Απ’τη λειτουργία στις 30-6-2009 , στο ταπεινό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων στο Βαρούσι
********
Καλημέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου..
Καλημέρα στους φίλους του Λιδορικιού και της εφημερίδας μα που καθημερινά μας συντροφεύουν
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΗΜΕΡΑ 1 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:33
Δύση Ήλιου: 20:12
Σελήνη 8 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1825
Ο Ιμπραήμ με 11.000 πεζούς και 800 ιππείς κυριεύει τη Σφακτηρία, την οποία υπεράσπιζαν μόνο 1.500 Έλληνες. Πέφτουν μαχόμενοι ο Υπουργός Στρατιωτικών Αναγνώστης Παπαγεωργίου (Αναγνωσταράς) και ο φιλέλληνας Σανταρόζα, μαζί με άλλους 350 Έλληνες.
1877
Ανακαλύπτεται στην Ολυμπία από γερμανούς αρχαιολόγους ο Ερμής του Πραξιτέλη.
1900
Πανελλήνια πρεμιέρα της όπερας του Τζιάκομο Πουτσίνι «Μποέμ» από το Ελληνικό Μελόδραμα τουΔιονυσίου Λαυράγκα στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών.
1926
Ιδρύεται και επισήμως ο ΠΑΟΚ, με την έγκριση του καταστατικού του από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.
1930
Με πρόταση του νέου υπουργού Παιδείας, Γεωργίου Παπανδρέου, ψηφίζεται ο νόμος περί ίδρυσης Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα. Πρώτος σκηνοθέτης διορίζεται ο Μιλτιάδης Λιδωρίκης.
1986
Πυρηνική καταστροφή στο Τσερνομπίλ της Σοβιετικής Ένωσης (Ουκρανία), το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
121
Μάρκος Αυρήλιος, στωικός φιλόσοφος και αυτοκράτορας της Ρώμης (161-180). (Θαν. 17/3/180)
1564
Ουίλιαμ Σέξπιρ, άγγλος θεατρικός συγγραφέας.(Θαν. 23/4/1616)
1798
Ευγένιος Ντελακρουά, γάλλος ρομαντικός ζωγράφος. Το αριστούργημά του θεωρείται ο πίνακας Η σφαγή της Χίου, εμπνευσμένο από τους αγώνες των Ελλήνων κατά των Τούρκων. (Θαν. 13/8/1863)
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1860
Θεόκλητος Φαρμακίδης, διδάσκαλος του Γένους, κορυφαίος νεοέλληνας διαφωτιστής, αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης, λόγιος, κληρικός και πρωτοπόρος δημοσιογράφος. (Γεν. 15/1/1784)
1861
Γιάκομπ Φαλμεράιερ, αυστριακός περιηγητής, δημοσιογράφος, πολιτικός και ιστορικός, περισσότερο γνωστός για τις περιηγητικές αφηγήσεις του και τις θεωρίες του σχετικά με τη φυλετική καταγωγή των Νεοελλήνων. (Γεν. 10/12/1790)
2005
Αουγκούστο Ρόα Μπάστος, παραγουανός συγγραφέας, που μαζί με τους Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες και Μάριο Βάργκας Γιόσα θεωρούνται από τους σημαντικότερους λατινοαμερικανούς συγγραφείς. (Ο Κατήγορος) (Γεν. 13/6/1917)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2604#ixzz3YNJOWmLj
Η πτώση της Σφακτηρίας
Η μάχη της Σφακτηρίας, πίνακας του λαϊκού ζωγράφου Παναγιώτη Ζωγράφου.
Στις 26 Απριλίου 1825, με αποβατική επιχείρηση, ο Ιμπραήμ κατέλαβε τη βραχονησίδα Σφακτηρία στην είσοδο του όρμου του Ναυαρίνου και προξένησε βαρύτατες απώλειες στους Έλληνες υπερασπιστές της. Ήταν ένα σημαντικό επεισόδιο στη μακρά πορεία της Επανάστασης του '21, που συνετέλεσε στην αφύπνιση των επαναστατημένων Ελλήνων, καθώς εκείνη την περίοδο ήταν απασχολημένοι με τις εμφύλιες διαμάχες τους.
Μετά τη νίκη του στο Κρεμμύδι (7 Απριλίου 1825), ο Ιμπραήμ Πασάς στράφηκε κατά της Σφακτηρίας, της απόκρημνης βραχονησίδας που εκτείνεται μπροστά από τον όρμο του Ναυαρίνου, σε απόσταση 150 μέτρων από την Πύλο. Στόχος του Αιγύπτιου στρατηλάτη ήταν η κατάληψή της, που θα διευκόλυνε τις επιχειρήσεις του κατά του Παλαιοκάστρου και του Νεόκαστρου, των δύο οχυρών φρουρίων της Πύλου.
Οι Έλληνες είχαν προνοήσει να οχυρώσουν τη Σφακτηρία με 1.000 άνδρες και οκτώ κανόνια, ενώ το νησί προστάτευαν τρία σπετσιώτικα πλοία και ο «Άρης» του Υδραίου Αναστασίου Τσαμαδού. Την οργάνωση της άμυνας είχε αναλάβει αυτοπροσώπως ο Υπουργός Πολέμου Αναγνωσταράς (Χρήστος Παπαγεωργίου το πραγματικό του όνομα). Στο νησί βρίσκονταν ακόμη ο απεσταλμένος του Εκτελεστικού (κυβέρνησης) Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και οι φιλέλληνες Σανταρόζα και Γκρασέ.
Η επίθεση των Αιγυπτίων άρχισε το μεσημέρι της 26ης Απριλίου, αρχικά με σφοδρό κανονιοβολισμό της Σφακτηρίας και στη συνέχεια με αποβατική επιχείρηση κατά κύματα τριών χιλιάδων πεζοναυτών, των οποίων ηγούντο Γάλλοι αξιωματικοί. Οι υπερασπιστές της Σφακτηρίας ανταπέδωσαν τα πυρά, αλλά δεν μπόρεσαν να αντέξουν στην υπέρτερη εχθρική δύναμη. Η μάχη ήταν άνιση και γρήγορα ο Ιμπραήμ πέτυχε τον σκοπό του κι έγινε κύριος της Σφακτηρίας.
Οι υπερασπιστές της Σφακτηρίας είχαν μεγάλες απώλειες: 350 νεκρούς, ανάμεσά τους ο Αναγνωσταράς, ο Αναστάσιος Τσαμαδός και ο ιταλός φιλέλληνας κόμης Σανταρόζα, και 200 αιχμαλώτους. Οι υπόλοιποι κατόρθωσαν να διασωθούν κολυμπώντας στην απέναντι ακτή. Ο Μαυροκορδάτος σώθηκε την τελευταία στιγμή με το πλοίο «Άρης», που αν και «λαβωμένο», κατόρθωσε να διαφύγει από τα εχθρικά πολεμικά και να ανοιχθεί στο πέλαγος.
Όταν η είδηση της πτώσης της Σφακτηρίας έφθασε στην έδρα της επαναστατικής κυβέρνησης στο Ναύπλιο, όλοι έμειναν κεραυνόπληκτοι. «Κανενός πρόσωπον δεν έβλεπες να γελά, όλοι σκυθρωποί και οι πέτρες και αυτές ελυπούντο. Χίλιες υποψίες απαρνούσαν εις καθενός τον νουν και το μέλλον όλοι το έβλεπον ως κινδυνώδες» γράφει στα απομνημονεύματά του ο αγωνιστής Νικόλαος Κασομούλης.
Οι συνέπειες της καταστροφής στη Σφακτηρία δεν άργησαν να φανούν. Στις 30 Απριλίου παραδόθηκε η φρουρά του Παλαιοκάστρου και στις 11 Μαΐου 1825 η φρουρά του Νεοκάστρου. Το λιμάνι της Πύλου έγινε ο κυριότερος σταθμός ανεφοδιασμού των Αιγυπτίων του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Το μέλλον της Ελληνικής Επανάστασης διαγραφόταν ζοφερό...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/767#ixzz3YNJa27iu
Ο Βομβαρδισμός της Γκουέρνικα
Η Γκουέρνικα μετά τον βομβαρδισμό
Πολύνεκρη αεροπορική επίθεση κατά της βασκικής πόλης Γκουέρνικα από γερμανούς και ιταλούς εθελοντές αεροπόρους, που συνεργάζονταν με τους εθνικιστές του στρατηγού Φράνκο κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου (1936-1939). Έλαβε χώρα το απόγευμα της 26ης Απριλίου 1937 κι έμεινε στην ιστορία κυρίως χάρις στον πίνακα του μεγάλου ισπανού ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο, που αποτύπωσε μοναδικά τη φρίκη του πολέμου.
Την άνοιξη του 1937 οι εθνικιστές του Φράνκο, έχοντας υπό τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο μέρος της Ισπανίας, θέλησαν να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους και στο βορά, με την κατάληψη του Μπιλμπάο, της μεγαλύτερης πόλης των ανυπότακτων Βάσκων, που συνεργάζονταν με τη δημοκρατική κυβέρνηση της Μαδρίτης. Το μεγαλύτερο εμπόδιο ήταν η Γκουέρνικα (Γκερνίκα η σωστή της προφορά στα ισπανικά), που βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο στο δρόμο για το Μπιλμπάο. Η Γκουέρνικα, στην οποία ζούσαν 5.000 άνθρωποι, αλλά και χιλιάδες Δημοκρατικοί πρόσφυγες. ήταν σημαντική πόλη για τους Βάσκους, γιατί κάτω από μια βελανιδιά στο κέντρο της πόλης συνήθιζε να συνεδριάζει η Βουλή τους.
Η εντολή για τον βομβαρδισμό της Γκουέρνικα δόθηκε από τους φρανκιστές στον αντισμήναρχο Βόλφραμ Φράιχερ φον Ριχτχόφεν, που ήταν επικεφαλής των γερμανών εθελοντών, οι οποίοι είχαν συγκροτήσει τη «Λεγεώνα Κόνδωρ». Τυπικά, η ναζιστική Γερμανία ήταν ουδέτερη στον Ισπανικό Εμφύλιο. Συμμετείχε, όμως, ουσιαστικά στις επιχειρήσεις με μια ομάδα εθελοντών, που ήταν όλοι τους έμπειροι αεροπόροι της Λουτβάφε και πιλοτάριζαν τελευταίου τύπου αεροπλάνα. Όπως παραδέχθηκε αργότερα ο αρχιναζιστής Χέρμαν Γκέρινγκ στη Δίκη της Νυρεμβέργης, οι νεαροί πιλότοι είχαν σταλεί με διαταγή του Ράιχ για να εμποδίσουν την εξάπλωση του Κομμουνισμού, αλλά και να δοκιμαστούν σε συνθήκες μάχης.
Στην επιχείρηση που σχεδίασε ο Ριχτχόφεν θα έπαιρναν μέρος 20 γερμανικά μαχητικά και 3 ιταλικά, τα οποία αποτελούσαν τμήμα του ιταλικού εθελοντικού σώματος, που είχε στείλει ο Μουσολίνι για την υποστήριξη του ομοϊδεάτη του Φράνκο. Τα αεροπλάνα θα επιχειρούσαν πέντε κύματα επιθέσεων, πρώτα στα περίχωρα και στη συνέχεια μέσα στη Γκουέρνικα, με βόμβες των 250 και 50 κιλών και εμπρηστικές του ενός κιλού.
Η Γκουέρνικα φλέγεται μετά την επιδρομή των βομβαρδιστικών του Χίτλερ και του Μουσολίνι
Η Επιχείρηση Επίπληξη (Operation Rugen), όπως ήταν η κωδική της ονομασία, πραγματοποιήθηκε από τις 4:30 το απόγευμα έως τις 7 το βράδυ της 26ης Απριλίου 1937. Ήταν κυριολεκτικά ένας περίπατος για τους πιλότους, καθώς η πόλη ήταν ανοχύρωτη. Οι βομβαρδισμοί ήταν καταιγιστικοί και ανηλεείς, με αποτέλεσμα η πόλη σχεδόν να ισοπεδωθεί και από τις μεγάλες πυρκαϊές που ακολούθησαν. Τα θύματα από τους βομβαρδισμούς ανήλθαν σε 1654 νεκρούς και 889 τραυματίες, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν οι αρχές. Πρόσφατες έρευνες μειώνουν τον αριθμό των νεκρών, το πολύ στους 300.
Αυτό δεν μειώνει σε τίποτα τη φρίκη της επίθεσης, που ήταν ένα κλασσικό έγκλημα πολέμου, ένα τυφλό χτύπημα και μια πράξη τρομοκρατίας, αφού η επίθεση δεν εκδηλώθηκε κατά στρατιωτικού στόχου. Σύμφωνα με εικασίες που αναπτύχθηκαν αργότερα, οι Γερμανοί θα πρέπει να υπερέβησαν τις οδηγίες των Ισπανών και να εκδήλωσαν την επίθεση με περισσή ένταση, ως αντίποινα για το λιντσάρισμα από Δημοκρατικούς, ενός γερμανού πιλότου, το αεροπλάνο του οποίου είχε πέσει κοντά στο Μπιλμπάο, λίγες ημέρες νωρίτερα.
Οι εθνικιστές, χωρίς να αρνηθούν τον βομβαρδισμό της Γκουέρνικα, έριξαν τις ευθύνες για τις μεγάλες πυρκαϊές και τις εκτεταμένες καταστροφές στους υποχωρούντες Δημοκρατικούς και στις τακτικές της «καμμένης γης» που εφάρμοζαν. Δημοσιογραφικές μαρτυρίες από πρώτο χέρι τούς δικαιώνουν εν μέρει.
Όπως και σε ανάλογες περιπτώσεις την Ελλάδα, η Δημοκρατική Γερμανία ζήτησε συγγνώμη για τις ωμότητες που διέπραξαν οι ναζιστές στην Ισπανία. Στην 60η επέτειο του βομβαρδισμού της Γκουέρνικα το 1997, ο γερμανός πρόεδρος Ρόμαν Χέρτζοχ, με επιστολή τους προς του επιζώντες, τους «έτεινε χείρα φιλίας και συμφιλίωσης, εξ ονόματος του γερμανικού λαού». Το 1998 η γερμανική Βουλή με απόφασή της αφαίρεσε όλα τα ονόματα των μελών της Λεγεώνας Κόνδωρ, που είχαν δοθεί σε γερμανικά στρατόπεδα.
Η Γκουέρνικα του Πικάσο
Την εποχή του βομβαρδισμού της Γκουέρνικα, ο μεγάλος ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο ετοίμαζε ένα πίνακα, παραγγελία της Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Μαδρίτης, που θα κοσμούσε το Ισπανικό Περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση των Παρισίων. Μόλις πληροφορήθηκε τη μεγάλη σφαγή, ονόμασε τον πίνακα Γκουέρνικα, θέλοντας να εκφράσει την απέχθειά του προς τους στρατιωτικούς «που βύθισαν την Ισπανία στον ωκεανό του πόνου και του θανάτου».
Το έργο του Πικάσο είναι μία τεράστια ελαιογραφία (3,49 x 7,77 μ.), που περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Δείχνει ένα σκηνικό θανάτου, με διαμελισμένα ζώα και ανθρώπους, γυναίκες να κλαίνε, κρατώντας νεκρά μωρά και κατεστραμμένα κτίρια. Αρχικά, ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο, το μαύρο και το γκρι, καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο θέμα.
Ο πίνακας εκτέθηκε τον Ιούλιο του 1937 στη Διεθνή Έκθεση των Παρισίων και συγκέντρωσε το γενικό ενδιαφέρον. Στη συνέχεια, περιόδευσε σε μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την προάσπιση της Δημοκρατίας στην Ισπανία. Μετά την επικράτηση του Φράνκο, το 1939, η Γκουέρνικα βρήκε προσωρινό καταφύγιο στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜΟΜΑ).
Το 1968 ο Φράνκο εξέφρασε την επιθυμία να εκτεθεί ο πίνακας στην Ισπανία. Ο Πικάσο αρνήθηκε και εξουσιοδότησε το ΜΟΜΑ να επιστρέψει τον πίνακα στην Ισπανία, μόλις αποκατασταθεί η Δημοκρατία. Αυτό έγινε το 1975, όταν πέθανε ο Φράνκο κι ενώ ο Πικάσο είχε φύγει από τη ζωή, δύο χρόνια νωρίτερα. Το 1981 η «Γκουέρνικα» επέστρεψε στα πάτρια εδάφη και αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα εκθέματα του Μουσείου «Πράδο» της Μαδρίτης. Από το 1992 κοσμεί το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Βασίλισσα Σοφία της Μαδρίτης.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/253#ixzz3YNJybtYE
Η καταστροφή του Τσερνόμπιλ
Ήταν ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986 όταν οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, άρχισαν τις προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας, αλλά οδήγησε στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα.
Στο πλαίσιο του πειράματος αυτού, οι τεχνικοί έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του. Στη 1:23 το πρωί, η αλυσιδωτή αντίδραση στον τέταρτο αντιδραστήρα προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το ατσάλινο κάλυμμα του αντιδραστήρα, βάρους χιλίων τόνων. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού σκορπίστηκε στον αέρα, μέσω του οποίου μεταφέρθηκε στις γύρω περιοχές με ταχείς ρυθμούς.
Στις 28 Απριλίου, σουηδικοί σταθμοί παρατήρησης άρχισαν να καταγράφουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και απαίτησαν μια εξήγηση. Παρότι η σοβιετική κυβέρνηση αποπειράθηκε αρχικώς να συγκαλύψει το γεγονός, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι υπήρξε ένα «μικρό ατύχημα».
Επί δέκα ημέρες, τα φλεγόμενα πυρηνικά καύσιμα απελευθέρωναν στην ατμόσφαιρα εκατομμύρια ραδιενεργά στοιχεία, σε ποσότητα που αντιστοιχεί σε 200 βόμβες σαν αυτή της Χιροσίμας. Ραδιενεργός σκόνη απλώθηκε πάνω από την Ευρώπη και μέχρι το Βόρειο Πόλο. Χρειάστηκαν 7.000 τόνοι μετάλλου και 400.000 κυβικά μέτρα σιδηροπαγούς σκυροδέματος, προκειμένου να θαφτούν οι εκατοντάδες τόνοι πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών συντριμμιών μέσα σε μια σαρκοφάγο.
Επισήμως, 31 άνθρωποι πέθαναν λίγο μετά την έκρηξη. Όμως, από το 1986 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 στρατιώτες και πολίτες από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και άλλες Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εστάλησαν στις εργασίες αποκατάστασης του σταθμού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια, από την οποία έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.
Οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν σ' αυτή την τραγωδία παραμένουν άγνωστοι. Διαφαίνεται, όμως, ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε μία σειρά αλυσιδωτών παραγόντων, όπως τα ανεπαρκή συστήματα ασφαλείας και προστασίας του αντιδραστήρα, καθώς και οι λανθασμένοι χειρισμοί (ίσως και χωρίς σχετική εξουσιοδότηση) των ελλιπώς καταρτισμένων εργαζομένων.
Το μοιραίο εργοστάσιο του Τσερνομπίλ έκλεισε οριστικά το Δεκέμβριο του 2000, ύστερα από διεθνείς πιέσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση της Ουκρανίας και υπό το φόβο νέων πιθανών εκρήξεων στους πεπαλαιωμένους αντιδραστήρες του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/86#ixzz3YNKPr2GC
Η ιστορία του ΠΑΟΚ
Ο ΠΑΟΚ είναι η ιστορική συνέχεια του αθλητικού και πολιτιστικού σωματείου της Κωνσταντινούπολης Ερμής, που δημιουργήθηκε από ρωμιούς της Πόλης το 1875 στη συνοικία Πέρα. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, μία ομάδα προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη δημιούργησαν το 1926 τον Πανθεσσαλονίκειο Αθλητικό Όμιλο Κωνσταντινουπολιτών.
Το καταστατικό του νέου συλλόγου εγκρίθηκε στις 26 Απριλίου 1926 από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης (αριθ. απόφασης 822/26). Η ημερομηνία αυτή θεωρείται και η ληξιαρχική πράξη γέννησης του συλλόγου, αλλά η αγωνιστική του δράση είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα. Ως χρώματα της ομάδος επιλέχθηκαν το πένθιμο μαύρο για να συμβολίζει την τραγική περιπέτεια του μικρασιατικού ελληνισμού και το αισιόδοξο λευκό, που θα άνοιγε ένα παράθυρο στο μέλλον. Έμβλημα του συλλόγου, το πράσινο τετράφυλλο τριφύλλι και το πέταλο.
Στις 26 Ιουλίου 1925 ο ΠΑΟΚ δίνει το πρώτο του φιλικό παιγνίδι και ηττάται 2-1 από τον Ηρακλή. Δύο εβδομάδες αργότερα θα συντριβεί από τον Άρη με 5-2. Το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο της ομάδας υπογράφεται στις 5 Σεπτεμβρίου 1928, με τον ποδοσφαιριστή Ετιέν, που θα εισπράττει 4.000 δραχμές μηνιαίως.
Το πρώτο έμβλημα του ΠΑΟΚ
Στις 20 Μαρτίου 1929 ο ΠΑΟΚ συγχωνεύεται με το άλλο προσφυγικό σωματείο της Θεσσαλονίκης, την ΑΕΚ, με πρωτοβουλία του γιατρού Καραμαούνα, προέδρου του πολιτιστικού σωματείου Ένωση Κωνσταντινοπουλιτών. Ο ΠΑΟΚ αλλάζει έμβλημα και στη θέση του τετράφυλλου τριφυλλιού με το πέταλο, υιοθετείται ο Βυζαντινός Δικέφαλος Αετός. Μόνο που ο Δικέφαλος Αετός του ΠΑΟΚ έχει τα φτερά του κλειστά, σε ένδειξη πένθους για τον ξεριζωμό των ρωμιών από την Πόλη.
Η πρώτη έδρα της ομάδας είναι το γήπεδο Συντριβανίου, που εγκαινιάζεται στις 12 Δεκεμβρίου 1930. Ακολουθεί φιλικό παιγνίδι με τον Άρη, που έληξε με νίκη του ΠΑΟΚ με 2-1. Ο ΠΑΟΚ συμμετέχει στο τοπικό πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και αναδεικνύεται πρωταθλητής τις χρονιές 1932, 1939 και 1948, ενώ δίνει το παρόν και σε ένα τελικό Κυπέλλου Ελλάδος το 1939.
Οι χρυσές σελίδες του ΠΑΟΚ άρχισαν να γράφονται στη δεκαετία του 1950. Οι ταλαντούχοι παίχτες που έρχονται στην ομάδα (Λέανδρος, Κουρουϊκίδης, Πρόγιος κ.ά.) καθιστούν πανίσχυρο τον ΠΑΟΚ, που αναδεικνύεται πρωταθλητής Θεσσαλονίκης το 1955, το 1956 και το 1957, ενώ συμμετέχει σε δύο τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας (1951 και 1955).
Το φθινόπωρο του 1959 ξεκινά το νέο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής, με τον ΠΑΟΚ να είναι πανέτοιμος, με ισχυρή ομάδα και νέο γήπεδο στην Τούμπα, που εγκαινιάζεται στις 6 Σεπτεμβρίου. Χτίστηκε σε οικόπεδο 30 στρεμμάτων, που είχε παραχωρήσει το 1957 ο Στρατός στην Τούμπα, μια προσφυγική συνοικία της Θεσσαλονίκης. Στον πρώτο αγώνα του στην Α' Εθνική, στις 25 Οκτωβρίου 1959, ο ΠΑΟΚ νικά τον Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης με 3-1.
Κύπελλο Ελλάδος 1972
Ο ΠΑΟΚ θα κάνει αισθητή την παρουσία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο τη δεκαετία του 1970. Με παίκτες, όπως οι Κούδας, Σαράφης, Γκουερίνο, Παρίδης, Τερζανίδης, Ιωσηφίδης κ.α. κατέκτησε το 1972 και το 1974 τα δύο πρώτα Κύπελλα Ελλάδος και στις 23 Μαΐου 1976 το πρώτο του πρωτάθλημα, σπάζοντας την κυριαρχία των ομάδων του Κέντρου με προπονητή τον Γκιούλα Λόραντ. Το ίδιο διάστημα έδωσε το παρών σε πέντε ακόμη τελικούς (1970, 1971, 1973, 1977, 1978). Στην Ευρώπη ξεχωρίζει η πορεία του στο Κύπελλο Κυπελλούχων την περίοδο 1973-74. Έφθασε ως τα προημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από τη Μίλαν (3-0, 2-2).
Τη δεκαετία του 1980 ο ΠΑΟΚ θα κατακτήσει ένα ακόμη πρωτάθλημα (1985), με τεχνικό τον Βάλτερ Σκότσικ και παίχτες, όπως οι Σκαρτάδος, Κωστίκος, Δημόπουλος, Ιωσηφίδης και Βασιλάκος. Θα φθάσει σε τρεις τελικούς Κυπέλλου Ελλάδος (1981, 1983 και 1985). Το 1983 θα έχει δύο αξέχαστες αναμετρήσεις με την Μπάγερν για το Κύπελλο UEFA, όπου θα πέσει ηρωικά (0-0, 0-0 και 9-8 στα πέναλτι υπέρ των Βαυαρών).
Η συνέχεια, όμως, δεν θα είναι ανάλογη. Οι αδύναμες διοικήσεις, τα οικονομικά προβλήματα και ο υπέρμετρος γιγαντισμός των οπαδών, που λύνουν και δένουν στην Τούμπα, καθιστούν τον ΠΑΟΚ από πρωταγωνιστή, κομπάρσο, παρά τις κάποιες επιτυχίες, όπως τα δύο Κύπελλα Ελλάδος (2001 και 2003), τη συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το 1992 και τον αποκλεισμό της Άρσεναλ στο Κύπελλο UEFA το 1997 (1-0 και 1-1).
Ο ΠΑΟΚ, εκτός από το τμήμα του ποδοσφαίρου, διατηρεί τμήματα μπάσκετ, (2 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και 2 Ευρωπαϊκά Κύπελλα), βόλεϊ, κλασσικού αθλητισμού, κολύμβησης, υδατοσφαίρισης, πυγμαχίας και ποδηλασίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/132#ixzz3YNKlJtdQ
Η Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στις Λάκκες
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Δευτέρα
27/4
03:00 
12°C
79%
2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ 
09:00 
13°C
56%
2 Μπφ B
9 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
15:00 
22°C
34%
2 Μπφ ΝΔ
9 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
21:00 
16°C
64%
2 Μπφ Α
9 Km/h 
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ 
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ …
ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ “ ΑΝΑΣΤΑΣΗ “ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΑΣ ;;
“ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ …. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ..”
Φτάνει το καλοκαίρι όπου να΄ναι , αλλά τα..” μερομήνια “ δεν είναι και τόσο αισιόδοξα , για το χωριό μας αλλά και για όλη τη Δωρίδα , έτσι όπως έχουν “σκοτώσει “ τον πολιτισμό , τόσα χρόνια , τι άραγε περιμένουν να σώσει τον τόπο μας ; Μήπως τα..κοντοσουβλο..παανήγυρα ; ή μήπως οι..” παραδοσιακές “ τραχανογιορτάδες ; Και στον τομέα του Πολιτισμού φίλοι μου , όπως και σε πολλούς άλλους τομείς , ο Δήμος μας απέτυχε παταγωδών , έχετε μήπως αντίρρηση ; αν ναι , τότε ας μας δείξουν ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΈΚΑΝΕ Ο ΔΗΜΟΣ – ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ - ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ , ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ , ΠΑΙΔΕΊΑΣ κ.δ.σ ( Και δεν…συμμαζεύεται ) . Αλήθεια , ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος αυτού του ..περίεργου Ν.Π.; Κανονικά θα έπρεπε ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ , αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο , πρέπει οι ασχολούμενοι με αυτό , ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌΣ , μήπως τα ‘’ παραδοσιακά “ ευρω..φάγα τζερτζελοπανήγυρα ; μήπως όλες αυτές οι ..” ΘΛΙΒΕΡΕΣ “ ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΟΚΑΝΙΣΜΑ ΤΩΝ ..ΛΙΓΟΣΤΩΝ ΕΥΡΩ ; ΤΕΛΙΚΑ Ο ΔΗΜΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ; Φοβούμαστε πως όχι , γιατί αν είχε τέσσερα χρόνια τώρα ΚΑΤΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ . Νομίζουμε πως θα ήταν πολύ χρήσιμο , για πολλούς λόγους , να γίνει ΈΝΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΧΘΕΝΤΟΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ…ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΟΥ Ν.Π , ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΆ ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΣΤΟΙΧΊΖΕΙ ΣΤΗ ΔΩΡΙΔΑ Ο ..” ΑΟΡΑΤΟΣ “ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ …
Δεν γνωρίζουμε βέβαια τι ακριβώς συμβαίνει στην…κάτω Δανιμαρκία , γιατί εκεί οι..” καιρικές συνθήκες “ είναι πολύ..διαφορετικές , ούτε φυσικά και μας ενδιαφέρει , αυτό που ενδιαφέρει τους.πάνω Δωριείς , είναι να γίνεται ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΑΝΟΜΉ ΤΩΝ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ Ο,ΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ , ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΆ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ …
Διαβάζουμε φίλοι μου κάθε τόσο , διάφορα δελτία τύπου , σ’ αυτά…” σκίζουμε “ , που αν κάνεις τον κόπο να τα διαβάσεις θα δεις πως δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΑΣ , ΑΛΛΆ ΑΠΛΆ..” ΤΑΪΖΟΥΝ “ ΤΑ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΙΘΥΝΟΝΤΩΝ ΜΑΣ …ΒΛΟΓΑΝΕ ΔΗΛΑΔΉ ΤΑ …ΓΕΝΑ ΤΟΥΣ , ΕΤΣΙ ΑΠΛΆ …΄
Πόσα και πόσα δεν έχουμε διαβάσει και ακούσει τα τελευταία χρόνια ; Ανάπτυξη εδώ, ανάπτυξη εκεί , λίμνες από εδώ , ΣΕΔΕ . ΜΕΔΕ …ΠΕΔΕ από κει , ΑΛΛΑ ΕΡΓΟ …ΜΗΔΕΝ , ΟΛΟ ΛΑΔΙ ..ΛΑΔΙ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΤΗΓΑΝΙΤΑ …ΤΙΠΟΤΑ , μήπως θυμούνται οι Δημοτικοί μας άρχοντες τι μας έλεγαν προεκλογικά ; άλλα μας έλεγαν αλλά τα ξέχασαν γιατί απλούστατα ό,τι γίνεται έχει ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΚΟΠΟ , ΤΑ…ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ , και μη μου πείτε όχι ….
Το πρόβλημα επίσης είναι οι..αιρετοί , που θέλουν , ξέρουν δεν ξέρουν , να καπελώνουν τα πάντα , ως και τον πολιτισμό , αφού είναι γνωστό τοις ..πάσι , πως και γιατί εκλέγονται , κι’απ’την άλλη πλευρά , υπάρχουν υπάλληλοι συγκροτημένοι που θα μπορούσαν ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΠΟΛΛΆ αλλά δυστυχώς “ καπελώνονται “και χάνονται , επ’ αυτού έχομε ιδία αντίληψη , έτσι λοιπόν “ βουλιάζουμε αργά αλλά …σταθερά “ με τη βοήθεια των παντογνωστών αιρετών , αν θέλουν ο Δήμος να…” κουνηθεί “ λίγο , ας αναθέσουν κάποιους τομείς σε ΙΑΚΑΝΟΥΣ ΥΠΑΛΛΉΛΟΥΣ , που σίγουρα υπάρχουν στις Δημοτικές υπηρεσίες , δεν τολμάνε όμως να το κάμουν γιατί…ΘΑ ΕΧΟΥΝ…ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ , ξέρετε φυσικά τι είναι οι..” υπερβάσεις “ στους Πολιτικο..αυτοδιοικητικούς ..κύκλους …αν πάλι δεν γνωρίζετε ΡΩΤΗΣΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ …Ή ΠΑΡΤΕ ΣΒΑΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟΙ “ ΣΑΛΤΑΡΟΥΝ “ ΑΠ’ ΤΗ ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΣΤΥΗΝ ΑΛΛΉ , Ε…ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ…” ΥΠΕΡΒΑΣΗ “ …ΚΑΤΑΛΆΒΑΤΕ ΝΟΜΙΖΩ …
Καλή σας Κυριακή , να περνάτε καλά
Απ’ το ΓΕΛΑΔΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment