ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
Απόστολος Μίχος , Κωνστ Ιωαν . Ασημακόπουλος και Κώστας Ευσταθίου , τρεις φερέλπιδες νεαροί της προπολεμικής Λιδορικιώτικης νεολαίας . Άκουγαν κλασσική μουσική , έγραφαν ποιήματα , ο δε Κώστας Ευσταθίου ήταν και συνεργάτης κάποιας Εγκυκλοπαίδειας , του “ Πυρσού “, αν δεν κάνω λάθος , ενώ πάθος του μεγάλο ήταν η φωτογραφία , και σ’ αυτό το πάθος του οφείλουμε τις περισσότερες , αν όχι όλες , απ’ τις προπολεμικές φωτογραφίες του χωριού μας , που έχουν σωθεί .
ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
Πολλές , πάρα πολλές , φορές , αγαπημένοι φίλοι , εκφράσαμε το..παράπονο , το..μαράζι , αν θέλετε , για την ..περίεργη και αδικαιολόγητη , κατά την ταπεινή μας , πάντα γνώμη , “ επικρατούσα κατάσταση “ που ενώ η ..γούρνα μας , έχει να επιδείξει καταξιωμένους , σε όλους τους κλάδους , ανθρώπους , υστερούμε στον τομέα των..γραμμάτων και των τεχνών..
Κατά τη γνώμη μας , πάντα υπήρχαν και πάντα υπάρχουν ταλαντούχα άτομα , ταλαντούχοι συμπατριώτες και συμπατριώτισσές μας , που λόγω..συνθηκών , δυστυχώς , δεν μπόρεσαν να ..ξεπεράσουν τα..όρια της προσωπικής ..αλληλογραφίας , και να γίνουν τα έργα τους γνωστά στην ευρύτερη Λιδορικιώτικη και , γιατί όχι , Δωρική και Ελληνική κοινωνία ..
Δυστυχώς , δεν δώσαμε ποτέ την δυνατότητα και την..ευκαιρία , σε νέους και νέες , που είχαν και έχουν το..χάρισμα , δεν τους βοηθήσαμε , και υπάρχουν τρόποι , να …ξανοιχθούν , να κάνουν αυτό το πρώτο βήμα , που θα τους έδινε αυτοπεποίθηση και..κουράγιο , γιατί ; Υπάρχουν πολλές απαντήσεις , σ’ αυτό το γιατί , κι’ ας αρχίσουμε πρώτα απ’την οικογένεια , που είναι ο πρώτος..σταθμός ..ενθάρρυνσης ή..αποθάρρυνσης , ενός παιδιού για να ενασχοληθεί με μη..αποδοτικά , όπως συνήθως χαρακτηρίζονται , τα..λογοτεχνικά πράγματα , που..δεν πρόκειται να σου δώσουν να..φας , έτσι συνήθως λένε οι περισσότεροι γονείς στα παιδιά που έχουν αυτή την κλίση , αυτό το..χάρισμα , γιατί χάρισμα είναι και όχι για..ζαβάδα ..
Περνάμε μετά στο..σχολείο , άλλη πονεμένη ιστορία , εκεί είναι το ..δεύτερο και , ίσως , και το πιο..καθοριστικό στάδιο , εκεί χρειάζεται το..διεισδυτικό βλέμμα , του , υποτίθεται , ειδικού , αλλά υπάρχει όμως ; Φοβούμαστε πως όχι , δεν έχουμε συναντήσει και πολλούς , εκπαιδευτικούς , που να ..ψάχνουν στα ..ενδότερα των παιδιών , να επισημάνουν τα όποια..χαρίσματα , τα όποια ξεχωριστά ..στοιχεία , να τα..αναδείξουν και να βοηθήσουν στην..εξέλιξή τους , βέβαια , θα υπάρχουν , και..υπάρχουν , οπωσδήποτε φωτεινές ..εξαιρέσεις , αλλά είναι..δυσεύρετες , εμείς τουλάχιστον δεν τις έχουμε..γνωρίσει ..
Τα σημερινά παιδιά , δυστυχώς , δεν είναι σε καλύτερη..μοίρα , απ’ τα παιδιά των παλιότερων εποχών , μπορεί να ζουν καλύτερα , μπορεί να έχουν καλύτερα ρούχα , και βιοτικό επίπεδο ψηλότερο , αλλά είναι υποχρεωμένα να ζουν..σε μονόδρομο , και μάλιστα..κλειστό , που οδηγεί αποκλειστικά και..αταλάντευτα , στους ..βαθμούς του απολυτηρίου , με σκοπό πάντα τα..δραχμο..φόρα επαγγέλματα , άσχετα από ..επιθυμίες και..όνειρα , τα οποία , χίλιες φορές..δυστυχώς , είναι..απαγορευμένοι καρποί για τους νέους ..
Θυμίζουν τα σημερινά παιδιά μας , με μεγάλη ευθύνη , Πολιτείας , οικογένειας και σχολείων , “ άλογα “ κούρσας , που γεννιούνται , ανατρέφονται και ζουν ( θα μπορούσαμε άνετα να πούμε “ εκτρέφονται ) , με ένα μόνο σκοπό : Να πετύχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις και μάλιστα σε..” επιλεγμένα “ ( απ’ τους άλλους , κατά κανόνα ) επαγγέλματα που έχουν…” ψωμί “ , μάλιστα , που είναι κερδοφόρα , όσο για τα όνειρα και τους πόθους των παιδιών , αυτά μάλλον είναι…” απαγορευμένα “ .
Δεν έχετε ακούσει , που κάποια επαγγέλματα , χαρακτηρίζονται..ιδανικά για..γυναίκες , γιατί ..έχουν αβάντες , λίγη δουλειά , και..ελεύθερο χρόνο ; Για παρακολουθείστε συζητήσεις γονιών , αλλά και εκπαιδευτικών με παιδιά , ολίγον πριν τις εξετάσεις , όλοι οι άλλοι , σαν..ειδικοί , καθορίζουν το ..μέλλον του παιδιού , με ..προσωπικά τους , φυσικά , κριτήρια , όπως αυτούς τους ..βολεύει , και το παιδί , είναι υποχρεωμένο να..ακολουθήσει , γιατί το είπε ο..δάσκαλός του ή οι..γονείς , δεν σας θυμίζει αγαπημένοι φίλοι τις παλιότερες εποχές , που οι..γονείς και οι..προξενητάδες , τα κουβέντιαζαν και οι ..άμεσα ενδιαφερόμενοι , γαμπρός και..νύφη , το μάθαιναν στους αρραβώνες ή..και στην ..εκκλησία , πολλές φορές ; Μόνο που αυτά , υποτίθεται πως γίνονταν ..παλιά ..
Ξεφύγαμε όμως λίγο , ας γυρίσουμε στο..θέμα μας , που είναι : Λιδορικιώτες και Λιδορικιώτισσες , αλλά και ευρύτερα Δωριείς , λογοτέχνες και ποιητές , και εδώ θα πρέπει να σταθούμε , γιατί πρέπει να υπήρχαν , και φυσικά να υπάρχουν , πολλοί περισσότεροι και..περισσότερες , απ’ όσους έχουμε ακουστά ή..πιστεύουμε ότι υπάρχουν , και θα ήταν ευχής έργον αν ήταν μπορετό , να συγκεντρωθούν όσα..όποια έργα τους , σκόρπια συνήθως , έχουν περισωθεί στα χέρια κάποιων , και να δημοσιευθούν σε μια Λιδορικιώτικη έκδοση..νομίζουμε πως το αξίζουν , φτάνει βέβαια να βρεθούν τα ..έργα τους ..και να υπάρξει και…” θέληση “…
Έχουμε ακούσει , π.χ , πως ο αξέχαστος και αδικοχαμένος Κώστας Ευσταθίου , έγραφε , και είναι απολύτως φυσικό , αν λάβει κανείς υπόψη του , τις δραστηριότητές του και τα ενδιαφέροντά του , δεν υπάρχει όμως δυστυχώς , κανένα ..ίχνος από έργα του , πλην των φωτογραφιών , που ήταν σκορπισμένες σε συγγενείς και φίλους , ένας άλλος αξιόλογος Λιδορικιώτης που έγραφε ποιήματα , ήταν και ο αείμνηστος Αλέκος Γκομόζιας , που συνήθως έγραφε με το ψευδώνυμο “ Αλέκος Νομικός “ , λόγω..ιδιότητας , κάποια , ελάχιστα στον αριθμό , ποιήματά του είδαν το φως της δημοσιότητας στην εφημερίδα “ Λιδωρίκι “ του Γιώργου Καψάλη , και ένα ή δύο , δημοσιεύσαμε και στη Λιδορικιώτικη σελίδα , προ καιρού , αλλά απ’ότι έχουμε μάθει , αν αληθεύει βέβαια , ο αξέχαστος Αλέκος , είχε εκδώσει μια , τουλάχιστον , ποιητική συλλογή , την οποία δεν μπορέσαμε , ακόμα , να βρούμε , ακόμα ένας άλλος αξιόλογος άνθρωπος , κοντοχωριανός μας , ο Γιώργος Κατσίμπας , απ’ την Καρούτα , έγραψε μερικά ενδιαφέροντα βιβλία , αλλά και ποιήματα , κι’ αυτά τα..αναζητούμε..ένα όμορφο , επίσης βιβλίο , με περιγραφή της παλιάς Λιδορικιώτικης ζωής , έγραψε , πριν μερικά χρόνια , η Σοφία Παλαιολόγου , με τίτλο “ Αναμνήσεις “, βέβαια υπάρχουν αρκετά γραπτά του αξέχαστου Λιδορικιώτη και φίλου Αλέκου Κωστάκη , σημαντικά , για το χωριό μας , και αξιόλογα στο είδος τους , όπως επίσης και του Γιώργου Καψάλη , που ..εδραίωσαν τη ΄Λιδορικιώτικη λογοτεχνική παρουσία , κυρίως γιατί αυτά , ευτύχησαν να δουν το φως της ..ευρύτερης δημοσιότητας , αφού κυκλοφόρησαν..
Λέγεται , πως και άλλα μέλη , της..”προπολεμικής πνευματικής Λιδορικιώτικης ομάδας , έγραφαν στίχους , όπως π.χ ο Μήτσος ο Καντζιός και ο Απόστολος Μίχος , γιος του αείμνηστου δάσκαλου Κων. Μίχου , που είχε σημαντική λογοτεχνική παρουσία και έχει εκδώσει τρία βιβλία νε διηγήματα , στα τα οποία στο τέλος του σχολίου μας θα αναφερθούμε εκτενώς μαζί με τα βιογραφικά του στοιχεία , όπως και και άλλοι , μόνο που δεν έχουμε κανένα έργο τους .
Συνήθως τέτοιους “ θησαυρούς “ τους κληρονομούσαν οι συγγενείς και ανάλογα με την αξιολόγηση που τους έκαναν , είτε φυλάγονταν και έχουν περισωθεί είτε θεωρούνταν άνευ αξίας και ..έπαιρναν δρόμο ..
Κάπου εδώ λοιπόν σταματάνε τα ..πνευματικά προϊόντα του χωριού μας , αλλά δεν πιστεύουμε , δεν είναι δυνατό να..στέρεψαν οι..πνευματικές μας βρύσες , όχι , και τώρα θα υπάρχουν , αλλά και πριν θα υπήρξαν έργα κάποιων χωριανών μας , που ίσως δεν είδαν ποτέ το ..φως της δημοσιότητας , αυτά πρέπει να ..αναζητήσουμε και να ..ανακαλύψουμε , είναι , πιστεύω , υποχρέωσή μας , γιατί είναι η πνευματική μας κληρονομιά..
Εμείς , αγαπημένοι μου χωριανοί και φίλοι , εντελώς..τελείως ..τυχαία , ανακαλύψαμε την ποιητική συλλογή , μιας ..Λιδορικιώτισσας , που , κυριολεκτικά , μας…ξάφνιασε , έχει εκδοθεί πριν μερικά χρόνια και αξίζει να την παρουσιάσουμε , ύστερα είναι …όαση , στη..,απέραντη..έρημό μας , η χωριανή μας ποιήτρια , λέγεται : Αναστασία Νάκου , και για να μη σας ..μπερδεύουμε , το..απλοποιούμε , είναι η Σούλα Νάκου , κόρη των αξέχαστων Λιδορικιωτών , Χρήστου και Ευθυμίας Νάκου , η οποία , όπως αποδεικνύεται , δεν ήταν ικανή μόνο στην..πέννα , αλλά και στον..χρωστήρα , δείγματα δε της δουλειάς της θα δημοσιεύσουμε σε ξεχωριστό σχόλιο .
Οι νεότερες βέβαια γενιές όμως , ξεπέρασαν τα ..” ταμπού “ και άρχισαν δειλά – δειλά , να κυκλοφορούν έργα τους , ποιητικά , όπως η Αθηνά - Στυλιανή Κ. Μίχου , και μυθιστορήματα , όπως η Μαρία Αθ. Αποστολοπούλου , κόρη του Βάγια , και ίσως να υπάρχουν και άλλοι χωριανοί και χωριανές μας , που έχουν εκδώσει βιβλία λογοτεχνικά , τα οποία δεν γνωρίζουμε .
Μας έχει όμως εντυπωσιάσει , αγαπημένοι μου φίλοι , το γεγονός , ότι μια αγαπημένη χωριανή μας , που δυστυχώς δεν ζει πια , η αείμνηστη Σοφία Παλαιολόγου – Καραχάλιου , έγραψε ένα βιβλίο , γύρω στο2000 , για το προπολεμικό χωριό μας , βιβλίο που είναι το μοναδικό στο αντικείμενό του , γιατί ναι μεν υπάρχουν σκόρπιες πληροφορίες , αλλά μεθοδικά καταγραμμένες , όπως της Σοφίας όχι .
Βέβαια δεν θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το βιβλίο σαν έργο υψηλής λογοτεχνικής αξίας , μπορούμε όμως κάλλιστα να το χαρακτηρίσουμε σαν ένα υπέροχο δείγμα “ λαϊκής “ λογοτεχνίας , που δίνει πάντα προτεραιότητα στο συναίσθημα , στο..ένστικτο , και μετά στα τυπικά λογοτεχνικά..τερτίπια .
Στους δύσκολους όμως καιρούς που ζούμε αγαπημένοι μου φίλοι , είναι..απαγορευτική η έκδοση ενός βιβλίου , κάτι δηλαδή που..φρενάρει τέτοιες αποφάσεις , και εδώ πλέον παίζουν σοβαρό ρόλο οι Δημοτικές αρχές , που κανονικά θα έπρεπε να βοηθάνε οικονομικά στις εκδόσεις βιβλίων από χωριανούς , που στο κάτω – κάτω είναι ελάχιστοι , βέβαια , με τον τρόπο που οι Δημοτικές Αρχές , ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ ΚΑΙ…ΚΟΣΤΟΛΟΓΟΥΝ τις επιχορηγούμενες ..δραστηριότητες , είναι απολύτως..σίγουρο , πως τα θέματα αυτά , λογοτεχνίας , τεχνών , πολιτισμού γενικά , έρχονται..τελευταία και..καταϊδρωμένα , για να μην πούμε πως είναι στ’ άγραφα …
Και είναι “ λογικό “ σύμφωνα με την..” παράλογη “ λογική τους , γιατί ( θα..σκέφτονται προφανώς ..) με το να χρηματοδοτηθεί η έκδοση ενός βιβλίου , άντε να..” υποχρεώσουμε “ την οικογένεια του λογοτέχνη , άντε και κάμποσους φίλους του , ενώ δίνοντας 20.000 στη γιορτή της σαρδέλας π.χ , ή της ..τραχανόπιτας κλπ…εδωδίμων , όσο να ‘ ναι τα ψήφια είναι περισσότερα , οπότε το χρήμα πιάνει τόπο , τα..” φέρνει “ όπως λένε και στη ..πιάτσα .
Αφού λοιπόν οι διάφοροι αρμοδιοϋπεύθυνοι , ούτε νοιάζονται αλλά και ούτε ( οι περισσότεροι ) ενδιαφέρονται για τα της..λογοτεχνίας κλπ , που είναι “ φαί που δεν το…τρώνε “ , προς τι λοιπόν το ξόδεμα των ευρώπουλων ; Σωστά ; …Πολύ..σωστά , φίλοι μου , γι’ αυτό άλλωστε βρισκόμαστε στο σημερινό…χάλι , για το οποίο φταίμε περισσότερο εμείς , οι..ιθύνοντες , και λιγότερο η..Τρόικα ..
****************************
Μετά το…” εισαγωγικό “ σχόλιό μας , απόψε θα παρουσιάσουνε μια ιδιαιτέρως..” λογοτεχνική “ Λιδορικιώτικη οικογένεια τους..” Μιχαίους “ , και χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί οι Μιχαίοι με τα ..έργα τους απέδειξαν πως είναι “ Λογοτεχνική “ οικογένεια ..ξεκινώντας απ’ τον παππού , Απόστολο Κ. Μίχο , ένα Χριστουγεννιάτικο διήγημα του οποίου , “ Το αμάρτημα του παπά “ , το αναρτήσαμε τα περασμένα Χριστούγεννα , και είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως άρεσε πολύ στους φίλους της σελίδας μας , Λιδορικιώτες ή μη .
Απ’ τα τρία , τουλάχιστον , βιβλία του που κυκλοφόρησαν , εμείς διαθέτουμε , προς το παρόν , μόνο το ένα , με τα κυνηγετικά διηγήματα , με τίτλο “ Στη λατρεία της Αρτέμιδος “ έκδοσης 1980 . Ευελπιστούμε όμως να βρούμε και τα υπόλοιπα .
Ξεκινήσαμε απ’ τον παππού Απόστολο , γιο του αείμνηστου Κώστα Μίχου , δάσκαλου , για τον οποίο δεν έχουμε δυστυχώς στοιχεία για λογοτεχνική του δραστηριότητα . ΄
Ενώ λοιπόν ο παππούς Απόστολος , είχε ιδιαίτερα σημαντική παρουσία στα Λιδορικιώτικα γράμματα , με τα διηγήματά του , ο γιός του Κώστας , που πρόσφατα έφυγε απ’ τη ζωή , έγραφε ποιήματα και είχε εκδώσει μια συλλογή :
Και όπως λέει ο πάνσοφος Ελληνικός Λαός , “ το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα ..πέσει “, ποιήματα γράφει και η ..εγγονή του αείμνηστου Απόστολου η Αθηνά που έχει εκδώσει και μία συλλογή :
Ξεκινάμε απόψε με την παρουσίαση των βιογραφικώς στοιχείων του Απόστολου Μίχου και θα συνεχίσουμε νε των υπολοίπων μελών της οικογένειας , με παράλληλη παρουσίαση ποιημάτων τους .
Όσο για το διήγημα “ Το αμάρτημα του παπά “ , του Απόστολου Μίχου , μπορείτε να το αναζητήσετε στο www.lidoriki.com , νε τον τίτλο του .
Καλό σας βράδυ και καλή Κυριακή …..Κ.Κ.-
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΙΧΟΣ.Γεννήθηκε στο Λιδωρίκι το 1910 και πέθανε στις 7-5-1997 . Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος με προοδευτικές αρχές. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και η Κατοχή τον βρήκε στην Αθήνα όπου δούλευε ως εφοριακός. Προσχώρησε χωρίς δισταγμό στο ΕΑΜικό κίνημα στην Αθήνα και αργότερα αγωνίστηκε στο Λιδωρίκι, μαζί με όλη την οικογένειά του. Στο σπίτι του φιλοξενήθηκε όλη η ηγεσία της Αντίστασης.
Με την Απελευθέρωση βρέθηκε και πάλι στην Αθήνα, για να συλληφθεί και να σταλεί στην Ελ Τάμπα από τους Εγγλέζους στα Δεκεμβριανά. Όταν απολύθηκε, επανήλθε και πάλι στην υπηρεσία του, από όπου "εξυγιάνθηκε" και στάλθηκε και πάλι εξορία στην Ικαρία το 1947.
Ήταν τίμιος και αγνός Ρουμελιώτης, λεπτός και ευγενικός στους τρόπους, φιλότιμος, αλτρουιστής και πιστός στις αρχές που εκπροσωπεί το ΚΚΕ, το οποίο υπερασπιζόταν ως το τέλος της ζωής του. Παράλληλα, είχε το χάρισμα του γραπτού λόγου. Τα βιβλία του, ιδιαίτερα "Στη λατρεία της Αρτέμιδας", "Καημοί του μεσοπολέμου", "Το χρονικό της εξορίας (Ικαρία 1967 " διακρίνονται για την απλότητα της περιγραφής τους, τη σαφήνεια, τις δυνατές εικόνες, το λυρισμό, το πάθος του για τη ζωή .
No comments:
Post a Comment