριο αίτημα των εξεγερμένων ήταν η άμεση ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Η νικηφόρα έκβαση των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) για την Ελλάδα, εξαιτίας και της διορατικής πολιτικής του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, επιτάχυνε τις εξελίξεις. Στις 30 Μαΐου 1913 ο παραπαίων σουλτάνος παραιτήθηκε όλων των δικαιωμάτων του στην Κρήτη με τη Συνθήκη του Λονδίνου (άρθρο 4), ενώ με ιδιαίτερη συνθήκη παραιτήθηκε και από την επικυριαρχία του στο νησί (1 Νοεμβρίου 1913). Η Κρήτη ήταν ελεύθερη και η ένωσή της με την Ελλάδα είχε πραγματοποιηθεί. Το Κρητικό Ζήτημα, που απασχόλησε επί μακρόν τη διεθνή πολιτική, είχε επιλυθεί.

Το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έφυγαν και οι τελευταίοι μουσουλμάνοι από την Κρήτη, οι περισσότεροι από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στα παράλια της Μικράς Ασίας. Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας, άρχισε να διαδίδεται μια φημολογία, κυρίως μέσω διαδικτύου, ότι το 2013 οι κάτοικοι της Κρήτης θα κληθούν να αποφανθούν με δημοψήφισμα εάν επιθυμούν το νησί να παραμείνει στην Ελλάδα ή να ανεξαρτητοποιηθεί, βάσει ενός μυστικού πρωτοκόλλου των συνθηκών παραχώρησής του στην Ελλάδα το 1913. Οι ειδικοί διαβεβαιώνουν και ο χρόνος έδειξε ότι επρόκειτο περί αστειότητος ή ευσεβούς πόθου κάποιων κύκλων.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/704#ixzz3Kg3vioEv

Αλέξανδρος Υψηλάντης
1792 – 1828

Αλέξανδρος Υψηλάντης

Στρατιωτικός, λόγιος και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. Γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1792 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν πρωτότοκος γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη. Ανατράφηκε σε περιβάλλον που διαπνεόταν από έντονο πατριωτισμό κι έλαβε εκλεκτή μόρφωση.

Στην Πετρούπολη, όπου ακολούθησε τον πατέρα του, φοίτησε στη Σχολή του Σώματος των Βασιλικών Ακολούθων και στη συνέχεια υπηρέτησε στα σώματα της αυτοκρατορικής φρουράς. Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, ενώ στη μάχη της Δρέσδης, στις 27 Αυγούστου 1813, έχασε το δεξί του χέρι.

Τον Μάρτιο του 1820 ο Εμμανουήλ Ξάνθος του πρόσφερε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας. Την αποδέχθηκε στις 12 Απριλίου, αφού πρώτα έγιναν δεκτοί οι όροι που έθεσε, και αμέσως άρχισε την οργάνωση του σχεδίου για την έναρξη της Επανάστασης από την Πελοπόννησο.

Όμως, με την ενθάρρυνση του Ιωάννη Καποδίστρια πείσθηκε ότι έπρεπε να επισπεύσει την προπαρασκευή της και τον Ιούνιο του 1820 εγκαταστάθηκε στη Οδησσό. Πέρασε τον ποταμό Προύθο στις 22 Φεβρουαρίου 1821 και δύο μέρες αργότερα ύψωσε τελικά τη σημαία της Επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και συγκεκριμένα στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας, όπου απαγορευόταν η παραμονή του τουρκικού στρατού.

Με επιστολή του στον αυτοκράτορα Αλέξανδρο υπέβαλε την παραίτησή του από το ρωσικό στρατό και αναγγέλλοντας την Ελληνική Επανάσταση ζήτησε την αρωγή του. Αμέσως μετά επιδόθηκε στη δημιουργία στρατού και συγκρότησε τον Ιερό Λόχο.

Στις 7 Ιουνίου 1821 ο στρατός του Υψηλάντη καταστράφηκε στη μάχη του Δραγατσανίου και υποχώρησε προς τα αυστριακά σύνορα. Παραδόθηκε στους Αυστριακούς, φυλακίστηκε και απελευθερώθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1827. Η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε να βοηθήσει το επαναστατημένο έθνος. Πέθανε στη Βιέννη δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του, στις 19 Ιανουαρίου του 1828.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/156#ixzz3Kg4Wog4t

Το Πορτρέτο των Μηνών

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Πίνακας του Γιάννη Τσαρούχη

Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος μήνας και τελευταίος του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη December, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό decem (δέκα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος κατά σειρά μήνας.

Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Δεκέμβριος μετακινήθηκε στη δωδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία, παρότι τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο ρωμαίος αυτοκράτορας Κόμμοδος θέλησε να τη μετονομάσει σε Αμαζόνιο, προς τιμήν της σύζυγό του Βρουτίας, που ήταν όμορφη σαν Αμαζόνα.

Στην αρχαία Αθήνα ο Δεκέμβριος ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Μαιμακτηριώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Ποσειδεώνα, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον θεό Ποσειδώνα. Στο λαϊκό καλεντάρι ο Δεκέμβριος ονομάζεται Ασπρομηνάς και Χιονιάς για το πυκνό του χιόνι.

Οι Ρωμαίοι είχαν δύο σημαντικές γιορτές τον Δεκέμβριο:

Τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Σατούρνους (ο Κρόνος των Ελλήνων), ήταν γιορτή χαράς και ξενιασιάς, όπου εκτός από τις καθιερωμένες θυσίες, κυρίαρχη θέση είχαν η ανταλλαγή δώρων και τα τυχερά παιγνίδια. Διαρκούσαν από τις 17 έως τις 23 Δεκεμβρίου.
Ακολουθούσαν στις 25 Δεκεμβρίου τα Βρουμάλια, γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου, όπου τιμούσαν τον Ήλιο, που ως θεότητα του φωτός ταυτιζόταν με τον Μίθρα των Περσών. Και στις δύο γιορτές θυσίαζαν χοίρους, τους οποίους στη συνέχεια κατανάλωναν.

Οι παγανιστικές αυτές γιορτές ήταν αρκετά δημοφιλείς και επέζησαν έως το 12ο αιώνα, παρά τις απαγορεύσεις, κληροδοτώντας σε μας τις δοξασίες και τους θρύλους για τους καλικάντζαρους και τα άλλα δαιμόνια. Η Χριστιανική Εκκλησία προσπάθησε να επωφεληθεί από τη δημοφιλία των δύο αυτών εορτών και να τις καταπολεμήσει ως ειδωλολατρικές, τοποθετώντας τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με μία θεωρία. Η άλλη θεωρία στηρίζεται σε ημερολογιακούς υπολογισμούς για να απαντήσει στο ερώτημα πώς επιλέχθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού των Χριστουγέννων.

Εκτός από τα Χριστούγεννα, που κυριαρχούν τον Δεκέμβριο, με τα θρησκευτικά και κοσμικά τους συμφραζόμενα, ξεχωριστή θέση έχουν από θρησκευτικής πλευράς και τα λεγόμενα Νικολοβάρβαρα, που περιλαμβάνουν τις εορτές της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου), Αγίου Σάββα (5 Δεκεμβρίου) και Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου).

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/500/188#ixzz3Kg4qfHPk

Σκρουτζ Μακ Ντακ

Το πιο πλούσιο και φιλάργυρο παπί του κόσμου, βγαλμένο από το πενάκι του αμερικανού κομίστα Καρλ Μπαρκς (1901-2000). Επίλεκτο μέλος της οικογένειας των Ντακ που δημιούργησε ο Γουόλτ Ντίσνεϋ, πρωτοεμφανίσθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1947 στην ανθολογία κόμιξ «Four Color», που εξέδιδε από το 1939 έως το 1962 ο εκδοτικός οίκος Dell. O Καρλ Μπαρκς εμπνεύστηκε τον χάρτινο ήρωά του από το λογοτεχνικό του ισοδύναμο, τον πάμπλουτο τσιγγούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ, κεντρικό πρόσωπο του διηγήματος του Καρόλου Ντίκενς «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία».

Ο Σκρουτζ είναι μία γέρικη ανθρωπόμορφη πάπια Πεκίνου, με κιτρινο - πορτοκαλί ράμφος και πόδια. Ζει στη Λιμνούπολη και συνήθως εμφανίζεται με μπλε ή κόκκινο φράκο, ημίψηλο, ματογυάλια και γκέτες. Στις ταινίες κινουμένων σχεδίων ακούγεται να μιλά με ελαφριά σκωτσέζικη προφορά.

Σύμφωνα με το βιογραφικό του, ο Σκρουτζ γεννήθηκε στη Σκωτία και κέρδισε την πρώτη του δεκάρα, που τη φυλάει ακόμα ως κόρη οφθαλμού, σε ηλικία δέκα ετών. Λίγο αργότερα έφυγε για να κάνει την τύχη του στην Αμερική και βρέθηκε στο Κλοντάικ να ψάχνει για χρυσάφι.

Σύντομα κέρδισε το πρώτο του εκατομμύριο και αγόρασε τον λόφο όπου έμελλε να στήσει το σήμα κατατεθέν της οικονομικής αυτοκρατορίας του, ένα πελώριο θησαυροφυλάκιο. Από εκεί και ύστερα η πορεία του ήταν ανοδική, αν και ο δρόμος της επιτυχίας δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.

Παρά τις αντιξοότητες, ο Σκρουτζ κατόρθωνε να τα βγάζει πέρα, αφού κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να τον ξεπεράσει σε εξυπνάδα και πονηριά. Στα χρόνια που ακολούθησαν ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο για να αυξήσει την περιουσία του, με βοηθούς του συνήθως τον ανιψιό του Ντόναλντ Ντακ και τα τρία τετραπέρατα ανιψάκια του Χιούι, Λιούι και Ντιούι.

Παρ’ όλο που κατέκτησε την κορυφή, δεν μπορεί να επαναπαυθεί στις δάφνες του. Πρέπει διαρκώς να παλεύει για να προστατεύσει το πολύτιμο χρυσάφι του και να παραμείνει το πλουσιότερο παπί του κόσμου. Οι Μουργόλυκοι αποτελούν μόνιμη απειλή για την περιουσία του, αφού το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι πώς να διαρρήξουν το απόρθητο θησαυροφυλάκιό του.

Ανελέητη εχθρός του είναι και η μάγισσα Μάτζικα, η οποία θέλει απελπισμένα να πάρει στα χέρια της την τυχερή του δεκάρα. Από την άλλη μεριά καραδοκούν οι επιχειρηματίες ανταγωνιστές, όπως ο Ρόμπαξ, που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να ξεπεράσει τον Σκρουτζ σε πλούτη και δόξα. Φυσικά, ο Σκρουτζ βγαίνει πάντα νικητής, αλλά πριν προλάβει να πάρει ανάσα αρχίζει να ετοιμάζεται για την επόμενη μάχη.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/854#ixzz3Kg5DJKFp

Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ