Τελειώνοντας την επίσκεψή μας στην , πνιγμένη στα αγριόχορτα και τα αγκάθια , βρυσούλα στον Κούστη , και με βαθειά θλίψη για την κατάσταση που επικρατεί , στα , από χρόνια εγκαταλειμμένα , μέρη που περπατούσαμε παιδιά , πήραμε το δρόμο της επιστροφής με προορισμό ένα άλλο ονειρεμένο Λιδορικιώτικο κομμάτι , το Σερεντέλη , με τον πλάτανο και την ..ξεχασμένη βρύση , που βρίσκονται στο μπαλκόνι του χωριού μας αγναντεύοντας όλο σχεδόν το χωριό αλλά και μέχρι πέρα μακριά τη λίμνη , τη Γκιώνα και τα Βαρδούσια .
Για να ανεβούμε στο Σερεντέλη , περάσαμε αναγκαστικά απ’ το Γυφτομαχαλά και τα Ταραναίϊκα σπίτια , μια γειτονιά που μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν πηγή γλεντιού και τραγουδιών , αλλά οι αναποδιές της ζωής άλλαξαν , δυστυχώς , τα πράγματα ..
Ανεβαίνοντας στη μικρή πανέμορφη πλατεϊτσα με τον πλάτανο και την παλιά βρύση , συναντήσαμε μια έρημη ομορφιά που δυστυχώς , κανένας δεν φρόντισε , χρόνια τώρα , να την αξιοποιήσει , κανένας δεν νοιάστηκε να ευπρεπιστεί και να μπουν δυο παγκάκια και δυο πάγκοι , να μπορεί κάποιος που θα φτάσει στο πανέμορφο αυτό μέρος , να κάτσει , να ξανασάνει , να δροσιστεί και να απολαύσει τις ομορφιές του χωριού μας , που είναι όλες στα…πόδια του …
Ο πλάτανος , που για χρόνια ήταν εγκαταλειμμένος στην τύχη του , παρουσιάζοντας μια αρρωστημένη εικόνα , όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία , και που κλαδεύτηκε με την…” ψιλή “ όπως καλά φαινετια στη φωτογραφία ..
…έχει ψευτοφουντώσει , αλλά δεν υπάρχει τίποτα γύρω του που να σε κρατάει , ακόμα και η παλιά πέτρινη παραδοσιακή βρύση που υπήρχε , πήρε το..” αλβανιζέ “ της στυλ , όπως και όλες σχεδόν οι Λιδορικι΄λωτικες βρύσες , μη θυμίζοντας΄σε τίποτα την παλιά βρύση που ξέραμε , και όλα αυτά απ’ την..παρέμβαση κάποιων που αντί για καλό έκαναν κακό συ=την γενική εικόνα του χωριού μας . Απορίας άξιον είναι επίσης το ότι δεν έγινε καμιά προσπάθεια να μαζευτεί το νερό της πηγής που για χρόνια υπήρχε και που έλυνε το πρόβλημα νερού των Γυφτομαχαλιωτών , τώρα δεν βγάζει ούτε σταγόνα..κι’ όμως νερό πρέπει να υπάρχει ..
Ένα ..πετροκατασκεύασμα , χωρίς ..ταυτότητα και φυσιογνωμία , έγινε η βρύση μετά την ..αισθητική παρέμβαση των αρμοδιοϋπευθύνων , πού γκρέμιζαν και …έχτιζαν έτσι ..απλά για να βρίσκονται σε ..δουλειά , με το..αζημίωτο , βεβαίως…βεβαίως…
Βέβαια ολόκληρη η πλατεία θέλει ..συμμάζεμα και περιποίηση , να φυτευτούν και κάποια φυτά , να αλλάξει η επικρατούσα ..αίσθηση της “ τσιμεντήλας “ που πλανιέται , ανακατεμένη με την ποικιλία πέτρας διαφόρων είδών και χρωμάτων , μια πανδαισία..κακογουστιάς …
Καθώς ο ήλιος γέρνει πέρα απ’ τη λίμνη , η θέα γίνεται μαγευτική , αλλά η ώρα όμως περνάει , και έχουμε να πάμε και στον Άι –Γιώργη ..
Αυτά όμως αύριο ..
Καλό σας βράδυ , να περνάτε καλά ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment