24.2.08

ΑΧ...ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΛΑΚΚΕΣ....

   Παλιό ..μαράζι οι ...Λάκκες αδέρφια , μαράζι τόχαμε όλα τα παιδιά , που μέναμε προς το κέντρο , του χωριού , ...Κολωνάκι και..πέριξ δηλαδή , βάσανο μεγάλο , δεν μπορούσε , που να πάρει , νάναι και το δικό μας σπίτι έτσι κάπως...παράμερα ...κάπου εκτός...δακτυλίου...γιατί , κακά τα ψέματα , αδέρφια , μπορεί να μην είχαμε τότε..αυτοκινητο..δακτύλιο , ελλείψει...αυτοκινήτων , είχαμε όμως..από τότε στο χωριό μας ..δακτύλιο , και τι δακτύλιο , ...μαθητο..δακτύλιο , μάλιστα όπως το διαβάζετε , μ α θ η τ ο δ α κ τ ύ λ ι ο....

   Βέβαια οι Λάκκες , ήταν , ούτως η άλλως , εκτός δακτυλίου , καθότι ατην...άκρη , κι αυτό ήταν που μας μαράζωνε , τα παιδιά που έμεναν απόκεντρα , Λάκκες , Ψαλά , Βαρούσι , Γυφτομαχαλά , είχαν δικά τους βασίλεια , ανεξαρτησία , ελευθερία , ενώ εμείς ...είμασταν διαρκώς κάτω απ' το βλέμα του...Βούδα , κι έτσι λοιπόν αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε γιά..διάβασμα , δήθεν , στα...προάστεια...και όχι μόνο , γιατί τελικά τις περισσότερες ώρες μας , τις περνάγαμε εκεί κάτω , γιατί ; γιατί , εκτός όλων των άλλων στις Λάκκες , υπήρχαν : το γήπεδο , και τα ...ποδηλατάδικα , λίγο τόχεις ;

   Κάτω - κάτω , λίγο πριν απ' το γήπεδο είχε ο μπάρμπα Τάσος Γκομόζιας , κατά ..κόσμον Γυφτοτάσος , σιδηρουργείον (γύφτικο εξ ου και το..καλλιτεχνικό ) μετά ..ενοικιαζομένων ποδηλάτων παρακαλώ , τώρα πως αυτά τα δυό ..κόλλαγαν ..τι να σας πω κι' εγώ , πάντως ..κόλλαγαν , και μάλιστα πολύ-πολύ καλά....χαμός γινόταν στο ποδηλατάδικο του μπάρμπα Τάσου .

   Ο μπάρμπα Τάσος , ήταν ψηλός , λίγο..γυρτός , μεγάλος άνθρωπος βλέπεις , φορούσε πάντα τραγιάσκα , και γιάλιά , κάτι περίεργα συρμάτινα γιαλιά στρογγυλά , μπορεί και να τάχε φτιάξει και ..μόνος του , και φυσικά πάντα φόραγε ένα μακρύ σακάκι , μάλλον ..ημίπαλτο , είχε το σιδεράδικο , μπροστά - μπροστά , και στο δρόμο τα ποδήλατα , τα οποία ίσως..κάποτε να ήταν μιάς κάποιας..μάρκας , ενός..κάποιου χρώματος , αλλά από τότε , με τις...επισκευαστικές παρεμβάσεις , και φυσικά , τις πατέντες του μπάρμπα Τάσου είχαν πιά...μεταλλαχθεί ....χωρίς να πάψουν , βέβαια , να μοιάζουν... κάπως με...ποδήλατα...

   Παιδο..παράδεισος ,λοιπόν οι Λάκκες , ολόγυρα στα..ενοικιάζόμενα...στούντιος..έμεναν όλα τα φιλαράκια μας , απέναντι στης Ζουμήνας , δίπλα , στο Τριωτέικο , στου Γκολφόιαννου , και παραπάνω , στο Τσωνέικο , στου Κοκκαλιά , στου Γεροδήμου , χώρια που απ' την απάνω πλευρά , κατα..Ψαλά μεριά , άλλη...μαθητογειτονιά , έτσι λοιπόν σχολώντας το σχολείο , τρώγαμε βιαστικά-βιαστικά , στο..πόδι , και όλοι οιδρόμοι , πιά , οδηγούσαν στις...Λάκκες .

   Με τη..χιλιομπαλωμένη μας μπάλα , κατεβαίναμε γιά ..ελαφρά προπόνηση , 3-4-5 ωρών , στο γήπεδο , που εκείνη την εποχή έμοιαζε περισσότερο με...κακοοργωμένο..χωράφι , αλλά ποιός νοιαζόταν γιά τέτοιες ..μικρολεπτομέρειες..αρκούσε που είχαμε μπάλα...

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......

No comments: