ΠΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ….

Στης Θήβας , τη χρυσή.. καμπίσια άβυσσο
που χάνει ο νους , από της γης τα πλούτη,
ένα μικρό συνάντησα , πικρό , παράδεισο
πνιγμένο , μες της λάσπης το κουρκούτι.
    *****
Λειψές παράγκες , από τσίγκια και σαπόξυλα ,
κουρέλια στα παράθυρα ,σαν ξεφτισμένα βρόχια ,
να μη μπορεί να μπει η ελπίδα στα καρδόφυλλα ,
ντροπή ! ! ! έξω η ντροπή και μέσα η... φτώχεια.
   ****
Ξυπόλητα παιδιά , που παίζουν στα λασπόνερα ,
χλωμά γυφτάκια , με μαυροθλιμμένα μάτια ,
τάχει ο λευκός θεός , τιμωρημένα , απόμερα ,
κι’η μελαψή , αθώα , καρδούλα τους , κομμάτια.
   *****
Μα σαν βραδιάσει , ασετιλίνες , λυχνοφάναρα ,
ρίχνουν τ’αχνό τους φως , πέρα ως πέρα ,
μεριάζει η πείνα , κι’αρχινούν τα λιανοτράγουδα.,
έχει ο θεός !! αύριο , ξημερώνει άλλη ..μέρα. Κ.-

Λιδορίκι 23 10 95.
Σ Υ Λ Λ Ο Γ Η
“ Τραγουδώντας   στη  Ζωή “
Λιδορίκι  2010