ΕΝΑ ..ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΕΝΙΟ Ε.Σ.Υ ΤΟΥ κ. ΛΟΒΕΡΔΟΥ

 

    Ούτε που μπορούσα να το φανταστώ , αγαπημένοι μου φίλοι , πως είναι τόσο..παραδεισένια τα πράγματα στο ΕΣΥ μας , βέβαια άκουγα τον κ. Λοβέρδο και παλιότερα την κ. Μαριλίζα ..να περιγράφουν τα θαύματα που έχουν γίνει , επί...των ημερών τους , αλλά αυτό που συνάντησα ήταν κάτι αλλοιώτικο , πολύ...μακράν πάσης περιγραφής..άλλο πράγμα δηλαδή , η τύχη μου επιφύλαξε μια αξέχαστη εμπειρία , ένα ονειρεμένο τριήμερο στον παράδεισο του Ε.Σ.Υ μας...

 

   Όλα ξεκίνησαν μια Τρίτη πρωί , έτσι ..απλά ΄, από ένα έντονο σφίξιμο στο στήθος , που , λόγω..προτέρου..βίου , μας οδήγησε στο ΕΚΑΒ και φυσικά στο εφημερεύον Νοσοκομείο , που είνα ένα απ' τα μεγαλύτερα και κεντρικότερα Νοσοκομεία της Αθήνας , όχι...παίξε ..γέλασε ..

   Ώρα  08:30' , λοιπόν , περίπου και φτάνουμε στα..επείγοντα , εκεί μας ρωτάνε ..ευγενικά ..ευγενικά , από ποιόν γιατρό είμαστε , και φυσικά απαντάμε πως δεν ερχόμαστε συστημένοι από κάποιο γιατρό , τι το θέλαμε όμως και το λέγαμε αυτό ; Μας παρέλαβε η νεαρά , ειδικευομένη μάλλον , γιατρός , που κι' εκείνη ευγενικά..ευγενικά μας ρώτησε αν ερχόμαστε από κάποιο γιατρό , εμείς βέβαια δεν πολυδώσαμε σημασία , μη ξέροντας τι ακριβώς σήμαινε , αλλά και τι ρόλο θα έπαιζε τελικά , αυτή η ερώτηση ..και κυρίως η..απάντησή μας ..

   Όλα καλά λοιπόν , μας πήραν και το ιστορικό , και βέβαια , λόγω της ύπαρξης του ιστορικού , έπρεπε να μας κάνουν εισαγωγή για περαιτέρω διερεύνηση , μόνο που δεν υπήρχε , προς στιγμήν , κρεβάτι , οπότε θα ..περιμέναμε ..

   Βέβαια , όση ώρα γίνονταν όλα αυτά , όλο και έρχονταν καινούργιοι ασθενείς , και πάντα δέχονταν την ίδια ερώτηση , από ποιόν γιατρό έρχονταν , δεν δώσαμε σημασία , και μας έβγαλαν απ' το χώρο εξετάσεων , έξω πάνω στο πεζοδρόμιο του εσωτερικού όμως χώρου του Νοσοκομείου , ευτυχώς μόνο που δεν έκανε πολύ..κρύο..

   Εκεί όμως που περιμέναμε να βρεθεί κρεβάτι , βλέπαμε κάποιους απ' τους καινούργιους να κατευθύνονται προς το κεντρικό κτίριο , όπου και οι...θάλαμοι των ασθενών , αυτοί βέβαια , απ' ότι μετά καταλάβαμε , έρχονταν από κάποιο γιατρό...αργήσαμε να μπούμε στο νόημα της ερωτήσεως , αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι...

  Οι ώρες..περνούσαν αργά ..αργά , και εμείς αραχτοί στο καροτσάκι  περιμέναμε να αδειάσει κρεβάτι . Κρεβάτι όμως δεν άδειαζε για μας , ενώ πολλοί άλλοι μεταγενέστεροί μας , είχαν ήδη βολευτεί ..

   Έτσι λοιπόν όμορφα..όμορφα , πέρασαν 6 περίπου ώρες , καθισμένος στο καρότσι , ώσπου κάποια στιγμή , ω ..του θαύματος , μας πλησιάζει ι τραυματιοφορέας και μας πληροφορεί πως επίτέλους βρέθηκε ..κρεβάτι  καταλαβαίνετε τη χαρά μας , ανεβήκαμε στον όροφο , και μας τακτοποίησαν σε ένα δωμάτιο 3 κρεβατιών .

   Επί τέλους τεκλείωσε η ταλαιπωρεία μας , ταχτοποιηθήκαμε , και διαπιστώσαμε πως το κρεβάτι , είχε σεντόνια , αλλά δεν είχε κουβέρτα και μαξηλάρι  , σκεφτήκαμε πως ίσως δεν πρόλαβαν , λόγω εφημερίας , αλλά που θα πάει θα μας φέρουν , έλα όμως που η ώρα πέρναγε και κουβερτο...μαξήλαρο δεν φαινόταν , τι να κάνουμε τολμήσμε και απευθυνθήκαμε σε κάποια νοσοκόμα , ηοποία ευγενικά μας απάντησε απλά..απλά , πως δεν έχουν ..αλλά για κουβέρτα τουλάχιστον θα κάνου κάποιες προσπάθειες να μας βρουν...

  Όλα λοιπόν πήγαιναν καλά κι' ωραία , άρχισαν και οι διάφορες εξετάσεις , ακτινογρφίες , αίματος κλπ.μόνο στο υπερηχογράφημα δυσκολευτήκαμε λίγο , μετά την εξέταση βέβαια , γατί προσωπικά με ενοχλεί..άγρια εκείνο το ..λευκό " γράσσο" μου βάζουν κπροστά στο μηχάνημα , και όπως ήταν φυσικό έπρεπε να μου δώσουν κάποιο χαρτί για να σκουπιστό , ε..εκεί κολλήσαμε λίγο , γιατί ζητώντας μου βέβαια ευγενικά συγγνώμη , μου είπαν πως χαρτί δεν έχουν αλλά έχουν από αυτό το πλαστικοποιημένο , που στρώνουν πάνω στα φορεία και τα εξεταστήρια , συμβουλεύοντάς με να το χρησιμοποιήσω απ' την ανάποδη που μοιάζει με..χαρτί , έτσι και έγινε , μόνο που άθελά μου χαμογέλασα , και ο γιατρός με ρώτησε το γιατί , οπότε του είπα ένα περιστατικό που είχε γίνει στο μαγαζί του Νάκου τον παλιό καλό καιρό : Ο μπάρμπα Χρήστος είχε προσλάβει ένα πιτσιρικά για να βοηθάει , ο οποίος όμως δεν είχε μπει καλά..καλά στα κόλπα , και κάποια μέρα κάποι γυναίκα του ζήτησε ένα συγκεκριμένο απορρυπαντικό , που δεν το είχαν , και ο μικρός απάμτησε ξερά δεν έχουμε , τοάκουσε λοιπόν ο μπάρμπα Χρήστος κάλεσε το μικρό και του είπε : αν σου ζητάνε κάποιο είδος που δεν το έχουμε , θα τους λές να τους δώσουμε κάτι παρόμοιο .

   Μια μέρα λοιπόν κάποια κυρία ζήτησε χαρτί υγείας , που όμως είχε τελειώσει , οπότε ο μικρός , θυμήθηκε τα λόγια του μπάρμπα Χρήστου , και αμέσως της είπε πως το χαρτί τελείωσε αλλά μπορούμε να σας δώσουμε ...γυαλόχαρτο...

   Μα επανέλθουμε όμως στο θέμα  μας , ήρθε και η ώρα του..βραδινού φαγητού , εκεί γύρω στις 6 μ.μ , αλλά ακόμα δεν είχε φανεί το..κουβερτομαξήλαρο , σκεφτήκαμε πως έχουμε ώρα μέχρι να κοιμηθούμε , και είπαμε να δούεμ ολίγον..τηλεόραση , η οποία όμως ήτασν σακατεμένη και έπιανε μόνο ΕΤ 1 , κάπου εκεί στις ειδήσεις , μας έφεραν και την κουβέρτα , ενώ για μαξηλάρι τα μαντάτα δεν ήταν καλά , δεμ μπορεσαν να βρουν..

   Το φαγητό επίσης δεν τρωγόταν , οπότε το έβγαλα στο διάδρομο και το άφησα απέναντι στην κουζίνα , όπου διαπίστωσα πως οι περισσότεροι δίσκοι είχαν επιστραφεί ανέγγιχτοι , ε..σκέφτηκα , σύμπτωση θα  είναι..

   Αργά το βράδυ , αφού δεν είχα και ύπνο , έκανα βόλτες στο διάδρομο , και συνάντησα τη νοσοκόμα και κάναμε μια..ακαδημαϊκή συζήτηση , περί των ελλείψεων και έμαθα πολλά περισσότερα , όπως π.χ. πως δεν υπάρχουν , εκτός απ' τα..κουβερομαξήλαρα , και ένα σωρό άλλα είδη , γαζες , σύριγγες , χαρτιά αλλά και..φάρμακα , κάτι που μου φάνηκε υπερβολικό , αλλά σύντομα άλλαξα γνώμη , όταν ένα στγκεκριμένο φάρμακο , δεν το είχαν και φυσικά μου έφεραν κάποιο..παρόμοιο , το οποίο όμως με πείραζε και έτσι δεν το πήρα ..

   Πρώτο βράδυ λοιπόν και η αϋπνία ..σύννεφο , ευτυχώς που ο διάδρομος ήταν μεγάλος και στο τέλος είχε και κάποια καθίσματα , οπότε εκεί ..άραζα και περνούσα τις ώρες μου , κι' όταν λέμε για ώρες , μιλάμε για πολλές..πολλές . Κάπου όμως εκεί στις 4 περίπου το πρωί , και ενώ με είχε πάρει ο ύπμος στην καρέκλα , πετάχτηκα από φασαρία που γινόταν , ήταν δυό καθαρίστριες , που έσερναν τα καρότσια με τα ..εργαλεία τους , φωνάζοντας του καλού καιρού , ώρα  4:30' το  πρωί , σε..νοσοκομείο ..τι να πείς...

   Πέρασε η πρώτη νύχτα , όπως ..όπως και η επομένη ήταν μια..αντιγραφή της προηγούμενης , με το μαξηλάρι να μην ...βρίσκεται , οι δίσκοι με τα φαγητά να επιστρέφονται αμέγγιχτοι , και έτσι πό..διαστοφική διάθεση , σκέφτηκα καλά γι' αυτά τα ..ψιλοπράγματα δεν νοιάζεται κανένας ; κανένα δν απασχολεί το γεγονός ότι το 80% των ασθενών δεν αγγίζει το φαγητό του ; Τόσα λεφτά πεταμένα...

   Να μη τα πολυλογούμε , άρχισα να..συνηθίζω αυτό το όμορφο μέρος , με όλες τις ανέσεις και ..ελλείψεις του και έτσι πέρασε καη η Πέμπτη , χωρίς μαξηλάρι βέβαια , αλλά και χωρίς κάποια ένεση , που έπρεπε να κάνω , αλλά δεν υπήρχε , οπότε ο γιατρός μας , με ..φανερή θλίψη , μας είπε πως λόγω..ελλείψεως , θα πρέπει να πάμε να τις αγοράσουμε απ'εξω , όπως και έγινε τελικά , κάτι βέβαια που μου ..πολλαπλασίασε την πίκρα και την απογοήτευση ,και ήρθε η Παρασκευή , όπως έκανα τη βόλτα μου στο διάδρομο  και σκεφτόμουνα πόσα μαξηλάρια , σύριγγες , γάζες , χαρτιά και  ενέσεις , θα μπορούσαμε να πάρουμε με τα 50.000 ευρώπουλα που ..΄έδωσε ο κ. Γερουλάνος , μέσω..Ο.Π.Α.Π , στο πρώην ..αφεντικό του , αλλά και με όσα έχουν εισπράξει , οι διάφοροι διορισθέντες " σύμβουλοι " κλπ...κλπ...όπως περπατούσα λοιπόν ...παραμιλώντας , μου ήρθε ο..." ταμπλάς " , περνώντας η φιλενάδα νοσοκόμα , μου πέταξε με χαμόγελο : " ..Ευτυχώς σήμερα  φεύγεις κι' ΄στει ..γλυτώνουμε τη γκρίνια σου για το...μαξηλάρι.."...

   Προς στιγμή δεν πολυκατάλαβα τι μου είπε , αλλά όταν συνηδειτοποίησα ότι...με διώχνουν απ' τον Παράδεισό μου , σκέφτηκα να πάρω τον κ. Λοβέρδο και να διαμαρτυρηθώ , δεν μπορείτε να φαντασθείτε πόσο μου στοίχιζε αυτός ο...διωγμός , αλλά ηρέμησα κάπως γιατί κοιτάζοντας κάτω , στον εσωτερικό χώρο του Νοσοκομείου , είδα τρία - τέσσερα καροτσάκια με ασθενείς , που..προφανώς δεν είχαν έρθει συστημένοι από κάποιο γιατρό , να περιμένουν στο πεζοδρομιάκι  όπως κι' εγώ , ποιός ξέρει για πόσες ώρες , μέχρι να βρεθεί ...κρεβάτι μα βολευτούν , αποφάσισα να ..θυσιάσω τις διακοπές μου στον Λοβέρδειο παράδεισο , για να τον..γευτεί και κανένας άλλος  !!!

   Και..αναφώνησα  απελπισμένα :

   Ε.Σ.Υ ...ΚΥΡΙΕ  ΛΟΒΕΡΔΕ ..Μ'ΑΚΟΥΣ ;........Κ.Κ.-