Στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές ,
τ’ αξέχαστα τα χρόνια ,
άκουγες παιδικές φωνές
κελάηδαγαν τ΄αηδόνια ,
ω..τι αξέχαστες βραδιές ,
στου..Λιδορ’κιού τις γειτονιές…
Ασβεστωμένες οι..αυλές
κι’ ολόγυρα οι..αλτάνες ,
μοσχομολόχες , τσετσεκιές ,
μοσχάτες μαντζουράνες ,
ονειρεμένες οι ..νυχτιές
στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές .
Ξερό ψωμί και..δυo ελιές
μεριάζανε την ..πείνα ,
κι’ οι πεντακάθαρες καρδιές
κακιά δεν είχαν ..σφήνα ,
κι’ ολάνοιχτες οι..αγκαλιές
στου Λιδορ’κιού τις..γειτονιές..
Νέοι , γερόντοι και γριές ,
στου μόχθου το..παιχνίδι ,
σχόλες , γιορτές , καθημερνές ,
μα ονειρικό ταξίδι
των κοριτσιών οι αγκαλιές ,
στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές .
Αχ..πως περάσαν βιαστικές ,
φύγαν σαν..χελιδόνια ,
όλες εκείνες οι ευωδιές
που πνίγαν τα μπαλκόνια ,
‘ρωτεύονταν νέοι και νιες
στου Λιδορ’κιού τις γειτονιές……
Κωνσταντίνος Ευθ.Καψάλης
Λιδορίκι 26-10-2008
ΑΝΕΚΔΟΤΟ
Διαβάζει ο Κ.Καψάλης
No comments:
Post a Comment